Een vakantie op Au Bout du Monde staat altijd in het teken van rust, ruimte en natuur. Maar daarnaast is het ook heel erg leuk om de rommelmarkten na te lopen die hier in de buurt worden gehouden. Deze markten zijn eigenlijk altijd buiten dus in het zomerseizoen zijn er de meeste mooie markten om te bezoeken. Wij zijn in ieder geval vaste bezoekers van deze markten. Het liefst bezoeken wij de kleine markten omdat we daar vaak de meest mooie spulletjes kunnen kopen. Hier zitten de meeste particulieren die echt nog de zolder leeg verkopen. Op de grotere markten zijn meer de professionals dus zijn de spulletjes wat duurder. Maar in ieder geval is er altijd voor een ieder iets naar zijn zin.

Omdat wij vaste bezoekers zijn houden wij zelf ook altijd alle agenda’s en aankondigingen in de gaten. Zo weten we precies waar we de verschillende rommelmarkten kunnen vinden. Een van de kanalen die wij hiervoor in de gaten houden is de departementale uitgave van de Allier van de landelijke krant “La Montagne”. Op Facebook stond dat de maandelijkse rommelmarkt aan de oevers van de rivier de Cher in Montluçon weer van start is gegaan. En wat heeft de krant voor een verrassing in petto voor ons……..een mooi foto van de markt van vorig jaar met ons in vol ornaat op zoek naar mooie spulletjes voor de Brocante-winkel van Ria (de zus van Annette).

​Het is wel heel grappig dat we zo prominent op de foto staan tijdens onze zoektochten naar brocante. Ik heb het officiële artikel gevonden en geplaatst in de nieuwsbrief zodat iedereen het kan zien en misschien lezen. Maar uiteindelijk is dit een aankondiging voor maar één markt. Gelukkig hebben wij de mogelijkheid voor u om ook alle andere markten gemakkelijk te kunnen vinden. Op de website van “Au Bout du Monde” is er een speciale pagina voor het zoeken naar deze markten. Ga via deze knop naar deze speciale pagina en ontdek welke markten u kunt bezoeken tijdens uw verblijf op Au Bout du Monde. Het is en blijft heel leuk om op deze authentieke markten rond te snuffelen naar iets ouds of gewoon tweedehands. Wij scoren in ieder geval bijna altijd wel iets. 

Iedere winter willen we ons huisje lekker warm stoken met de houtkachel. Dus zal er ook ieder jaar wat nieuw kachelhout moeten komen om deze kachel goed te kunnen stoken. De houtverkoper die het kachelhout komt brengen is daarom een jaarlijks terugkerend ritueel. Deze man werkt zelf in de bosbouw en levert dus zijn eigen gekapte hout. Op het moment dat het hout wordt geleverd is het nog behoorlijk vers. Daarom moet het hout bij ons nog een paar jaar liggen om te drogen. Want voordat het de kachel in kan zijn we twee jaar verder. Om lekker warm de winters door te komen is het dus heel belangrijk dat we zorgen dat de houtvoorraad goed op orde is  

De afgelopen weken is Emilien dus weer geweest om de jaarlijkse houtvoorraad weer netjes aan te vullen. De levering was die dag wel met wat vertraging en daarom was het al donker geworden voordat het hout bij ons gestort kon worden. Maar we zijn er zeker niet minder blij mee. Het blijft toch altijd wel een mooi moment om onze houtvoorraad goed aangevuld te zien worden. Gelukkig was ons terrein weer een heel klein beetje droger geworden zodat de tractor met de enorme aanhanger redelijk door het gras kon rijden en het hout op een goede strategische plek kon storten.

En dan moet er weer netjes gestapeld gaan worden. Ook dat is altijd wel even een dingetje. Het zal ongeveer zo’n 6000 kilo aan hout zijn dat op zijn plaats moet komen. Dus wanneer alles weer netjes opgestapeld is zijn we helemaal gesloopt. Dit geeft een dagje spierpijn en een zere rug maar het is nog steeds heel fijn wanneer de voorraad weer compleet is.  

Het voorjaar wil natuurlijk ook zeggen dat alles begint te groeien. En dan zijn het niet alleen de mooie planten en bomen die gaan uitlopen maar ook planten die we toch iets minder graag zien. En in ons geval heb ik het dan over bramen. In de herfst is het leuk om de verse bramen te plukken, maar verder zijn de bramenstruiken best vervelend, l die takken met ongelooflijke stekels. Rondom de werkplaats is het al weer een paar jaar geleden dat we hier voor het laatst iets aan gedaan hadden. Het was dus echt wel heel hard nodig. 

Ik wilde de oude motor heggenschaar starten maar dat lukte niet echt. Die is ook al echt oud en gammel. We hadden dus besloten om een andere te kopen. Die werd besteld maar het duurde een paar dagen voordat die geleverd zou worden. Maar omdat het toch zulk mooi weer is hebben we toch nog een paar keer de oude heggenschaar geprobeerd. En soms deed hij het goed. Ik denk dat hij door had dat hij vervangen gaat worden en hij wil zich nog even van zijn beste kant laten zien. Daar hebben we even gebruik van gemaakt. De muren rondom de werkplaats zijn ineens weer goed zichtbaar en ook kunnen de deuren nu weer goed opengezet worden. 

