Herrie op “Au Bout du Monde”.....De Franse groene kikker kan goed zingen.....
Sinds kort is de stilte op Camping “Au Bout du Monde” toch even verdwenen. Want wat is het geval ……..? De herrie blijkt uit de vijvers, meertjes en onze eigen bron te komen. In deze maand is het de beurt aan de kikkers om eens even helemaal uit hun bol te gaan en gewoon net zoveel herrie te maken als ze willen. En dat is best veel kan ik u vertellen.
Door deze herrie word je wel iedere keer naar deze waterpoelen getrokken terwijl ik Chef uitlaat. Iedere keer ga je toch even kijken hoeveel kikkers er deze keer weer zoveel geluid kunnen produceren. Maar wanneer je dan voorzichtig naar het water loopt zonder al te veel geluid te maken stopt alle kikker-herrie en zijn ze niet meer te vinden. Ook na wat wachten zijn ze niet meer thuis. Ze gaan pas weer verder met hun muziekles wanneer je weer op gepaste afstand bent. Dit is dan wel een beetje jammer.
Maar na wat proberen en volhouden is het mij toch gelukt om verschillende exemplaren op de foto en zelfs op de video te krijgen. Ondanks dat het best wel veel tijd gekost heeft is het maar een korte film geworden. Toch is het wel leuk om naar te kijken. Kikkers die zich met z'n allen zo uitsloven kom je niet iedere dag tegen.
Hoog bezoek in Les Trois Taillants.....Staatssecretaris komt kijken voor het waterbeheer.....
Wanneer je door Frankrijk rijdt zie je misschien wel vaker van deze bunkerachtige bouwwerken. Het zijn water voorraden voor de drinkwater voorziening in Frankrijk. Omdat wij hier op het hoogste punt van de omgeving zitten geeft het maken van een waterreservoir op het niveau van de weg hetzelfde effect als een watertoren in de lager gelegen delen. Daarom hebben wij meerdere van deze bassins vlak in de buurt.
Het hele punt hier in de departementen Creuse en Allier is dat er behoorlijk veel verschillende waterbedrijven voor het beheer van het drinkwater zorgen. Hier wil de regering verandering in brengen. Door meer samenwerking kunnen we beter met het water omgaan en kunnen we er voor zorgen dat we geen tekort krijgen. Het bestuur is daar elk jaar wel bang voor. Daarom zijn er werkzaamheden begonnen één kilometer bij ons vandaan om een tweede recervoir te maken van 1200 kubeke meter voor de watervoorziening van Boussac en omstreken. Door middel van een ondergrondse leiding van meer dan 30 kilometer komt het water op z'n plek terecht.
Bronvermelding foto's. Privé account Facebook Nicolas Simonet (burgemeester Nouhant) en France Bleu Creuse.
Het feit dat er nu een tiental waterbedrijven gaan samenwerken, om zo het toekomstig water tekort te lijf te gaan, is wel heel bijzonder. Onderdeel van deze samenwerking is de bouw van een nieuw bassin, dat gebouwd wordt in opdracht van al deze verschillende bedrijven. Deze samenwerking is zo bijzonder dat de staatssecretaris van Ecologie (Bérangère Couillard) een kijkje kwam nemen op de bouwplaats. Les Trois Taillants was even het middelpunt van de watervoorziening van de Creuse en de Allier. Dat duurde natuurlijk maar even maar toch was het leuk.
De klok van de kerk.....De klok is weer teruggeplaatst in de klokkentoren.....
Een poosje geleden heeft u het verhaal kunnen lezen over het vernieuwen van de ladder van de klokkentoren van onze kerk in de gemeente Nouhant. Het was een opdracht voor ons “Atelier du Bois”. Een mooie opdracht die in samenspraak met de burgemeester en de gemeenteraad tot stand was gekomen. We hebben ons best erop gedaan en na wat veranderingen van de planningen is de ladder geplaatst.
Nadat het bedrijf de klok uit de toren helemaal gerenoveerd heeft, is het nu weer tijd om de klok terug te hangen op zijn plekje in de toren. Dit werd feestelijk aangepakt. Nicolas Simonet, onze burgemeester, was er natuurlijk bij om de klok weer symbolisch in ontvangst te nemen namens de gemeente. Maar ook waren alle leerlingen van de school aanwezig om deze gebeurtenis mee te maken.
Daarbij is het dan ook het moment om de klok eens van dichtbij te bekijken. Dat kan natuurlijk eigenlijk nooit en daarom was het zeker een bijzonder moment te noemen. De klok ziet er weer perfect uit en zal weer jarenlang zijn geluid over Nouhant uit kunnen strooien. De foto's die u kunt zien zijn van het facebook account van de burgemeester. Die laat met gepaste trots de mooie glimmende gerestaureerde klok zien.
Bronvermelding foto's. Privé account Facebook Nicolas Simonet (burgemeester Nouhant).
Buurman's Beestenboel.....Nog steeds veel jonge beesten.....
De mini pony's bij Pascal staan op klappen. Dat wil zeggen.....er zijn twee pony's die hoog zwanger zijn deze maand. Iedere dag is het weer spannend of er een geboorte is ja of nee. Het duurt allemaal best lang maar de afgelopen week is het eerste veulen geboren.
De geboorte verliep uiteindelijk voorspoedig. Gizzy (van Berghoeve), zoals de moeder heet, heeft een prachtig veulen op de wereld gezet: Nero (de Lascoux), de mannelijke nakomeling in de stamboom. Het is een prachtig gezicht hoe moeder en zoon het samen redden zo in de stal.
Diezelfde dag konden ze naar de grotere stal zodat moeder en kind wat meer konden wennen met de andere pony's en even later kon het stel ook naar buiten en lekker van de warme zon genieten. Pascal moest de boel wel goed in de gaten houden want te lang in de felle zon is natuurlijk niet goed voor de kleine Nero.
Daarnaast gaan we ook regelmatig kijken hoe het gaat met de katten. Inmiddels zijn we eruit dat de rode kat naar ons komt. We moeten dan wel veel gaan knuffelen om de kat aan ons te laten wennen. Dit is natuurlijk heel vervelend om te doen. De kat wordt weer onze nieuwe “Frère”. De oude “Frère” is een paar jaar geleden plotseling verdwenen. Maar dat is eigenlijk niet zo heel bijzonder wanneer je hier altijd buiten leeft als een jagers-kat.
Nu hebben we besloten om de nieuwe kat ook weer zo te noemen. Ze lijken ook sprekend op elkaar dus daar ligt het niet aan. Ik hoop dat de nieuwe het net zo naar zijn zin gaat hebben als de oude “Frère”.
De chihuahua's groeien ook als kool. De stamboek nakomelingen maken het natuurlijk helemaal goed. Dit komt zeker in de eerste plaats door de goede verzorging van moeder chihuahua maar uiteraard ook door Pascal. Er zijn al aardig wat bestellingen binnen voor de nieuwe telgen uit de chihuahua familie. Dit komt zeker ook door het feit dat ze een stamboek hebben en voortkomen uit de officiële lijn.
Even gekeken naar de afgelopen weken.....De moestuin barst open.....
Na een lastige en langzame start vanwege het koude en natte voorjaar gaat de moestuin sinds een week of twee helemaal uit zijn bol. We zijn weer begonnen met het regelmatig water geven. Nu alles ineens goed tot leven komt is dat echt ongelooflijk om te zien. Het geeft je weer energie om weer lekker te keer te gaan in de tuin.
Het voorjaar was koud en nat en dat hebben een aantal jonge plantjes niet goed doorstaan. Maar we hebben weer nieuwe tomatenplanten en die gaan nu als een speer. Maar ook de gewone sla, de nieuwe pluksla, bonen, aubergines en verschillende kruiden doen het inmiddels goed. In het bijzonder de aardbeien. Ik heb wat foto's gemaakt om dit te laten zien.
Wat we dit jaar ook veel gaan eten is veel soorten kool. We hebben veel verschillende soorten in de tuin staan en die groeien inmiddels goed. Dit in combinatie met de potten en de sterilisator komt het inwecken van de groenten helemaal goed. We gaan het lekker ouderwets aanpakken. Maar daar zal ik in de volgende nieuwsbrief wat meer over vertellen.
Rupsen in de tuin.....
Wanneer je in de moestuin bezig bent kijk je altijd met een schuin oog naar alle planten of er geen rupsen in komen. Er moet dan natuurlijk meteen een plan gemaakt worden wat er gedaan moet worden om deze rupsen te doen verdwijnen. We hebben een klein natuurlijk middel gevonden in de vorm van knoflookplanten. In bijna iedere bak in de moestuin hebben we een paar knoflookplanten gezet. Maar toch kwam ik een bijzondere rups tegen.
Om te beginnen is de rups zelf al bijzonder om te zien. Het is een mooie verschijning tussen de groene plantjes in de moestuin. Ik wilde toen natuurlijk ook weten welke rups het was en met de telefoon en Google Lens kwam ik achter de indentiteit. Het bleek de rups van de mooie koninginnenpage vlinder te zijn. Tja......en wat doe je dan.
Ik heb de rups maar buiten de tuin gezet zodat de venkel netjes door kan groeien zonder afgekloven te worden door de rups. Vervolgens kwam ik in de tuin de vlinder zelf ook nog tegen, de prachtige koninginnenpage. Dan kan je toch haast geen hekel meer hebben aan rupsen. In ieder geval niet aan deze.
En daar was de schoorsteenveger dan.....
We weten inmiddels dat alles hier in Frankrijk veel langer duurt dan je van tevoren bedenkt. Daar zijn we al wel aan gewend. En dat was met de schoorsteenveger niet anders natuurlijk. Vorig jaar hadden we na lang zoeken eindelijk een afspraak met een officiele schoorsteenveger. Hij zou ons bellen wanneer hij in de buurt zou zijn. Dat zou waarschijnlijk september worden.
Uiteindelijk belt hij om een afspraak te maken voor in oktober. Tja.......dat is dan juist de tijd dat wij naar Nederland gaan voor de verjaardagen van de kleinkinderen. Dus werd de afspraak verschoven naar december. Maar later werd dat pas januari. Eindelijk was de dag dan aangebroken dat hij zou komen. Maar juist die dag had het flink gesneeuwd en was het voor de schoorsteenveger niet mogelijk om met zijn vrachtwagen bij ons te komen. Hij kwam de heuvel naar ons huis niet op. Dus het ging weer niet door. We gaan weer een nieuwe afspraak maken.
En toen was het dan eindelijk de dag aangebroken dat de afspraak met de schoorsteenveger door kon gaan. Er was geen sneeuw, wij waren gewoon thuis, er was geen regen of wind. Er was helemaal niets dat maar tegen kon werken. De schoorsteenveger heeft perfect zijn werk gedaan en de enorme zuiger die in de vrachtwagen staat heeft al het roet en as weg gezogen. We kregen de complimenten voor het feit dat alles er zo netjes uitzag wat komt door het stoken van goed gedroogd eikenhout.
6 Comments
Familie reünie op “Au Bout du Monde”.....Broer en (schoon)zus op bezoek in Les Trois Taillants.....Na lang wachten is het dan toch voor elkaar gekomen. Mijn broer en zus hadden ooit het plan om ons een keer te komen bezoeken, om te kijken wat wij hier op “Au Bout du Monde” allemaal voor elkaar hebben gekregen. Ondertussen lag dit plan al een tijdje op de plank, maar bij de eerste afspraken gooide de Covid-pandemie flink roet in het eten. Vervolgens was de periode daarna zo hectisch, met het overlijden van onze beide ouders, een ouderlijk huis leegruimen en alle gezinsherinneringen een plekje geven, dat er natuurlijk geen tijd over bleef voor een reisbezoek aan ons plekje in Frankrijk. Maar..........
Eind maart waren we in Nederland omdat we graag een goede traditie wilden starten. Deze traditie houdt in dat we elk jaar een familiedag voor ons hele gezin organiseren, in de buurt van de verjaardagen van onze ouders. De familiedag was ontzettend gezellig, met als bonus een afspraak voor een bezoek van broer en zus en schoonzus aan Les Trois Taillants. En zo gebeurde het dat ze nog geen maand later de reis naar Frankrijk gingen ondernemen.
Natuurlijk hebben ze alles kunnen bekijken.....van gîte tot pipowagen, van huis tot schuur en van camping tot werkplaats. We hadden er prachtig weer bij en we hebben natuurlijk heerlijk op z'n Frans uitgebreid gegeten en gedronken. Eindelijk hadden we eens een paar dagen de tijd om jeugdherinneringen op te halen. Dat was voor ons eigenlijk de eerste keer dat we daar eens voor gingen zitten. Het was geweldig.
We trokken door de omgeving als echte toeristen, waarbij we veel van de echte toeristische plekjes hebben aangedaan. We hebben er allemaal erg van genoten en de dagen zijn uiteraard weer veel te snel voorbij gegaan. Maar met een enorm voldaan gevoel konden de Nederlanders weer huiswaarts gaan. Het was na zo'n hectische tijd erg fijn elkaar zo weer te zien. We hebben ook nog een belofte ingelost. We zouden een oude jeugdfoto van zeker 50 jaar terug opnieuw maken maar dan hier in Frankrijk. Dat is gebeurd. Je ziet haast geen verschil. Haha.
“Atelier du Bois”.....De nieuwe ladder voor de klokkentoren.....Tijdens het schrijven van de vorige nieuwsbrief waren we druk bezig met het plaatsen van de nieuwe ladder voor de klokkentoren van de kerk van onze gemeente Nouhant. Toen beloofde ik u al om het complete verhaal in de volgende nieuwsbrief te vertellen. Ondertussen staat de ladder en is deze officieel opgeleverd aan de gemeente Nouhant. 
Al een behoorlijke tijd geleden heb ik opdracht gekregen voor het maken van de nieuwe ladder voor deze klokkentoren. De foto's van de ladder die klaar ligt in de werkplaats heeft u misschien nog gezien in één van de vorige nieuwsbrieven. Wat nu nog moest gebeuren is het plaatsen van de ladder. Dit neemt natuurlijk toch weer even wat meer tijd in beslag dan je rekent van tevoren. De afspraak met de gemeente was dat ik even zou wachten. Er zou een bedrijf komen om de klok uit de klokkentoren te halen. Wanneer dit zou gebeuren was er ook een kraan aanwezig en zou dus ook mijn ladder naar boven getakeld kunnen worden. In ieder geval.......dat was het plan.
