Keek op de week.....De herfst is ineens binnen komen stormen.....
En is het ineens herfst geworden. Vorige week hadden we nog temperaturen van boven de 30 graden en deze week zijn er dagen dat het niet boven de 10 graden uitkomt. Dat is wel even wennen kan ik u zeggen. En daarbij gaat het dan ook nog waaien en regenen. Dat is ook al meer dan 3 maanden geleden. Hier moet je echt even aan wennen.
Maar wat er dus ieder jaar weer gebeurd……..je neemt je steeds weer voor om de schoorsteen eens op tijd te gaan vegen. Tijdens de dagen dat het nog mooi weer is dus. En ieder jaar is het dan toch weer dat je pas aan de slag gaat met de schoorsteen-borstel wanneer je al een aantal avonden met dikke truien op de bank hebt gezeten. En het komt er dan dus op neer dat je tijdens de regenbuien op het dak staat om het roet uit de schoorsteen te vegen.
Ach……we gaan volgend jaar weer proberen om het op tijd klaar te hebben. Maar het feit is wel dat we nu lekker bij de warme kachel kunnen zitten wanneer het wat kouder is.
“Atelier du Bois” is druk……
Ik heb al een eerdere keer een bericht gemaakt dat we in het atelier druk bezig zijn met het maken van een trap. Het is een opdracht met een aardige uitdaging. Het is namelijk al best een tijdje terug dat ik op de ouderwetse manier een trap heb gemaakt. En om te beginnen moest hij eerst nog helemaal uitgedacht worden. Alles bij elkaar vind ik het dus een mooie opdracht.
De vorige keer kon ik laten zien dat de trapbomen (de zijkanten van de trap) allemaal in de goede vorm waren gezaagd en dat de plek waar alle treden in de boom komen ingefreest waren. Dat was al een aardige klus.
Maar wat het hele gedoe is met het maken van een trap……je kan pas controleren of alles goed is wanneer alle onderdelen klaar zijn en je zover bent om alles in elkaar te zetten. Dus na een aantal dagen goed nadenken en doorgaan is dan nu het moment om te kijken of alles in elkaar past.
Het is dus best wel spannend maar zoals je wel op de foto’s kunt zien klopt het allemaal best wel. De hele trap past goed in elkaar en dan ineens staat er een prachtige trap. En na zoveel uren puzzelen is dat wel een mooi moment.
Uiteindelijk moeten ook de leuningen gemonteerd zijn om alle onderdelen goed op maat te kunnen afzagen. En wanneer alles op zijn plek heeft gezeten is het weer tijd om alles uit elkaar te halen en alles netjes af te werken en te zorgen dat het klaar komt te liggen om de hele trap te gaan plaatsen bij de klant. Dat komt volgende week aan de beurt.
De plaat en zijn verhaal.....De “Les Poppys” met “Non, non rien n’a changé”.....
De naam 'Les Poppys' is afgeleid van de soort muziek dat ze zongen, Popmuziek. De groep is voortgekomen uit het kinderkoor “Les Petits Chanteurs”. Hun chansons gingen vaak over de liefde, het onbegrip tegenover de oorlog, en het geweld van volwassenen, de broederschap en vrede. Hun grootste hit was “Non, non, rien n'a changé” uit 1971. Het kwam op de eerste plaats van de Top 40. Les Poppys traden onder meer op in het Nederlandse popprogramma Toppop.
In de loop der jaren is de samenstelling van de groep diverse malen gewijzigd. Ten tijde van “Non, non, rien n'a changé” was de solozanger Bruno Polius. Later hebben Les Poppys nog een bijdrage geleverd aan het nummer “Visite” van Lenny Kuhr. Dat was in 1980 en daarna stopte het kinderkoor avontuur.
Wanneer je het nummer hoort lijkt het wel een leuk kinderkoor-nummer en misschien wel een lekkere meezinger maar er zit zeker een hele zware en belangrijke boodschap in en daarom is het echt wel de moeite waard om deze tekst te vertalen en in het Nederlands op te schrijven. En dat heb ik dus gedaan.
Dit liedje uit 1971 gaat over het verlangen naar vrede, een kind dat op televisie de slagvelden ziet en zich afvraagt waarom mensen oorlog voeren.
