De nieuwe “Au Bout du Monde” kalender..... Ons jaarlijkse nieuwjaarscadeau voor onze lezers..... Dit jaar hebben we natuurlijk weer een nieuwe kalender gemaakt waarmee u het hele jaar toch weer een klein beetje kan mee beleven wat er hier in Frankrijk gebeurt en wat we doen. Alleen is het jaar 2025 wel een heel bijzonder jaar voor ons. We zijn natuurlijk al behoorlijk lang bezig om ons plekje hier in de Creuse klaar te maken om er te wonen. Het moment dat we ons ontslag namen in Nederland en permanent naar Frankrijk vertrokken gebeurde in het jaar 2015. En met een beetje rekenwerk kom je er dan achter dat we dus in het komende jaar 2025 al 10 jaar permanent op ons plekje in Les Trois Taillants wonen. Wij vinden het nogal een mijlpaal. Alles wat we hier opgebouwd hebben bestaat dus al 10 jaar en we zijn nog steeds niet helemaal klaar met wat we in ons hoofd hebben. Ondanks dat we echt wel geleerd hebben om veel geduld te hebben met alles wat we doen, zijn voor ons gevoel deze jaren toch voorbij gevlogen. Maar om dit heugelijke feit te vieren hebben we wel bedacht om speciaal voor dit jaar de kalender in het teken te zetten van onze lange aanwezigheid hier in de gemeente Nouhant.
Je kunt de kalender hier downloaden via de speciale knop. Hij is te downloaden als een set met afbeeldingen maar ook als een Pdf-bestand. Er is ook een mogelijkheid om een video van alle afbeeldingen te downloaden. Er zijn dus mogelijkheden voldoende. Je kunt hem printen of als achtergrond op je computer gebruiken. Het zou wel leuk zijn wanneer jullie laten zien wat voor creatieve toepassingen jullie bedenken om de kalender toe te passen. Wij zijn erg nieuwsgierig. Januari (Janvier)..... De eerste kennismaking.....  In 2006 was onze eerste kennismaking met deze plek. Het was gewoon één van de vele afspraken die we hadden met makelaars, we gingen alleen maar kijken bij huizen en schuren om onze plek te vinden in Frankrijk. Bij die eerste kennismaking, op een zaterdagochtend, ging nou niet meteen ons hart open voor de schuur en een ruïne van een huis die we voor ons zagen. We zagen natuurlijk ook wel hoeveel werk er hier verzet zou moeten worden. Maar we hadden ons ook voorgenomen om goed te voelen hoe de plek voelt. En dat hebben we goed gedaan. Het voelde fantastisch. Een week van goed nadenken en je eigen mogelijkheden bekijken, nadenken over het vele werk maar ook over hoe het voelde toen we er rondliepen. Al met al hadden we het volgende weekend een bod gedaan dat een dag later geaccepteerd werd. Dus een paar weken later zaten we weer in de auto naar Frankrijk om het voorlopig koopcontract te gaan ondertekenen. De dag voor kerst 2006 is dit allemaal gebeurd. Met een beetje geluk zouden we het volgende jaar de eigenaren worden van deze hoop met stenen die onze plek onder de Franse zon zou moeten gaan worden. Februari (Fevrier)..... Nieuwe dakspanten..... In het voorjaar van 2007 konden we naar de notaris en met een krabbel op papier konden we een start gaan maken aan het reconstrueren van ons huis en het opknappen van de schuren. Het huis dat half ingestort is heeft al 35 jaar geen bewoning gehad en alles is dus door en door nat geworden van het jarenlang inregenen. Wat dus het eerste plan is……..we gaan het dak nieuw maken zodat het huis weer