Onze gasten aan het woord.....De laatste gasten van dit jaar.....De laatste gasten van dit seizoen. Het is een knap bewogen jaar geworden voor iedereen. Maar voor ons is het vakantieseizoen goed gegaan. Aardig wat bezetting in de verschillende accommodaties en een lang naseizoen. Maar toch komt er een einde aan. Jolanda en Henny waren de laatste gasten voor de gîte “Four au pain” voor dit jaar. Met het herfstweer dat een totaal andere sfeer geeft dan de zomer hebben zij het erg goed naar hun zin gehad. Voor hen was het de eerste keer om hier in de Creuse vakantie te houden en waarschijnlijk ook nog niet de laatste keer.
Jolanda en Henny hebben een recensie achter gelaten in het gastenboek. Het is een prachtig stukje dat precies weergeeft waarom ze het zo fijn gehad hebben. We plaatsen het in de weekbrief omdat wijzelf er ook weer trots op zijn dat we weer een nieuw stel heel tevreden gasten kunnen toevoegen aan onze lijst met recensies die alleen maar langer wordt. We zijn blij met het toch nog succesvol geworden seizoen 2020. De laatste gasten vertrekken maar we hebben inmiddels ook al weer de eerste reserveringen voor het jaar 2021. Wij hopen dat het volgend jaar weer een normaal jaar gaat worden en dat we weer veel fijne mensen mogen ontvangen in Les Trois Taillants.  Dit is de recensie die Jolanda en Henny achter hebben gelaten in ons gastenboek. Jolanda heeft er ook nog wat mooie foto's bij gedaan. Ik kan het natuurlijk niet nalaten deze ook aan u te laten zien.
  
2 Reacties
Keek op de week....."Atelier du Bois".....Vorige week meldden we dat we met een nieuwe opdracht waren begonnen. Die is inmiddels klaar en we kunnen dus het eindresultaat laten zien. Een deur die tussen twee gebouwen komt te staan als afsluiting van een doorgang. Het lastige is dat de gebouwen onder een hoek van 45 graden van elkaar staan en het kozijn moet op de hoek van één van de gebouwen geplaatst worden. Dus er moet een goed plan bedacht worden om een mooie aansluiting te maken. Dat is natuurlijk gebeurd.
De deur is uit Douglas-hout gemaakt. Dat is een grenen soort die hier in de Creuse groeit. Hij is wel over komen waaien vanuit Amerika en is dus geen inheems houtsoort. In het zuiden van de Creuse en het grensgebied van de Corrèze en de Puy-de-Dôme zijn heel veel bossen waar dit hout gekapt wordt. Er zijn dus ook veel houtzagerijen die deze houtsoort verwerken. Het voordeel van Douglas is dat het redelijk snel groeit en dus goed te verbouwen is. Daarbij bevat het hout veel hars en is dus heel goed bestand tegen weersinvloeden. Dus voor een redelijke prijs heb je dus een mooi stuk hout dat van goede kwaliteit is. En daarbij komt nog dat je erg weinig transportkosten hebt om het hout naar de werkplaats te halen. Dat is een stuk milieuvriendelijker dan je hout uit Afrika of Zuid-Amerika te laten komen.
Dit is het eindresultaat en we zullen de deur gaan plaatsen wanneer dat mogelijk is. De laatste gasten van dit jaar zijn vertrokken.….De rust is weergekeerd op het Domaine “Au Bout du Monde”. Na een flink bewogen jaar dat begon met de uitbraak van Covid-19 kunnen we toch echt wel terugkijken op een aardig succesvol jaar. De verhuur van de verschillende accommodaties was niet slecht. Voor het komend jaar willen we wel wat meer de camping zelf gaan promoten. Dat was dit jaar niet geval omdat we hadden besloten dat er maar één kampeerplaats beschikbaar was. Dit in verband met de regelgeving van de Covid.