Non, non rien n’a changé
C'est l'histoire d'une trêve, que j'avais demandée
Het is het verhaal van een wapenstilstand, waar ik om gevraagd had C'est l'histoire d'un soleil, que l'avais espéré Het is het verhaal van een zon, waar ik op gehoopt had C'est l'histoire d'un amour, que je croyais vivant Het is het verhaal van een liefde, waar ik vurig aan gedacht had C'est l'histoire d'un beau jour, que moi petit enfant Het is het verhaal van een mooie dag, dat, het kleine kind dat ik ben, Je voulais être heureux, pour toutes la planète Blij wilde zijn, voor de hele planeet Je voulais, j'espérais Ik wilde het, ik hoopte het Que la paix règne en maître en ce soir de Noël Moge de vrede oppermachtig zijn op deze kerstavond Mais tout a continué Maar het ging gewoon allemaal door Mais tout a continué Mais tout a continué {Refrain x2} Non, non, rien n'a changé Nee, nee, er is niets veranderd Tout, tout a continué Alles, alles ging gewoon door Hé ! Hé ! Hé ! Hé ! Et pourtant bien des gens, ont chanté avec nous En toch zongen veel mensen met ons mee Et pourtant bien des gens se sont mis à genoux En toch gingen veel mensen op hun knieën Pour prier oui pour prier, mais j'ai vu tous les jours Om te bidden, ja, om te bidden, maar ik zag elke dag A la télévision, même le soir de Noël Op de televisie, zelfs op kerstavond Des fusils, des canons Geweren, kanonnen J'ai pleuré, oui j'ai pleuré Ik heb gehuild, ja ik ik heb gehuild J'ai pleuré, oui j'ai pleuré Ik heb gehuild, ja ik ik heb gehuild Qui pourra m'expliquer que ... Wie kan mij dit allemaal uitleggen... Moi je pense à l'enfant, entouré de soldats Ik denk aan het kind dat omringt is door soldaten Moi je pense à l'enfant, qui demande pourquoi Ik denk aan het kind, die vraagt waarom Tout le temps, oui tout le temps {x2} Altijd maar weer, ja altijd maar weer Moi je pense à tout ça, mais je ne devrais pas Ik denk hier allemaal over na, maar dat zou ik niet moeten doen Toutes ces choses-là, ne me regardent pas Al deze dingen, zijn niet voor mij bedoeld Et pourtant, oui et pourtant En toch, ja en toch Et pourtant, je chante, je chante ... En toch zing ik, zing ik... Covid 19.....Hoe zit het “nu” weer met die kleurcodes…..
De verwarring rondom de waarschuwingen die de verschillende landen geven hoe het nu zit met de kleuring van de verschillende gebieden in de verschillende landen is weer in volle hevigheid begonnen. Niemand snapt er meer iets van. We gaan proberen uit te leggen hoe de verdeling hier in Frankrijk gedaan wordt.
Om te beginnen heeft de kleurcodering niets met de kleuren in Nederland te maken. De benoeming van de verschillende gebieden die gekleurd zijn heeft zowel in Nederland als in Frankrijk een totaal andere uitleg. Inmiddels zijn de allerlaatste departementen die nog groen waren (waaronder de Creuse) overgegaan naar geel. Maar hier begint de verwarring al. Sommige mensen noemen dit geel maar anderen noemen het oranje. Dit komt misschien omdat er alleen een verschil gemaakt wordt tussen groen, oranje en rode gebieden. Geel bestaat dus niet in de kleurencodering.
Dan zijn er nog de rode gebieden. In Frankrijk zijn de rood gekleurde gebieden zo aangegeven omdat er een grens overschreden is in het aantal besmettingen per 100.000 inwoners. Deze rode gebieden zijn sinds een aantal dagen opnieuw ingedeeld in 3 categorieën. Daarbij komt nog dat de rode gebieden geen verboden terrein is maar dat hier de “prefect” zelf snel maatregelen mag treffen die hij of zij wenselijk acht voor de goede gang van zaken.
Hier volgt een samenvatting van de nieuwe beperkende maatregelen die zijn afgekondigd door onze Minister van Volksgezondheid Olivier Veran.