De dag dat de klok uit de toren gehaald zou worden stonden we dus helemaal klaar om de ladder daarna naar boven te takelen. Maar om te beginnen werd er een klein gat gemaakt aan de zijkant van de toren om de klok eruit te halen. De secretaris van de gemeente had bedacht dat de spits van de toren gehaald zou worden om de klok eruit te takelen. Maar de klok werd zeer vakkundig naar buiten gehaald en samen met de burgemeester heb ik staan kijken hoe de klok op een pallet werd gezet.
Voor mijn ladder was geen tijd meer maar het zou ook op deze manier niet kunnen. Mijn ladder zou dan horizontaal de toren in moeten. Daar is hij simpelweg te lang voor. Dus ter plekke werd er een ander plan gemaakt. Ik heb een lat gemaakt op de lengte van mijn nieuwe ladder en daarmee zijn we de bestaande trappen op gelopen om te proberen of alle bochten en schuintes genomen konden worden. En met een beetje geduld en voorzichtigheid gaat het allemaal lukken. Dus mijn ladder gaat weer uit elkaar en de losse onderdelen gaan apart naar de zolder om hem ter plekke in elkaar te zetten.
Rob, die samen met Anita in onze gîte te gast is, wil graag een dagje meehelpen met het plaatsen van de ladder. Samen hebben we toen eerst alle onderdelen de kerk ingedragen. Daarna gingen we naar de zolder om de oude ladder weg te takelen. Dat ging met een kettingtakel erg goed en de onderdelen van de oude ladder konden naar beneden gebracht worden. Dat was meteen een goede test om te kijken of de nieuwe onderdelen goed naar boven konden. Zo was het dus dat de oude en de nieuwe onderdelen naast elkaar in het gangpad van de kerk lagen. Op dat moment kwamen de dames met koffie. Even koffie drinken in de kerkbanken zorgt voor een speciaal moment. Vroeger heb ik in mindere kantines mijn koffie moeten drinken.   Daarna gaan we snel verder met de nieuwe ladder. Alles is verplaatst naar de zolder om daar alle onderdelen weer in elkaar te zetten. Met dezelfde kettingtakel komt de nieuwe ladder op zijn goede plaats. Het ging allemaal verrassend snel en na een paar uurtjes staat alles op z'n plaats. Als laatste nog de leuning op z'n plaats en de klus is geklaard. Het eindresultaat is netjes en we kunnen alle spullen weer in de bus gaan zetten.
Tijdens het werk werden we nog wel even getrakteed op het klokkenspel van de klokken die nog over waren in de klokkentoren. Er hingen er nog drie en die worden gebruikt voor het luiden van de klok op ieder kwartier en heel uur. Maar toen het twaalf uur in de middag was moesten we toch echt de oorbeschermers opzoeken. De klok begon met luiden en was echt niet van plan om daar snel weer mee te stoppen. Maar dat gaf ons wel de mogelijkheid om deze klokken ook eens in actie te filmen. Dat was ook wel een bijzonder moment.
Lente in “Au Bout du Monde”.....Het voorjaar barst in alle hevigheid los, geniet even mee.....De afgelopen maand stond natuurlijk wel volop in het teken van de lente die van start ging. Alles lijkt ineens nieuw leven uit te stralen. Bomen en planten krijgen allemaal nieuwe blaadjes en bloemen. Daar wil ik zo nog even wat van laten zien maar als eerste wil ik toch graag een video laten zien die ik heel toevallig kon maken. De mooiste filmpjes maak je wanneer je dat het minst verwacht. Gelukkig kon ik met mijn telefoon dit vastleggen. Het was een flinke club met reeën die op het gemak aan het grazen waren. En gelukkig hebben we ze daar niet bij gestoord voordat ik dit tafereel goed op de video kon zetten. Kijk zelf maar even op uw gemak. De bloemen die bijna altijd als eerste bloeien zijn de dotterbloemen. Onderin het dal in het bos kan je ze als eerste zien bloeien. Maar dit jaar hebben we er samen met Pascal voor gezorgd dat we ook bij ons eigen meertje deze bloeiende dotterbloemen kunnen zien. Daar word je toch helemaal blij van wanneer dat stralende geel je tegemoet komt na een lange sombere winter.
Ook de gele sleutelbloem is een genot om naar te kijken. Deze bloeit ook overal in de weilanden en langs de kanten van de karresporen. En wanneer je dan in de ochtend tijdens de opkomende zon de berm vol ziet staan kan je niet anders dan op je knieen zakken en foto's maken. Dus dat doe ik dan ook. Op die manier kan ik u ook een beetje mee laten genieten van de Franse lente op “Au Bout du Monde”.
 Een ander spectakel is de wilde hyacinth. Deze start met bloeien wanneer de gele dotterbloemen al volop bloeien. Deze wilde hyacinthen zorgen voor een mooie tegenhanger op de bodem van het bos, ze creëren een vloer vol met paars/blauwe bloemen. Een compleet tapijt wat de kleurexplosie hier in het bos in het dal een extra dimensie geeft. Ook hier heb ik wat beelden van gemaakt. Even gekeken naar de afgelopen weken.....Flink van start met de moestuin.....We waren eind vorige maand een paar dagen in Nedeland. We hadden met mijn neef Leo afgesproken om langs te gaan en weer wat plantjes in te slaan voor onze moestuin. Hij verzorgt veel werk voor een zorgboerderij en daar zouden we het één en ander aanschaffen voor onze Franse moestuin. Het was natuurlijk heel leuk om te zien hoe Leo hier zijn werk doet met de mensen op de zorgboerderij.
We hebben aardig wat in kunnen slaan en we hebben uitgebreid kunnen kijken hoe op de zorgboerderij alles reilt en zeilt. Dat was voor ons heel erg leuk om te zien. Dankjewel Leo voor je hulp. Wij zijn ook weer superblij met de groenteplantjes. Alles is weer netjes getransporteerd naar Frankrijk en we zijn ermee aan de slag gegaan.
Onder grote beslangstelling van de buurvrouwen hebben alle verschillende plantjes weer hun plekje gekregen in de bakken van onze moestuin. Naast alle nieuwe plantjes hebben we ook de hand weten te leggen op 2 nieuwe watervaten. Het zal de komende jaren alleen maar lastiger worden met de watervoorraden dus we hebben een aardig plan gemaakt. In de moestuin komt er in ieder geval een tweede watervat bij. Deze twee hebben we aan elkaar gekoppeld en deze zullen dus voor het water van de moestuin moeten gaan zorgen.
In eerste instantie kunnen de vaten gevuld worden vanuit de waterput aan de rand van de moestuin. Maar wanneer de zomer echt begint is ook die altijd al snel opgedroogd. Dus een nieuw plan moest gemaakt worden. Nog een watervat maar dan op een aanhanger. Dit vat kunnen we dan gaan vullen bij ons eigen meertje langs het koeienpad. Met de quad ervoor kunnen we dan het water naar de moestuin rijden en overpompen in de twee watervaten die daar gebroederlijk staan te wachten. Ons meertje heeft nog nooit droog gestaan tijdens de laatste warme zomers. Dus we gaan er vanuit dat het helemaal goed gaat komen met de watervoorziening dit jaar.
Het kachelhout is weer helemaal aangevuld.....Regeren is vooruitzien. Dat is wat je wel eens hoort. Dat geldt dus ook voor het op peil houden van de voorraad kachelhout. We hebben weer een flinke hoeveelheid besteld en geleverd gekregen. Onze vaste leverancier, die nu al voor het vijfde jaar hout komt leveren, heeft weer zijn best gedaan om een mooie partij te kunnen leveren. Het hout komt uit een bos dat nog geen drie kilometer bij ons vandaan is en het transport is dus ook niet al te ingewikkeld. Gelukkig maar want we hadden 24 stere besteld. Dat zijn drie van deze mega aanhangers vol. Er moet dus drie keer gereden worden met de tractor en drie keer wordt de aanhanger leeggestort met het kachelhout.
Omdat dit verse hout net gekapt is moet het nog minimaal twee jaar drogen voor wij er iets mee kunnen gaan doen. Dus het gestorte hout moet netjes opgestapeld worden en over twee jaar kan het gekort en gekloofd worden. Dan wordt het netjes opgestapeld onder het afdak voor het hout dat bedoeld is om direct in de kachel gestookt te worden. Maar zo zie je......dat vooruitzien is toch wel van belang.
 Buurman's Beestenboel.....Ook bij Pascal is het volop lente.....Ook bij de beestenboel van Pascal is het op en top lente. Om te beginnen is er een prachtig veulen geboren, de mini Shetland pony's hebben er een kleine bij. Nu zijn die pony's al niet groot, dus de nieuwe telg is zeker ook niet erg groot, maar wel heel mooi. Een prachtig veulen met een wollige beige vacht. De kleine blijft natuurlijk nog heel dicht in de buurt van moeder. Maar het kijkt al wel lekker eigenwijs de wereld in.
Ook bij de Vlaamse reus is het een enorme drukte. Er zijn zoveel kleintjes dat het hok haast te klein wordt voor zulke grote gezinnen. Maar het meest trots is Pascal toch wel op zijn hondjes. Er zijn inmiddels twee Chihuahua's bevallen. Allebei hebben ze een prachtig nestje met meerdere nieuwelingen. Pascal heeft nu een aantal nakomelingen met en zonder stamboom. Voor elk wat wils kunnen we dus wel zeggen. Maar de beide moeders doen het fantastisch en zorgen perfect voor de kleintjes. 
 Ook de eieren van de Toulouse ganzen zijn uitgekomen. De kuikens zijn al behoorlijk groot geworden. Ze lopen er erg statig bij, zoals dat hoort bij een beetje gans. Maar wie goed oplet ziet wel dat de ganzepootjes mooi zacht kunnen lopen over het zaagsel afkomstig van “Atelier du Bois”.
Het vervoer van de oude “Cabane”..... Op de vrachtwagen naar Frankrijk..... De laatste maanden zijn we veel bezig geweest met de pipowagen “Cabane”. Ik ben zelf weer flink bezig geweest met de oude werktekeningen om de bouwplaat te maken die weer de basis ging vormen voor de knutselwedstrijd die de gemoederen flink heeft bezig gehouden onder onze volgers, onder andere via de nieuwsbrief. Na het bekend worden van de winnaar werd het weer iets rustiger rondom de “Cabane”. Maar dan begint er toch weer iets te broeien. Want hoe is het nu ook al weer zo ver gekomen dat de pipowagen bij ons in Frankrijk is gekomen? Dat is toch wel een verhaal apart.
Toen een vriend van ons op zoek ging naar een goede schaftkeet kregen we al snel een telefoontje. “Ik heb een wagen voor jullie. Hij hangt nu nog in de takel boven de contaier. Als je hem wilt zetten we hem weer netjes op de grond, maar dan moet hij wel vandaag of morgen weggehaald.” We werden toen dus binnen tien seconden tijd eigenaar van een oude schaftkeet. Een dag later werd hij vanuit Maasland via de veerpont met een tractor bij ons gebracht in Rozenburg. En toen moesten er nog plannen gemaakt worden om hem in Frankrijk te krijgen.
Ook daar kwam weer een oplossing voor. Uit de vriendenkring kwam er een voorstel van een vrachtwagenchaffeur. Die wilde wel een vracht rijden naar Frankrijk, tijdens zijn eigen vakantiedagen. Hij mocht daarvoor wel de vrachtwagen van de baas gebruiken. Alles was daarvoor geregeld. Dus in een weekend werd de oplegger van de vrachtwagen volgeladen. Dat werd uiteindelijk heel veel werk, want we hebben we gelijk zo veel mogelijk extra spullen op de vrachtwagen geprobeerd te krijgen. Er ging een vouwwagen, een kleine bouwkeet, heel veel houten balken en wat pakken met tegels op de vrachtwagen er bij. Vervolgens werd ook de pipowagen volgepropt met huisraad en wat er allemaal nog meer bij paste. Op een maandagochtend ging het transport van start en wij volgden met de gewone wagen een dagje later. We kwamen bijna tegelijkertijd aan in Frankrijk. Met de hulp van boer Boudeau en zijn zoon werd met de tractor de wagen van de vrachtwagen gehaald. Alles werd zo snel mogelijk van de oplegger gehaald want die moest die middag weer snel een begin maken aan de terugreis naar Nederland. Maar het resultaat mocht er zijn, de oude schaftkeet was gearriveerd op “Au Bout du Monde”. Hier heeft hij eerst nog in zijn oude gedaante een poos dienst gedaan als kampeerwagen voor de hulptroepen uit Nederland. Later is de houten opbouw eraf gehaald en hebben we op het stalen onderstel een nieuwe pipowagen gebouwd.
Buurmans “Beestenboel”..... De beestenboel van Pascal..... Er gebeurt weer veel op de boerderij van buurman Pascal. Er is behoorlijk wat uitbreiding bij de geiten. In eerste instantie is daar een mooi grijs geitje geboren. Die is inmiddels ook al weer behoorlijk gegroeid, maar ondertussen zijn er nog meer nieuwe geitjes geboren. Die nieuwe geitjes zijn zo klein dat je ze goed moet zoeken in het hok van de moedergeit. Wanneer deze geitjes bij elkaar liggen is het pikzwarte geitje bijna niet te zien op de foto. Maar de grijze met het eigenwijze kleine koppie is beter te ontcijferen op de foto's. U kunt even genieten van de video van deze mooie kleine grijze kleine geit. Het blijft altijd een geweldig gezicht hoe al die kleine dieren heen en weer blijven lopen rondom de moeder en toch op hun eigen manier de grote nieuwe wereld willen ontdekken.
Waar de voortplanting ook altijd maar door blijft gaan is in de hokken van de cavia's. Hier blijven maar nestjes gemaakt worden. Maar het is dan ook wel een heel leuk gezicht om deze kleine propjes te zien scharrelen door de hokken. Ze huppelen zo snel achter moeder aan en eten meteen hetzelfde eten als moeder en voor je het weet zijn ze ook net zo groot als vader en moeder. Maar gelukkig hebben we de foto's nog en kunnen we nog even genieten van de kleine cavia's wanneer ze net een paar dagen oud zijn.