Maar de gîte was nog tot half oktober verhuurd en de laatste gasten hebben nog van de herfst in de Creuse kunnen genieten. Maar ze hebben inmiddels “Au Bout du Monde” verlaten om weer in Nederland aan het werk te gaan. Tour de Creuse.....Wat gaan we doen vandaag (tijdens de vakantie).....Deze week is het een behoorlijke sportieve tip om de tijd te besteden tijdens je vakantie op het domaine “Au Bout du Monde”. Er is namelijk een prachtige bewegwijzerde fietsroute door ons departement Creuse. Dus voor diegene die de fiets meenemen op vakantie en ons prachtige departement op de fiets willen beleven is dit een uitgelezen kans. Het maakt de vakantiebeleving helemaal compleet. We weten natuurlijk nog niet hoe het volgend jaar gaat met alle virus-besmettingen maar dit is in de buitenlucht en het kan individueel als in een groep gedaan worden. Het is dus helemaal Covid-bestendig  
Ontdek de schoonheid van de Creuse langs de ruim 400 km bewegwijzerde fietspaden van noord naar zuid en van oost naar west! Deze fietstocht door de Creuse onthult het opmerkelijke - en vaak onbekende - natuurlijke en culturele erfgoed van een departement vol bijzondere en verrassende plekken! Van de schildersvallei tot het meer van Vassivière, langs het stadje Aubusson, het natuurreservaat Étang des Landes, de middeleeuwse steden La Souterraine, Bénévent l'Abbaye en Bourganeuf, de abdij van Sainte-Valérie in Chambon-sur-Voueize en het kuuroord Evaux-les-Bains, fietst u over idyllische landweggetjes door een prachtig en gevarieerd landschap 
De route bestaat uit zes aan één gesloten routes die op zichzelf mooie afgesloten routes vormen maar alle routes achter elkaar vormen de complete “Tour de Creuse” die in totaal iets meer dan 400 kilometer lang is. Deze routebeschrijving wordt ter beschikking gesteld door het Creuse Tourisme op de website francevelotourisme.com. Ik heb de benodigde GPX-bestanden hier voor u klaar staan. Deze kunnen van onze website gedownload worden. Voor verdere informatie kan je nog naar de website “francevelotourisme.com 
Maar wat nu eigenlijk ook het grappige is aan deze route…….je kunt hem ook met de auto rijden want de totale route gaat over de officiële weg. Dus ook vanuit de auto kan je het departement Creuse helemaal doorkruisen met deze prachtige “Tour de Creuse”
La Tour Eiffel.....De "IJzeren Dame" van ParijsWat zou je er van denken………. Parijs zonder de Eiffeltoren? MAIS NON! Wanneer je een keer in Parijs bent is dit natuurlijk één van de eerste dingen die op je lijstje staan om bezocht te worden of om in ieder geval in de buurt te zijn geweest. Maar de Eiffeltoren heeft toch wel een vreemde geschiedenis. De toren zou eigenlijk een tijdelijke tentoonstelling moeten zijn op de Wereldtentoonstelling van 1889 om de 100ste verjaardag van de Franse Revolutie te vieren.
Parijzenaars hadden een hekel aan de toren toen deze voor het eerst werd gebouwd! Burgers in die tijd zeiden dat de "grote zwarte schoorsteen" de esthetiek van de stad zou ruïneren. Nu is het natuurlijk ook wel bekend dat Fransen een hekel hebben aan veranderingen en dus bij voorbaat al een hekel hadden aan de “IJzeren dame”.
De Eiffeltoren werd tussen 1887 en 1889 gebouwd. De Eiffeltoren werd op 31 maart 1889 ingehuldigd en op 6 mei officieel geopend. In totaal werkten 250 staalarbeiders mee aan de bouw. Het was voor die tijd opmerkelijk dat geen enkele arbeider tijdens de bouw het leven liet (er verongelukte alleen een arbeider die buiten werktijd met zijn verloofde de toren beklom).