Hij presenteerde een nieuwe kaart met een overzicht van de stand van zaken rond de epidemie. Op deze kaart zijn nieuwe categorieën ingevoerd waarbij verschillende grote steden in de categorie "alarmerend", "versterkt alarmerend" of "maximaal alarmerend" werden geplaatst.
De geschiedenis van ons huis…..De lange zomer van 2011……
Voor de geschiedenis van deze keer gaan we weer verder waar we de vorige keer gebleven zijn. Het jaar 2011. We zijn in ons geschiedenis verhaal inmiddels beland in de zomer. Deze zomer was lang en er gebeurde veel dus we zullen deze zomer in twee stukken verdelen en we laten in deze nieuwsbrief de eerste 3 weken van de vakantie zien.
De eerste week van de vakantie begint voorzichtig. Twee mannen gaan een begin maken met het werk dat in totaal zo’n 6,5 week zal gaan duren. Samen met Lars ga ik alvast naar Frankrijk en we gaan samen aan de slag. Dat gaat natuurlijk helemaal goed komen. Maar er komt in die eerste week ook nog weer extra hulp uit Nederland.
De tweede week is er een aflossing van de hulp uit Nederland. Arma, Erik en Sofios komen ons bijstaan met hun spierballen. Er worden dan veel voorbereidingen getroffen voor de verdieping vloer die we aan het maken zijn. Alle vloerplanken schilderen en de trap plaatsen om het toekomstige gat in de vloer exact te kunnen bepalen.
En dan in de derde week komt zomaar de Tour de France voorbij. We gaan dit natuurlijk eens bekijken. Alle drukte met de reclamecaravaan die voorbij komt en dan na een uur de fietsers zelf. De vorige eigenaar van ons huis (meneer Nore) is de burgemeester van het dorpje Soumans waar we gaan kijken. Dus samen met de burgemeester staan we langs de kant van de weg om de wielrenners aan te moedigen.
8 Reacties
Franse "Cognac".....Franse geschiedenis met een Nederlands tintje…..
De geschiedenis van de het maken van cognac in Frankrijk dateert uit de 17e eeuw. Rondom de Cognacstreek werd er veel handel gedreven met de Nederlanders. Wanneer de boten weer terug gingen naar Nederland werden de ruimen gevuld met vaten met witte wijn. Maar door de lange reis naar Nederland (het ging allemaal nog niet zo snel) was de wijn bij thuiskomst al niet zo goed meer van kwaliteit. De oplossing voor dit Nederlandse probleem werd door de Fransen bedacht.
Zo is er begonnen met het distilleren van wijn. Hierdoor is de wijn beter houdbaar en het heeft een veel hoger alcoholgehalte (30%). Het wordt dan ook geen wijn meer genoemd maar “brandewijn” vanwege het stoken van het vuur voor de distilleerketels. Dit was voor de Nederlanders de oplossing maar de Fransen gingen nog een stapje verder met dit proces.
Er wordt een tweede distillatieronde aan toegevoegd. Hierdoor wordt het alcoholpercentage verhoogd tot wel 70%. Dit noemen ze ook wel “Eau de Vie” (levenswater). Maar vanaf dit moment houdt het menselijk handelen op en zal de tijd het werk over gaan nemen. Het “Eau de Vie” wordt in eikenhouten tonnen gedaan en moet dan minimaal 2,5 jaar rusten om cognac te worden. Door de reactie met de stoffen in het eikenhout en de tijd komt alles op smaak. Hierbij moet dan nog wel gezegd worden dat het eikenhout voor deze tonnen wel uit het Forest de Tronçais moet komen. Dat is dus ongeveer uit onze achtertuin.
Cognac mag dus alleen “Cognac” heten wanneer het uit de Cognac-streek komt, wanneer er specifieke druivensoorten voor gebruikt zijn, wanneer het dubbel gedestilleerd is, wanneer het minimaal 2,5 jaar gerijpt is in houten vaten en wanneer het dan tenminste een alcohol gehalte heeft van 40%.
