Lente op “Au Bout du Monde”.....Geniet van de lente in de Creuse.....De afgelopen maand was een echte voorjaarsmaand. We hebben van alles gehad: vorst in de nacht, dagen met bijna 30 graden, sneeuwbuien maar ook heerlijke zachte warme lente dagen. Alles is voorbij gekomen zoals het een goed voorjaar betaamd. Het is alleen soms wel even schakelen wanneer je na een dag van prachtig weer toch ineens hout moet gaan halen om de kachel weer aan te steken omdat de sneeuw ineens weer naar beneden valt. Het houdt je scherp en zorgt ervoor dat het nooit saai wordt. Maar zoals ik al zei.....het is gewoon prachtig voorjaar. We kunnen dus weer genieten van alle bloemen die gaan bloeien en alle bomen die weer prachtig helder groen worden. Ik kan het dan ook niet laten om een video te maken en u een stukje mee te nemen naar de zoektocht naar de wilde hyacinten in het bos onderaan de heuvel. Samen met Chef de hond zijn we op zoek gegaan naar de mooiste plekjes in het bos beneden aan de “Au Bout du Monde” heuvel. Ik zou zeggen......ga er even lekker voor zitten en loop in gedachten even een stukje mee naar het bos beneden en geniet van de lente. En wanneer we dan beneden in het bos hebben gekeken maken we even de wandeling naar boven, terug naar huis. U kunt dan ook goed zien dat het best allemaal dichtbij is. De heuvel op terug naar huis is wel even een klim, maar het is een prachtige route om iedere dag te lopen. Chef de hond is zelfs helemaal van slag wanneer we een andere route nemen. Hij zal niet echt rusten voor we het pad naar beneden en de wandeling naar boven hebben genomen. In de volgende video kunt u vanuit uw luie stoel ook meelopen. Zonder te hijgen komt u zo boven en ervaart u toch de pracht van de natuur om ons heen hier op “Au Bout du Monde”. Veel plezier. Om te bewijzen dat we dit voorjaar alles al gezien hebben heb ik de dag na de mooie lente video nog een video gemaakt. We deden de volgende dag namelijk de gordijnen open en we zagen sneeuw naar beneden komen. Ook zo'n moment vraagt dan natuurlijk om zijn eigen video voor de nieuwsbrief. Dat heb ik natuurlijk gedaan en ik heb de telefoon video standaard weer snel gepakt en ben samen met Chef naar buiten gegaan. Ook dit kunt u dan even meebeleven. Ook dit is het voorjaar en ook dit is weer prachtig. Tenminste......dat vinden wij.
0 Opmerkingen
Op weg in Frankrijk.....De verschillen in verkeersborden.....Wanneer je in Frankrijk onderweg bent valt het je misschien op dat er verschillende kleuren borden zijn om je de weg te wijzen naar alle steden en dorpen. Het lijkt misschien wat onoverzichtelijk maar wanneer je hier iets meer info over hebt maakt het de rit in Frankrijk misschien wel veel leuker. Er zijn namelijk verschillende soorten wegen in Frankrijk en deze wegennetwerken worden dus in verschillende kleuren aangegeven met borden. Om te beginnen zijn er de grote blauwe aanwijsborden. Die worden gebruikt op de grote autosnelwegen. Dit grote verkeersnet bestaat voor het grootste gedeelte uit tolwegen, maar er zijn ook enkele stukken die nog gratis zijn. Maar het zijn altijd de grootste snelwegen door Frankrijk. Dit is natuurlijk erg handig om snel op de plaats van bestemming te komen. En wanneer je op de kleinere wegen rijdt door Frankrijk en je gaat dan de blauwe borden naar je bestemming volgen dan zal je dit altijd naar de grote tolwegen leiden en via deze autosnelwegen zal je dan dus snel op je bestemming aankomen. Daarnaast zijn er ook groene aanwijsborden. Deze geven het alternatieve wegennet aan, de Route National. Dit wegennet bestaat uit autowegen waar je soms 110 km/u mag rijden maar ook uit provinciale wegen waar een maximum snelheid van 80 of 90 km/u geldt. De snelheden op deze wegen kunnen per departement wel verschillen en je moet dus de verkeersborden met de aangegeven maximum snelheid wel goed in de gaten houden. Maar het is te allen tijde een route waar geen tol betaald hoeft te worden. En wanneer je dus de groene borden volgt naar je bestemming zal de reistijd misschien wat langer zijn maar over het algemeen is het een mooiere route dan de grote autosnelwegen. Je