La Chandeleur.
Dit is een echte Franse traditie. Op 2 februari (40 dagen na kerst) worden er in veel gezinnen crêpes (pannenkoeken) gegeten. De Fransen houden van tradities en de winkels doen daar natuurlijk graag aan mee. Dus iedere supermarkt heeft nu zijn eigen aanbiedingen van crêpes-pannen, crêpes-meel, potten Nutella en alles wat je daar maar bij zou kunnen eten. Maar wat is nu precies “la Chandeleur”?
Dit feest komt voort uit de kerk. Het wordt elk jaar gevierd 40 dagen na Kerstmis, de dag van de presentatie van het kind Jezus in de tempel. Dit wordt in Nederland “Maria Lichtmis”genoemd. De naam "Chandeleur" komt oorspronkelijk van "kaarsen", die vanuit de traditie gebruikt worden in de kerkdiensten bij deze gelegenheid. In kerken worden deze kaarsen of fakkels dan gezegend. Ze worden dan met name aangestoken om licht te geven en daarmee zuiverheid uit te beelden en het kwaad af te weren. De gelovigen nemen er vaak één mee naar huis en zetten deze op 2 februari voor het raam in de vensterbank.
Een feest is in Frankrijk niet compleet als er niet iets bij gegeten wordt dus daar werd iets bij bedacht. De ronde vorm en de gouden kleur van de crêpes vertegenwoordigt de zonneschijf en de terugkeer naar het licht. Begin februari beginnen de dagen geleidelijk aan langer te worden. En daarom is het eten van crêpes een eerbetoon aan de seizoenencyclus. Hiermee vieren de mensen dus de komst van de lente, die betere dagen inluidt. De winter is ten einde.
Deze viering gaat ook gepaard met bijgeloof. Als de boeren geen crêpes maken met het Chandeleur feest, zou de tarwe het volgende jaar slecht zijn. Om er zeker van te zijn dat de oogst goed zal zijn en de financiën goed gaan worden, moesten ze de eerste pannenkoek met de rechterhand zien om te draaien door deze vanuit de pan op te gooien en dan weer netjes in de pan op te vangen. In de linkerhand hield men dan een Louis d'Or (een gouden muntstuk uit die tijd). Als deze crêpe dan goed was gelukt en goed was opgevangen werd deze in de kast geplaatst. Ik denk dat tegenwoordig alle crêpes gewoon lekker worden opgegeten.
Keek op de week.
Na een week van eigenlijk betrekkelijk weinig doen vanwege de gammele rug is het nog lang niet helemaal over en we moeten het tempo echt aan gaan passen. Dat valt voor ons echt niet mee maar we gaan wel voorzichtig aan het werk natuurlijk. We kunnen dat niet laten. Annette is weer aan het schilderen geslagen om de houten delen in de grondverf te krijgen voor de nieuwe pipowagen. Het blijft een ontzettende grote stapel met hout en het valt niet mee om er doorheen te komen. We hebben wel in de werkplaats een tent gemaakt om toch een klein beetje een warme plek te kunnen maken met een kacheltje. Dit hadden we gedaan toen het koud ging worden. Maar sinds we de tent gemaakt hebben is er geen vorst meer. Dus we laten de tent gewoon staan anders gaat het natuurlijk wel vriezen.
Ik heb voor mijzelf een rustige klus opgezocht. Het houten frame maken voor de pipowagen is voor mijn rug nu een beetje te hoog gegrepen dus we zoeken iets anders. Vanuit Nederland hebben we alle onderdelen meegenomen om de dakspanten te maken voor de pipo. Deze moeten allemaal van elkaar gezaagd worden en daarna gelijk gefreesd worden met de bovenfrees. Hier heb ik een tafeltje voor gemaakt waar de frees ondersteboven onder hangt. Zo is het allemaal wat minder inspannend. De hele stapel met onderdelen is na een aantal dagen frezen netjes opgestapeld op een pallet. We gaan een werkplek maken om alle spanten te kunnen lijmen. Dat gaat natuurlijk ook in de tent gebeuren zodat we de boel een beetje warm kunnen maken met de werkplaatskachel. Ik hoop dat het volgende week weer zover goed gaat dat we de vaart er weer eens in kunnen gooien.
Geschiedenis.