De toren was er gekomen ondanks heel wat weerstand. De Parijse bevolking was, tijdens de eerste jaren dat de toren er stond, helemaal niet blij met het monument. Ze vonden het een metalen onding. De Eiffeltoren kreeg in de loop der tijd meer waardering en wordt tegenwoordig beschouwd als een architectonisch meesterwerk.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de Eiffeltoren na twintig jaar weer gesloopt zou worden, maar omdat de toren waardevol bleek voor communicatiedoeleinden mocht hij langer blijven staan. Op 12 januari 1908 werd het eerste langeafstandsradiobericht vanaf de toren verzonden.
Dus eigenlijk heeft de moderne radiocommunicatie ervoor gezorgd dat de toren nog steeds bestaat. Want na een brand op de top werd er meteen een jaar later de antenne geplaatst die nu nog steeds op de Eiffeltoren staat.
In het jaar 2000 installeerde men talloze knipperlichten en krachtige zoeklampen op de toren. Iedere avond is er een lichtshow, en de zoeklampen bovenaan maken 's nachts van de Eiffeltoren een lichtbaken in de Parijse skyline. Elk jaar op “Quatorze Juillet”, 14 juli, de Franse nationale feestdag, wordt rond de Eiffeltoren een groots vuurwerk afgestoken ter ere van de verjaardag van de Franse Revolutie. foto verantwoording:
Keek op de week.....De tuin bij de oprit wordt aangepakt.....De afgelopen week hadden we bezoek van onze kinderen. Onze zoon met vrouw en kleinzoon hadden de lange reis naar Frankrijk ondernomen om weer eens na 2 jaar te komen kijken hoe alles weer veranderd was. Onze kleinzoon Bram was hier voor het eerst. Hij keek zijn ogen uit. Samen met papa en mama nieuwe dingen ontdekken en samen met “pipa en mima” op ontdekkingstocht naar alles wat hier anders is dan in Nederland. Het is heel leuk om zo weer eens samen te zijn. Dat was lang geleden. En daarbij komt dan ook nog dat zijn tweede verjaardag hier in Frankrijk kan worden gevierd. De kers op de (verjaardags)taart.
 In de avond was het weer rustig in Les Trois Taillants en hebben we Jacolien ingewijd in de geheimen van het klaverjassen. Daarna was het iedere avond gezellig ouderwets klaverjassen met z’n vieren.
Jos en Jacolien hadden ook nog verschillende planten en bollen meegenomen uit Nederland en dat was het startsein om de oprit eens aan te pakken. Ineens ontstaat er een tuintje bij de oprit en hopelijk komen daar het volgende jaar wat mooie bloemen bloeien. Ook zijn er vlinderstuiken gepland als afscheiding van de twee pipowagens.
Daarnaast is er in de hoek van de tuin van de gîte ook nog wat opgeschoond. Dit is de hoek waar al een hele glascontainer met flessen en scherven is weggehaald. Maar we hebben nog weer wat glaswerk gevonden. Zou de gîte vroeger een kroeg zijn geweest? “Atelier du Bois” druk bezig met de volgende deur…..De trap is nog maar net klaar of we gaan weer snel verder met het maken van een schuurdeur op maat die besteld is bij het “Atelier du Bois”. De maatvoering is heel erg belangrijk en een uitslag maken is daarom even van groot belang. Het kozijn is wat speciaal omdat het tussen twee schuren moet komen die onder 45 graden van elkaar geplaatst zijn. Dus eerst het kozijn maken en dan kan de maat van de deur bepaald worden.