zult dichter langs de steden rijden en meer van het land zien. Dan zijn er ook nog de witte aanwijsborden. Deze geven het departementale wegennet aan. Dit zijn kleinere wegen die de dorpen en de steden met elkaar verbinden. Wanneer je dus echt het Franse leven wilt verkennen moet je deze route aanhouden, dwars door de allerkleinste dorpjes en steden. Vaak ontdek je via deze wegen de pracht van Frankrijk en wordt je vakantie een mooie ontdekkingsreis door het heden en verleden van dit prachtige land. Je kunt hier dan echt genieten van alle mooie plekken die Frankrijk te bieden heeft. Het is dan natuurlijk veel gemakkelijker om even te stoppen bij de plaatselijke bakker voor een heerlijke “croissant” of een “pain aux chocolat” of om een mooie picknick plek te vinden langs deze prachtige wegen, met overal mooie uitzichten. Dus wanneer je nu op een grote rotonde komt en je wilt naar een stad rijden die op de verschillende borden staat aangegeven dan weet je nu wat meer. Wanneer je dan de blauwe borden volgt word je zo snel mogelijk via de autosnelweg naar je bestemming gebracht. Wanneer je kiest voor de groene borden ga je deze bestemming ontdekken via de gratis Route National (RN). Je kan je dan echt wat meer betrokken voelen met het land. En wanneer je kiest voor de witte borden ga je echt het binnenland in en kan je echt genieten van wat Frankrijk je allemaal te bieden heeft. Je moet er dan wel rekening mee houden dat het wat meer tijd kost voordat je aankomt op je bestemming maar je krijgt daarbij wel een mooie route voorgeschoteld. Je kan je dan echt heel “Frans” voelen. De video-special van Pascal.....De nieuwe katjes.....De moederkat die bij Pascal op de boerderij loopt is regelmatig zwanger. Vorig jaar hebben we daar een katertje van overgenomen als nieuwe vriend voor onze kat. Dit is in een vroegtijdig einde van het katertje geëindigd. Toen die net een aantal weken oud was is dit jonge katje plotseling verdwenen en nooit meer teruggekomen. Dit jaar wilde we het weer proberen met een katje van deze moederkat. Ze is zo lief en zorgt voor hele leuke en lieve katjes. En toen ze dus weer zwanger was hadden we eigenlijk al een bestelling gedaan voor een nieuwe bewoner voor “Au Bout du Monde”. De moederkat liet ons behoorlijk lang in spanning. Ergens had ze een nestje gemaakt en haar jongen waren geboren maar het nestje was zo goed verstopt en de moederkat liet niet merken waar het nestje was. We hebben weken gezocht en na de derde week hebben we dan eindelijk het nestje kunnen lokaliseren. Heel hoog in een schuur van de buren verderop op de zolder van de tweede verdieping. Daar zaten de vier jongen katten hoog en droog hun eerste weken van hun leven in het warme nest. We hebben het nest toen wel naar de boerderij van Pascal gehaald en we konden onze nieuwe katjes goed bekijken. De blauwgrijze man en de witte met blauwgrijze vlekken dame gaan onze nieuwe bewoners van het terrein van “Au Bout du Monde“ worden. Ze blijven voorlopig nog een poosje bij moeder maar we gaan wel vaak kijken. Ik ben heel benieuwd hoe het dit keer uit gaat pakken met de nieuwe katjes. Wordt vervolgd.... Er zijn nog twee katjes die een goed onderkomen zoeken.... Volop cavia's bij Pascal.....Pascal is een enthousiast fokker van cavia's. Hij weet altijd het mooiste nageslacht te creëren door een hele goede keuze te maken van pa en ma cavia. Hij is daar altijd met volle overgave mee bezig. Maar inmiddels is ook de pensioen gerechtigde leeftijd van Pascal voorbij gekomen deze maand. Dus het is wel de bedoeling om het wat rustiger aan te gaan doen met alles. In de maand mei zijn er verschillende markten waar Pascal gaat staan om zijn cavia's te verkopen. De markten van Treignat en Nouhant krijgen bezoek van Pascal en zijn cavia's. Het is de bedoeling dat de populatie van de cavia's bij de boerderij van Pascal drastisch minder gaat worden. Maar hij laat natuurlijk ook voor onze nieuwsbrief met trots zijn pasgeboren cavia's zien. Hij voorziet andere mensen maar wat graag van mooie cavia's. Hij is er maar wat trots op...... Dit jaar voor het eerste weer schapen.....Pascal