Nieuwsbrief van 20 december 2020

De kalender van 2021.....

De nieuwe "Au Bout du Monde" kalender.....

Om duidelijk te maken dat we met een nieuw jaar gaan beginnen en we daarmee willen zeggen dat we weer volop nieuwe kansen gaan krijgen en dat het volgende jaar alleen maar beter kan worden hebben we deze kerstverrassing bedacht……..

Na vele jaren van afwezigheid is hier dan de splinternieuwe kalender van Camping “Au Bout du Monde”. Het is een kerstcadeautje voor alle lezers van de nieuwsbrief. We hebben een selectie gemaakt van de mooiste foto’s van Instagram van het afgelopen jaar. De foto’s gaan natuurlijk ook met het seizoen mee zodat je ook de seizoenen kan meebeleven terwijl je niet op camping “Au Bout du Monde” bent.

Je kunt de kalender downloaden vanaf de website via de knop hieronder. Hij is er in verschillende formaten. Je kunt hem downloaden als PDF-bestand. Bij het afdrukken moet je dan de instellingen voor het printen in de gaten houden en het formaat aanpassen aan het papier. ​

Download hier de kalender

Ook zijn alle 12 afbeeldingen apart te downloaden als een JPG-bestand. Deze zijn dan op uw eigen manier te gebruiken. Misschien als achtergrond op de computer. Of als een collage. Dat is helemaal aan u.

Ook is de kalender als MP4-bestand te downloaden. De maanden komen dan even snel voorbij. Het jaar is dan binnen een minuut voorbij. Dat is misschien een optie wanneer het weer een vervelend jaar gaat worden. Dan is het lekker snel voorbij. 

---

---

De kalender en zijn verhaal.....

Het verhaal achter de foto’s.....

​Hoe is de kalender tot stand gekomen? Hoe en wanneer zijn de foto’s genomen? We leggen het graag uit bij alle foto’s van iedere maand.

---

Januari

​De foto van Januari heeft een aardige geschiedenis. Wanneer ik in de ochtend aan het lopen ben probeer je steeds iets te bedenken om mooie foto’s te kunnen maken. En dat is in de winter toch wel wat lastiger dan in de andere seizoenen. Maar mijn gedachte was, toen ik weer voor de zoveelste dag door de plassen liep te stampen, om een foto te maken met de weerspiegeling van het water in de plassen. Ik loop ook ieder dag langs dit weiland van boer Boudeau en hier staan de hele winter lang de volwassen koeien in de wei en de boer moet dus iedere dag hier naar toe om “vers” hooi te brengen. Dat gaat natuurlijk met de tractor. En dan juist het profiel van de tractor banden maken deze heftige afdrukken in de modder. Het leek mij dan juist mooi om in die plassen de weerspiegeling van het water te fotograferen. Maar dan moet je op je knieën, dichtbij de grond en in de blubber. De eerste foto’s zijn dus ook mislukt omdat ik niet diep genoeg bij de grond kwam. Maar toen, op een ochtend, was alles bevroren. Dit maakte alles ineens anders. Ik durfde nu zelfs op mijn buik te gaan liggen en deze foto te maken. Nu alleen geen weerspiegeling maar mooie bevroren figuren in het ijs van de plassen. Dat is veel mooier. 

---

Februari

​De foto van Februari is eigenlijk een vervolg op die van Januari. Ik was nog steeds op zoek naar een foto met een mooie weerspiegeling in het water van de plassen die er natuurlijk nog steeds volop zijn in dit seizoen. Ik heb veel foto’s gemaakt en er ook weer veel weggegooid. Het wilde gewoon niet lukken. Maar dan opeens wanneer je het plan eigenlijk al uit je hoofd hebt gezet loop je hier langs. Het is op nog geen 5 meter vanaf het campingterrein. Het is de andere kant van het zandpad dat langs ons huis loopt. Daar bevindt zich een soort kom waar zich al het regenwater verzamelt dat vanaf de hoger gelegen weilanden naar beneden zakt en zich hier verzamelt. Er is hier dus eigenlijk in het winterseizoen een permanent zwembad. Dit water loopt dan uiteindelijk door een pijp naar de andere kant van het zandpad en gaat door onze gegraven sloot naar de lagere weilanden en het water verdwijnt dan verderop in het begin van de rivier “Petit Creuse” die later weer zal samenkomen bij de rivier de “Creuse”. Maar eigenlijk loop ik dus iedere dag hierlangs en dan opeens zie je dit. De lage wolken maken de sfeer natuurlijk wel lekker mysterieus en de boom is daardoor natuurlijk een beetje wazig. Zelfs de weerspiegeling is wazig omdat er een beetje wind stond en het wateroppervlak dus niet helemaal glad was.

