Niuewsbrief juli 2025

Groot onderhoud aan de woonwagen “Roulotte”.....

Altijd de felle zon erop is de grootste boosdoener.....

Sinds 2018 staat bij ons de woonwagen “Roulotte” geparkeerd. Sindsdien hebben al heel wat mensen hun vakantie doorgebracht in deze prachtige woonwagen. Het heeft een geweldig uitzicht over de valleien van het departement Creuse. Maar vanwege dit uitzicht zijn er ook wat andere bijzonderheden waar je dan rekening mee moet houden. De wagen staat altijd vol in de zon. Dit is voor de vakantie natuurlijk perfect maar voor de verf is het toch wel een zwaar leven. De verflaag laat wel iets eerder los dan dat je dat normaal zou verwachten. En naast de zon in de zomer wordt de woonwagen ook in de andere seizoenen blootgesteld aan het weer, vooral wind, regen en sneeuw. Ook dat is niet goed voor de verf afwerking van de wagen. 

U snapt het al……er moet dus zeer regelmatig opnieuw geschilderd worden. En wat we ook nog steeds op ons verlanglijstje hebben zijn luiken voor de ramen. Dit is natuurlijk ook goed voor de bescherming tegen zon, wind en regen. Maar omdat we eigenlijk weinig tijd hebben voor dit onderhoud zal het in etappes moeten. We beginnen dan ook maar met één raam. Eens moeten we beginnen. En wat er gedaan is, is dan maar weer klaar. Beter een stukje gedaan dan helemaal niets. 

Het is het plan om de kozijnen van de raampjes te voorzien van een nieuwe omlijsting waar dan de luiken beter op aansluiten. Wanneer de luiken dan dicht zijn kan er geen regenwater meer op het raam komen. Het volgende grote voordeel van de luiken is dat er dan ook minder zonlicht op het schilderwerk van het raam komt. Dat is ook een fijn idee. We gaan dus enthousiast aan de slag om luiken te maken en de boel netjes te schilderen. Het is zeker een hele klus maar wanneer het dan het eerste gedeelte  klaar is kunnen we met genoegen naar het eindresultaat kijken. Wij zijn er weer trots op. De rest van het renovatiewerk zal toch echt nog weer even moeten wachten. We hebben een hoop ander werk te doen. Dat zal ik u verderop in de nieuwsbrief laten zien. 

---

---

De boiler die spontaan de geest geeft.....

Een waterballet midden in de nacht .....

Er zijn van die ongelukken die altijd helemaal onverwachts voorbij komen. Meestal op de meest ongelukkige momenten. En dan ook nog wanneer je er eigenlijk helemaal geen tijd voor hebt. Zeker wanneer je dan ook net op bed ligt. Annette dacht dat ze een autodeur hoorde klappen. Dat konden we ons eigenlijk helemaal niet voorstellen want er was op dat moment niemand in de buurt die dat zou doen. Maar even daarna hoorde we water kletteren. Dat was wel een soort alarm om heel snel uit bed te springen. En dat bleek terecht, er viel namelijk water uit het plafond van de gang. Heel snel gingen we dus ook kijken in de kast van de overloop. Daar was het probleem snel gevonden: de boiler lekte enorm veel water. 

Deze kast staat natuurlijk helemaal vol met dozen en losse spullen. Dat moest er als een razende uitgehaald worden om bij de lekkende boiler te komen. Toen alle natte dozen uit de kast waren konden we dus ook goed zien dat de boiler eigenlijk open was gebarsten aan de bovenkant. Het water liep dus aan de buitenkant langs de boiler naar de vloer. Daarna vervolgde het zijn weg naar het plafond van de gang eronder. We konden in ieder geval wel een warme douche nemen midden in de gang. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Zo snel mogelijk probeerden we het overtollige water via het noodventiel door de afvoer weg te krijgen. Dat lukte uiteindelijk aardig. Maar dan zit je met een kapotte boiler en een natte zooi. Voor nu konden we slapen, de rest was voor de volgende dag. 