Dan is er nog het verschil in rijpingstijd. Dit wordt op het etiket aangegeven. Wanneer er “V.S.” op staat is de rijping minimaal 2,5 jaar. Bij “V.S.O.P.” is de rijping minimaal 4,5 jaar. Dan is er ook nog een duiding als “XO” en “XXO” dat respectievelijk een rijping van 6,5 jaar en 14 jaar aangeeft.
Uitgaanstip van “Au Bout du Monde”……Het museum voor de oude ambachten.....
Dit museum wil de herinneringen aan de oude ambachten en het leven van weleer levend houden. Pierre Cognet is een liefhebber van de levensstijl en de kennis van het ambacht van vroeger en heeft een manier bedacht om dit door te geven aan de volgende generatie. Zijn nieuwsgierigheid en waarnemingsvermogen hebben ervoor gezorgd dat dit museum het leven en het werk van weleer laat zien. Alleen Pierre wilde een stapje verder en heeft er eigenlijk levende schilderijen van gemaakt.
In het museum zijn een twaalftal vitrines met daarin op schaal een weergave van de oude ambachten uit de regio van Vallon-en-Sully. Er is onder meer een voorstelling te zien van een klompenmaker, wagenmaker en een drukkerij. Ook is er een zagerij in het bos te zien. Vallon-en-Sully ligt aan de rand van het bos van Tronçais. Het Forêt de Tronçais is het grootste eikenbos van Europa en de houtkap heeft hier in de geschiedenis altijd een grote rol gespeeld.
Het werk van de wagenmakers was zwaar, ze moesten de hele dag de draaibank draaien zodat het middendeel van het wiel gemaakt kon worden. Verderop kan je dan zien hoe de stalen band om het wiel gezet werd. Een enorme klus.
Ook is er een tafereel van de hoefsmit die druk bezig is om een gloeiend hete hoef te vormen voor het paard dat vol ongeduld staat te wachten.
Pierre Cognet deelt niet alleen de ambachten van toen maar ook het openbare en het privéleven van de bevolking van Vallon-en-Sully. Een tafereel in het café is aanwezig maar ook een huiskamer tafereel, met het leven thuis, in de avond. Ook dan moest er nog gewerkt worden, mensen deden onder andere aan riet vlechten en wol spinnen.
En dan is het de bakker die 's nachts het brood in de oven legt, en wat natuurlijk ook heel belangrijk was…….de tonnenmakers. Heel belangrijk voor de wijn en cognac om in te rijpen. Ook hier was het Forêt de Tronçais heel belangrijk voor. De wijn en zeker de cognac kregen hun smaak door het eikenhout van de vaten die in deze streek werden gemaakt.
openingstijden
Van april tot juni en van september tot oktober: weekend en feestdagen van 15u tot 18u. In juli en augustus: elke dag van 15.00 uur tot 19.00 uur, gesloten op dinsdag behalve op feestdagen. Onze gasten aan het woord.....Jan en Britt kwamen dit jaar terug.....
Jan en Britt, onze eerste officiële Belgische gasten die vorig jaar op vakantie kwamen, zijn dit jaar weer geweest. Het was weer een feest om deze mensen hier op “Au Bout du Monde” te mogen ontvangen. Samen een Pastis drinken, samen naar de rommelmarkten en dan natuurlijk ook samen een workshop doen in de werkplaats. Het was erg leuk.
Voor Jan en Britt vloog de tijd voorbij en bij het vertrek kwamen we erachter dat ze nog niets in het gastenboek hadden geschreven. Dit is het verhaal van Jan en Britt dat ze nog nagestuurd hebben. Het is weer een mooie recensie en we delen deze graag in onze nieuwsbrief.