Ook de konijnen hebben hun best gedaan en hebben een klein nestje met jongen. Hier was nog niet zo heel veel van te zien en ik denk dat we de volgende nieuwsbrief iets meer kunnen laten zien van de jonge konijnen. We moeten even wat betere foto's maken. Maar ik heb deze foto's wel even kunnen maken en die kan ik even laten zien.
“Atelier du Bois”..... Een modern strak bureaumeubel..... Van een hele andere orde is dit bureaumeubel, bedoeld voor in een kleine kamer die alleen bedoeld is als kantoor. Het meubel is dan ook helemaal op maat gemaakt voor het kamertje zelf, van de vloer tot het plafond en van wand naar wand. Om precies te zijn van wand naar vensterbank. Ook dit meubel is dan leuk om te maken omdat het zo ontworpen moet worden zodat het ter plekke makkelijk in elkaar gezet kan worden terwijl je eigenlijk niet voldoende ruimte hebt om jezelf om te draaien. Ook dat is weer een uitdaging.
Ik bedacht daarom een vaste achterwand die zelfstandig aan de muur wordt gekoppeld. En vervolgens kunnen alle kastonderdelen stuk voor stuk gemonteerd worden en dan direct vastgezet worden aan deze constructiewand. Dit is dan ook de reden dat het monteren bovenaan begint. Anders zou je geen plek meer hebben om je ladder neer te zetten. Het is even iets langer nadenken maar uiteindelijk komt alles netjes op zijn plekje.
De afwerking van alle spaanplaat panelen gebeurt met een massieve lat aan de voorkant. Dit geeft de kast dan een mooi lijnenspel. Ook worden dan in een redelijk symmetrische verdeling een aantal vakken dicht gemaakt met deurtjes. Dit zijn deurtjes van MDF die later nog geschilderd gaan worden. De lijsten blijven blank gelakt om het geheel een beetje rust te geven. Wanneer het volstaat met boeken en mappen is er al een veelheid aan kleur aanwezig.
Als laatste volgt dan nog een groot en ruim werkblad. Het is nu zelfs mogelijk om met twee mensen aan dit blad te werken. Dus ook een kleine kamer kan zo ingedeeld worden dat je met weinig ruimte heel veel kan doen. Dat laat dit meubel wel zien. Wilt u ook eens kijken of "Atelier du Bois" een mooie oplossing voor uw interieur heeft neem dan gerust eens contact op. Wij ontwerpen graag de mooiste oplossingen.  Pasen in Frankrijk..... Waar komt het eierenzoeken nu vandaan..... Het Paasfeest (in het frans Pâques) wordt in Frankrijk op dezelfde manier gevierd als in Nederland. Een feest met familie en gezellig met elkaar eten. Veel verkeer op de weg van families die elkaar gaan bezoeken en samen het paasfeest gaan vieren.  Maar waarom gaan we nu toch eieren zoeken op paasochtend? Want eieren en het Paasfeest zijn wel onlosmakelijk met elkaar verbonden. De eieren zijn natuurlijk bij uitstek het symbool van de vruchtbaarheid en het begin van nieuw leven. En het is natuurlijk al tijden lang zo dat er met Pasen heel veel eieren beschikbaar zijn.  Van oudsher werd er voor het Paasfeest een periode van vasten aangehouden. Dus een periode van weinig eten en dus ook geen eieren. Hierdoor kwam het dat er in de boerengezinnen een overschot ontstond aan eieren. Want juist in deze periode beginnen de kippen weer volop eieren te leggen.  Om de eieren die niet gegeten werden te kunnen bewaren werden ze gekookt. En om ze dan dus te kunnen onderscheiden van de verse eieren werden de gekookte eieren gemerkt. Meestal waren er zoveel dat deze eieren verkocht moesten worden. En wie dan de mooiste merktekens op de eieren had staan verkocht de meeste. De rijken vonden het dan leuk om hun tafel te versieren met deze gemerkte en dus mooi versierde eieren. Zo is de traditie ontstaan van het eieren schilderen.  Nu wil wel het geval dat er in Frankrijk een andere manier is bedacht om de eieren verstopt te krijgen en dat de kinderen dus deze eieren moeten gaan zoeken. In Nederland is de paashaas dé persoon die daar zorg voor draagt, in Frankrijk is dat anders.  In de periode voor Paaszondag is er een stilte periode waarin de kerkklokken niet luiden. Het verhaal gaat dan dat deze klokken allemaal naar Rome vliegen om de paus te bezoeken. In Rome worden ze allemaal volgestopt met eieren en op hun vlucht terug naar de kerken verliezen ze er altijd wel een paar. Deze komen dan overal terecht en moeten dan opgezocht worden. Dus wanneer de kerkklokken dan gaan luiden op paasochtend en ze dus weer terug zijn van hun reis is dat het teken dat er hier en daar eieren moeten liggen. Daarom liggen er in de winkels ook veel kerkklokken van chocolade die gevuld zijn met chocolade eieren.  Wij wensen iedereen vanuit Frankrijk een mooi Paasfeest. Eieren zoeken is natuurlijk een mooie bezigheid. Of de paashaas deze nu heeft verstopt of de kerkklokken deze eieren dan verloren heeft.....het maakt niet uit. Het zoeken is altijd leuk. Keken op de afgelopen weken..... De reeën zijn in grote getale aanwezig.....Met de wandelingen samen met Chef de hond komen we deze winter heel veel groepjes reeën tegen. Wanneer je ze ziet ga je de groepjes zelfs al herkennen. Je herkent degene die de leiding heeft en diegene die altijd een beetje achteraan lopen. Het is heel grappig om te zien dat ze steeds minder bang worden wanneer we aan komen lopen. Ze hebben ook wel door dat Chef vastzit aan de lijn en dus geen gevaar kan vormen. Chef wordt natuurlijk wel helemaal zenuwachtig wanneer we in de buurt komen van de reeën. En je merkt dan ook dat de reeën eigenlijk ook een beetje plagerig Chef gaan uitdagen. Je hoort ze ook haast tegen elkaar zeggen: “Kom maar hoor, je kan me lekker toch niet pakken”. Wel een beetje frustrerend voor Chef maar wel een heel mooi gezicht. En op een ochtend was ik dus ook nog in de gelegenheid om dit filmpje te maken. Zelfs met de telefoon kon ik zo dichtbij komen dat het allemaal goed te zien is. En ik moet wel zeggen.......wanneer je dag zo begint kan er toch niet veel meer fout gaan....toch? De uitslag van de “Cabane-bouwplaat”..... En de “douze points” gaan naar..... Het heeft de gemoederen aardig bezig gehouden vanaf de kerst tot nu. De bouwplaat wedstrijd van de “Cabane” is door meerdere mensen gemaakt. En we kwamen erachter dat wanneer mensen geraakt waren door het knutsel-virus het ook wel goed raak was. Er is zo ongelooflijk fantastisch geknipt, geplakt, gekleurd en extra bij geknutseld. Uiteindelijk zijn er 8 prachtige inzendingen gekomen, de een nog mooier dan de ander. En dat het een hele klus is geworden om te kiezen wie er nu de prijs krijgt voor zijn uren knutsel-werk dat is wel duidelijk wanneer u een blik kan werpen op de inzendingen.
We gaan u eerst eens wat inzendingen laten zien. Het is echt geweldig om te zien hoe iedereen de “Cabane” heeft aangepakt en er zijn eigen draai aan gegeven heeft. Er is van alles bijgemaakt of ingemaakt. Een complete opstelling met achtergrond en dan soms ook nog aangevuld met allerlei spulletjes die heel leuk zijn tijdens een vakantie in de “Cabane”. Het is een prachtig gezicht hoe iedereen zijn energie en persoonlijkheid heeft gestoken in deze bouwplaat.
Ik denk dat u als lezer van de nieuwsbrief er net zo stil van wordt als wij toen we ze voor het eerst zagen. En wat ons ook nog ter oren is gekomen via de deelnemers.....het is gewoon leuk om weer eens ouderwets te knutselen met een bouwplaat. En dat is nou precies wat ons idee was met deze wedstrijd. Niet alleen maar op de bank met de tablet of telefoon maar aan de tafel met schaar, lijm en papier. Nu was het idee wel een stuk sneller geboren dan de tekeningen en de bouwplaat. Ook dat was een behoorlijke klus maar nu we het resultaat van de wedstrijd zien ben ik heel blij met de wedstrijd. 
Maar vanaf het moment dat de resultaten van de wedstrijd langzaamaan binnen kwamen via de website werd het ons wel duidelijk dat de beoordeling wel heel moeilijk zou worden. De ene is mooi maar de andere ook en de volgende ook. Hoe gaan we dit beoordelen? We hebben hier een oplossing voor gevonden door een uitgebreide jury samen te stellen. Als eerste hebben we Pascal uitgenodigd. De buurman van de “Beestenboel” heeft in zijn leven veel jury-werk gedaan en is dus de juiste persoon voor deze klus. Daarnaast is er een koppel dat aanwezig is in onze gîte maar dat ook al eens in de “Cabane” heeft verbleven. Daarbij komen wij ook als leden van de jury. In totaal zijn er dan twee Belgen, één Hongaarse en twee Nederlanders. We kunnen dus wel spreken van een internationaal gezelschap.
Alle inzendingen worden op verschillende punten beoordeeld en daarmee worden per jurylid punten gegeven. Op deze manier is er dan toch een winnaar uit de bus gekomen. Zelfs na jurering was het uiteindelijke verschil erg klein, maar er is een winnaar. En de overwinning van de wedstrijd en daarmee ook de prijs (een verblijf in de “Cabane”) gaat naar Aveline van der Knaap.
 Maar nu we alle inzendingen goed bekeken hebben is er voor alle moeite die iedereen in de bouw van de mini-cabane heeft gestoken een mooi verrassing. Iedereen die meegedaan heeft krijgt een waardebon voor een workshop in atelier van “Au Bout du Monde”. Het knutselen gaan we dus even voortzetten in de werkplaats. We willen natuurlijk iedereen die de moeite genomen heeft om een prachtige mini-cabane te in elkaar te knutselen heel erg bedanken en ik hoop dat iedereen er net zoveel plezier aan beleefd heeft als wij. Misschien wel tot de volgende knutsel-wedstrijd. 
 Buurmans “Beestenboel"..... De beestenboel van Pascal..... In de vorige nieuwsbrief heeft u kennis kunnen maken met Pascal, onze buurman van een dorp verderop. Het is daar een drukte van jewelste met de verschillende dieren die bij Pascal wonen. En wanneer we daar komen kunnen we meteen al het nieuws uit de omgeving weer even horen. Altijd handig om het nieuwblad van het Noord-oosten van de Creuse bij de hand te hebben.
 De veestapel van Pascal is wel erg uitgebreid deze tijd. Er worden veel dieren geboren en we kunnen het natuurlijk niet laten om er een aantal de revue te laten passeren. Laten we beginnen met de koe. Na een spannende tijd van wachten op de bevalling is er een mooi kalf geboren, genaamd “Ugette”......Moeder en kalf maken het goed en staan in de stal bij Aureliën, die woont een paar huis verderop aan de weg.
En dan zijn daar de kippen. Het hele jaar staat bij Pascal de broedmachine al aan. Wanneer we bij Pascal zijn houden we natuurlijk goed in de gaten wat de vorderingen zijn. En op het moment dat dan de eieren ineens uitkomen gaat de groei van de kuikens zo hard dat je het bijna niet bij kunt houden. We hebben nu voor deze nieuwsbrief een aantal foto's en video's om te laten zien. We gaan even snel van ei naar kuiken onder de rode lamp, vervolgens zonder de rode lamp en als laatste meteen door naar kleine kip.
“Atelier du Bois”..... Een ouderwetse kloostertafel..... In het atelier was het de afgelopen tijd ook wel druk. Een kleine greep uit de werkzaamheden.... Allereerst heb ik een kloostertafel gemaakt op de ouderwetse manier. Deze tafel heb ik vroeger veel gemaakt toen ik net begon als meubelmaker. Het was dus leuk om zo'n tafel nog weer eens te fabriceren met de originele open pen en gat verbinding met een wig om de boel in elkaar te houden. Het tafelblad moest er dan ook robust en ouderwets uitzien zoals dat wel een beetje hoort bij zo'n model tafel.
Het geheel is dan weer gemaakt van Douglas grenen en met een blanke meubellak afgewerkt. En toen de tafel afgeleverd werd kwam alles weer samen. Een mooie stoere grijze klepbank en dan de knalrode muur erachter. Het is een mooi geheel geworden zo.