De opdrachten in de werkplaats gaan ook gewoon door. Pas geleden hadden we meerdere eikenhouten trappen gemaakt. Daar moeten we er nog meer van gaan maken. Ook staldeuren- en schuurdeuren blijven nog steeds in trek en de opdrachten stapelen zich op voor “Atelier du Bois”. Dat vinden we natuurlijk heel fijn maar af en toe moet er dan ook een nieuwe voorraad Douglas hout komen. Daar moet je hier in Frankrijk wel even de tijd voor nemen. Het hout dat ik bestel wordt voor mij op maat gezaagd in de houtzagerij en daarna gaat het nog een poosje in de droogkamer zodat ik het hout goed kan gebruiken om er mooie staldeuren van te kunnen maken. 

Het bestellen en het afleveren neemt dus echt wel wat tijd in beslag en daar moet je wel goed rekening mee houden. Het is dus van belang dat ik ver van tevoren zorg dat mijn houtvoorraad op orde is. De houtzagerij kwam dus de afgelopen maand weer een mooie partij afleveren zodat we in het atelier weer volop aan het werk kunnen om mooie deuren te gaan maken. Het drassige terrein maakt het wel wat lastig om het hout in de werkplaats te krijgen. Maar gelukkig hebben we een tractor die de planken goed kan vervoeren over een drassig terrein. 

Dit voorjaar hebben we al prachtig weer mogen verwelkomen in Les Trois Taillants en dat heb ik in de vorige nieuwsbrief al kunnen laten zien. We hebben toen de houten constructies van de terrassen weer een keer goed kunnen schilderen. Maar ook het weer in Frankrijk kan soms behoorlijk grillig zijn. De voorspelling was een aantal dagen met sneeuw en die voorspelling is helemaal uitgekomen. De koude vrieslucht was plotseling helemaal terug en de sneeuw viel in behoorlijke hoeveelheden naar beneden. We hebben dus een paar dagen flink in de sneeuw gezeten en ook de auto’s konden geen kant op. Een goede reden om lekker thuis te blijven en de kachel nog eens flink op te stoken. 

Een groot voordeel van die sneeuw is het prachtige uitzicht dat we dan hebben over de valleien van de Creuse. In totaal hebben we 20 cm sneeuw gekregen en het was echt een prachtig gezicht. Ik ben dus maar wat extra keren gaan wandelen met Chef en de katten. Die vonden het allemaal niet vervelend en voor de katjes was het de eerste keer dat ze zoveel sneeuw te zien kregen. Tijdens deze extra wandelingen heb ik natuurlijk ook mijn fototoestel meegenomen en weer hele mooie foto’s kunnen maken. De natuur rondom “Au Bout du Monde” was ineens helemaal wit. Echt prachtig. 

Ik wil u dus toch weer een impressie geven van de uitzichten en de sfeer die er heerst wanneer er sneeuw valt op “Au Bout du Monde”. Normaal is het al erg stil hier, maar wanneer er sneeuw ligt lijkt het wel nog stiller dan normaal. Ik vind het prachtig. Ik hoop dat u er ook van kunt genieten via de foto’s en de video’s.  

De eerste zondag in maart is in Frankrijk een belangrijke dag op de feestdagenkalender. Die dag is het namelijk  “La fête des Grand’mères” (het feest van de oma’s). Deze dag is een eerbetoon aan alle oma’s (opa’s hebben ook zo’n dag, op de eerste zondag in oktober). 

De oorsprong van het feest is nog niet van zolang geleden. In Frankrijk is er een koffiemerk met de naam “le Café Grand’Mère” die deze viering eigenlijk als een commerciële uiting is begonnen. De officiële spelling van de naam van het Franse merk wordt dan ook aangehouden in de benaming van grootmoederdag, het “Fête des Grand'mères”. Het koffiemerk is inmiddels een onderdeel geworden van de Jacobs Douwe Egberts (JDE) groep. Dus wat dat betreft ligt er niets in de weg om deze grootmoederdag ook in Nederland te introduceren. 

Uiteindelijk heeft het koffiemerk een beetje last gekregen van de reclame stunt uit 1987. Het feest zelf werd met open armen ontvangen in de Franse samenleving en het werd een enorm succes. Daarnaast ontstond er natuurlijk ook de commerciële verkoop van allerlei spulletjes om de oma’s die dag eens een keertje goed te verwennen. Maar het koffiemerk die toch echt de starter van dit fenomeen is werd hiermee teveel over het hoofd gezien en niemand associeerde de koffie nog met grootmoederdag. Dus in 1999 trok het koffiemerk zich terug als de grootste sponsor van het feest. Maar inmiddels was er wel een officieel logo en een vereniging opgericht voor de “Grootmoeders Dag”. 