eens kan gaan beginnen aan het droog worden. Dat is het belangrijkste denken wij. Daarom wordt het plan gemaakt dat het dak met een zelfdragende constructie zo gemaakt wordt dat het complete dak gemaakt kan worden zonder dat het wordt ondersteund door de muren van het huis. Wanneer we eerst de muren zouden gaan vernieuwen zou het nog een aantal jaren gaan duren voordat het dak waterdicht is. Dus bedachten we om het andersom te doen. Eerst het dak en daarna gaan we de muren opmetselen en repareren en zorgen dat er nieuwe ramen inkomen.  Het dak zelf maken is al een enorme klus. We maken eerst de spanten om de vorm van het dak weer in orde te krijgen. Daarna, in de eerste zomervakantie, de voorkant van het huis voorzien van een nieuw dak en de zomervakantie van het jaar erna de achterkant van het huis. Dus na twee jaar bikkelen is het huis wel waterdicht en kunnen de muren beginnen met droog worden. Ik denk dat het huis zelf wel eens een flinke zucht heeft geslagen. Maart (Mars)..... Het dak van het huis weer dicht en nieuw..... Het plan was er dus wel maar toen moest het nog gebeuren. Het was in totaal een enorme klus. Om te beginnen al het materiaal bij elkaar krijgen. Het hout voor de dakconstructie. De spanten hadden we in Nederland gemaakt maar de lange binten en alle balken die van de nok naar de muren lopen (we noemen dat “slapers” en hier in Frankrijk heten dat “chevrons”). Veel ritten naar de “BricoDepot” waren nodig. En dan nog alle ritten om andere dakpannen te halen. Negen duizend stuks platte pannen moesten gehaald worden. Meerdere keren heen en weer rijden. Dat waren veel kilometers omdat het dakpannen adres 100 kilometer weg was.  In eerste instantie gaat het hele oude dak eraf. Al het oude hout gaat eraf en wanneer je dan naar het huis kijkt bekruipt je natuurlijk wel de gedachte “gaat dit ooit weer goed komen”. Maar we hebben zoveel hulp gehad van familie en vrienden, dat was echt onbetaalbaar. Heel veel mensen hebben vol enthousiasme meegeholpen. Hard werken onder de warme Franse zomerzon valt echt niet altijd mee tijdens je vakantie. Maar met zoveel mensen deze klus aanpakken heeft ook een groot voordeel. Je blijft elkaar steeds aanmoedigen om door te gaan en zo blijf je beter aan de gang om de klus klaar te krijgen. April (Avril)..... Het hele huis wind- en waterdicht..... Na twee zomervakanties hard werken om het dak dicht te krijgen, gingen we daarna vol enthousiasme verder om de muren en de ramen dicht te maken onder het nieuwe dak. Het vergde soms wel eens wat extra gepuzzel om de muren en het dak op elkaar aan te kunnen laten sluiten. We hadden er nou eenmaal voor gekozen om andersom te werken, eerst het dak en daarna pas de muren. Dan moeten er wel eens oplossingen bedacht worden die een beetje anders zijn dan bij een normale manier van bouwen.  Het metselen van de muren was in veel gevallen ook wel een uitdaging. De bestaande muren van de begane grond zijn ongeveer 65 cm dik, maar ze worden dunner naarmate je meer bij het plafond komt. En wanneer je dan met rechte blokken deze muren compleet wilt gaan maken om de ingestorte stukken te vernieuwen is dat soms lastig. Er moeten dus wel veel blokken pas geslepen worden en wanneer je dat dan weer veel moet doen word je daar ook weer erg handig in.