Het maken van de deur is nog in volle gang en volgende week zullen we het eindresultaat laten zien van deze speciale schuurdeur. Recept van de week.....Kastanjes poffen.....Het is kastanje-tijd! De kastanjebomen laten hun noten vallen. En dat gaat hier in de Creuse in grote getale. Het is natuurlijk heel leuk om naar buiten te gaan en op zoek te gaan naar de gevallen kastanjes. Wanneer je dan specifiek zoekt naar tamme kastanjes is er aan het einde van de zoektocht misschien wel een feestje wanneer de gevonden kastanjes lekker gepoft worden op een vuurtje.
Er zijn twee soorten kastanjes: tamme en wilde kastanjes. Tamme kastanjes smaken zoet en zijn goed te eten, in tegenstelling tot wilde kastanjes, die erg bitter zijn en die je dus niet kunt eten. Ze smaken niet alleen anders maar ze zien er ook anders uit.
De schil van een tamme kastanje ziet eruit als een soort egel met lange, dunne stekeltjes. De wilde kastanje heeft een schil met korte stekels en hij heeft er ook minder van op de schil staan. De tamme kastanje loopt in een puntje terwijl de wilde kastanje een mooi dikke bol is. Deze wilde kastanje gebruiken we natuurlijk vaak om mee te knutselen. Maar om te eten nemen we dus alleen de tamme kastanje.
Als je zelf tamme kastanjes wilt poffen, ga dan als volgt te werk:
Tip: Warme gepofte kastanjes zijn lekker met een klontje boter, zout en peper. Kastanjes gekoeld bewaren Kastanjenoten drogen snel uit. Je houdt ze wel iets langer goed door ze gekoeld te bewaren. De kastanjes zijn in een papieren zak en koel bewaard ongeveer 3 tot 6 dagen houdbaar. Als de kastanjes te vochtig zijn gaan ze schimmelen. Dus snel eten! Tip: Je kunt aan de buitenkant niet zien of de kastanjes goed zijn maar daar is een truc voor: doe ze in een emmer water. De kastanjes die zinken zijn goed. "Instagram".....Afgelopen week de 300e volger…..Instagram is al eerder de revue gepasseerd. Toen waren we blij met de 200e volger. Maar het afgelopen jaar zijn de foto’s die we iedere ochtend delen via Instagram veel beken en we hebben daardoor de 300e volger mogen verwelkomen. Nu is Instagram niet echt een reclame medium voor ons maar we willen het meer gebruiken om meer naamsbekendheid te krijgen.
De foto’s en video’s die we plaatsen op de camping_au_bout_du_monde Instagram pagina zijn allemaal gemaakt tijdens de ochtend- en avondwandeling met “Chef” de hond. We willlen de eenvoud laten zien van de natuur om ons heen. En dat gaat dan vanzelf met de seizoenen mee. Het zijn altijd foto’s van die dag of de dag ervoor.
We willen graag uitdragen dat ons idee over vakantie in de natuur ook bestaat uit het genieten van de eenvoud van de dingen om ons heen. Genieten van de ruimte, de rust en de natuur. De foto’s die we dan ook plaatsen zijn niet opgepoetst en gemaakt met een simpele telefoon maar juist daardoor geven ze de eenvoud van de schoonheid van de natuur goed weer. En dat is wat we willen laten zien.
Tegenwoordig hebben we ook veel Franse volgers en daarom zijn we vanaf dit jaar ook begonnen met de tekst die de foto soms begeleidt ook te plaatsen in het Frans. Dit is leuk om zo meer mensen te laten meegenieten van onze mooie omgeving. De foto’s maken we ook in de directe omgeving van de camping. Dus wanneer u op de camping bent kunt u de plaatsen terugvinden waar de foto’s zijn gemaakt in een cirkel van ongeveer 1 kilometer rondom de camping.