---

Maart

​Het uitzicht dat wij hebben vanaf de camping is natuurlijk al wel veel vaker op de foto gezet. Ik heb hier al alle mogelijke foto’s gemaakt die maar denkbaar zijn maar het blijft nog steeds een onderwerp om mooie foto’s te blijven maken. En dan in het hele vroege voorjaar zijn de bomen nog helemaal kaal en staan dus voor het uitzicht niet in de weg. Deze foto is gemaakt op een hele koude ochtend en wat ik dan mooi vind is de nevel die dan in het dal hangt tussen onze heuvel en de heuvels in de verte. Wij bevinden ons op 525 meter hoogte maar de heuvel in de verte op de foto is nog 100 meter hoger. Dit is de “Toulx-Sainte-Croix”. Op de top is daar een dorpje met dezelfde naam met een prachtig kerkje maar ook met een mooie uitkijktoren. Door het beetje mist op de foto is die toren niet goed te zien maar wanneer het helder is willen we daar nog wel eens naar toe gaan om de toren te beklimmen. Wat we daar bovenop dan kunnen doen is terugkijken naar onze eigen heuvel en tegenwoordig is het zelfs mogelijk om de pipowagens te zien vanaf die uitkijktoren. Je hebt daar dan wel een goede verrekijker voor nodig want het is natuurlijk wel een eindje bij elkaar vandaan. Om precies te zijn 14,5 kilometer, hemelsbreed gemeten. 

---

April

​In het voorjaar maken we altijd veel foto’s van onze grote kastanjeboom die vlak voor het huis staat. Eigenlijk hangen de onderste takken te laag maar we vinden het zo mooi wanneer je de groei van de nieuwe scheuten in dit seizoen goed mee kan maken. Het is dan echt een heel bijzonder gezicht en het van zo dichtbij meemaken is heel bijzonder. En daarbij is de kastanjeboom ook een bijzondere boom voor ons. Toen we dit huis in 2006 wilden kopen was er nog geen sprake van een groot landgoed en moesten we het doen met het huis (ruïne) en de oude schuur daarachter. De oprit moest dus gedeeld gaan worden met een eventuele nieuwe eigenaar van de schuur die nu onze werkplaats is. Deze kastanjeboom staat dus op de scheiding van de opritten en we zijn toen bij de kadastrale opdeling van de percelen net zo lang aan het zeuren geweest dat deze oude kastanjeboom op ons gedeelte van de oprit zou staan en dus niet door een toekomstige buurman omgezaagd zou kunnen worden. Het is toen allemaal voor elkaar gekomen en pas later kwam het helemaal goed toen we eigenlijk zelf de eigenaar van de naastgelegen schuur werden en dus eigenlijk onze eigen buurman werden. We zijn en blijven erg trots op onze kastanje.

---

Mei

​De foto van de maand Mei heeft de gemeentebron als onderwerp. Vlak naast ons weiland waar de pipowagens op staan ligt een bron. Twee jaar geleden is er om de bron heen flink gemaaid en we kunnen nu dus ook echt naar het water lopen. Ook is er een mooie plek gecreëerd om eens even lekker op je gemak te zitten en te genieten van het uitzicht. Deze bron werd vroeger door het hele dorp gebruikt en is daarom dus ook eigendom van de gemeente. Vroeger was het zo dat iedereen uit het dorp met zijn vee langs deze bron kon lopen en zijn vee kon laten drinken. Tegenwoordig rijden de tractoren heen en weer met water naar de weilanden maar vroeger moest het vee dus zelf naar het water lopen. Er gebeurt dus niet zo veel meer bij de bron. Voor Chef (onze hond) is het altijd een grote trekpleister omdat er heel veel te ruiken valt. En zeker in deze maand is de bron helemaal vol met kikkers die zich heel goed laten horen, op zoek naar dames kikkers denk ik. Daarnaast zijn er ook bevers, maar ook gewoon eenden en veel andere dieren die eventjes komen drinken. Chef raakt hier dus niet uitgesnuffeld en zelfs de onderwater-geuren zijn blijkbaar interessant. 

---

Juni

​Het zandpad dat langs ons huis loopt wordt alleen gebruikt door de boer die vlakbij ons woont. Hij rijdt met zijn tractor soms heen en weer om zijn koeien te verzorgen die verderop in het weiland staan. Dit pad is het verlengde van de asfaltweg die stopt bij ons huis. Dit is natuurlijk een uitgesproken mooie plek om in de ochtend en de avond even met Chef de hond te gaan lopen. En dan in het voorjaar of de vroege zomer zijn de bermen helemaal vol gegroeid met fluitenkruid. En wanneer dit dan ook volop in de bloei staat loop je eigenlijk langs een muur van bloemen. Er zit dan zoveel leven in en het gebeurt ook allemaal op ooghoogte. Het gonst dan aan alle kanten en je kan alles zien zonder dat je op je knieën hoeft te gaan. Je hebt dan echt het idee dat je helemaal opgenomen word de natuur en dat je er ook helemaal bij hoort. 