Lieve Bram & Annette,
Ondanks alle coronaperikelen hadden wij toch het geluk om voor een tweede maal op rij te kunnen genieten van een heerlijke vakantie in onze “Four au pain”. Het voelde aan als echt weer “thuis” te komen alsof het een verlenging van onze vorige vakantie was. De tijd vloog weer razend snel voorbij zodat we zelfs onze laatste avond een woordje in jullie gastenboek vergaten neer te pennen. Vorige jaar had ik geschreven dat jullie “uit het goede hout gesneden waren” maar nu hebben we deze uitspraak niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk mogen ervaren. Een idee van Britt om tijdens een workshop een “oud” schrijftafeltje te realiseren vonden we met zijn allen een nieuwe en leuke uitdaging. Samen de ontwerptekening van Bram bespreken, naar de Brico Depot om een houten grenen plank en twee scharniertjes, uitmeten, verzagen, schuren, frezen en dit allemaal met professionele machines in een grote en een koel geventileerde schuur onder het oogluikend toezicht van onze vriend de hond “Chef” die zag dat het goed zou komen. Vervolgens alle stukken goed verlijmen met tal van spanklemmen en om te eindigen de finishing touch: twee maal beitsen en twee lagen krijtverf. Nog wat lichtjes schuren om er een vintage-tintje aan te geven. Iedereen tevreden! Ook ik kan kennis maken met een groot deel van de houtbewerkingsmachines om uiteindelijk een soort “geluidsversterker-box” te produceren voor mijn smartphone, die nu wel een hifi-geluidskwaliteit in zijn mars heeft. Beiden hebben nu een mooi plaatsje in onze woning als blijvende herinnering aan “le beau monde” van “au bout du monde”! Merci pour tout avec un grand bisou X! Jan & Britt
Recept van de week.....Kweepeer met kalfsvlees en kaneel.....
De kweepeer boom hebben we leeg kunnen plukken. Ondanks de droogte zijn de peren nog redelijk groot geworden. Het blijven bijzondere peren. Ze hebben een iets dikkere vorm dan een normale peer maar het meest bijzondere is wel hun schil. Die heeft een soort fluwelen laagje. Zo voelen ze ook. Heel bijzonder. Maar vanwege de kweeperen-oogst hebben we deze keer een recept voor de kweepeer opgezocht.
De ingrediënten voor 4 personen.
Bereiding
De Google-kaart van “Au Bout du Monde"……Alles van de omgeving op één kaart………
Op onze website is van alles te zien over de omgeving en wat er te doen is wanneer je verblijft op camping “Au Bout du Monde”. We hebben een opsomming gemaakt van wandel- en fietstochten die je kunt ondernemen maar ook wat je kunt bezoeken aan kerken, kloosters en kastelen enzovoorts. Ook kan je zien wat er aan sportieve dingen ondernomen kunnen worden. Al met al is het natuurlijk een behoorlijke lijst en als je dan iets gevonden hebt wat je graag wilt gaan doen hoe kom je er dan met de auto……
En dan komt daar Google om de hoek kijken. Wat zouden we tegenwoordig toch zonder Google moeten. We vinden het allemaal heel erg handig dat Google, we gebruiken allemaal dat Google……en we worden er dus ook allemaal door in de gaten gehouden. Maar in ons geval is het wel erg fijn dat we een goed overzicht kunnen maken van alle dingen die er in de omgeving te doen zijn.
We hebben een eigen “Au Bout du Monde” Google-kaart waar je veel dingen op kan vinden. En wanneer je in de linkerkolom iets aanklikt zie je een korte beschrijving, een foto maar misschien nog wel het belangrijkste…..je kan op de satelliet-kaart zien waar het is. Je kunt dus meteen bepalen hoever het rijden is vanaf de camping…….maar je kan dan ook meteen de route opvragen via Google-maps. Heel handig. Je kiest waar je naar toe wilt, je bepaalt de route en je stapt in. Makkelijker kunnen we het niet maken.
Keek op de week……..“Atelier du Bois”……
Vorige week lieten we al iets zien van de nieuwe opdracht waar we mee bezig zijn in de werkplaats. Het maken van een trap en dan gewoon op de ouderwetse manier. Het is leuk om te doen. Zeker ook omdat het al een behoorlijke tijd terug is dat ik op deze manier een trap heb gemaakt. Op de vloer een uitslag maken op ware grootte en dan aan de slag gaan.
Deze week gaan we tussen alle bedrijven door gewoon weer een stukje verder. Het maken van de trapbomen is een behoorlijke puzzel. Maar met veel controleren gaan we stapje voor stapje de trap vorm geven.