Ons hele programma moest natuurlijk omgegooid de volgende dag. Eerst maar eens een goed plan maken voor de boiler. We moeten sowieso een nieuwe gaan scoren. Maar omdat we toch aan de slag moesten hadden we het idee om de plaats van de boiler ook gelijk te gaan veranderen. Van de kast op de overloop naar de badkamer beneden. Dat is een plek die meer logisch is. Maar dan moet er nog wel het één en ander gebeuren. De elektra verleggen, waterleiding verleggen en de afvoer daarbij. De boiler die wij graag wilden was alleen online te koop. Dus dat wordt even geduld hebben voor hij binnen is. Maar omdat we toch nog wel wat werk hebben kunnen we mooi alles gereedmaken voor de dag dat de nieuwe boiler binnenkomt. 

Na een aantal dagen is alles weer in orde. De plek van de oude boiler weer afgedopt, goed gedroogd en opnieuw ingedeeld met dozen. Wat een ruimte in de kast nu de oude boiler weg is. Dan in de badkamer alles in orde gemaakt voor de nieuwe boiler. Een mooie kleine ondiepe energiezuinige boiler. Wat willen we nog meer. Het werkt allemaal weer als vanouds. Warm water uit de kraan om te douchen. Dat is dan weer een mooie luxe wanneer je dat een aantal dagen gemist hebt.  

---

---

Een nieuw pad bij de vuurplaats.....

Hakken en breken door de stekels.....

Wij hebben hier altijd een behoorlijk lange “to-do-list”. Het lastige is altijd om de meest urgente dingen eerste te doen. Dus de volgorde van deze lijst veranderd nog al wel eens. Maar soms moet je ook gewoon eens iets doen dat eigenlijk totaal geen voorrang heeft. Het plan is om een pad te maken dat vanaf de vuurplaats loopt naar de kop van de schuur waar we vroeger, aan het eind van de dag, onze pastis dronken, genietend van het uitzicht. Het was al heel lang een wens van ons om dit pad te maken en nu gaat het dus gebeuren.

Dit pad is alleen maar voor de lol en voor het mooie en het heeft totaal geen prioriteit. Maar het zit al zo lang in ons hoofd dat we het gewoon nu eens gedaan willen hebben. We dachten dus eens voor een keer “weg met de prioriteitenlijst”. We wilden een keer iets anders doen dan dingen die móéten. En dat werd dus het pad bij de vuurplaats. Het was een flinke klus maar met iedere meter die we ontdeden van bramen-, meidoorn- en rozenstruiken kregen we steeds meer zin om verder te gaan. Ook kwamen we nog veel grote stenen tegen. Het hoogte verschil in het korte pad was ook best behoorlijk en we moesten dus met de grote stenen een soort trappetje maken om er weer makkelijk af te kunnen stappen. 

​Na twee dagen knippen en sjorren aan de stekels was er een pad. En het was best leuk. We zijn er gewoon erg trots op. We hebben een pad gecreëerd waar nog nooit een pad is geweest. We kunnen nu de oude drinkbak van de vorige bewoners ook weer zien. Deze waren we al jaren uit het zicht verloren. Het enige dat er nu nog rest is een enorme stapel met takken met grote stekels. Gelukkig zijn daar Ab en Jasmijn om te helpen al deze takken weg te slepen met de tractor en deze takken een mooie plek te geven op de erfafscheiding van de camping. Zelfs de takken wegbrengen was nog weer een aardige klus. Maar de oude tractor hielp ons weer voortreffelijk. En de voltooiing van het pad hebben we toen natuurlijk wel met een toepasselijk kampvuur gevierd. Hoe anders.

---

---

Gekeken naar de afgelopen weken.....

Nieuwe snijplankjes voor de gasten van “Au Bout du Monde”.....

Wanneer wij hier op “Au Bout du Monde” nieuwe gasten ontvangen staat in de gîte of woonwagen altijd het aperitief klaar, uiteraard helemaal op z’n Frans. Dit bestaat uit een mooie fles wijn en een goede droge worst. De vakantie kan dan meteen van start. Even de bagage uitladen en dan meteen met een mooi aperitief gaan genieten van de vakantie. Bij die “saucisson sec” geven wij als aandenken altijd een mooi snijplankje van “Au Bout du Monde”. 