Iedere vakantie die we nu komen klussen zien we het huis stukje bij beetje dichter en droger worden. Het is echt een mooi gezicht om alles zo te zien groeien. Soms had ik zelfs de gedachte dat het huis ons een glimlach gaf voor alle inspanning die we leverde om de oude ruïne weer in ere te kunnen herstellen tot een mooi oud Frans plattelands huisje. Mei (Mai)..... We kunnen binnen aan de gang..... Nu het huis wind en waterdicht is kunnen we eindelijk binnen aan de slag. Al het houtwerk van de vloeren is voor een groot gedeelte verrot door de regen die jarenlang naar binnen is gevallen. Maar we kunnen nu aan de slag om er iets nieuws van te maken. Het werken gaat nu ook wat prettiger met een goed dak boven je hoofd. Inmiddels hebben we ook een nood elektra aansluiting en hoeven we niet alles meer met generatoren te doen. Iedere keer wanneer we weer een vakantie doorbrengen kunnen we het ons wat gemakkelijker maken.  In het nieuwe dak maken we dakramen zodat we meer licht hebben op de zolderverdieping. Ook kunnen we nu het dak gaan isoleren. Maar nu het binnenklimaat wat beter wordt in het huis worden we soms ook wel verrast door andere bewoners die dat ook prettig vinden. Steenmarters die nesten maken in de nieuwe isolatie bijvoorbeeld en eikelmuizen die ons huisje steeds beter kunnen vinden. Ook daar moeten we mee leren leven en dat gaat ons ook steeds beter af. We hebben nu eenmaal een huisje in de “campagne” in Frankrijk. Daar gelden dan ook de “campagne”-regels en we moeten ons daar ook aan houden.
Nu we ook echt elektriciteit in huis hebben kunnen we ook in de winter komen klussen om het huis steeds meer bewoonbaar te maken. We kunnen nu dus vaker en langer op vakantie komen om ervoor te zorgen dat we uiteindelijk hier kunnen gaan wonen. Juni (Juin)..... Onze ouders leven altijd mee..... Zeker in het begin toen we onze ruïne net hadden gekocht moesten onze ouders echt wel eens zuchten. Ze schudden hun oude en wijze hoofden wanneer we vertelden wat onze plannen waren met ons huisje in Frankrijk, dat er nu nog uitzag als een ruïne. In onze gedachten hebben we steeds het toekomstbeeld vastgehouden wat we hier wilden. Een echt vast plan hadden we niet hoor, maar we wisten wel dat we hier wilden gaan wonen. Hier oud worden was voor ons het ultieme plan. Maar dan moest er natuurlijk wel eerst nog een hoop gebeuren. We hebben natuurlijk heel vaak uitgelegd en verteld wat we voor ogen hadden. Ouders leefden altijd allemaal erg mee maar hadden natuurlijk ook hun bedenkingen. Maar op het moment dat ze doorhadden dat het ons menens was hebben ze ons altijd flink gesteund in de plannen.  Gelukkig hebben ze allemaal de mogelijkheid gehad om het met eigen ogen eens te zien. En om te voelen hoe het is om hier rond te lopen en te genieten van de rust, de natuur en de ruimte die we hier hebben. Wij zijn erg blij dat we ze allemaal de gelegenheid hebben kunnen geven om dat te beleven. Het was echt wel een hoogtepunt om onze ouders hier eens rond te leiden en alles te laten zien.
Ook nadat we definitief verhuisd zijn naar Frankrijk hadden we veel telefooncontact en ze zijn ons altijd door dik en dun blijven steunen met onze plannen. Inmiddels zijn ze ons allemaal ontvallen maar wij zijn er nog steeds heel gelukkig mee dat ze toch allemaal op hun beurt een keer hier zijn geweest en “Les Trois Taillants” hebben mogen beleven. Juli (Juillet)..... De gîte kan verhuurd gaan worden..... Ondertussen zijn we aangekomen in de herfst van 2016. We konden in ieder geval op een redelijke manier in ons nieuwe huis wonen. Het was nog lang niet klaar maar we hadden water, elektriciteit en een warme kachel. We konden dus aardig wonen. Maar na ongeveer anderhalf jaar in Frankijk, zonder inkomen, werd het wel tijd om een beetje inkomen te genereren. Dat was echt wel nodig. Tijd om plannen te maken dus. We besloten om de gîte, waar we al een klein begin mee hadden gemaakt, verder af te maken. Omdat de gîte zicht bevindt onder het nieuwe dak kan dit werk ook doorgaan tijdens de herfst en winter. We kunnen dus aan de slag.  We gaan een mooie, sfeervolle en luxe gîte maken. Alle luxe die we in ons eigen huis nog niet hebben komt natuurlijk wel in de gîte. Een mooie badkamer, een fijne complete keuken, alles komt in deze kleine ruimte. Het vakantie huis is voor 2 personen en niet heel groot maar wel heel compleet en wij vinden het heel belangrijk dat de sfeer echt de geschiedenis van dit huisje ademt. Dit huisje was 200 jaar geleden de plek van de broodoven. Iedere maandag werd deze oven aangestoken en kon het hele dorp langskomen met het klaargemaakte deeg om hun broden te bakken. Deze plek was toen dus het middelpunt van het dorp. Deze sfeer hebben we goed kunnen bewaren.