Daarnaast is er ook nog iets leuks te melden. Omdat Annette op het gemeentehuis moest zijn voor haar rijbewijs kreeg zij de vraag van de secretaris of de timmerman van Les Trois Taillants eens langs kon komen. Er moet namelijk een offerte gemaakt worden voor een nieuwe ladder. De ladder naar de klokkentoren van de kerk van Nouhant is slecht en volgend jaar moet er serieus renovatie werk gedaan worden aan de klok. Dus een goede ladder is wenselijk. Het is trouwens wel een ladder van 5 meter lang. De offerte is inmiddels gemaakt en we wachten het even af. Het is erg leuk dat de gemeente je dan weet te vinden voor timmerwerk.
Covid-19.....
Het Corona-virus blijft de gemoederen bezighouden. De kleurenkaart van Frankrijk wordt natuurlijk nauwlettend in de gaten gehouden. Iedere dag is er een update. Het departement Creuse blijft nog steeds groen. Ons departement is dus nog steeds een plek waar je zonder problemen van je vakantie kunt genieten.
Maar door alle verschillende berichten wordt alles erg onoverzichtelijk. Het Nederlands Ministerie van Buitenlandse zaken blijkt beter op te hoogte te zijn van de situatie wat betreft de Covid-19 dan de Franse autoriteiten en bepaalt voor iedereen wat de eventuele risico’s zijn. Het is inmiddels de omgekeerde wereld. Wij houden onze ogen nog steeds gericht op de website van het Franse Ministerie van Volksgezondheid en die geeft iedere dag een update via deze kaart. Het is natuurlijk nog steeds een kwestie van je gezond verstand gebruiken.
Hier in Les Trois Taillants leven we nog steeds met zo weinig mensen op de vierkante kilometer dat de 1,5 meter regel hier moeiteloos te handhaven is. Sterker nog ik denk dat we hier wel een 20 meter regel kunnen handhaven of misschien nog wel meer.
De plaat en zijn verhaal.....Michel Fugain en zijn “Belle histoire”……
Fugain werd geboren als zoon van de medicus en verzetsstrijder Pierre Fugain. Hij brak zijn studie medicijnen af en werd assistent van filmregisseur Yves Robert. Tijdens zijn filmwerk raakte Fugain bevriend met Michel Sardou en begon liedjes te schrijven.
In 1969 bracht hij zijn eerste album uit, genaamd "Je n'aurai pas le temps". Het titelnummer werd als "If I only had time" gecoverd door John Rowles, die daar een grote hit mee scoorde. Fugain was in 1972 oprichter van de formatie Michel Fugain et le Big Bazar. In datzelfde jaar bracht deze formatie het bekende nummer "Une belle histoire" uit.
Ondanks dat het in Nederland nooit een grote hit is geweest staat het toch ieder jaar redelijk hoog in de NPO Top 2000. Het nummer is dus toch bij heel veel mensen bekend. Waar gaat de tekst nu eigenlijk over. Bij deze kunt u weer meelezen met de Franse en de Nederlandse tekst.
C'est un beau roman, c'est une belle histoire
Het is een mooie roman, het is een mooi verhaal C'est une romance d'aujourd'hui Het is een romance van vandaag Il rentrait chez lui, là-haut vers le brouillard Hij kwam weer naar huis, naar het Noorden naar de mist Elle descendait dans le Midi, le Midi Ze ging naar het zuiden, het zuiden Ils se sont trouvés au bord du chemin Zij vonden elkaar langs de weg Sur l'autoroute des vacances Aan de vakantie autoroute C'était sans doute un jour de chance Het was waarschijnlijk een geluksdag Ils avaient le ciel à portée de main Ze hadden de hemel binnen handbereik Un cadeau de la providence Een geschenk van hun levenslot Alors pourquoi penser au lendemain Dus waarom zou je aan morgen denken? Ils se sont cachés dans un grand champ de blé Ze verstopten zich in een groot tarweveld Se laissant porter par les courants Lieten zich meevoeren met de wind Se sont racontés leurs vies qui commençaient Vertelden elkaar hun leven dat nog maar net was begonnen Ils n'étaient encore que des enfants, des enfants Ze waren nog maar kinderen, kinderen Qui s'étaient trouvés au bord du chemin Die elkaar langs de kant van de weg hadden gevonden