Ondertussen hebben zoveel gasten al zo’n plankje ontvangen dat onze doos met snijjplankjes helemaal leeg was. Het was dus tijd om nieuwe te maken. En dan is het natuurlijk leuk om het net weer even anders te maken. En dat deden we. En daarom kunnen we u nu de nieuwe “Au Bout du Monde”-snijplank voor dit jaar presenteren. Wij vinden het leuk om iedereen iets leuks mee te geven naar Nederland waar een mooie herinnering aan zit van ons. 

---

Nieuwe aanhanger voor de tractor.....

We waren er al heel lang naar op zoek. Een leuke en handige aanhanger voor achter de quad of de tractor. Maar we konden nog steeds niets vinden dat betaalbaar was en dan ook nog naar ons zin. Maar ineens was het helemaal raak, wij vonden precies wat we zochten, op de rommelmarkt in Quinssaines. Niet te groot, niet te zwaar, maar wel heel handig. Zelfs met een bok erop voor de medepassagiers. En de zij- en achterkleppen kunnen allemaal opengeklapt worden. Wanneer je dit doet en de kettingen vastmaakt heb je een mooi vlakke laadvloer. Dus we gingen over tot de koop.

We zijn snel naar huis gereden en met de bus weer teruggegaan naar de rommelmarkt. De aanhanger paste precies achterin. Met de rijplaten hebben we hem midden op de markt in de bus geduwd en thuis er weer uit gehaald. We hebben hem toen nog eens even helemaal goed geïnspecteerd en we zijn er echt wel blij mee. En het toeval wil dat de aanhanger precies dezelfde kleur heeft als de tractor. Het is nu echt een setje geworden.  

---

De stoere (buurman) stier tussen de roze bloemen.....

Tegenwoordig maak ik mijn ochtendwandeling alleen, zonder Chef. Ik kom dan wel even langs de moestuin en zo kan ik hem nog wel even goedemorgen zeggen. Ik loop dan het tractorpad verder af en kom dan verschillende kuddes koeien tegen. De eerste kudde die ik tegenkom is die van Boudeau. Dit zijn de Charolais koeien waar Frankrijk beroemd om is geworden. En wanneer ik langsloop worden alle koeien wakker en komen ze allemaal naar het prikkeldraad. We kunnen elkaar dan even een hele goede morgen wensen. 

Ook bloeit er de laatste tijd veel vingerhoedskruid langs de kant van de paden. Met deze mooie roze/paarse kleur steken ze heel mooi af tegen de groene weiden waar de witte koeien lopen. Met hun pluimen komen ze ver boven het prikkeldraad van de weilanden uit en het lijkt wel of ze hiermee willen laten zien dat ze op het moment van bloeien willen overheersen in de natuur. 

En de foto die ik u nu wil laten zien vond ik erg geweldig. Er kwam echt een grote stoere stier naar het prikkeldraad lopen om ook even goedemorgen te zeggen. Maar wat wil nu het geval: hij stond precies tussen de trossen van het vingerhoedskruid. Ik moest meteen denken aan alle “pride” optochten die de afgelopen maand zijn gehouden. Deze stoere stier tussen de roze bloemetjes. Je kan dus nog zo’n stoere stier zijn maar ook deze stoere stier heeft een andere zachte kant. Het uiterlijk zegt zeker niet alles. Dat laat hij dan toch wel even zien. Ik vond het in ieder geval heel leuk om te zien. 

---

Baby vleermuis in de werkplaats.....

We waren hard aan het werk in de werkplaats. In het vakantie seizoen doen we dat eigenlijk niet, maar dit jaar is het anders. Hier zullen we in de volgende nieuwsbrief het één en ander van laten zien. We waren een klein beetje aan het opruimen om ruimte te maken om goed te kunnen werken. De vloer even schoonvegen was het laatste dat we deden. En op dat moment hoorde ik een plof achter me. Ik draaide om en zag een baby-vleermuis op de grond. Die was dus net naar beneden gevallen. Hij of zij mankeerde gelukkig niks. 