Nadat alles klaar was kon de beoordeling van het “Bureau de Tourisme Creuse” niet uitblijven. We waren blij dat we een hele goede beoordeling kregen en we konden dus 3-sterren bijschrijven bij de naam van ons huisje. De Gîte “Four au Pain” kon zijn nieuwe leven als vakantiehuis gaan beginnen. Tot op de dag van vandaag (8 jaar later) hebben enorm veel mensen al veel plezier beleefd tijdens het verblijf in dit kleine, sfeervolle huisje. We krijgen alleen maar goede commentaren en we hopen dat we nog veel vakantiegangers mogen ontvangen in de “Four au Pain”. Augustus (Août)..... De houtwerkplaats kan ook van start..... Nadat de gite klaar was konden we ons gaan richten op het volgende project. We willen de grote stal ombouwen tot een hout werkplaats. Houtbewerkingsmachines zijn er inmiddels al. Nu is het nog zaak dat de stal zo gemaakt wordt dat we die machines zo netjes kunnen plaatsen dat we goed uit de voeten kunnen met al het hout dat bewerkt moet gaan worden. Gelukkig kregen we bij het maken van de indeling ook weer hulp. Anton had een prachtig plan gemaakt voor de indeling van de werkruimte. Toen werd het tijd om de stroom ook naar deze plek te brengen. Alle machines vragen krachtstroom, dus het is heel erg belangrijk dat er een goede stroomaansluiting komt.  Maar dan is er ook nog een zware klus. De vloer van de stal heeft zoveel verschillende niveaus dat alles uitgegraven moet worden. Aan de ene kant van de schuur moet er een grote hoeveelheid natuursteen uit, terwijl er aan de andere kant juist opgevuld moet gaan worden. Ook halen we wat rekken weg waar vroeger de koeien hun koppen door konden steken om te eten. Maar er blijft ook een gedeelte staan. We willen wel dat je kunt zien dat het een stal is geweest. En wanneer alles op orde is kan de betonnen vloer gestort gaan worden. Alles bij elkaar wordt er 13 kuub aan vloeibaar beton naar binnen gepompt.