heeft altijd veel beesten gehad en heeft er nog steeds veel. De laatste tijd heeft hij bijna geen schapen gehad en daar wil hij wat aan gaan doen. Hij wil wat gaan minderen met de pony's en de geiten maar er zullen dan toch wat beesten moeten zijn die het gras in de weilanden gaan opeten. Pascal heeft zijn zinnen gezet op een mooi koppeltje schapen. En dan ook nog wel schapen die al zwanger zijn. Dus met de kortste keren kwamen er lammetjes. Ook zijn er nog wat schapen te logeren voor de winter. Die zijn inmiddels wel weer opgehaald door de eigenares. Maar toen ik de filmpjes maakte waren alle schapen nog bij Pascal in de stal. Het blijft natuurlijk een heel mooi gezicht om lammetjes rondom hun moeder te zien springen, af en toe te zien drinken of zich te verstoppen achter moeders brede rug. Een nestje met witte dwergkonijntjes.....Waar Pascal ook erg trots op is zijn de nieuwe dwergkonijntjes. Spierwitte konijnen met blauwe ogen. Hoe bijzonder is dat. De mooie kleine oortjes staan parmantig omhoog en de moeder is heel erg beschermend voor de kleintjes. Om een filmpje te maken was het ook wel nodig om moeder een wortel te geven. Dan kan ze daar in bijten anders zou ze dat in je vingers doen die de camera vasthouden. Gelukkig gaat alles goed met moeder en de kleintjes en kunnen ze goed groter worden. Niet al te groot natuurlijk anders zijn het geen dwergkonijntjes meer. De geschiedenis van de woonwagen “Cabane”.....De ribben van de wanden.....De vorige keer lieten we zien dat we waren begonnen aan de balken die de wanden van de pipowagen moeten gaan dragen. De balken waren van tevoren al wit geschilderd en kunnen dan nu netjes pas gemaakt worden om de constructie van de wanden compleet te maken. In de houten vloer waren de nesten gefreesd waar de verticale palen in komen te staan. Wat het allemaal wel een stuk makkelijker maakt is het feit dat de wagen lekker binnen kan staan in de schuur. Zo kunnen we tijdens de winter toch flink doorwerken aan de bouw van de wagen. Wat het allemaal een beetje lastig maakt komt door de vloer van de schuur. Deze is totaal niet waterpas en het is onmogelijk om nu de wagen in aanbouw waterpas te zetten. Nu moeten we de palen en de schoorconstructies dus op een andere manier netjes haaks en recht krijgen. Maar met wat geduld en nadenken komt dit natuurlijk weer goed. Zoals alles hier....... Het is wel een heel mooi gezicht om de hout constructie van de wanden nu ineens zo snel te zien groeien. Na het van tevoren schilderen en de verbindingen maken komt alles nu lekker snel op z'n plek terecht. Nu is ook goed te zien dat we de wagen tot en met de wanden binnen in de schuur kunnen maken. Dan zijn de deuren net nog hoog genoeg om de wagen naar buiten te rijden. Wanneer hij dan buiten staat kunnen de dakdelen erop gezet worden. Over het dak gesproken......daar maken we ook een begin aan. De spanten hebben we door onze vriend Anton in Nederland laten frezen op de CNC (computer-gestuurde) frees. Dat maakt het mogelijk om deze lastige vorm van de spanten goed te kunnen maken. Wat wijzelf nog moeten doen is de onderdelen nafrezen om het laatste stukje weg te halen en dan zijn alle onderdelen klaar om samen gevoegd te worden tot de dakspanten. Het is een flinke lijmklus om alles met de deuvels op zijn plek te krijgen en de drie lagen van de spanten goed op elkaar te krijgen. Maar met wat geduld, veel lijm en heel veel lijmtangen kom je een heel eind. Dakspant voor dakspant ontstaat door deze lijmtruc. Netjes afwerken, schuren en dan ook in de witte lak. Veel voorbereiding maar straks kunnen we weer verder om de delen voor het dak te gaan maken. In de tussentijd kunnen we nu ook een begin maken aan de houten wanden. De houten planken voor de wanden waren ook al van tevoren wit gelakt. Dus wanneer deze tegen de buitenkant van de wandconstructie geschroefd zijn is de binnenkant van de wagen eigenlijk al helemaal afgewerkt en klaar. We maken nu even grote stappen na al het schilderwerk van de afgelopen tijd. De volgende keer gaan we weer verder met de bouw van deze prachtige vakantie-woonwagen. Inmiddels hebben