Het Instagram-adres van de camping is https://www.instagram.com/camping_au_bout_du_monde/ Hier kunt u ons volgen en iedere dag een nieuwe foto of video verwachten van de omgeving van de camping. Maar wanneer u meer op Facebook zit kunt u het ook zien want iedere foto wordt hier gedeeld. Het Facebook-adres van de camping is https://www.facebook.com/auboutdumondelestroistaillants Maar wanneer u niet zo actief bent op de kanalen van de social-media dan is er altijd nog de mogelijkheid om de laatste 30 geplaatste foto’s te bekijken gewoon op de website van “Au Bout du Monde”. Het adres van de webpagina is https://www.au-boutdumonde.com/instagram.html Er zijn dus volop mogelijkheden om deze foto’s te volgen. En het leukste is dan natuurlijk om de plaatsen waar de foto’s zijn gemaakt zelf te bezoeken wanneer u verblijft op Camping “Au Bout du Monde”. De plaat en zijn verhaal.....Louane en "Je Vole".....Deze week een plaat met een uitgebreid verhaal. Het gaat over het nummer “Je Vole” dat eigenlijk in 1978 werd uitgebracht door Michel Sardou. Voor dit nummer schreef hij de muziek en de tekst zelf en het is in die tijd een redelijke hit geworden in Frankrijk. Maar dit nummer van Sardou zal een groots vervolg gaan krijgen maar daar zal nog wel een tijdje overheen gaan.
De scenarioschrijver (Victoria Bedos) van de film “La Famille Bélier” is een enorme fan van de muziek en de liedjes van Sardou en zij wil het nummer “Je Vole” gebruiken in de film. In eerste instantie wordt zij uitgelachen vanwege haar antieke ideeën maar toch krijgt zij het voor elkaar het idee van de film verkocht te krijgen.  De tekst en melodie van deze versie zijn enigszins gewijzigd, maar de algemene betekenis blijft behouden. Alleen het refrein wordt woord voor woord bewaard. Een ander verschil is dat het hele nummer door “Louane” wordt gezongen, terwijl in het origineel Michel Sardou tijdens de coupletten spreekt en alleen het refrein zingt. Verschillende andere Sardou-liedjes worden ook gebruikt in de soundtrack van de film.
Louane heeft net de halve finale bereikt in de “The Voice, la plus belle voix” en wordt uitgenodigd voor de rol in de film. Na het uitkomen van de film wordt haar bekendheid alsmaar groter en Louane won in 2014, het jaar dat de film uitkwam, de prijs voor “meest beloftevolle actrice” en een jaar later de “César” prijs voor “beste jong vrouwelijk talent”. Inmiddels is zij een zeer succesvol zangeres die bekend staat om haar gevoelige liedjes die veel emotie in zich dragen.
Dan de film……. De familie Bélier heeft een boerderij. De zestienjarige Paula is de onmisbare tolk voor haar doofstomme ouders en broer. Haar muziekleraar, Monsieur Tomasson, ontdekt haar muzikale gave en moedigt haar aan om te zingen. Daarna beslist Paula om deel te nemen aan een prestigieuze zangwedstrijd in Parijs voor de Maîtrise de Radio France; de koorschool van de Franse publieke omroep. Die beslissing betekent echter dat ze haar familie moet verlaten om haar eerste stappen op weg naar volwassenheid te zetten. Het nummer “Je Vole” zingt ze tijdens een auditie en het is een emotioneel moment in de film. Ik heb als video bij dit nummer het fragment uit de film gekozen om goed te laten zien wat het effect in de film is. Wel jammer dat de video in het Duits is ondertiteld maar ik heb de Franse tekst natuurlijk wel weer in het Nederlands vertaald. En daar gaat het toch om. Mes