Er zijn altijd heel veel vleermuizen in de werkplaats. Iedere dag maken ze nieuwe poepjes op de machines en op het werk dat we aan het maken zijn. Maar zo’n klein vleermuisje had ik nog nooit gezien. Nu hadden we de mogelijkheid om deze baby-vleermuis eens goed te bekijken. Ik heb er snel wat foto’s van gemaakt maar ook een video. Het is echt heel gek om een vleermuis heen en weer te zien lopen met hun voorpoten omgebouwd tot flapperende vleugels. Je kan wel heel goed zien dat deze beestjes gemaakt zijn om te vliegen en zeker niet om over de vloer te lopen. 

Nadat ik de foto’s en de video had gemaakt hoorde je ook al de moeder heen en weer vliegen en geluidjes maken om haar baby te vinden. Ik heb de kleine vleermuis opgepakt en op de zolder neergelegd. En even later zagen we moeder en kind weer samen in de dakspanten hangen. Normaal kan je de vleermuizen overdag niet vinden in de werkplaats, maar nu kon je ze nog goed zien. Met een beetje inzoomen waren ze goed met een foto te vangen. Hoe de moeder het voor elkaar heeft gekregen de baby weer zo hoog in de spanten te krijgen blijft een raadsel maar het feit is dat ze samen weer daar hangen. We zullen dus altijd wel veel poepjes van vleermuizen in de werkplaats blijven houden. Dat hoort hier nu eenmaal zo. 

---

De moestuin heeft het zwaar.....

U heeft het misschien al wel in het nieuws gehoord. We zijn hier in de maand juni met een complete hete zomer begonnen en dan is de echte zomer nog niet eens van start gegaan. De temperaturen zijn over het algemeen boven de 30 graden. Dat is al behoorlijk warm, maar toen kwamen er aan het einde van de maand ook nog dagen met echte hitte. Temperaturen van 40 graden zijn nu geen uitzondering meer. Dat het dan zo heet is maakt het al lastig om gewoon je werk te doen. Maar daarnaast heeft het eigenlijk de hele maand juni ook nog niet geregend. Alles is zo intens droog geworden dat alles wat  hier in de grond staat snakt naar een slokje water. 

Gelukkig hebben wij onze bron inmiddels een paar jaar. Het water uit deze bron kunnen we gebruiken om de planten een beetje te redden van de ergste droogte. En daarbij kunnen we ook de moestuin goed voorzien van water. We moeten dan natuurlijk wel wat water transporteren naar de moestuin. Daar hebben we tegenwoordig een mooie watertank en tractor voor. Dat is allemaal redelijk goed te doen. Maar ondanks dat we iedere avond de moestuin water kunnen geven heeft de tuin het met deze hoge temperaturen echt wel zwaar. De droogte is echt intens. 

Maar we blijven ons best doen. Er zijn groentes die het niet goed doen. Maar er zijn ook planten die het heel goed doen, waaronder de aardbeien. Je ziet dat ze baat hebben bij de vele zonuren. Datzelfde geldt voor de tomatenplanten. Nog even en we kunnen flink wat tomaten eten. We hebben wat tomaten planten gekocht maar we hebben ook zelf gezaaid en ook dat is een succes. Inmiddels hebben we zoveel tomatenplanten fier in de grond staan, dat we ons klaar moeten gaan maken om veel tomatensaus te gaan maken om in te gaan wecken. 

Ook de bonen en de paprika’s doen het goed. Het is echt weer prachtig om te zien hoe alles groeit en snel uit de grond komt met deze hoge temperaturen. Met deze extreme droogte en warmte doen we iedere avond water geven. Anders zou de hele boel echt verschroeien. En volgens de vooruitzichten voor de komende zomer komt er nog meer warmte en droogte. Dus het water geven van de tuin zal voorlopig nog niet klaar zijn. Ik hoop dat onze bron nog steeds water wil blijven geven. Door de droogte zitten er inmiddels ook al restricties aan het gebruik van leidingwater. We moeten heel zuinig aan doen, dus dat doen we netjes. 

---

---