Keek op de week/maand..... De blauwe kiekedief van dichtbij..... De laatste tijd hebben we vaak bezoek van een grote roofvogel. Nu is dat niet zo heel bijzonder want er vliegen er veel rondom “Au Bout du Monde”, maar deze vogel heeft wel iets speciaals. Hij komt namelijk steeds dichter bij ons huis.......en dat is toch wel iets dat niet zo vaak voorkomt. Het zal ook wel te maken hebben met de vele koude vriesdagen van de afgelopen periode. Er is niet al te veel voedsel te vinden in de open weilanden en dan zal hij zijn voedsel vaker bij de bewoonde wereld moeten zoeken.  Maar dat geeft ons dan weer de gelegenheid om de vogel wat beter te kunnen bekijken. En dat is op een middag wel heel erg goed gelukt. Deze roofvogel landde namelijk op het puntje van de goot van de kelder. Toen konden wij vanuit het raam vanuit de eetkamer de vogel echt goed besturderen, fotograferen en filmen. We hebben nu dus ook eens even de tijd genomen om te kijken wat het nu precies is. En wat blijkt.....deze bruine vogel is een “blauwe kiekedief”. Het kwam mij een beetje onlogisch over maar wanneer we in ons Franse vogelboek kijken is het vrouwtje dus blauw maar het mannetje van de blauwe kiekedief is dus bruin. De beschrijving vanuit ons Franse vogelboek: Het is één van de mooiste roofvogels. Hij komt wel in heel Europa voor maar in de herfst vliegen ze naar zuidelijke oorden om te overwinteren in het gebied rondom de Middellandse Zee. En dat is een behoorlijk uitgebreid gebied. Het mannetje van de blauwe kiekendief is de bruine kiekendief en leeft in open gebieden. Wanneer hij in het voorjaar terugkeert naar zijn oorspronkelijke leefgebied wordt er een dame uitgezocht en in april een nest gebouwd. Dit nest wordt op de grond gemaakt van twijgen, gras en rietstengels.  Het vrouwtje legt 3 tot 5 eieren, maar in een enkel geval tot 8 eieren, en broedt ze in 29 of 30 dagen alleen uit. Het mannetje brengt haar gedurende deze tijd haar eten en zal haar ook het eten van de jongen brengen. Na 35 tot 42 dagen beginnen de kleine kiekendieven te vliegen. Hun voedsel bestaat voornamelijk uit veldmuizen en andere kleine knaagdieren, in zeldzame gevallen ook uit een konijn of vogels tot een grootte van een fazant. Ze vangen alleen vogels in tijden van schaarste. Ze grijpen meestal hun prooi op de grond. De blauwe/bruine kiekendief krijgen een hoogte van ongeveer 47 cm en een spanwijdte van net iets meer dan een meter. Buurmans “Beestenboel”..... De beestenboel van Pascal..... In deze nieuwsbrief willen wij u graag kennis laten maken een zeer markant persoon uit de buurt van “Au Bout du Monde” : Pascal. Deze vriendelijke Belg woont 3 minuten bij ons vandaan en bijna iedere ochtend rijdt hij op zijn scooter in de richting van “Au Bout du Monde” voor het vaste kopje koffie, om zo de ochtend goed te beginnen. Daarbij worden dan ook meteen de laatste nieuwsfeiten doorgenomen. Voor ons is “Radio-Pascal” een heel goede en betrouwbare informatiebron. Ook vinden we via Pascal veel lokale boeren die hun producten direct verkopen aan de consument. Hier maken we tegenwoordig ook dankbaar gebruik van.  Maar naast dit alles heeft Pascal op zijn boerderij heel veel dieren. En dat is Pascal zijn lust en leven. Om te beginnen is hij een fokker van Chabo kippen en het afgelopen jaar was hij degene die in Nouhant een tentoonstelling en kampioenschappen organiseerde. En de volledige jury en verschillende deelnemers hebben hier op “Au Bout du Monde” verbleven. De Belgische “Chabo” afdeling heeft een artikel geschreven in hun clubblad over hun verblijf in de pipowagens. Maar deze kippen zijn zeker niet het enige dat Pascal op zijn boerderij in Lascoux herbergt. Er zijn duiven, kwartels, diverse soorten vogels, mini-pony’s, koeien, geiten, varkens, eenden, honden, katten, konijnen en cavia’s.
En over die cavia’s wil ik het deze keer nog even hebben. In deze maand zijn er namelijk verschillende nestjes met cavia’s geboren. En dat zorgt er natuurlijk wel voor dat we even op kraambezoek gaan. Wat is er leuker dan die kleine pluizenbollen heen en weer te zien rennen. Pascal zorgt er wel altijd voor dat de mooiste kleuren doorgegeven kunnen worden zodat er weer prachtige nieuwe cavia’s bijkomen. Bij Pascal is het dan natuurlijk ook mogelijk om van allerlei dieren de zorg over te nemen.
Wij gaan regelmatig even genieten van de nieuwe cavia’s. Ik kon het uiteraard niet laten, dus met de foto’s en de video kunt u hier van mee te genieten. Het blijft natuurlijk heel leuk om hier naar te kijken. Het is ook mogelijk om zelf een kijkje te nemen bij Pascal tijdens uw verblijf op “Au Bout du Monde”. Even een wandelingetje naar “Buurmans-Beestenboel” is dan een mooie ervaring. In de volgende nieuwsbrief kunnen we u misschien meer nieuwe dieren laten zien. Er zijn behoorlijk wat zwangere dieren. Zo moet de nieuwe geit binnenkort bevallen maar ook de pony’s hebben dikke buiken. De broedmachine zit vol met eieren dus ik denk dat we voldoende nieuws kunnen melden in de volgende nieuwsbrief over de “Buurmans-Beestenboel”. Keek op de week/maand..... Winters januari.....We hebben deze maand een behoorlijk lange periode gehad met vorst en sneeuw. Ik plaats dan natuurlijk wel regelmatig een “ochtend-foto” maar wanneer er dan sneeuw ligt dekt die ene foto dan natuurlijk niet de lading van de schoonheid van de natuur op dat moment. Ik heb daarom bedacht om u even een serie van foto’s te laten zien wat we dan tegenkomen op onze wandelingen in de sneeuw. Het is natuurlijk wel met koude handen foto’s maken maar met de gedachte dat je dan straks weer lekker bij de warme houtkachel warm kan worden met een kopje koffie maakt de winterse gedachte alleen maar mooier. Hierbij een kleine greep uit de voorraad foto’s die we gemaakt hebben.
De “Au Bout du Monde” kalender.....Ook kan ik nog even de nieuwe kalender van “Au Bout du Monde” aanbevelen. Onze kalender voor 2023 is gratis te downloaden vanaf de website en daarmee kan je nog weer even genieten van de mooie plaatjes van de directe omgeving van de camping. Het is natuurlijk dé manier om even in andere sferen te komen wanneer je de drukte van alle dag even wilt verruilen voor de rust van “Au Bout du Monde”. Geitentransport naar “Buurmans-Beestenboel”.....U heeft al kennis kunnen maken met onze buurman Pascal en al zijn dieren. En wanneer Pascal dan een mooie geit, die helemaal naar zijn zin is, ziet staan op “le BonCoin” (de Franse marktplaats) moet er natuurlijk voor transport gezorgd worden. Onze bus is groot genoeg en met z’n allen gaan we op pad om deze geit op te halen. In de geitenweide in Chénerailles worden de verkoop afspraken gemaakt en daarna moet de juiste geit nog wel even met een touw om de hoorns uit deze weide gehaald worden. Maar met wat geduld komt dit allemaal voor elkaar.
De zwangere geit wordt voorzichtig vervoerd en inmiddels staat deze in de stallen bij Pascal zijn “Beestenboel”. Het is voor de andere geiten even wennen om elkaar weer een eigen plekje te gunnen in de groep. Maar alles komt weer tot rust na wat heen en weer gebonk met de hoorntjes. Nu is het natuurlijk even afwachten wanneer deze prachtige geit leven gaat geven aan de nieuwe telgen. We houden u natuurlijk op de hoogte. We zullen het laten weten wanneer we op kraambezoek zijn geweest.  Bladerdeeg “Pâte feuilletée”..... De geschiedenis van de speciale deeg .....Eigenlijk wordt het bladerdeeg zoals we dat tegenwoordig kennen gezien als een Franse uitvinding. Dat komt waarschijnlijk door allerlei verschillende verhalen die de ronde doen over het ontstaan van dit deeg. Al deze verhalen spelen zich af in Frankrijk. Maar de meest recente verklaring van het ontstaan van het bladerdeeg vinden we in de Dictionnnaire Universel de Cuisine uit het jaar 1850. Hierin wordt vertelt dat ene Feuillet de uitvinder van het bladerdeeg is, waardoor sommige denken dat het Franse “Pâte feuilletée” hier zijn naam aan te danken heeft. We moeten natuurlijk niet vergeten dat een “feuille” ook gewoon een boomblad of een velletje papier betekend.  Het bladerdeeg in zijn huidige vorm is een ontdekking uit de 17e eeuw. Dit werd al eeuwenlang gebruikt voor gevulde pasteien, taartbodems enzovoorts. Daarbij ging het om een beslag dat veel leek op het in Spanje uitgevonden deeg voor de Arabische baklava. Dit deeg werd in flinterdunne blaadjes uitgerold en elk laagje werd besmeerd met boter of olie voordat het de oven in ging. Maar ons luchtige, golvende en goudkleurig bladerdeeg is toch echt iets anders en werd bij toeval ontdekt, zoals dat met wel meer belangrijke dingen het geval is.  Een banketbakker uit Toul had een leerjongen in dienst die Claude Gelee heette. Op een mooie dag was Claude vergeten boter bij het taartbeslag te doen. Om zijn verstrooidheid goed te maken, besmeerde hij het deeg met boter en vouwde het dubbel zonder het verder te bewerken. In de hoop dat zijn baas het verder niet zou ontdekken.
Tot zijn grote verbazing ging het deeg golven bij het bakken. Hij vond het resultaat wel aardig en besloot er maar wat op los te experimenteren. Hij rolde het deeg op verschillende manieren uit, veranderde de samenstelling en vermeerderde de hoeveelheid deeglaagjes. Toen hij naar zijn idee het ideale recept had gevonden werd dit aan de rest van de bakkerswereld bekend gemaakt. Het was natuurlijk een geweldige nieuwe manier van bakken die erg veel navolging vond.
Na zijn revolutionaire ontdekking verliet Claude echter de bakkerswereld om zich ongestoord aan zijn roeping als kunstschilder te kunnen wijden. Hij is de geschiedenis ingegaan als ‘Le Lorrain’, zijn schilderspseudoniem.  En nu kunnen we natuurlijk niet achterblijven met het geven van een recept voor het maken van bladerdeeg om croissants of pain au chocolat te maken. Hier gaan we…….. Wat heb je nodig? (Voor een goede voorraad!)
Hoe maak je het? Verwarm de over voor op 160 graden. Kneed de eerste 5 ingrediënten in 10 minuten tot een glad deeg. Rol uit tot een rechthoekige lap, leg de boter in het midden en sla alle zijkanten van het deeg over de boter naar het midden. Leg een halfuur in de koelkast. Rol uit tot een rechthoek, vouw de lap in drieën, draai een halve slag, rol weer uit en vouw nogmaals in drieën. Laat het 1 uur in de koelkast rusten en herhaal het rollen en vouwen. Rol het deeg nu uit tot de gewenste vorm (croissants (driehoeken) of pain au chocolat (rechthoeken)). Rol de driehoeken op tot croissants en vouw de rechthoeken op met wat chocolade in het midden tot pains au chocolat. Laat op de bakplaat in 2 uur op kamertemperatuur komen, bestrijk de broodjes met eierdooier en bak ze 15 minuten in de voorverwarmde oven.  Mocht het nu allemaal te moeilijk zijn of heb je gewoon geen tijd genoeg dan is het in Frankrijk altijd nog mogelijk om gewoon in de supermarkt grote vellen “pâte feuilletée” te kopen voor nog geen euro en daar je taart of croissants van te maken. Ter herinnering..... Knutsel je vakantie bij elkaar voor dit jaar.....In het bericht van vlak voor de kerstdagen hebben we u kennis laten maken met onze aktie voor het nieuwe jaar. Omdat alles duurder wordt en het einde daar nog niet van in zicht is hebben we deze aktie op touw gezet. Om u een kans te geven op een gratis verblijf op “Au Bout du Monde” knutselt u de bouwplaat van de woonagen “Cabane” in elkaar, zo maakt u dan kans op deze gratis vakantie in de echte pipowagen “Cabane”. Deze aktie duurt tot 26 februari, dan moeten jouw foto's ingestuurd zijn en ding je mee naar het gratis verblijf in de woonwagen “Cabane”.
Je kunt natuurlijk voor jezelf dit verblijf winnen maar misschien is het nog leuker om mee te doen en deze prijs weg te geven aan iemand anders. Het in elkaar knutselen van de pipowagen is natuurlijk al leuk maar een eventuele prijs dan weggeven aan iemand anders is ook heel leuk. Dus.......maak even wat tijd vrij om de bouwplaat in elkaar te knutselen en je eigen “look” aan de “Cabane” te geven en ding mee naar de mooie vakantie in de echte “Cabane”.
Klooster van Chambon-sur-Voueize..... Een mooie oude stad aan de loop van de Voueize..... Chambon-sur-Voueize herbergt een prachtige abdij en is vanaf de camping makkelijk te bereiken. Een prachtige rit van 20 minuten die je langs de rotspartijen leidt om in de vallei van de rivier de Tarde te komen. Het landschap veranderd dan ineens van licht glooiend naar rotsachtig en je zakt ineens heel snel de kloof van de rivier de Voueize in. Een magistraal gezicht.  In 857 stichtten de monniken uit Limoges hier een klooster om de relikwieën van de heilige Saint Valérie te beschermen tegen Normandische invallen. De abdij Sainte-Valérie, in Chambon-sur-Voueize in het departement Creuse, is een van de belangrijkste Romaanse gebouwen in de provincie Limousin geworden, met een lengte van 87 meter en 38 meter breed.  Het klooster werd gesticht op de plaats waar de rivieren de Tardes en de Voueize bij elkaar komen. Dit is in een regio die later de Combraille zou vormen. De meeste relikwieën van Saint Valérie, die eerder in Limoges werden bewaard naast die van Saint Martial, werden hierheen vervoerd. Het nieuwe klooster, waar omheen de stad Chambon-sur-Voueize werd gesticht, werd al snel een belangrijke plek in de regio.
Het klooster heeft twee klokkentorens. De eerste, genaamd "Tour des Bourgeois" (toren van de burgerij) is gebouwd in de 13e eeuw. Deze heeft boven een vierhoekige veranda. De tweede, genaamd "Tour du Chartrier", is gerestaureerd in de 15e eeuw. Deze toren kreeg deze naam omdat het werd gebruikt om charters (documenten met belangrijke afspraken) van het klooster op te slaan.
Wanneer je in de kerk/klooster loopt valt meteen de verrassende doorkijk op naar het altaar. Door de aangebouwde cirkelvormige portalen met vensters is er binnen een geweldig lichtspel vanuit het midden van de kerk. Dit geeft een prachtig effect waar je niet op uitgekeken raakt.
Een heel nieuw jaar voor de boeg.....
Wij proberen het eenvoudig te houden.....
We hebben weer een periode van feesten achter de rug. We gaan weer verder met de orde van de dag. Even vallen we weer in een gat dat januari heet. Maar daarmee gaan we ook weer gewoon doen. Weer gewoon aan het werk. Weer gewoon in het normale ritme. Uiteindelijk houden we het daar toch het langst mee vol.
Op onze kaart met de nieuwjaarswens hebben we dat ook geschreven.......Hoe eenvoudiger je het leven leeft, hoe mooier het wordt. De eenvoud is denk ik de sleutel voor de toekomst van ons allemaal. Terug naar de eenvoud van het dagelijkse leven. Wij doen dat voor onszelf door onze eigen groente te laten groeien in de moestuin. We leren ieder jaar weer bij om onze tuin steeds meer naar ons zin ingedeeld te krijgen. Maar dit jaar willen dan dus ook beginnen met niet alles zomaar in te vriezen maar willlen we ook weer ouderwets groenten gaan wecken. We hebben inmiddels een steriliseer pan en weckpotten bij de rommelmarkt vandaan en dit jaar gaan we hiermee aan de slag. Zonder dat de vriezers heel lang moeten draaien helpen we toch onze groente opbrengst het hele jaar door. Dit is voor ons een vorm van eenvoud.
