De week van ChefDit is de week van Chef, onze hond. Hij is nu al ongeveer 3,5 jaar bij ons in Les Trois Taillants op camping “Au Bout u Monde”. We hebben hem geadopteerd uit het asiel van de SPA in Montluçon. Het is dan natuurlijk een hond met een zogenaamd “rugzakje”. Hij heeft al het één en ander meegemaakt. Hij is niet als pup geboren in het asiel maar hij heeft daar wel net iets meer dan 3 jaar doorgebracht. En dan is hij in die 3 jaar tijd ook nog ergens geplaatst geweest maar dat heeft maar heel kort geduurd. En toen kwam hij bij ons……..  Ik heb in die tijd wat verschillende verhalen geschreven die gepubliceerd zijn door Tinki.nl. Ik was daar toen een gast-blogger. Maar nu vond ik het tijd worden om de verhalen van toen in de vorm van een E-book uit te brengen voor de mensen die ons een warm hart toe dragen en ons volgen via het lezen van de nieuwsbrief. De meeste mensen die ons volgen hebben ook al een keertje kennis gemaakt met Chef. De verhalen zijn dus zeker niet nieuw maar inmiddels zijn er zoveel volgers bij gekomen dat het voor velen toch nieuwe verhalen zijn. En daarbij is het natuurlijk ook gewoon leuk deze verhalen nog eens te lezen. De uitgave van dit boek geeft mij de mogelijkheid om nog meer foto’s te laten zien van Chef in actie.
Het E-book, wat de titel draagt “Een leven als “hond” in Frankrijk”, lijkt me duidelijk. Wij proberen hier als Nederlanders op een Franse manier te leven en Chef probeert op zijn hondenmanier hier op ons Franse plekje op zijn manier te leven. Dat het niet altijd meevalt kunt u in de verhalen lezen. Deze zes verhalen zijn voor u als nieuwsbrief lezer. De vaste lezers van de nieuwsbrief hebben een link toegestuurd gekregen waar vanuit ze het E-book kunnen downloaden. Gasten aan het woordIn deze rubriek laten we onze gasten aan het woord. Wat vinden zij van camping “Au Bout du Monde” in het dorpje Les Trois Taillants. Deze week zijn het Marie-Therèse en Gerjan met hun recensie in ons gastenboek toen zij voor de eerste keer samen als eerste gasten in de gîte “Four au Pain” logeerde. Dit was dus het weekend van de officiële opening van de gîte. Een enorme mijlpaal na een grote verbouwing van dit gedeelte van het huis. Het was een enorme klus om de gîte zo authentiek mogelijk te laten en daarbij toch wat extra luxe toe te voegen die de moderne mens toch nodig heeft om een fijne vakantie te kunnen beleven. Deze recensie is inmiddels al 3 jaar geleden geschreven en Marie-Therèse en Gerjan zijn inmiddels onze vaste gasten geworden. Ieder jaar komen ze voor een fijne vakantie en ze hebben ons ook al enorm geholpen toen wij ineens naar Nederland moesten en zij zich toen de titel “camping-baas” toe konden eigenen. En dit deden ze heel goed.
Dit is wat er in het gastenboek kwam te staan naar aanleiding van de allereerste keer dat zij in de gîte verbleven. En daarna ziet u nog de recensie van het afgelopen jaar. We vinden het echt heel fijn dat de gasten het zo enorm naar hun zin hebben.
Keek op de weekDe nieuwe pipowagen is weer een stapje verder. We hebben niet de mogelijkheid om iedere dag volop aan de wagen te werken. Er zijn natuurlijk ook andere dingen in het gewone leven die door moeten gaan. Maar we hebben de zijwanden helemaal dicht gekregen met de geschilderde delen. U heeft zich misschien afgevraagd waarom we aan de bovenkant zijn begonnen met het plaatsen van de delen. Dit was om uiteindelijk de vloer van de wagen netjes vlak te kunnen krijgen. Het stalen onderstel met de houten vloer was bol geworden. Door bovenaan te beginnen en iedere laag de delen met wiggen op spanning te zetten kwam de vloer van de wagen steeds meer in een rechte lijn te staan. Ons plan heeft gewerkt. Het is fijn dat de vloer weer mooi strak is geworden. Dan kunnen we weer verder met de verdere afbouw. In ieder geval hebben we inmiddels wel het multiplex kunnen kopen. Dat was wat lastig omdat dit zeker niet een veel verkocht materiaal is. En wij zochten dan ook nog een speciale dikte. Maar we hebben het uiteindelijk bij een houthandel in Boussac-Bourg gevonden. Dus we kunnen weer verder aan het dak. Maar ook het materiaal van het dak zal van tevoren gelakt moeten worden. We gaan de verf dus maar weer opzoeken. Maar voor zover zijn we weer helemaal tevreden.