Sur l'autoroute des vacances Aan de vakantie autoroute C'était sans doute un jour de chance Het was waarschijnlijk een geluksdag Qui cueillirent le ciel au creux de leurs mains Ze konden de hemel met hun handen plukken Comme on cueille la providence Zo plukten ze hun levenslot Refusant de penser au lendemain Weigeren aan morgen te denken C'est un beau roman, c'est une belle histoire Het is een mooie roman, het is een mooi verhaal C'est une romance d'aujourd'hui Het is een romance van vandaag Il rentrait chez lui, là-haut vers le brouillard Hij kwam weer naar huis, naar het Noorden naar de mist Elle descendait dans le midi, le midi Ze ging naar het zuiden, naar het zuiden Ils se sont quittés au bord du matin Ze gingen bij het ochtendgloren uit elkaar Sur l'autoroute des vacances Aan de vakantie autoroute C'était fini le jour de chance De geluksdag was voorbij Ils reprirent alors chacun leur chemin Ze gingen toen hun eigen weg Saluèrent la providence en se faisant un signe de la main Lang leve het levenslot, naar elkaar zwaaiend Il rentra chez lui, là-haut vers le brouillard Hij ging naar huis, daarboven in de mist Elle est descendue là-bas dans le Midi Ze ging daar naar het zuiden C'est un beau roman, c'est une belle histoire Het is een mooie roman, het is een mooi verhaal C'est une romance d'aujourd'hui Het is een romance vandaag De geschiedenis van ons huis……..De goten komen aan het dak…….
We gaan in deze geschiedenis terug naar de meivakantie van het jaar 2011. We komen met een behoorlijke grote groep bij elkaar in Les Trois Taillants. Jantina en Jan komen naar Frankrijk met de zinkwerker Tutti en ze nemen in dezelfde vaart Marjo (de zus van Jantina) mee. Wij komen zelf ook met een volle auto. Lars en Ria zijn van de partij om ons weer eens een poosje te helpen.
Het eerste weekend gaat Tutti als een speer tekeer om de goten te solderen. Hoe sneller hij klaar is hoe langer ze hier nog heel even vakantie kunnen vieren. En snel is hij. Tutt(i)-tutt(i)……dat is snel.
Even is er nog tijd om de omgeving te bekijken en dan gaan ze weer naar huis. Wij blijven met z’n vieren nog achter om er een langere vakantie van te maken. We gaan verder met de binnenkant van het huis. Alles moet klaar gemaakt worden om de nieuwe vloer te kunnen construeren.
Een gloednieuwe workshop......We maken een schrijftafel in het atelier......
Jan en Britt…..onze allereerste Belgische gasten die vorig jaar in de gîte logeerden zijn dit jaar ook weer van de partij. En net als vorig jaar willen ze graag iets maken in de werkplaats. En dat kan natuurlijk.
Jan heeft zijn oog laten vallen op de telefoon versterker en gaat aan de slag. Maar Britt wil toch een stapje verder. Zij bedenkt een nieuw onderwerp voor een nieuwe workshop. Iets wat ze zelf altijd al graag wil hebben. We gaan een nieuwe “antieke” schrijftafel maken.
We gaan samen aan de slag en maken er meteen een gloednieuwe workshop van. Britt heeft een duidelijk beeld in haar hoofd hoe de schrijftafel eruit moet komen te zien en daar gaan we naar toe werken. Alles wat we doen wordt netjes bijgehouden wat we doen zodat het een mooie en complete workshop gaat worden.
Nadat de schrijftafel in hout klaar is moet het geheel natuurlijk nog afgewerkt worden. De wens van Britt is dat het er oud moet uitzien. Dus daar gaan we voor zorgen. Met een mooie donkere ondergrond en de afwerking met witte krijtverf wordt het uiteindelijk een juweeltje.
Britt is helemaal blij met het eindresultaat en wij natuurlijk ook. En vanaf vandaag is deze workshop toegevoegd aan de collectie workshops die je hier in het “Atelier du Bois” kunt doen.
Keek op de week......Nieuwe opdracht voor "Atelier du Bois"......
Deze zomer staat het “Atelier du Bois” niet stil. Normaal gesproken doen we geen opdrachten in de werkplaats tijdens het zomerseizoen maar dit jaar is alles anders dus ook het werk in de werkplaats.