Daarnaast kopen we tegenwoordig ons vlees bij de lokale boer. Iedere maand wordt een Charolais koe uit de eigen kudde geslacht en klaar gemaakt voor de verkoop. Dus iedere eerste zaterdag van de maand kunnen we onze bestelling ophalen. Verser en eenvoudiger kan het volgens mij niet.
Ook hebben we inmiddels een andere kachel met daarin een ovenvak. Hier maken we tegenwoordig heel veel ovenschotels in en zo kunnen we heel veel energie besparen die anders door de elektrische oven opgeslokt zou worden. Het is allemaal natuurlijk even op een andere manier plannen en nadenken maar we kunnen zo ons leven op een behoorlijk eenvoudige manier leven. En we doen dat met veel plezier.
En de vakanties die we aanbieden hier op “Au Bout du Monde” blinken dus ook uit in eenvoud. Er is hier geen “glamping” te ontdekken terwijl je hier natuurlijk wel samen met de eenvoud het meest kunt genieten van wat de natuur en de omgeving ons te bieden heeft. Je moet er alleen wel even naar leren kijken. Maar je zult versteld staan hoeveel plezier je haalt uit de meest eenvoudige dingen.
Het mooist is natuurlijk de natuur direct om je heen. Wanneer je in de ochtend lekker vroeg wakker bent heb je grote kans dat er reeën rond de pipowagens struinen. Wat verder weg kan je ook vossen spotten maar ook everzwijnen. Die komen uit de bossen uit de vallei. In het meertje bij “Au Bout du Monde” zitten regelmatig moerasbevers met jongen die je dan zwemmend voorbij ziet komen. Ook zal je aan het einde van de dag het kikkerkoor horen zingen tijdens de zonsondergang. Het is allemaal te zien en te horen wanneer je er de tijd voor neemt. Veel bijzondere vogels zijn te spotten waaronder de hop, de braamsluiper, de putter, de ijsvogel maar ook een heel arsenaal aan roofvogels.
Dus voor een prachtige vakantie voor rust, ruimte en natuur.......wees dan van harte welkom om “Au Bout du Monde”. Reserveer een verblijf in de gîte, één van de woonwagens of een plekje op de camping. Wij laten u heel graag de schitterende omgeving zien en zullen uw vakantie tot een echte natuurlijke belevenis maken.
Ter herinnering.....
Knutsel je vakantie bij elkaar voor dit jaar.....
In het bericht van vlak voor de kerstdagen hebben we u kennis laten maken met onze oudejaars-aktie. Knutsel de bouwplaat van de woonagen “Cabane” in elkaar en win een vakantie in de echte pipowagen “Cabane”. Deze aktie duurt tot 26 februari, dan moeten jouw foto's ingestuurd zijn en ding je mee naar het gratis verblijf in de woonwagen “Cabane”.
Je kunt natuurlijk voor jezelf dit verblijf winnen maar misschien is het nog leuker om mee te doen en deze prijs weg te geven aan iemand anders. Het in elkaar knutselen van de pipowagen is natuurlijk al leuk maar een eventuele prijs dan weggeven aan iemand anders is ook heel leuk. Dus.......maak even wat tijd vrij om de bouwplaat in elkaar te knutselen en je eigen “look” aan de “Cabane” te geven en ding mee naar de mooie vakantie in de echte “Cabane”.
Ook kan ik nog even de nieuwe kalender van “Au Bout du Monde” aanbevelen. Onze kalender voor 2023 is gratis te downloaden vanaf de website en daarmee kan je nog weer even genieten van de mooie plaatjes van de directe omgeving van de camping. Het is natuurlijk dé manier om even in andere sferen te komen wanneer je de drukte van alle dag even wilt verruilen voor de rust van “Au Bout du Monde”.
De Driekoningentaart.....
De taart met kroon en boon.....
Op 6 januari staat de Driekoningentaart mét kroon klaar. Deze typische bladerdeegtaart met een vulling van “frangipane” is zacht, zoet en heerlijk smeuïg. Maar wat is het voor taart en wat is de “frangipane”?
Het frangipane gebak dat met Driekoningen verkocht wordt, komt van oorsprong uit het Franse dorpje Pithivier. Het verhaal gaat dat koning Karel IX, na een bezoek aan zijn vriendin Madame Marie Touchet, door een bende Hugenoten in het bos van Orléans gevangen genomen werd. Toen de bende inzag dat het de Koning was wilden ze hun daad goedmaken door de Koning de plaatselijke delicatesse voor te schotelen. De paté, die het in die tijd nog was, in bladerdeeg beviel de vorst zo goed dat hij de pasteibakker meteen tot koninklijke patissier uitriep. De vleesvulling vanuit die tijd werd later vervangen door de “frangipane”, dat is de amandelcrème.
Er bestaat geen Driekoningentaart zonder de boon. Vroeger werd er een boon in de taart gedaan maar tegenwoordig neemt men daarvoor een stenen of porseleinen figuurtje. Iedere bakker heeft zijn eigen figuurtjes en vaak zie je ook dat deze figuurtjes verzameld worden. Ook zit er in de verpakking van de taart een opgevouwen, goudkleurige papieren kroon. Bij het serveren wordt de taart in gelijke stukken gesneden. Iedereen kiest een stuk. Vind je de “boon” in jouw stuk, dan mag je de kroon dragen en ben je koning of koningin voor een dag. Hoe die dag van de gelukkige dan wordt ingevuld, verschilt van familie tot familie… Meestal wordt er stiekem een klein merktekentje gemaakt in de taart door degene die de taart bakt en die zorgt er dan voor dat de jongste aan tafel de Koning of Koningin wordt door hem of haar het stuk taart met de “boon” (la fève) te geven.
In vroeger dagen was het nog wel de bedoeling om de taart in meer stukken te snijden dan dat er mensen om de tafel zaten. Het teveel aan gesneden stukken was voor de armen die de dag van Driekoningen langs de deuren liepen en met gezang probeerde de overgebleven stukken taart te bemachtigen. Het feest zelf staat natuurlijk voor de drie koningen die een bezoek kwamen brengen aan het kindje Jezus en hun geschenken kwamen brengen. Dit feest wordt niet zo vaak meer echt gevierd maar de Driekoningentaart wordt nog steeds volop verkocht in alle bakkerijen van Frankrijk. Het is nog steeds een grote verkoop hit.
Hoe maak je zelf zo’n taart? We hebben daar natuurlijk een recept voor gevonden en we kunnen dus meteen aan de slag. De zogenaamde “frangipane” vulling is dus een amandel vulling en daar zijn nog wel wat speciale ingrediënten voor nodig.
De bereiding:
Verwarm de oven voor op 180° C. Roer de suiker met de boter tot room. Klop 2 eieren los en doe ze erbij, samen met een snuifje zout, het amandelpoeder en de amandelessence. Roer alles mooi glad. Leg 1 vel bladerdeeg op het bakpapier op de bakplaat. Verdeel er de crème over, maar laat een rand van 1,5 cm vrij en bestrijk die met water. Stop de “boon” ergens op de vulling. Dek af met het andere deeg vel. Druk de rand aan met een vork. Maak in het midden een gaatje voor de stoom. Klop het laatste ei los met 1 eetlepel water en bestrijk er de taart mee. Bak 25 minuten in de oven, tot de taart mooi goudbruin is. Laat de driekoningentaart afkoelen op een rooster en versier voor het serveren met een kroontje van goudpapier. 
De “Au Bout du Monde” kalender van 2023..... De nieuwe kalender van 2023.....
Tradities moeten in ere worden gehouden. En dat geldt dus ook voor de kalender van camping “Au Bout du Monde”. Het hele jaar maken we foto’s van de omgeving van de camping die dan gedeeld worden op Instagram en op Facebook. En dan is het aan het eind van het jaar wel heel leuk om een selectie te maken van de meest mooie of pakkende foto uit deze hele reeks van foto’s. Alleen het maken van die selectie is best lastig. Welke foto komt dan in de kalender voor dit nieuwe jaar? Het kostte best wat tijd maar de keuze is gemaakt en de kalender is samengesteld. Je kunt hem weer downloaden vanaf de website in verschillende bestanden. Ik hoop dat iedereen veel plezier beleeft aan de kalender en misschien de plekjes die te zien zijn gaat herkennen van de wandelingen.
Ik wil dan ook nog graag wel even wat achtergrond informatie geven over de verschillende foto’s. Dit doe ik normaal niet maar voor de speciale kalender maken we een uitzondering. Hoe komen sommige foto’s tot stand en wat ging er vooraf aan het maken van de foto? Ik maak de foto’s ook altijd zonder dat er een plan bedacht is. Het gebeurt altijd spontaan en ik laat de foto ook altijd zien zoals die gemaakt is op dat moment. Zonder weinig na te bewerken. Gewoon zoals het is….en dat is ook het mooist.
Januari.
Dit is echt zo’n ochtend dat je een dikke jas en een sjaal nodig hebt. Chef was een beetje ongeduldig omdat het al een poosje geduurd had voor we naar buiten gingen. We liepen allebei te stomen met onze adem in de koude lucht. Het ongeduld van Chef veranderde in nieuwsgierigheid. Hij snuffelde zich suf omdat hij waarschijnlijk het spoor van een vos volgde. De plassen op het pad waren flink hard bevroren. Het bovenlaagje was bevroren en daaronder was het hol. Toen Chef dus ook op het ijs ging staan zakte hij er meteen doorheen en vernielde het mooie ijslaagje. Ik moest dus op zoek naar een nieuwe plas om mijn ochtendfoto te maken. Maar even later, terwijl ik op mijn buik lig, komt deze foto tevoorschijn. Wat ik van deze foto zo mooi vind…….je weet dat er een tractor gereden heeft terwijl je het eigenlijke spoor van deze tractor helemaal niet kan zien. En de zon die te zien is op de achtergrond maakt het plaatje helemaal compleet. 
Februari.
Deze foto is nog niet zo lang geleden gemaakt. Het was in de avond. We maakte een mooie wandeling in de avondzon. Eigenlijk had je een zonnebril nodig om tegen de zon in te lopen. Maar een klep van mijn pet was ook wel voldoende. We zagen wel een paar donkere wolken aankomen maar ik dacht dat het nog wel even zou duren voordat die voorbij zouden komen. Dat bleek toch een vergissing. Maar zelfs de zon was verrast door de snelle actie van de regenwolken. De zon bleef ook gewoon flink doorschijnen terwijl de regen al flink naar beneden viel. Ik rende me rot om samen met Chef op tijd thuis te zijn zonder nat te worden. Toen ik langs de werkplaats rende heb ik toch nog snel deze foto kunnen maken. Uiteindelijk duurde het toch allemaal een beetje te lang en kwamen we toch nog nat thuis. Helaas. 
Maart.
Dit is wel één van de meest makkelijke foto’s. Je komt buiten…...het is prachtig helder vries weer. We lopen de deur uit naar het weiland waar de pipowagens staan. De koeien staan nog dromerig te staan en tillen hun kop op om te kijken welke rare man er nu aan komt. En “klik”…...de foto is gemaakt. Het geeft wel een prachtig beeld van de sfeer die er op zo’n moment heerst. De kou…...de zon…...de rust…...de koeien en het uitzicht naar de rossige bergen van de “Toulx St. Croix”. 
April.
De klink van de toegangsdeur van het “Atelier du Bois”. Je kunt het je haast niet voorstellen maar achter deze deur is het complete houtatelier van “Atelier du Bois”. Binnen worden de mooiste houten projecten gemaakt en vervaardigd. De deur is nog steeds zoals hij was toen wij deze schuur in 2007 kochten. Juist de oude en gebruikte toegangsdeur is erg fotogeniek en daarom wil ik er eigenlijk ook nog niets nieuws in maken. Het zou in mijn ogen zonde zijn om deze authentieke deur te vervangen voor een nieuwe. 
Mei.
Onze oude kastanjeboom is ieder jaar zo prachtig. In alle jaargetijden is het een prachtige boom. Hij staat heel plechtig te staan voor onze voordeur en zorgt voor een prachtige entree voor de camping. We zijn heel blij met deze boom en proberen dan ook goed voor hem te zorgen. Het afgelopen jaar kwam er toevallig een bomenkenner logeren in één van de pipowagens en die kon ons melden dat de boom last had van een bepaalde soort mot. Hier hebben we inmiddels biologische maatregelen voor klaarstaan om onze prachtige kastanje te beschermen en er voor te zorgen dat hij nog lang kan blijven staan. 
Juni.
Het bospad is wel een favoriete plek voor mij om de ochtendwandeling compleet te maken. Het is wel even een beetje afdalen en daarna weer steil omhoog lopen maar we hebben het er voor over. Op dit pad kan je jezelf helemaal onderdompelen in de natuur. Regelmatig een ontmoeting met reeën of een vos is zeker geen uitzondering. De wilde zwijnen laten zich hier ook vaak horen. En wanneer het dan een mooie zonnige dag gaat worden is het hier prachtig om met de zon door de boomkruinen te wandelen en te genieten van de zonnestralen die langs de blaadjes van de bomen schieten. Deze foto was dus ook niet heel moeilijk om te maken. Je moet alleen op het juiste moment op de juiste plaats zijn. En dat waren we. En Chef, de hond, vond ook dat hij wel weer eens op de foto mocht. 
Juli.
Stel je voor…….het is de hele maand al bijna 40 graden iedere dag. Dus wanneer je in de ochtend je wandeling gaat maken is het natuurlijk al behoorlijk op temperatuur. We proberen dan natuurlijk wat schaduwrijke plekken te zoeken waar we onze wandeling kunnen doen…..dat is dan beter dan al volop in de zon te lopen. De koeien hebben eigenlijk hetzelfde idee, die willen ook niet in de volle zon en zoeken dus de schaduw op. Gelukkig is er een boom in het weiland die zorgt voor deze schaduw, alleen wordt het wel een beetje dringen om allemaal in deze schaduw te kunnen staan. En wanneer wij dan langs komen lopen gaan alle koeienkoppen onze kant op om allemaal “goedemorgen” te zeggen. Gelukkig zie ik dan toch ook dat er ook één eigenwijze koe bij is. Dat geeft mij dan weer een goed gevoel omdat ikzelf ook redelijk eigenwijs ben. Dan voel ik me weer niet zo alleen. 