Maar net als bij “Moederdag” en “Vaderdag” vindt ook “Grootmoederdag” heel veel bijval in de samenleving. Vooral ook op scholen worden er veel activiteiten georganiseerd voor deze gelegenheid. Er zijn bijvoorbeeld ook allerlei grote, creatieve wedstrijden. Maar op de dag zelf gaat het toch vooral om oma eens goed in het zonnetje zetten met (zelfgemaakte) cadeautjes. 

Nog even voor de duidelijkheid wil ik melden dat de benaming voor opa en oma hier in Frankrijk “Papi” en “Mami” is. Dus toen er een groot festival bedacht werd in 2011 voor de Grootmoederdag werd er de naam “Mamifestatie” of  “Mamif” aan gegeven. Het festival staat helemaal in het teken van het familieleven met daarin een prominente plaats voor “Mami”. Hier is dan toch nog steeds een “Grand'Mère café” te vinden waar je nog steeds een kopje koffie kan halen van het koffiemerk dat de grondlegger was van het hele “Grootmoederdag” idee. 

​Dus wens ik alle oma’s in Frankrijk maar ook zeker in Nederland een mooi “Fête des Grand'mères”.

U heeft natuurlijk al eens kennis gemaakt met onze Belgische vriend Pascal. Iedere ochtend komt hij zijn kopje koffie drinken en dan kunnen we meteen al het nieuws vertellen over het dorp en de wijde omgeving. Pascal heeft altijd wel een nieuwtje en wanneer dat niet zo is hebben we zo iets anders bedacht om over de babbelen. Zeker nu het weer voorjaar is hebben we genoeg om over te kletsen. Er komen allemaal nieuwe jonge beesten bij op de boerderij van Pascal. Hij is altijd bezig om mooie kippen te fokken. Dus de broedmachine draait momenteel overuren. Wanneer de kuikens uitkomen komen ze in een ruimte met de rode lamp. Hier kunnen ze in een warme omgeving groter groeien. 

Het is altijd een prachtig gezicht wanneer al deze kuikens een plekje proberen te bemachtigen onder de warmte lamp. En daarom is het zeker ook een mooi moment om daar wat foto’s van te maken en die te delen in onze nieuwsbrief. Ik kan u de kuikens laten zien in verschillende stadiums van het opgroeien. Het zal dit voorjaar wel druk worden want de broedmachine is nog steeds druk aan het draaien om alle eieren uit te laten komen. 

Naast de kippen heeft Pascal ook verschillende schapen en twee daarvan waren drachtig. Dan is het wachten op lammetjes best wel spannend. Zeker wanneer het niet helemaal duidelijk is wanneer de dekking plaats heeft gevonden en dus de geboortedag van de lammetjes niet helemaal duidelijk is. Maar inmiddels zijn er een aantal lammetjes geboren. Het eerste schaap had moeite met de geboorte en vond één lam duidelijk niet goed genoef. Pascal moest dus als een goede verzorger met de papfles aan de gang om dit lam te laten groeien. Maar dat is allemaal goed gekomen natuurlijk door de goede zorg van Pascal. 

Het tweede schaap gaf veel minder problemen. Hier ging uiteindelijk na lang wachten alles op rolletjes. Moeder schaap heeft de zorg van deze twee lammetjes volledig op zich genomen en er hoefde geen papfles aan te pas te komen. Dus zijn er nu mooie lammetjes die rondhuppelen op de boerderij van Pascal. Dit is echt heel mooi om te zien. 

En net voordat ik de nieuwsbrief gaat publiceren en versturen is er een derde schaap die het leven heeft gegeven aan een prachtig lammetje. De geboorte ging helemaal vanzelf. Het lammetje drinkt zelf bij de moeder en het gaat heel erg goed. Pascal heeft aan deze geboorte dus eigenlijk helemaal geen werk gehad. Dat was wel fijn voor de verandering. Ik ben nog snel gaan kijken om een foto te maken en te plaatsen in deze nieuwsbrief.

Ook heeft Pascal een huis vol chihuahua’s. Nou ja……dat is misschien wat overdreven maar er zijn er altijd wel tussen de 4 en 6 in de kamer. En dit zijn niet zomaar hondjes. Het zijn chihuahua’s met een goede bloedlijn en dus met een geregistreerde stamboom. Eén van de dames was zwanger en gaf een poosje geleden het leven aan drie nieuwe hondjes die de stamboom weer gaan aanvullen.

De nieuwelingen lopen al een poosje rond. Pascal heeft het er druk mee gehad. Een paar moesten geholpen worden met de papfles en ook de buitentemperatuur werkte niet altijd mee. De kachel in de kamer moest echt 24 uur per dag gestookt worden om de binnentemperatuur op orde te houden. Dat zorgde ervoor dat Pascal regelmatig uit bed moest voor het geven van de flessen maar ook voor het voeren van eikenhout aan de kachel.

​En dan net nog weer op de valreep zijn er jonge katjes geboren. De vaste kat van Pascal die ook de moeder is van onze nieuwe katten die bij ons op het erf lopen was weer zwanger en heeft weer vier prachtige kittens ter wereld gebracht. Ik heb nog net op tijd foto’s kunnen maken om het te vermelden in deze nieuwsbrief.