Dan is het eindelijk tijd om de op papier bedachte indeling werkelijkheid te laten worden en de machines neer te zetten. Tijd om de stroom netjes te verdelen en alle machines aan te sluiten. Het duurt echt wel even voordat alles draait en klaar is voor de eerste opdrachten. Maar vanaf 2018 kunnen we met “Atelier du Bois” van start en tot nu toe hebben we al heel veel hout kunnen verwerken. Een groot aantal grote staldeuren, luiken, trappen en andere objecten zijn uit deze werkplaats gerold. Daarnaast hebben ook een aantal vakantiegasten kunnen genieten van de werkplaats, tijdens de workshops die we houden. September (Septembre)..... De eerste pipo-woonwagen wordt gemaakt..... Nu de werkplaats goed gebruikt kan worden is het tijd geworden voor het realiseren van ons grote plan; het maken van de eerste pipo-woonwagen. Dit plan is al heel oud. We hadden ons al lang geleden bedacht dat het heel leuk zou zijn om pipo-woonwagens te maken en die in het weiland neer te zetten, zodat mensen hun vakantie door zouden kunnen brengen op ons prachtige plek in Frankrijk. Nu we de machines geïnstalleerd en aangesloten hebben is het eindelijk zover, we kunnen daadwerkelijk aan de slag gaan om dit plan realiteit te laten worden. In de herfst van 2017 gaan we dan echt van start met het weer in elkaar lassen van het eerste onderstel. Dit onderstel komt uit Nederland en is in stukken gezaagd voor het transport.  Nu het onderstel weer compleet is kunnen we weer eens goed zien hoe groot deze woonwagen is. We maken hem dan ook nog een beetje breder zodat het nog wat ruimer wordt. Al het materiaal dat we verzameld hebben om deze wagen te maken wordt tevoorschijn gehaald. Dat is wel het voordeel van een plan dat al lang in je hoofd zit. Je hebt volop tijd om de materialen bij elkaar te verzamelen. En dat komt nu allemaal bij elkaar. De bouw gaat voorspoedig maar kent ook zijn tijden van ups-en-downs. Maar we hebben meer met dit bijltje gehakt en we gaan natuurlijk stug door.
Het voorjaar van 2018 geeft nog wel veel stress wanneer we de race tegen de tijd een beetje dreigen te verliezen. Uiteindelijk kunnen we wel de eerste gasten ontvangen in de zomer van dit jaar. We krijgen gelukkig veel mooie reacties van de mensen die logeren in de Pipo-woonwagen “Roulotte”. Het is tot nu toe een redelijk succes en deze 5-persoons vakantie-woonwagen is nog steeds volop in trekt om te reserveren voor een ontspannen vakantie in Les Trois Taillants. Oktober (Octobre)..... De mini-camping gaat van start..... In de loop van het jaar 2018 kunnen we ook officieel zeggen dat we van start zijn gegaan met onze mini-camping. We hebben natuurlijk al jarenlang mensen ontvangen die met een tent of caravan kwamen kamperen maar dat waren dan altijd vrienden, familie en bekenden die kwamen helpen klussen. Vanaf nu kunnen we ook echte vakantiegasten ontvangen. Er is een sanitair gedeelte gemaakt met toilet en douche, een keuken met gebruik van een gemeenschappelijke koelkast en onze bibliotheekkast. Hier kan iedereen een boek of spel lenen voor de nodige ontspanning tijdens de vakantie in Les Trois Taillants.  Nu er een gîte, een pipowagen en een mini-camping zijn kunnen we ons landgoed een naam geven. Een naam die heel lang geleden is ontstaan, in de tijd dat we nog volop aan het verbouwen waren om het huis van een nieuw dak te voorzien. Op een warme middag kwam er toen een wandelaar aan lopen met een stok en een rugzak op z’n rug. Hij was onderweg naar Treignat en vroeg welke weg hij moest nemen om daar te komen. Ik kon hem toen vertellen dat hij toch echt terug moest naar de weg om dan de goede route te nemen naar Treignat. Dat viel hem wel een beetje tegen maar hij bleef nog wel even staan kijken naar onze werkzaamheden om het huis te restaureren. Hij keek nog eens goed om zich heen en trok de volgende conclusie. Hij zei: “On dirait que c’est au bout du monde ici” (het lijkt hier wel het einde van de wereld).