Aan het begin van het jaar zag het er naar uit dat de verhuur van de gîte en de pipowagens niets zou worden. Dus hebben we geprobeerd wat werk binnen te halen voor de werkplaats. Dit is goed gelukt en we hebben het zelfs druk gekregen. Maar ondanks dat we wel groen licht kregen om de verhuur te starten deze zomer moet het werk in de werkplaats ook gewoon doorgaan. Dus is het dubbel druk.
Wat ik graag wil laten zien is een opdracht waar ik net aan ben begonnen. Het is een trap die gemaakt moet worden. Ik was blij met de opdracht omdat het mooi werk is om een trap te maken en er zijn tegenwoordig niet veel ambachtslieden meer die een complete trap op maat kunnen maken. Dus is het ook goed voor de reclame voor de werkplaats.
Eerst gaan we de trap uittekenen in de computer. Maar wanneer het plan een beetje vorm krijgt ga ik gewoon ouderwets een uitslag maken op ware grootte op de grond. Vanaf hier ga ik de treden op maat maken. Maar eerst moeten deze treden zo verlijmd worden dat we de vormen eruit kunnen zagen en dat de houtnerf niet al te scheef door de treden heen loopt.
Tot zover deze week. Wanneer we weer verder zijn met de trap laat ik het weer zien. Het blijft gewoon mooi om zulke projecten te maken.
Covid-19.....
Er is nogal wat ophef over het feit dat Frankrijk oranje en rood gekleurd is vanwege de Corona besmettingen. Vanuit Nederland worden er nogal wat berichten de lucht in gegooid en niemand weet wat nu de juiste berichten zijn.
Vanuit de Franse regering wordt er dagelijks een kaart bijgehouden waar de verschillende departementen te zien zijn en hun kleur die ze die dag hebben. Ik heb van de laatste dagen deze kaarten even op een rijtje gezet en ik heb met een pijl aangegeven wat het departement Creuse is.
Kaart van 4 september
De Creuse is groen. Dus er zijn geen extra waarschuwingen van kracht voor dit departement. Daarbij is het natuurlijk nog steeds in alle openbare ruimten verplicht om een mondkapje te dragen.
Recept van de week.....Croustillant aux pommes et aux noix……
In deze tijd van de grote appel oogst is iedereen op zoek naar een goed recept om deze appels te kunnen gebruiken. Appelmoes maken kan altijd nog. Kip met appeltjes, gedroogde appelschijfjes, appeltaart, cake met appeltjes……de lijst is lang maar wij hebben hier toch nog een recept gevonden wat niet helemaal alledaags is. Maar je kan je appels uit eigen tuin gebruiken.
Krokante appel- en walnoten
1 rol filodeeg 4 appels 1 peer 1 citroen 100 g boter 80 g walnootpitten 80 g amandelschijfjes 80 g bruine suiker 80 g poedersuiker
BON APPÉTIT! De geschiedenis van ons huis.....We maken een begin aan de goten.....
We gaan deze keer terug naar het voorjaar van 2011. Het jaar ervoor hebben we de laatste hand gelegd aan het dak van ons huis dat nu volledig nieuw is geworden. Maar aan een dak hoort een goot en daar gaan we nu een start mee maken.
Het is weer heel fijn om naar Frankrijk te gaan nadat we in de afgelopen herfst alles weer hebben afgesloten. Het duurt dan toch erg lang voor het weer voorjaar is en we weer verder kunnen met het realiseren van ons toekomstige huis.
Wat deze keer heel erg leuk is……mijn collega gaat mee naar Les Trois Taillants. Hij houdt eigenlijk niet van verre reizen en hij vindt het eigenlijk helemaal niets om zonder zijn vrouw te vertrekken maar toch heeft hij alle bezwaren even opzij gezet om een keertje mee te gaan. En dat vonden wij heel erg leuk. Cor is 3 jaar mijn collega geweest bij DKB en toen ook nog eens 4 jaar bij het HMC Rotterdam. We kennen elkaar dus al een poosje. En na al mijn verhalen over Frankrijk is hij toch erg nieuwsgierig geworden naar ons toekomstige plekje en hoe alles er nu uitziet.
|
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. 
Archieven
September 2021
Categorieën |
RSS-feed