chers parents je pars Mijn lieve ouders, ik vlieg uit Je vous aime mais je pars Ik hou van jullie, maar ik vlieg uit Vous n'aurez plus d'enfants ce soir Vanavond zult u geen kinderen meer hebben Je ne m'enfuis pas je vole Ik ren niet weg maar ik vlieg uit Comprenez bien je vole Begrijp me goed maar ik vlieg uit Sans fumée sans alcool Zonder te roken en zonder alcohol Je vole, je vole Ik vlieg, ik vlieg Elle m'observait hier Ze keek gisteren naar me Soucieuse, troublée, ma mère Een bezorgde en verontruste moeder Comme si elle le sentait Alsof ze het voelde En fait elle se doutait Ze vermoedde het zelfs Entendait Zou ze het “gehoord” hebben J'ai dit que j'étais bien Ik zei dat het goed ging Tout à fait l'air serein De lucht leek geklaard Elle a fait comme de rien Ze deed of er niets was Et mon père démuni a souri En mijn hulpeloze vader glimlachte Ne pas se retourner Ik draai me niet nog eens om S'éloigner un peu plus Ik ga verder Il y a à Gard une autre gare Er zijn meer stations in de Gard (departement) Et enfin l'Atlantique En uiteindelijk de Atlantische kust Mes chers parents je pars Mijn lieve ouders, ik vlieg uit Je vous aime mais je pars Ik hou van je, maar ik vlieg uit Vous n'aurez plus d'enfants ce soir Vanavond zal u geen kinderen meer hebben Je ne m'enfuis pas je vole Ik ren niet weg maar ik vlieg uit Comprenez bien je vole Begrijp me goed, ik vlieg Sans fumée sans alcool Zonder te roken en zonder alcohol Je vole, je vole Ik vlieg, ik vlieg Je me demande sur ma route Ik vraag mij af terwijl ik mijn eigen weg gaat Si mes parents se doutent Of mijn ouders het vermoeden Que mes larmes ont coulés Dat ik mijn tranen heb laten gaan Mes promesses et l'envie d'avancer Voor mijn beloften en het verlangen om verder te gaan Seulement croire en ma vie Geloof gewoon in mijn leven Tout ce qui m'est promis Dat is mij allemaal beloofd Pourquoi, où et comment Waarom, waar en hoe Dans ce train qui s'éloigne Chaque instant In deze trein die elk moment kan vertrekken C'est bizarre cette cage Deze kooi is niet goed Qui me bloque la poitrine Ik kan me niet uiten Je ne peux plus respirer Ik kan niet meer ademen Ça m'empêche de chanter Het weerhoudt me van zingen Mes chers parents je pars Mijn lieve ouders, ik vlieg uit Je vous aime mais je pars Ik hou van jullie, maar ik vlieg uit Vous n'aurez plus d'enfants Ce soir Vanavond zal u geen kinderen meer hebben Je ne m'enfuis pas je vole Ik ren niet weg maar ik vlieg uit Comprenez bien je vole Begrijp me goed, ik vlieg Sans fumée sans alcool Zonder te roken en zonder alcohol Je vole, je vole Ik vlieg, ik vlieg Lalalalalala Lalalalalala Lalalalalala Je vole, je vole Ik vlieg, ik vlieg Keek op de week……“Atelier du Bois” levert de trap af……Vorige week lieten we wat foto’s zien van het resultaat van het maken van de trap die besteld was bij onze houtwerkplaats “Atelier du Bois”. De afgelopen week hebben we deze trap mogen plaatsen bij zijn nieuwe eigenaar.
Het was een hele mooie klus om te doen en we zijn ook erg tevreden met het eindresultaat. Het was een extra uitdaging omdat de trap een extra moeilijkheid in zich had. Normaal bevestig je de trap aan de zijwanden van de ruimte maar in dit geval kon dat niet. De muren waren erg ongelijk, dat is iets wat natuurlijk heel veel voorkomt in oude Franse boerderijen. De trap moest dus zo gemaakt worden dat deze helemaal zelfstandig in de ruimte komt te staan.