En die uitdrukking heb ik in mijn oren geknoopt omdat hij natuurlijk helemaal gelijk had. Wij wonen hier in de stilte aan het eind van de weg. Hier stopt alles en we kunnen hier in alle rust ons leven doorbrengen. Dus ik vond het wel een plan om onze plek “Au Bout du Monde” te noemen, “het eind van de wereld”. Dat wil niet zeggen dat de wereld stopt. Het betekent dat we hier in alle rust kunnen wonen aan onze rand van de wereld, waar het gewone leven ophoudt en je alleen maar verder de rust, de ruimte en de natuur in kan. November (Novembre)..... De tweede pipo-woonwagen ziet het daglicht..... Tijdens de bouw van de tweede pipo-woonwagen kwamen we in de wereldwijde Covid-19 crisis. Het was voor ons, aan het eind van de wereld, niet heel anders dan anders. We konden wel maar moeilijk boodschappen doen en het halen van bouwmaterialen was helemaal niet te doen. Gelukkig hadden we al veel materialen gespaard om de tweede pipo-woonwagen te maken. Ook hadden we met deze wagen rekening gehouden met de afmetingen. We konden de wagen binnen in de schuur opbouwen. Dat maakte het in het geheel wel een stuk makkelijker.  Er was alleen een grote maar aan het binnen bouwen. Het dak kon er pas op gemaakt worden wanneer de pipo-woonwagen naar buiten gereden zou zijn. De deur van de schuur is niet hoog genoeg voor een woonwagen met een dak. Dus de wagen gaat zonder dak naar buiten. Ook de dakdelen zijn weer kant en klaar in de werkplaats gemaakt. Voor het plaatsen van deze dakdelen hadden we wel een mooie lift geconstrueerd. Vanwege de pandemie waren er geen extra mensen die even een handje konden helpen. Dat maakte het allemaal net een beetje lastiger. Maar het is allemaal voor elkaar gekomen.
Deze pipo-woonwagen kreeg ook zijn eigen naam. “Cabane”, wat in het Frans “hutje” betekent. De Fransen zien het in ieder geval als een kleine ruimte om te kunnen schuilen. En dat kan wel heel goed in onze “Cabane”. Heerlijk vakantie vieren in deze pipo-woonwagen is een feestje. Heerlijk op je eigen terras van het schitterende uitzicht genieten. Je eigen plekje in de natuur en het gemak van je eigen privé badkamer. Je hebt alles bij de hand. Ook de vakantie-gasten die in de “Cabane” hebben gelogeerd raken niet uitgesproken over hun fijne vakantie op “Au Bout du Monde”. December (Decembre)..... De definitieve verhuizing in 2015..... Wanneer u deze kalender bekijkt kunt u zien dat we al aardig op weg zijn met onze plek in Frankrijk. Ons dorpje “Les Trois Taillants” in de gemeente “Nouhant” is echt onze plek geworden, ons thuis. We voelen ons hier zo thuis dat we soms moeite hebben om ons in Nederland te begeven. Alle drukte daar in zo’n klein landje grijpt je dan echt een beetje naar de keel. Wanneer we dan een bezoek hebben gebracht aan de kinderen (iets wat natuurlijk enorm leuk is) gaan we altijd weer met veel plezier terug naar ons huisje in Frankrijk.  En onze hele geschiedenis die we hier in Les Trois Taillants inmiddels gemaakt hebben is natuurlijk wel gewoon van start gegaan met de definitieve verhuizing van Nederland naar Frankrijk. Je huis verkopen, ontslag nemen bij je baas, in de auto stappen en vertrekken. Het klinkt simpel maar er gaat nogal wat aan vooraf. Gelukkig hebben wij het hier enorm naar ons zin en we zijn erg blij met ons plekje. We vinden het ook fijn om anderen van ons plekje te laten genieten. Dit jaar wonen we hier nu al 10 jaar en we hopen hier nog heel lang te mogen rondlopen.
6 Comments
Aveline & Gerben
1/5/2025 09:39:37 am
Goeiemorgen Annette & Bram,
Bram Vroon
1/7/2025 07:25:02 am
Hoi Aveline en Gerben,
Henny en Jolanda
1/5/2025 10:14:42 am
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag Bram🎉🥂
Bram Vroon
1/7/2025 07:28:30 am
Hoi Henny en Jolanda,
Jantina
1/5/2025 11:10:10 am
Ha jarige Bram🎉
Bram Vroon
1/7/2025 07:30:29 am
Hoi Jantina, Leave a Reply. |
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. 
Archieven
December 2024
Categorieën |
RSS-feed