Augustus.
De kampeer-camping. Niet logeren in de gîte en ook niet in één van de pipowagens…..maar met je eigen tent of caravan genieten van de rust en de ruimte van “Au Bout du Monde”. Het campingterrein aan de rand van de vallei heeft plaats voor drie kampeerplekken. Geniet van het waanzinnige uitzicht…..de ruimte…...de natuur en natuurlijk de rust. De oorverdovende stilte is voor iedereen een weldaad. Kom bij van alle stress van het dagelijkse leven en geniet van deze “Pure eenvoud”. 
September.
De hele zomer was het enorm droog en dan is het een hele verademing wanneer het dan een beetje regent. Het is eigenlijk altijd prachtig wanneer het regent of geregend heeft. Je kan natuurlijk heel boos worden op de regen maar wanneer je goed om je heen kijkt is het één groot water paradijs van waterdruppels. Je moet natuurlijk wel even goed kijken, soms zelfs een beetje dichterbij dan je misschien gewend bent, maar het is echt prachtig. Wanneer je deze simpele grassprieten bekijkt die zich voor deze gelegenheid compleet hebben uitgedost met een kleed van regendruppels is het toch een moment om helemaal stil van te worden. En de natte knieën die 't gevolg zijn van het maken van deze foto zijn dan natuurlijk helemaal niet meer erg. 
Oktober.
Deze maand is natuurlijk de paddenstoelen-maand bij uitstek. Deze maand loop je eigenlijk alleen maar met je hoofd naar beneden om de paddenstoelen te zoeken die soms heel goed verstopt zijn tussen de herfstbladeren. We zijn voor onszelf ook begonnen om paddenstoelen te zoeken die je kunt eten. We vinden dat in het begin best wel spannend maar met de hulp van de buurman van een dorpje verderop is het goed te doen. We leren iedere dag bij in het kiezen van de juiste paddenstoel. Deze parasolzwam is wel lekker groot maar om te eten wat minder geschikt. De hoed is eetbaar maar wat minder lekker. Gelukkig is hij wel fotogeniek dus daarom komt hij niet op ons bord maar in de kalender. Dan kan iedereen er tenminste van genieten. 
November.
De winter is weer in aantocht…….dat is weer goed te merken. In de ochtend kan het weer behoorlijk koud zijn. Wanneer we gaan lopen in de ochtend knarst en knispert het weer volop onder je schoenzolen. De bovenlaag van de grond bevriest weer van de nachtvorst. Dit geeft zoveel mogelijkheden om mooie foto’s te maken. Het enige dat je hoeft te toen is door de knieën te gaan en goed de grond af te speuren naar mooi bevroren dingen van de herfst. Dit is eigenlijk heel vaak zo. De mooiste foto’s maak je wanneer je op je knieën zit. Ik vind het altijd mooi om zulke foto’s te maken. Normaal zou je er heel snel aan voorbij lopen maar wanneer je op je knieën zit zie je zoveel meer mooie dingen. En dan zie je dus ook deze mooie bevroren eikenbladeren. Het landschap staat hier stampvol met eikenbomen die dan in de herfst hun bladeren laten vallen. De eik is wel één van de laatste boom die dit doet en daarom vind je tot ver in de winter deze eikenbladeren bovenop al het andere “herfst-afval”. 
December.
In de winter valt alles een beetje stil. De natuur gaat in winterslaap en daarmee het hele leven eigenlijk ook een beetje. De dagen worden erg kort en dus ook de tijd dat je daadwerkelijk iets kan doen buiten en in de werkplaats. Het leven speelt zich dus meer binnen af rondom de kachel. En wat is dan het allerbelangrijkste……..een voorraad kachelhout die goed droog, goed gekloofd en goed op lengte is. Dit is natuurlijk al gebeurd toen het nog zomer was maar het leven in de winter kan alleen maar doorgaan wanneer het houthok nog steeds goed en droog hout kan leveren. Dus wat is het allerbelangrijkste…….het houthok. En dat het winter is kan je op deze foto ook wel goed zien lijkt me. Download de "Au Bout du Monde-kalender" hier.....Atelier du Bois..... Een echte kasteelkast.....
Het atelier gaat ook gewoon door met de productie van de opdrachten. In dit geval is het ook weer een interieur opdracht. In de vorige nieuwsbrief lieten we ook al een interieur opdracht zien. Toen was het een imitatie-schouw waar een TV ingebouwd is. Nu is het een kledingkast voor in de kleuterkamer. En dit ontwerp was echt aangepast aan het thema van de Franse ridders.
In massief grenen hebben we een echte kasteelkast gemaakt. Een kledingkast helemaal in de sferen van de ridders. Voor op een stoere kleuterkamer. In het atelier hebben we de kast in massief hout gemaakt en later heeft de klant de kast geschilderd en werd het een echte kasteelkast.
De kast is voorzien van een mooie getoogde poort. Dit is natuurlijk de kasteelpoort. De scharnieren zijn ook speciaal besteld en maken de kasteeldeuren helemaal compleet. Dan nog wat stoere klossen waar de scharnieren op gemonteerd worden en je waant je in de middeleeuwen. De kroon van de kast is dan natuurlijk voorzien van kantelen. Daar is met een kasteel natuurlijk niet aan te ontkomen.
Nadat we de kast geplaatst hebben is de klant aan het schilderen en lakken gegaan. De deuren worden gebeitst en de kastromp kreeg een kasteelmuur uiterlijk. Het eindresultaat is helemaal wat we er van verwacht hadden. En met flinke trots laten we het dan ook graag zien in onze nieuwsbrief. Laten we hopen dat er nog eens meer van deze opdrachten komen. Het is een leuke afwisseling met de grote schuur- en staldeuren en luiken die we normaal maken.
Mijn welgemeende excuses.....Even afwezig op Facebook en Instagram.....
Ik moet u nu echt iets opbiechten. De laatste weken is het stil geweest op onze Facebook-pagina en Instagram-account. In het normale plaatste ik een aantal keren per week een natuurfoto die rondom “Au Bout du Monde” was genomen. Het was een gewoonte geworden waar ik met veel plezier aan werkte. Het was echt een klusje bij de koffie wanneer ik terug kwam van mijn uitlaat rondje met “Chef” de hond. De foto’s die ik plaats zijn dan eigenlijk helemaal vers van de pers.
Het kost natuurlijk best even wat tijd om dit allemaal voor elkaar te krijgen. Stel u zich voor…...eerst moet er natuurlijk een foto uitgezocht worden. Dat is soms al wel een klus omdat ik er soms best wel veel maak. Dan komt daar nog even een tekst bij. In het Nederlands is dat niet zo ingewikkeld maar diezelfde tekst moet dan ook nog een beetje vertaalbaar zijn naar het Frans. Wanneer dit klopt kan de foto op Instagram geplaatst. Dan delen op Facebook, delen in Google Maps en delen met verschillende mensen via de mail. Dan maak je er soms nog een “storie” van voor Instagram en Facebook en de klus is weer geklaard. Maar dan zijn we wel twee koppen koffie verder.
En dan nu mijn excuses. Die wil ik graag aanbieden omdat er de laatste tijd niet veel gebeurt. Na alles wat er dit jaar is voorgevallen zijn we nu in het najaar een beetje tot rust gekomen nadat alles ook hier in Frankrijk een beetje tot rust kwam. Het seizoen is voorbij en we kunnen weer tot onszelf komen. Maar nu ik in deze modus zitten kan ik me er gewoon niet toe zetten om iedere ochtend te zorgen dat er een mooie natuurfoto te zien is op social media.
Maar ook hier is gelukkig een oplossing voor gevonden. De foto’s worden natuurlijk nog steeds gemaakt tijdens de wandelingen met Chef de hond. Dus ik had bedacht om deze keer in de nieuwsbrief een diaserie te plaatsen met de mooiste foto’s van de afgelopen weken. U krijgt dan wel in één keer het hele herfst gevoel van “Au Bout du Monde” over u heen waar we normaal iedere dag een beetje van zouden doen. Dus ga er maar eens goed voor zitten en geniet van “de herfst in Au Bout du Monde” in vogelvlucht.
Reparatie van het dak van het woonhuis.....Alle schade van de hagel van juni is nu weggepoetst.....
De schade die we dit jaar hadden vanwege een ongelooflijke zware hagelbui is in de nieuwsbrief de revue al gepasseerd. We hebben het meeste al gerepareerd. De auto heeft een nieuwe voorruit, alle deuken zijn ook weer glad gemaakt, het dak van de camping-badkamer is vernieuwd en het hele dak van de werkplaats is gerepareerd. Het enige dat nog moest gebeuren was het dak van het woonhuis en de aangrenzende gîte.
Inmiddels hebben we een echte dakladder die we hebben gekocht om het dak van de werkplaats ook te repareren. We hebben er wat aanpassingen aan toegevoegd en de ladder is nu ook goed te gebruiken voor het dak van het woonhuis. De schade was hier niet zo heel groot en na een aantal dagen klimmen en klauteren waren alle kapotte pannen vervangen door nieuwe.
We hadden een aantal droge dagen uitgezocht om deze klus te klaren. Zelfs zo aan het eind van november moesten er nog aardig wat zweetdruppels weggeveegd worden vanwege de zon. Die deed erg goed zijn best om het werk nog zo aangenaam mogelijk te maken. Dat was in ieder geval heel fijn. De derde dag was de klus helemaal voor elkaar en nadat ik alle ladders en kruiwagens weer had opgeruimd is het nog een kwartier droog gebleven en daarna is het flink gaan regenen. Soms moet je ook een beetje geluk hebben. En dat hebben we dus gehad.
“Tour de France” in de buurt..... De route van de “Tour” is nu definitief.....
De route van de “Tour de France” van 2023 is nu echt officieel bekend gemaakt. Het bericht dat vorige maand uitlekte over de route gaf een totaal ander beeld van de “ronde van Frankrijk”. “Au Bout du Monde” lag in dat geval echt twee weken lang in het middelpunt van de “Tour”. Nu de definitieve route bekend is blijkt wel dat het nogal afwijkt van de vorige versie. Maar we gaan de mogelijkheden die overblijven natuurlijk wel even op een rijtje zetten.
De eerste rit die in de buurt komt is de achste etappe op 8 juli. Deze gaat van Libourne naar Limoges. De aankomst in Limoges kan dan natuurlijk bekeken worden. De stad Limoges is de hoofdstad van onze provincie de Limousin. Limoges is een prachtige oude stad met oude winkelstraatjes en daardoor uitermate geschikt om lekker doorheen te slenteren.
De volgende etappe is negende die van St. Leonard de Noblat naar de Puy de Dôme. Deze etappe zal door het zuiden van de Creuse gaan richting de Puy de Dôme. Deze mythische oude uitgedoofde vulkaan is al vaak bezocht door de bezoekers van “Au Bout du Monde”. Een prachtige plek om te zijn vanwege het uitzicht over de verschillende departementen. Met de finisch van de “Tour” op de top van deze vulkaan kan het alleen maar een enorm evenement worden.
Dan is er de volgende etappe die vertrekt vanaf het parc Vulcania naar de Issoire. Ook dit is allemaal goed van dichtbij te beleven. De route gaat dan ook behoorlijk dichtbij Clermont Ferrand voorbij. En dan is er nog een volgende etappe. Het sluitstuk voor het gedeelte van de “Tour” in het centrum van Frankrijk.
De etappe van Clermont Ferrand naar de hoofdstad van de Allier “Moulins”. Moulins is natuurlijk ook een prachtige stad om te bezoeken voor de finish van de “Tour”. Maar het parcours van deze etappe komt ook nog heel dicht in de buurt van onze eigen stad. Montlucon. Ook hier is het dan geweldig om de lange stoet van fietsers voorbij te zien komen. Nu de organisatie van de “Tour” de etappes hebben vrij gegeven moeten de exacte routes nog wel gemaakt worden. Dus zodra we daar iets meer van weten gaat dat ook meteen de nieuwsbrief in natuurlijk.
Maar vanaf 8 juli tot en met 12 juli staat het centrum van Frankrijk dus helemaal in het teken van de “Tour de France”. Ook u kunt daar dan getuige van zijn. Wees er op tijd bij met uw reservering. De eerste plekjes zijn inmiddels al bezet maar in de pipowagens en op de camping is nog plaats voor de echte “Tour-liefhebbers”. Kijk snel nog even bij onze beschikbaarheidskalenders. Voor de exacte info kunt u natuurlijk ook op de officiële website van de Tour kijken.
“Au Bout du Monde” klaar voor 2023..... Nieuwe folder en de reserveringskalender is open.....
Het afgelopen jaar is door onze familie omstandigheden flink in het water gevallen. Onze aandacht was meer in Nederland dan alles wat gedaan moest worden voor de camping en al het werk dat gedaan moest worden in de werkplaats. Eigenlijk hebben we de boel een beetje moeten laten gaan zoals het ging. We hebben het seizoen nu af kunnen sluiten en daarmee dus voor ons het hele vakantieseizoen. De rust voor “Au Bout du Monde” is wel even lekker maar het is natuurlijk wel van korte duur. We moeten aan de slag voor het komende jaar.
Om te beginnen is de website weer helemaal klaar gezet voor het komende jaar. “Au Bout du Monde” gaat weer open vanaf 1 mei 2023. De maanden juli en augustus zijn weer ingericht voor het hoogseizoen en tot en met 30 september is het mogelijk om weer een onvergetelijke vakantie te boeken in Les Trois Taillants. De kalenders voor de reserveringen staan weer open voor het nieuwe jaar en ook de tarieven zijn weer bepaald. Ga naar de pagina voor de reservering om de beschikbaarheid te kijken voor uw favoriete plekje. De gîte, één van de pipowagens of een plekje op de camping…..het is allemaal weer mogelijk om te reserveren. Op de reserveringspagina vind u ook een formulier waar u uw reservering kan aanvragen.
Bij het nieuwe vakantie-seizoen hoort dan natuurlijk ook een nieuwe folder van “Au Bout du Monde”. En die hebben we dan ook gemaakt. We delen deze dan ook fysiek uit aan mensen die deze folder willen geven aan vrienden en kennissen maar het is natuurlijk ook mogelijk om de folder vanaf onze website te downloaden en te printen. Zodat iedereen die de info wil hebben hierover kan beschikken. We hebben de folder in diverse mogelijkheden klaarstaan op de website om te downloaden. Ga hiervoor naar de volgende pagina en bekijk de nieuwe folder. Stuur hem door of download en print deze om uit te delen. Bij voorbaat willen wij u bedanken voor alle acties die meer mensen bekend maken met ons landgoed.