Daarbij kwam dan ook nog dat precies op de plek waar de trap vast zou moeten komen aan de vloer er een stang zit. Deze stang is een trekstang die dwars door het huis heen gaat om de voor- en de achtergevel bij elkaar te houden. Deze stang is dus zeker essentieel en de trap moet hier dus omheen gebouwd worden.  Dus de trap zelf staat nu dus zelfstandig op zijn plaats. De bovenste trede eindigt net voor de trekstang. Hier vandaan begint er een bordes die de verbinding maakt met de deur en de vloer van de verdieping. Deze deur hadden we al in een eerder stadium geplaatst en kon nu dus ook netjes afgewerkt worden.  We bedanken Piet en Antonnet voor de opdracht. Wij hebben hier met plezier aan gewerkt en daarbij hebben we veel plezier gehad aan tafel bij hen tijdens de maaltijden die we voorgeschoteld kregen. Bedankt. En dan zitten we ineens in de regen….Door de omslag van het weer hebben we ook moeten besluiten om het zwembad weer op te ruimen. Momenteel zijn er weinig droge dagen dus het is een beetje puzzelen om het zwembad weer schoon en droog in de schuur te krijgen. In eerste instantie hebben we hem redelijk leeg gepompt. Maar vanaf die dag ging het ook weer flink regenen dus hebben we het even zo gelaten. 
Afgelopen woensdag was het mooi droog en zonnig en zijn we verder gegaan met “operatie zwembad-opruimen”. Inmiddels was het waterniveau weer aardig hoger geworden vanwege de vele regen die was gevallen. Dus we gaan weer verder met leegpompen. Maar na wat uurtjes dweilen, borstelen en droogvegen is alles weer netjes in zijn doos terecht gekomen. Het zwembad kan weer geduldig wachten tot volgend jaar en dan kunnen onze gasten weer volop genieten van de afkoeling van het water. Het was zeker dit jaar heerlijk om tijdens de warme dagen even af te koelen. De geschiedenis van ons huis.....De lange zomer van 2011……Vorige week waren we begonnen met de geschiedenis van de lange zomervakantie van 2011. Dit was de eerste zomervakantie dat ik werkte op het HMC-Rotterdam en dat ik dus 6 weken zomervakantie had. Ongekend om zo’n lange periode in de zomer in Frankrijk te kunnen werken. We hebben ook goed gebruik kunnen maken van deze weken. Er is heel veel werk verzet en we zijn dus weer een grote stap verder met het realiseren van ons plekje in Frankrijk en om er te gaan wonen.
De vierde week is er één met heel veel hulp uit Nederland. Met zoveel mensen kunnen we een enorme klus aan gaan pakken. We hebben het plan om de bovenranden van het dak vol te storten met beton. Dit is echt een enorme klus maar met zoveel hulp moet het gewoon lukken.
De vijfde week. De rust keert terug. De Nederlandse hulp is weer naar huis, Annette moet naar Nederland om een weekje te gaan werken en dan blijft alleen Jos nog achter om samen met mij verder te gaan. En dat doen we zeker. We gaan de vloer mooi afmaken. Het laatste stukje van de vloer die nog steeds open was en wat we goed hebben kunnen gebruiken om het beton naar boven te hijsen gaat nu echt definitief dicht. En Jos gaat zijn skills als metselaar tot grote hoogte brengen deze komende tijd.
Week zes is een week met alleen maar cement. Jos smeert de ene na de andere baal weg. We zijn begonnen met het afwerken van de kopgevel. Die bestaat alleen nog maar uit grote holle betonnen blokken. Dit moet waterdicht afgesmeerd worden met mortel. Jos lijkt onvermoeibaar en hij gaat door tot te nok. We staan iedere keer weer te kijken hoe mooi het wordt.
Dan hebben we nog een kort verhaal dat we samenvatten in een zevende week van vakantie. Annette is jarig wat we nog even vieren en daarbij gaan we ook alles weer opruimen om weer voor een poosje naar Nederland te vertrekken. We maken nog even een kleine opsomming van alles dat we gedaan hebben deze zomer. Het is een lange lijst geworden.
|
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. 
Archieven
Oktober 2020
Categorieën |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
RSS-feed