---

Juli

​De bloemenzee in de maand juli. Ook dit is weer een apart verhaal geworden. We hebben ooit de muurtjes gemaakt omdat er zoveel stenen uit de werkplaats kwamen toen we daar de vloer gingen maken. We wisten niet goed wat we met al die stenen moesten doen. Uiteindelijk hadden we bedacht om ze te gebruiken om wat verschillende plateaus te creëren op het terrein. We hebben nogal te maken met wat hoogte verschillen en zo is het dan netjes vlak gemaakt. Deze plateaus waren in eerste instantie kaal. Maar een oud-collega had samen met zijn vrouw het idee om hier bloemenzaad in te strooien en een beetje om te harken. Maar dat jaar gebeurde er eigenlijk helemaal niets met de bloemen, wat we natuurlijk erg jammer vonden. Maar……de jaren erop hebben we nu vanaf ieder voorjaar een enorme bloemenzee op de plateaus. We hebben dus even wat geduld moeten hebben maar het lijkt wel of de bloemen nu nooit meer weg willen.

---

Augustus

​De bloemenzee voor de deur van de werkplaats. In Frankrijk worden de klaprozen “coquelicots” (uitgesproken als: kokkelikoo) genoemd. Het lijkt wel een beetje op het kukelen van de haan hier in Frankrijk. Die zegt hier namelijk “cocorico!!!”. Het lijkt ook wel of de klaprozen het uit willen schreeuwen met prachtig fel gekleurde rode bloemen op bijna onzichtbare dunne groene steeltjes. Alles bij elkaar is het een prachtig zomers gezicht bij de “cour” van de werkplaats. 

---

September

​Het ondergaan van de zon is altijd een prachtig moment. Maar in de zomer verplaatst zich dat naar een plek achter de oude schuur. Je kan het dan niet helemaal goed zien op de “cour” tussen de schuur en de werkplaats in. Het uitzicht tijdens de zonsondergang is dan wel goed te zien vanaf het campingterrein. Maar wanneer de herfst weer gaat beginnen gaat ook de zon weer onder tussen de oude schuur en de werkplaats. Het is dan een spectaculaire gezicht en in sommige opzichten “oogverblindend”. Wanneer je kunt genieten van al deze dagelijkse natuurlijke dingen is het toch een feest om hier te zijn. 

---

Oktober

​En wanneer de herfst dan goed op gang is gekomen zijn er overal paddenstoelen te vinden. Dat maakt de wandelingen met Chef de hond natuurlijk erg leuk. Waar je ook bent…..overal groeien de paddenstoelen. Ze groeien bijvoorbeeld in het weiland waar de koeien lopen of hebben gelopen, en dan het liefst op de koeienpoep. Ze groeien ook in het bos en langs de tractorpaden. De grootste paddenstoelen vallen natuurlijk erg op en er zijn er die zelfs een afmeting halen tot 40 centimeter in het rond. Dat is natuurlijk mooi om te zien maar waar ik altijd naar op zoek ben zijn de kleine en moeilijk te vinden paddenstoelen. Ik vind het dan het mooist om op je knieën of je buik de meest verrassende foto’s te maken van de allerkleinsten.

---

November

​In de zomer gaan we vaak met de campinggasten wandelen. Sommigen hebben hun hond meegenomen op vakantie en dan gaan we met z’n allen de honden uitlaten. We proberen dan natuurlijk een mooi wandelpad te nemen waar je wat verschillende dingen vanuit de omgeving kan zien. Ik ben dus vaak op zoek naar nieuwe paden en mogelijkheden om een mooie wandeling te kunnen te maken met de gasten. Toen ik in de winter weer aan het zoeken was naar een nieuw wandelpad kon ik deze foto maken. Het was koud en er zat vorst aan te komen in de nacht. De zonsondergang gaf het al aan met de paarse kleur die een heldere en koude nacht aankondigde. Ineens loop je dan onderaan een weiland met de koeien op de horizon. Het leek wel of ze het zo in scene hadden gezet en speciaal voor mij zo op de hoogte van het weiland waren gaan staan. Ik heb ze toen natuurlijk niet teleurgesteld en er snel wat mooie foto’s van gemaakt. 

---

December

​In december hebben we het altijd over de donker dagen voor Kerst. De dagen zijn natuurlijk ook maar erg kort en het weer is ook nog niet altijd lekker winters. Maar wanneer het dan geregend heeft en de zon komt de volgende ochtend weer op met de laaghangende wolken erbij is het echt een sprookjesachtige wonderwereld. De donkere dagen voor Kerst zijn dan misschien kort maar er zijn voldoende momenten om prachtige foto’s te maken die de donkere dagen voor Kerst helemaal doen verbleken. De natuur gaat in de pauze-stand. Op naar het volgende jaar met een nieuw begin.

---

---