Atelier du Bois..... Een nieuwe schouw met TV trucje.....
In het “Atelier du Bois” gaat het werk ook gewoon door. En ook deze maand is er een project klaar en opgeleverd. Het gaat hier om een echt interieur stuk. Weer eens iets anders dan een schuurdeur of luiken. We hebben namelijk een mooi ontwerp gemaakt van een schouw. In dit geval wordt het rookkanaal niet meer gebruikt maar is het nog wel aanwezig. De schouw die we nu gemaakt hebben is dus geen schouw die gebruikt gaat worden voor de verwarming. De schouw is wel het middelpunt van de woonkamer en daarom wordt het dus een schouw met de tv als middelpunt.
De eerste ontwerpen worden gemaakt en de afspraken over de afmetingen en materiaalgebruik worden in dit stadium allemaal besproken en afgesproken. Wanneer dit allemaal klaar is gaan we aan de slag. De hele schouw wordt gemaakt van onbehandeld MDF zodat het eindresultaat geschilderd kan worden. Dit gaat de klant zelf doen.
Dan kunnen we aan de slag in de werkplaats. Wat de truc is in deze schouw is de plaats van de tv. Die zit vrij laag bij de grond maar daardoor wat minder aanwezig in de kamer. Wanneer er tv gekeken gaat worden kan het hele paneel waar de tv aanhangt omhoog gehaald worden en kan de tv goed bekeken worden. Dit mechanisme bepaalt daarmee ook de verdere maatvoering van de schouw. We beginnen dus met het hefmechaniek van de tv. Hier omheen wordt de hele schouw gemaakt.
De zuilen aan de zijkant worden ingericht als kastjes waar alle apparatuur in geplaatst kunnen worden die nodig zijn voor de tv, zoals de ontvanger en de afstandsbediening. Ook de kabels worden zoveel mogelijk weggewerkt en verdwijnen achter het paneel van de tv. Het geheel is dus kant en klaar opgeleverd. Nu is het nog een kwestie van schilderen maar dat gaat de klant zelf doen. Het is voorlopig een mooi geheel geworden en iedereen is tevreden met het geheel.
Toussaint (allerheiligen)..... Een feestdag in Frankrijk.....
Eén november is in Frankrijk een belangrijke dag. Het feest “Toussaint” (allerheiligen) is een belangrijke gebeurtenis voor de hele bevolking. Om te beginnen is het een nationale feestdag en bedoeld om stil te staan bij alle overledenen, en dan met name in de familie. Vanuit de geschiedenis blijkt dat 1 november dan eigenlijk niet helemaal de goede datum is maar dat is iets wat gewoon komt omdat iedereen op deze datum vrij heeft.
De Fransen vinden dit feest zo belangrijk dat de vakantie die wij in Nederland herfstvakantie noemen rondom deze eerste november gepland is. Deze “Vacances de la Toussaint” zijn dus ook echt familie vakanties. Maar het is op de eerste november de bedoeling om naar het graf van overleden familie te gaan en de stenen te versieren met bloemen, kaarsen of Toussaint afbeeldingen. In Frankrijk is de chrysant “de” uitverkoren bloem om te gedenken.
De chrysant is dus “de” bloem om het graf te versieren en dus niet om chrysant-bollen bij de voordeur te zetten. De Fransen zullen dan de gedachten hebben dat jij jouw voordeur als een grafkist ziet. Of wanneer je aan iemand een bosje chrysanten geeft je diegene meer dood wenst dan geluk wilt brengen. Dat is en blijft toch wel een gevoelig punt in Frankrijk. Maar speciaal voor Toussaint verrijzen er tenten bij de supermarkten speciaal voor de verkoop van de bol-chrysanten voor het feest. Er zijn natuurlijk veel Nederlanders die in Frankrijk wonen en het gewoon mooi vinden om wel deze bloemen rondom hun huis neer te zetten en de Fransen zullen dit tot in lengte van dagen gewoon niet begrijpen. Het blijft bijzonder hoe twee landen dan toch enorm kunnen verschillen in kleine dingen.
De geschiedenis laat zien dat de viering vanuit de katholieke kerk eigenlijk bedoeld was om alle heilig verklaarden te gedenken. Dit gebeurde dan op 1 november en dat begon al met vieringen in de kerk de avond van 31 oktober. De datum van 2 november was dan bedoeld om in de familiekring de overledenen te gedenken maar omdat de nationale feestdag op 1 november is, is dit allemaal een beetje in elkaar geschoven. Dus er zijn 2 vieringen: op 1 november de “Verering van alle heiligen” en op 2 november de zogenaamde “Herdenking van de getrouwe doden”.
Onze Franse buren, die in Limoges wonen en hun geboorte/vakantiehuisje naast ons hebben, komen steevast op deze datum even terug naar hun geboortegrond om bloemen te zetten op de familiegraven. En zoals ieder jaar is het echt de moeite waard om even een blik te werpen op de begraafplaatsen. De enorme bloemenzee en de kaarsen die branden is dan zeker een overweldigend gezicht.
Tour de France 2023.....“Au Bout du Monde” in het centrum van de Tour 2023.....
We beginnen deze nieuwsbrief met heel goed nieuws voor de liefhebbers van de Tour de France. Het nieuwe parcours van 2023 is nog niet officieel bekendgemaakt maar wij kunnen u al vertellen dat “Au Bout du Monde” dit jaar in het middelpunt ligt van verschillende ritten. Het wordt een jaar waar je heel veel verschillende mogelijkheden hebt om de “Tour” op heel veel verschillende manieren te bekijken.
We zullen voor u de mogelijkheden even op een rijtje zetten.
De eerste datum om goed te onthouden is 7 juli. Dan is er de aankomst van de etappe Perigeux – Lac de Vassiviere. Dit meer ligt in het zuiden van de Creuse en is ongeveer 80 kilometer van de camping vandaan. Het is al een prachtige plek om te zien en die middag is er dus de finish van de “Tour”.
Dan is er de volgende dag op 8 juli het vertrek vanuit de stad Limoges. Dit ligt net over de grens van de Creuse en de Haute Vienne. Het is de hoofdstad van de Limousin en ook een prachtige stad om te bezoeken. Maar op deze 8 juli van 2023 vertrekt de “Tour” hier voor de etappe Limoges – Parthenay. De stad Limoges ligt ongeveer 130 kilometer van camping “Au Bout du Monde” vandaan en dat vormt dus de tweede mogelijkheid om dit spektakel te kunnen zien.
Dan is er op 12 juli de etappe Tours – Bourges. De aankomst in de stad Bourges is vanaf de camping ongeveer 120 kilometer rijden. Bourges is op zichzelf al een prachtige stad om te zien. En met de finish van de etappe is het voor de fans van de “Tour de France” is het feest die dag helemaal compleet.
Op 13 juli is er een tijdrit bij de stad Sant-Amand Montrond. Deze stad, die op een afstand van ongeveer 55 km van de camping ligt, is een mooie kleine stad in het heuvellandschap van het departement Cher. Omdat het een tijdrit is vinden de start en de finish hier ook plaats. Daarbij is het dan ook mogelijk om alle rijders afzonderlijk voorbij te zien komen.
En dan de belangrijkste dag om te houden. Op 14 juli, de natioinale feestdag “Quatorze Juillet”, is er de etappe Montluçon – Clermont Ferrand. Dit is natuurlijk helemaal een thuiswedstrijd voor de bezoekers van “Au Bout du Monde”. De start in Montluçon is bijna in de achtertuin. Ongeveer 20 km van de camping is deze “Dunlop”-stad een beetje onze stad geworden. Hier halen wij boodschappen, bouwmaterialen, onderdelen voor de auto en grasmaaiers….noem het maar op. En dan is hier dus de start van deze etappe. We mogen het natuurlijk wel een klein feestje noemen.
Wanneer je dan na de start snel in de auto stapt is het mogelijk naar Clermont Ferrand te rijden voor de finish. Dit is de grote “Michelin”-stad en dus eigenlijk een soort van concurrent. Maar vandaag dus niet. Clermont is ongeveer 130 km van de camping en ook prachtig om te bekijken. Maar voor de fiets-fans zal die dag alleen maar de finish van de “Tour” belangrijk zijn om te bekijken. En wanneer je dan de finish hebt meegemaakt en je bent de caravaan nog niet zat is er nog een laatste mogelijkheid.
De dag erna op 15 juli is er de etappe van Clermont Ferrand – Chalmazel. De start is dan natuurlijk weer in Clermont Ferrand en dan kan je de “Tour” weer even uitzwaaien. De hele “Tour”karavaan verlaat dan ons gebied weer maar we hebben dit jaar wel heel veel “Tour de France” in onze regio. Dus wanneer je echt die grote “Tour-fan” bent is het mogelijk om vanaf 7 juli tot en met 15 juli je helemaal onder te dompelen in het grote “Tour”-feest. Het is dan wel raadzaam om je plekje op “Au Bout du Monde” zo snel mogelijk veilig te stellen, dus reserveer alvast zodat je niets zal missen van de “Tour de France 2023”.
Blijf iedere maand op de hoogte van het nieuws en schrijf je in voor de nieuwsbrief van camping "Au Bout du Monde".De schade van afgelopen jaar.....Dak reperatie van het atelier.....
In juni van het afgelopen jaar hebben we hier in de Creuse te maken gekregen met een waanzinnige hagelbui die voor heel veel schade gezorgd heeft. We hebben al veel van deze schade weg kunnen werken. Zo is de auto al voorzien van een nieuwe voorruit in een garage in Montluçon en zijn alle 240 deuken die in het metaal zaten netjes eruit gehaald door de uitdeuker in Evaux les Bains. Tot zover de auto. Daarna is het dak van camping badkamer vernieuwd. Dat is de afgelopen zomer gebeurd met de hulp van Anton. Er zijn nieuwe cement gebonden glasvezel golfplaten op gekomen en dat zorgt voor een goed verstevigd dak.
Maar er wachtte nog steeds een flinke klus. Een klus op behoorlijke hoogte. Het dak van het atelier heeft heel veel gebroken dakpannen die dus vervangen moeten worden. Een partij nieuwe pannen hadden we al kunnen bemachtigen na wat speurwerk. Je moet tegenwoordig goed zoeken want de handel in dakpannen staat inmiddels behoorlijk onder druk. Iedereen zoekt nieuwe pannen na deze grillen van de Franse natuur. Inmiddels heb ik ook een speciale dakladder kunnen kopen en zouden we dus van start kunnen gaan met het vervangen van de pannen. Maar toch moeten we er behoorlijk wat moed voor bij elkaar rapen om een start te gaan maken.
We hebben er natuurlijk wel even goed over kunnen nadenken voor we van start gingen. Eerst moet er nog een speciale steun gemaakt worden voor de normale ladder. Deze moet wel tegen de muur steunen maar toch ook voorbij de dakrand steken om makkelijker het dak op te gaan. Dus daar werd eerst nog wat tijd in gestoken. En daarna konden we de nieuwe dakladder in elkaar zetten en uitproberen hoe we deze goed kunnen gebruiken. Het is allemaal even een beetje wennen en uitproberen hoe alles goed en handig kan werken. En nadat we de eerste voorzichtige schreden op het dak hadden gezet ging de klus steeds vlotter. Maar het totale dakoppervlak is ongeveer 200 m2 en het kost nogal wat tijd om alles na te lopen en te repareren.
Het is nogal vermoeiend om continue op de ladder te staan, dus we hadden bedacht om iedere dag te beginnen met een stuk dak te vernieuwen. Wanneer we iedere dag een stukje doen is het niet zo vermoeiend en hebben we ook nog de mogelijkheid om andere klussen te kunnen doen. Niet alleen “op” het dak van de werkplaats is er werk maar ook “onder” het dak. En ook daar is het belangrijk dat het werk een beetje doorgaat. Hier schrijf ik nog uitgebreid over verderop in de nieuwsbrief.
Maar zo langzamerhand gaan we het hele dak over en wordt met iedere kapotte pan die we verwisselen voor een nieuwe het dak van de werkplaats weer meer waterdicht. Hier zijn we natuurlijk superblij mee. We kunnen de winter niet ingaan met een lek dak waar alle machines onder staan. En daarbij is het werken op deze hoogte wel heel mooi. Het uitzicht is bijzonder. Je ziet het landgoed “Au Bout du Monde” maar zelden op deze manier. Dus dat maakt het werk een stuk aangenamer.
En uiteindelijk zijn we dan bij het laatste hoekje van het dak. Hier is het houtwerk behoorlijk slecht. Dit was al wel een aantal jaren zo dus gaan we deze hoek nu ook maar eens goed aanpakken. Gelukkig hebben die laatste dagen ook nog hulp van Jaap. Dit is natuurlijk er handig. En met het vernieuwen van het hout waar de pannen op liggen krijgt de reparatie van het dak van de werkplaats zijn volledige voltooiing. Op naar de volgende daken maar die zullen nog even moeten wachten.
Atelier du Bois.....De trap voor de klokkentoren van de kerk in Nouhant.....
Ik heb al een langere tijd geleden melding gemaakt dat de gemeente Nouhant gevraagd had om een nieuwe trap voor de klokkentoren van de kerk. Het maken van de offerte stamt al van anderhalf jaar geleden. Maar met de laatste afspraken en de handtekening van de burgemeester is het helemaal voor elkaar gekomen. Voor het onderhoud van de kerk moet ook subsidie aangevraagd worden en toegekend. Dit zorgt over het algemeen voor de lange tijden dat er echt afspraken gemaakt kunnen worden. Maar nu alles goedgekeurd en getekend is kunnen we aan de slag.
Om te beginnen gaan we nog maar een keer goed meten en kijken want het is al wel een hele tijd geleden dat ik de situatie heb opgenomen. En daarbij kan ik dan de kerk ook eens goed bekijken. Dat is er ook nog nooit van gekomen. Samen met de beheerder van de kerk en de secretaris op het gemeentehuis wordt bekeken wat handig is. In het najaar komt er een bedrijf om de klok te renoveren en die wordt met een kraan uit de klokkentoren getild. Het dak gaat er dus vanaf. En op dat moment wordt dan ook mijn trap met diezelfde kraan in de klokkentoren getakeld. Ik hoop dat dit allemaal zo gaat gebeuren.