Inmiddels wordt de temperatuur buiten gelukkig al weer een klein beetje hoger. We hebben natuurlijk de hele winter de kachel goed moeten stoken en dat gaat natuurlijk heel goed, alleen moet er wel een flinke voorraad kachelhout zijn. Vorige herfst begonnen we met een houthok dat tot de nok toe gevuld was met eikenhout. Daar is inmiddels wel wat in veranderd. Er is een flink gat geslagen in de gekloofde voorraad. Het wordt dus wel tijd dat de kachel weer even een beetje tot rust kan komen. Dan hebben wij ook weer de tijd om de voorraad weer op orde te brengen. Dat gaan we zeker doen. De voorraad met groot hout is nog voldoende maar het moet nog afgekort en gekloofd worden.
We hebben afgelopen donderdagavond een toespraak gekregen van Emmanuel Macron. Er zijn behoorlijk wat maatregelen afgekondigd om de epidemie het hoofd te kunnen bieden in Frankrijk. Daarbij moeten wij wel zeggen dat het departement Creuse het minst besmet is van heel Frankrijk. Het is natuurlijk ook wel het dunst bevolkt. Dat zal ook wel meespelen met de mindere besmettingen. Maar wij hadden toch het idee om maar wat extra boodschappen te gaan doen in de stad. Gewoon voor alle zekerheid. We kwamen er wel snel achter dat wij niet de enige waren met dit idee. De schappen in de winkel waren best al wel leeg. En zeker bij de afdelingen “pasta” en “conserven” waren de planken aardig leeg. Nu kunnen ze tenminste weer eens goed schoongemaakt worden.
Maar op de terugweg kregen we nog de grootste verrassing. Dat de bermen behoorlijk zacht en blubberig zijn wisten we al. Je moet elkaar op de smalle weggetjes dus voorzichtig passeren. Dat is wel redelijk gewoon in dit seizoen. Maar soms gaat het toch niet helemaal goed. Wanneer je toch de greppel inschuift en dan de verhoging tegenkomt van de ingang van een weiland blijft je auto niet helemaal goed op de weg. En wat het werkelijke resultaat was konden we met eigen ogen goed zien. We hebben nog zoveel mogelijk geholpen maar dat viel niet helemaal mee. En zo wordt een ochtendje boodschappen doen best een redelijk avontuur. En wij maar zeggen dat er hier niets gebeurd.
Geschiedenis
Onze geschiedenis hier in Frankrijk begint in het jaar 2006 toen we de eerste bezichteging hadden en een voorlopig koopcontract hadden getekend. Het jaar erop (2007) werd ons eerste jaar met de eerste voorzichtige klussen op het landgoed in Les Trois Taillants. Alles was nog een ruïne en alles was nog open en er kon dus ook nagenoeg niets op slot. Dat kwam door het simpele feit dat er ook nergens deuren in zaten. En de deuren die er wel waren hadden niet de stevigheid die je nodig hebt om de boel op slot te kunnen doen. Daarbij kwam ook dat er eigenlijk geen enkele plek in huis was die nog een beetje een waterdicht dak had. Onze eerste klus werd dus het maken van een nieuw dak bovenop de kleinste schuur. Dit werd uiteindelijk bij ons het “magazijn” genoemd. Dit was het allereerste gedeelte dat een beetje waterdicht was en met wat kunst en vliegwerk ook op slot kon. Hier konden we dus al het gereedschap dat we allemaal meegesleept hadden redelijk opbergen. We hebben die zomer ook onze intrek genomen in de schuur en in de 2 caravans die we hier hebben staan. Houten plateau’s gemaakt en de wasmachine geïnstalleerd. Douchen deden we nog behoorlijk primitief. Maar dat hoort er allemaal bij als je net begint.
3 Reacties
marie- Therèse van de wouw
3/16/2020 05:57:43 pm
Wat leuk dat onze 1e en laatste recensie zijn geplaatst. Erg leuk om dat weer terug te lezen. 3/17/2020 08:19:52 am
Ik vond het ook heel leuk om het weer eens terug te lezen en dan komen alle herinneringen weer naar boven. Ik ben blij dat jullie het zo fijn vinden om hier te zijn. Laat een antwoord achter. |
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. 
Archieven
September 2021
Categorieën |
RSS-feed