We willen ook regelmatig even terugkijken. Een stapje terug in de geschiedenis van ons avontuur in Frankrijk. Het is voor ons soms ook wel een momentje om weer eens terug te kijken hoe we zijn begonnen in Les Trois Taillants. In een vervallen huis met een half ingestort dak, zonder elektriciteit, zonder enige vorm van luxe maar met heel veel zin om er iets van te gaan maken en om ons Franse avontuur te laten beginnen.
ltt-geschiedenis.weebly.com/voorlopig-koopcontract.htmlToen we het eens waren over de prijs, de gebouwen en de hoeveelheid grond werd het tijd om de afspraak te maken om het voorlopig koopcontract te ondertekenen. Dit ging het weekend voor de Kerst gebeuren. Op het moment dat we naar Frankrijk reden kwamen wij erachter dat het ook erg koud kan zijn in de Creuse. Voor ons was het de eerste keer dat we met de Kerstdagen in zicht hier in de Creuse waren. Dit geeft toch een aparte sfeer. Lees verder op de website van de geschiedenis.
Wandeltocht langs de kloof van de rivier de Cher.
Artikel uit de krant “la Montagne” van 24-08-2017
Heuvelachtig, aangenaam en schaduwrijk, de kloven langs het water van de Cher, in de buurt van Lignerolles, bieden prachtige landschappen voor een wandeling. Om de “Gorges du Cher” te gaan ontdekken, te genieten van de natuur, lekker te kunnen wandelen, is het circuit van de “Kloof van de Cher” langs het water perfect.
Wat is het parcours?
Dit is een lus van 9 km waarvan het vertrek (en aankomst) is in Lignerolles, Place de l'Eglise. Na een afdaling in het hart van het dorp, naar paden die leiden naar de kloven, loopt de route een paar kilometer langs de Cher. Een lichte stijging, het beklimmen van de Buse-rots, en een terugkeer naar de rand van de Cher markeren de rest van de route. Dan, plotseling, beweegt het pad weg van de Cher en nemen de hellingen plotseling toe. Na de beklimming ontmoeten we in de laatste kilometers gehuchten langs smalle wegentjes, veel minder koel en schaduwrijk dan de kloven, maar zeker zo mooi.
Deze route is geel gemarkeerd. Wees voorzichtig, soms moet je op zoek naar de markeringen, die verstopt kunnen zijn door de begroeiing.
Wat is de moeilijkheidsgraad ?
Het algemene niveau van de cursus is gemiddeld. Het is vrij eenvoudig en algemeen toegankelijk. Het levert echter twee of drie moeilijkheden op: de steile afdaling op het rotsachtige pad naar de Cher; het beklimmen van de rots van La Buse, die eruit ziet als een oude Romeinse weg, waar je jezelf aan een kabel moet vasthouden om te klimmen; en ten slotte een paar passages langs de Cher, waar het pad verandert in een smal paadje met wat gladde wortels als obstakel, een paar centimeter van het water verwijderd.
Wat zijn de belangrijkste aandachtspunten ?
Elke moeilijkheid heeft een mooie beloning. Zo zal de afdaling naar de Cher je schaduw en rust brengen. Het beklimmen van de Buse-rots, de belangrijkste attractie van deze wandeling, biedt een prachtig uitzicht op de adembenemende steile muren van deze kloven en de rustige Cher. Ten slotte bieden de smalle paden ook een adembenemend uitzicht op de Cher, die natuurliefhebbers zeker zullen waarderen. Je kunt zelfs de tijd nemen om van de rust te genieten en daar stoppen voor een korte pauze of zelfs een picknick.
Hoe kan je deze wandeling compleet maken ?
Op een steenworp afstand van deze route, langs andere aangrenzende paden, bereikt u snel de voetgangersbrug over de Cher, die een ander en even adembenemend uitzicht op de kloven biedt. Je kunt ook, door even verder te zoeken, de oude meel- of hennepmolens vinden die getuigen van het lokale verleden.
Op korte afstand (15 minuten met de auto) brengt het pad je aan de andere kant van de Cher naar het Château de l'Ours. Staand op zijn rots biedt het een subliem panorama en een ander uitzicht over de kloof van Cher. Dit gebouw is 24 meter hoog en heeft muren van 3,40 meter dik! Het belangrijkste overblijfsel is de kerker. Het werd gebouwd in het begin van de 13e eeuw.
Clément Argoud
2 Reacties
Gelske Broersma
2/2/2020 01:01:42 pm
Om vanaf hier te delen in deze traditie op onze manier:
Bram Vroon
2/2/2020 02:59:04 pm
Geweldig!!!!! Dank je wel. Laat een antwoord achter. |
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. 
Archieven
Juli 2021
Categorieën |
RSS-feed