Maar ik kan in ieder geval aan de slag in de werkplaats. Ik ga ervoor zorgen dat de trap helemaal klaar staat voor het geval er ineens een bericht komt dat de kraan ineens klaarstaat om mijn trap naar binnen te tillen. We wonen hier wel in Frankrijk en de meeste aannemers hier hebben de gewoonte weinig te communiceren en ineens voor je neus te staan. Dus we zorgen gewoon dat de spullen vast klaar staan, dan kunnen we ook niet verrast worden.
Het maken was best een uitdaging omdat de totale lengte vijf meter was. Mijn werkplaats is daar eigenlijk niet op ingericht en moet er dus af en toe wat geïmproviseerd worden. Maar juist dat improviseren is onze beste eigenschap. Er komt dus een prachtige trap van 5 meter lang met een leuning. De foto’s laten duidelijk zien hoe alles gemaakt is en hoe de trap er nu uiteindelijk uitziet. Hij ligt nu klaar voor het transport naar het kerkgebouw in Nouhant. Wanneer dat gebeurt laten we dat natuurlijk weer uitgebreid zien in de nieuwsbrief. We zijn er zelf best een beetje trots op. Er wordt natuurlijk ook veel over gesproken in het dorp dat wij de nieuwe trap maken voor de kerk.
De natuur laat zich filmen.....De vos en de eekhoorn.....
We zien natuurlijk wel vaker van alles rondlopen bij ons in Les Trois Taillants. Dan hebben we het over reeën, vossen, marters en wilde zwijnen. Het maakt de wandelingen die ik maak met Chef de hond natuurlijk erg mooi. Maar over het algemeen is het haast ondoenlijk om dit allemaal netjes voor de camera te laten gebeuren. Het gaat te snel of het is te ver weg. Er is natuurlijk altijd wel wat. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat je zelf vaak te verbaasd en verwonderd bent om er ook maar over na te denken om je telefoon te pakken en een opname te maken. Met als gevolg dat je dan natuurlijk veel te laat bent.
Maar soms zit het toch mee en is het geluk aan jouw kant. Soms zijn de dieren zo bezig met hun eigen dingen dat ze het gewoon niet doorhebben dat ze bekeken worden. En dat geluk had ik de afgelopen week. Een vos was zo druk bezig een reukspoor te volgen dat hij het niet merkte dat ik aan de andere kant van de rij struiken stond te kijken. Ik kon hem redelijk voor de telefoon krijgen. Later liep ik om de rij met struiken heen en stond ik oog in oog met hem. Dit duurde toen natuurlijk niet erg lang. Hij keek heel even, draaide om en liep weg. Maar ik heb het wel een beetje op de video staan. Dat wil ik toch graag met u delen.
Ook Annette had geluk. Dit keer vanuit het huis. We zien in deze tijd veel eekhoorns bezig met het verzamelen van een wintervoorraad. Bij de oprit van ons huis en die van de camping is het in de ochtend een drukte. Iedere ochtend zijn er verschillende eekhoorns druk bezig om de kastanjes van onze kastanjeboom te verzamelen. Ze worden overal en nergens in de grond gestopt. Alles bij elkaar is het een prachtig gezicht. Annette heeft een mooie video kunnen maken vanuit het raampje van de voordeur. We kunnen u dus op deze manier mee laten genieten van ons ochtendplezier met de eekhoorns hier op “Au Bout du Monde”.
Groot feest in Nouhant.....Het “Fête de la batteuse”.....Nouhant is natuurlijk maar een klein dorpje in de Creuse en u zult zeggen dat er niet zoveel gebeurt. Toch kunt u zich daar zomaar in vergissen. Onder het oppervlak van het slaperige dorp bevindt zich een hele actieve groep met mensen die ieder jaar een enorm feest organiseren. In de maand augustus worden alle registers open getrokken en alle spullen worden opgepoetst om zich weer eens te laten zien. En waar hebben we het dan over…..  Het “Fête de la batteuse” is een jaarlijks terugkerend feest. Het feest van de dorsmachine is inmiddels uitgegroeid tot een feest van herkenning van heel veel oude machines, tractoren, auto’s en alles wat daar mee te maken heeft. De vereniging heet “Le club des vieilles poulies” heeft tot doel om hun oude dorsmachine te laten zien. En dan natuurlijk wel werkend zoals dat vroeger gebeurde. Daarbij hebben ze ook veel oude tractoren die weer rijdend gemaakt worden en geëxposeerd worden. Het geeft natuurlijk heel veel restauratie en herstel werk.
 De grote houten dorsmachine is nog wel steeds het grote middelpunt van het feest. Aangedreven door een enorme leren riem die op zijn beurt weer wordt aangedreven door een oude gerestaureerde tractor. Daar omheen staan dan heel veel oude machines opgesteld die allemaal netjes onderhouden en gerestaureerd zijn. De meeste kan je dan ook draaiend bekijken. Het is echt een happening en wanneer je van nostalgie houdt kun je hier je ogen uitkijken. Er is dit jaar een overzichtsfilm van het feest gemaakt. Deze mag ik met goedkeuring van de club aan u laten zien via onze nieuwsbrief. Nicolas Roque is de voorzitter van de club en heeft persoonlijk de goedkeuring gegeven. Ook onze buurman Aurelien van een paar huizen verderop is een heel actief lid van de club. Door hem zijn we in contact gekomen met de club. Voor deze buurman heb ik al diverse nieuwe houten onderdelen gemaakt die nodig waren voor het herstel van de machines. Dat is natuurlijk leuk om daaraan mee te helpen om de oude machines weer draaiend te krijgen. Zoals ik al zei wordt er ieder jaar een feest gegeven en deze film is al wat ouder maar het is toch erg leuk om al deze oude machines zo goed te kunnen bekijken tijdens dit feest. Bekijk ook hun facebookpagina . Onze gasten aan het woord.....Een fantastische vakantie, onvergetelijk, en mooie herinneringen gemaakt.....Dit zijn de woorden van Jenny en Aad. Zij verbleven bij ons op “Au Bout du Monde” en toen ik de vraag stelde of zij iets wilden schrijven voor de nieuwsbrief kwam er heel enthousiast “maar natuurlijk” als antwoord. Dit zijn de vakantie belevenissen in een notendop. Dank jullie wel voor je prachtige verhaal en we zijn heel blij dat het jullie goed is bevallen hier op ons plekje in Frankrijk.
Vakantie in Frankrijk 2022 Creuse, 25 Les Trois Taillants “Au Bout du Monde” Een fantastische vakantie, onvergetelijk, en mooie herinneringen gemaakt. De temperatuur was de gehele week ongeveer 33 graden maar om vakantie te houden was dit prima te doen, zeker wanneer we daarna lekker konden ontspannen in het zwembad en van de schaduwrijke plekken die je kunt vinden bij deze geweldige camping. Ook in de Gite, was het heerlijk koel, een verademing!. Het was voor ons echt een verrassing toen we zondag 1 augustus aankwamen, en heel hartelijk werden ontvangen , daarna heerlijk in de koelte van de Gite konden bijkomen van de reis.
Want ja, das wel een dingetje natuurlijk…..die afstand. Dit hadden we op de heenreis opgelost door de reis in 3 delen te splitsen en dus ook nog een bezoek gebracht aan Ieper, een stad die voor ons heel veel indrukwekkende herinneringen bewaard,….Deze week heeft ons een thuisgevoel gebracht, en fantastische terugblikken en vooruitzichten gegeven….Zeker weten we nu dat we weer terug gaan naar deze mooie rustgevende plek in het midden van Frankrijk, Creuse.
Een prachtig landelijk gebied, waarin we steeds opnieuw werden verrast op de mooiste kasteeltjes, zomaar te midden van de weilanden, mooie historische middeleeuwse gebouwen en kerken, die toch ook weer een bijzondere harmonie brachten tussen vroeger en nu…..Elke dag kregen we een heerlijk ontbijtmand gevuld met overheerlijke lekkernijen zodat we ons echt op vakantie voelden.
We reden dagelijks verschillende routes, iedere keer een andere windstreek, en bezochten we o/a, het oude centrum van Montlucon, Boussac, Touls-Saint-Croix , Gouzon, en natuurlijk Pierres Jaumâtres, de bijzonder steen/rots formaties waarover u in de vorige nieuwsbrief alles heeft kunnen lezen. ‘Savonds hielden we ons bezig met een gezamenlijke therapievorm, het bewateren van de moestuin, onkruid wieden, groente oogsten en heerlijk in de schaduw bijkletsen en nieuwtjes en informatie delen.
 Ook een kampvuur ( natuurlijk extra beveiligd en volop water in gieters erbij voor geval van nood,…windvlaag of vuurspetters……) prachtige zonsondergangen, die echt iedere dag weer anders waren. Vrijdagmiddag met elkaar appels geraapt, geplukt, en geschild voor de appelmoes. Dit maakte dat ik me weer voelde zoals vroeger, wanneer ik als kind ook graag mocht helpen en het gaf me wederom een geluksgevoel. Dit moeten we koesteren.  De terugreis hebben we in 1keer afgelegd maar wel op ons eigen tempo, geen tolwegen, maar heerlijk binnendoor,. De afstand is dan 50 kilometer minder, je doet er langer over maar het is de moeite waard en ook nu kwamen we weer bijzondere plaatsen tegen, oá in het Champagne gebied, waar we Het Monument van Navarin tegenkwamen en bezichtigd hebben. In de streek van Suippes aan de rivier de Marne werden tijdens de Eerste Wereldoorlog hevige gevechten geleverd door het 4de Franse leger. De Eerste Slag van de Champagne in 1914, de Tweede Slag van de Champagne in 1915 en De Slag des Monts de Champagne in 1917 werden hier uitgevochten.  Het monument bevat zowel een kapel als een crypte. In de crypte bevinden zich de overblijfselen van de niet-geïdentificeerde soldaten. Het aantal bedraagt meer dan tienduizend en zijn van verschillende nationaliteiten. Gouraud, die het bevel voerde in 1916 over het IVde leger in de Champagne werd later, in 1946, op diens verzoek begraven in de crypte. Heel indruk wekkend!
Al met al was dit een onvergetelijk vakantie!! Bram en Annette, heel erg bedankt voor de gastvrijheid en de goede zorgen. We komen zeker nog weer terug!! Keken op de (afgelopen) weken.....Atelier du Bois.....We hebben het al meerdere keren gemeld in de nieuwsbrief dit jaar. We hebben een ontzettend druk jaar achter de rug met het overlijden van mijn beide ouders. Dat bracht dan dus ook met zich mee dat het ingeplande werk van de werkplaats op de lange baan geschoven moest worden. Nu moest er dus, tijdens het vakantieseizoen, een behoorlijke inhaalslag gemaakt gaan worden in de werkplaats. We zijn daar nog steeds mee bezig maar we lopen een klein beetje in. We hebben inmiddels verschillende dingen kunnen opleveren en dat wil ik graag laten zien.
 Om te beginnen een kozijn voor een schuur voor het kachelhout. Dat is hier in Frankrijk natuurlijk een heel belangrijk onderdeel van het huis. Dus wordt er een goede deur voor gemaakt om het kachelhout goed te kunnen bewaren zonder dat het nat wordt. Het nadeel was dat de schuur helemaal scheef was gezakt en het kozijn dus helemaal scheef gemaakt moest worden. Dat kan natuurlijk. De deur is dus ook scheef geworden. Van tevoren maken we dan een mal die we gebruiken in de werkplaats om de schuinte na te maken in het nieuwe kozijn.
Dan is er nog een deur die wel een uitleg vraagt. Het is een aangebouwde schuur aan een huis. De twee deurtjes boven elkaar waren voor de stal onder en de hooizolder boven. Maar voor de tegenwoordige tijd zijn de afmetingen van de deurtjes totaal niet meer toereikend. De zoldervloer was al verwijderd en de deur moet een volwaardige deur worden. En om de gestorte betonnen deurkozijnen te verbergen heb ik de volgende oplossing bedacht.
 Een compleet kozijn met nieuwe deur en gesloten bovenlicht voor de muur plaatsen. Dit geeft de mogelijkheid voor een compleet nieuwe ophanging van de deur. Wat het nog een beetje lastig maakte was de begroeiing die natuurlijk wel heel mooi rondom de deur groeit. We hebben dat dan ook heel voorzichtig gedaan en het resultaat is een mooi complete nieuwe deur op maat.
 Met de moestuin de hete zomer door.....Het was best wel een hele opgave maar we hebben dit jaar een geweldige moestuin gehad. Met dank aan de prachtige plantjes die we in het voorjaar kregen van mijn neef Leo. In het begin liep het allemaal goed maar toen we in juli de eerste hittegolf kregen, en er zouden er nog meer volgen deze zomer, werd het lastiger. Een zomer vol met water restricties, geen mogelijkheid om de tuin water te mogen geven. Maar we hebben een goede oplossing bedacht.
We hebben ons eigen afvalwater gebruikt om de moestuin iedere avond van water te kunnen voorzien. Achter onze vetafscheider en daadwerkelijke septictank hebben we nog extra een biologisch filter. Het water dat hier uitkomt mogen we dus direct de natuur in laten lopen. Normaal loopt dat dan ook weg maar nu hebben we dat opgevangen in de oude watertank die nog op ons land stond. Een erfenis van de vorige eigenaar. Vanuit deze tank pompte we dus dagelijks het water weer door naar de tank in de moestuin. Zo konden we er toch voor zorgen dat de tuin niet al te droog werd. En met de hulp van heel veel vakantiegasten hier konden we iedere avond de groentetuin goed voorzien van voldoende water.
Dit heeft er voor gezorgd dat we nog steeds groente uit de tuin halen. Ook deze week heeft Annette weer een flinke mand met diverse groenten kunnen verzamelen. Het ziet er dan ook echt wel heel leuk uit wanneer je met zo’n mandje naar huis komt. We zijn nog steeds heel blij met onze moestuin en we hopen wel dat we volgend jaar wat meer tijd kunnen steken in de voorbereiding van de tuin. Maar we zijn al wel super trots op het resultaat van dit jaar. |
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. 
Archieven
Juni 2023
Categorieën |
RSS-feed