hier al veel gasten hun vakantie in doorgebracht en krijgen we nog steeds veel lovende reactie’s over hun verblijf in deze woonwagen. De eerste mei, de “Lelietje-van-Dalen” dag.....De legende begint in de Limousin.....In de vallei van de rivier de Vienne, vlakbij Limoges, woonde Leonard van Noblac. Hij was goed bevriend met Koning Clovis en samen lieten zij zich bekeren tot het christendom op Kerstdag 496 na Christus. Na deze gebeurtenis wilde Leonard de rest van zijn leven als kluizenaar in het bos doorbrengen, want daar, tussen de wilde bloemen en de bomen van de Vienne-vallei, voelde Leonard zich dichter bij God dan waar ook. In het bos leefde ook een machtige draak die uiteindelijk niet blij was dat hij het bos moest delen met deze vreemdeling. Daarom riep hij Leonard op om te vertrekken. Toen die weigerde te gehoorzamen, spuwde de draak in woede vuur uit waardoor het huis van Leonard in brand vloog. Er volgde een groot gevecht tussen de twee. Het was een harde en lange strijd maar Leonard werd de uiteindelijke winnaar. En de legende vertelt dat op de plaats waar het bloed van de draak gevallen was er giftig onkruid groeide. En op de plaats waar het bloed van Leonard gevallen was groeide lelietjes-van-dalen. Leonard de Noblac werd later heilig verklaard en werd dus de heilige Leonard. Het lelietje-van-dalen wordt nu dus vaak gezien als een symbool van wedergeboorte en nederigheid, zuiverheid, liefde en moederschap. In het christendom worden de bloemen gezien als de tranen van Eva toen zij uit de Hof van Eden werd verbannen. In het Heidense geloof wordt gezegd dat de lelietjes-van-dalen je tuin kunnen beschermen tegen boze geesten en dat de bloemen kunnen worden gebruikt als amulet tegen de betoveringen van heksen. Maar vooral symboliseert het bloemetje de terugkeer van de lente en van het geluk. De eerste dag van Mei is het in Frankijk Fête du Muguet. Het is traditie is om kleine boeketjes lelietjes-van-dalen aan familie en vrienden te geven voor geluk en voorspoed, en natuurlijk als teken dat de winter voorbij is. In Frankrijk is deze mooie traditie ontstaan op 1 mei 1561, toen koning Karel IX een lelietje-van-dalen kreeg als geluksbrenger. Hij was er zo door gecharmeerd dat hij vanaf dat moment elk jaar op 1 mei een boeketje lelietjes-van-dalen aan zijn hofdames gaf. Vanaf het begin van de 20e eeuw werd het steeds gebruikelijker dat partners deze bloemen aan hun minnaars schonken als teken van liefde en genegenheid. Het is inmiddels gewoonte dat op 1 mei op straathoeken in heel Frankrijk mini pop-up bloemenkraampjes uit het niets verschijnen. Het is de enige dag van het jaar dat de Franse regering iedereen toestaat de bloemetjes te verkopen zonder voorafgaande bureaucratie, zonder vergunning, en belastingvrij. Les Pierres Jaumâtres.....Mega-stenen voor het oprapen.....Vandaag willen wij wat meer vertellen over de top van de berg Barlot. En niet alleen omdat we deze berg iedere dag zien of omdat die het uitzicht vormt vanaf het terrein van “Au Bout du Monde”. We willen vooral vertellen over wat er zich bovenop deze berg bevindt: een raar fenomeen. Op de top van de berg liggen enorme rotsformaties die daar al eeuwenlang aanwezig zijn. Maar juist de formaties en de vormen geven deze plek de speciale sfeer. Eigenlijk weet niemand echt exact hoe dit nu zo gekomen is en daarom ontstaan er natuurlijk ook allerlei legendes die dit willen verklaren. Maar voor alles is het een hele fijne plek om te bezoeken en je te verwonderen over de schoonheid van de natuur waar we verder geen weet van hebben en die zonder tussenkomst van de mens gewoon ontstaat en verder ontwikkelt. De rust die je overvalt wanneer je de top van de “Barlot” bereikt is enorm en de verwondering over het ontstaan van de formaties geeft iedereen een haast bovenmenselijke fantasie. George Sand zette in haar roman Jeanne (1844) al een verwijzing naar de Pierres Jaumâtres …...“Deze blokken, die als gigantische paddenstoelen op hun smalle basis zijn geplaatst, zijn de menhirs, hunebedden, cromlechs van de oude Galliërs, overblijfselen van Cyclopische tempels ... Deze sinistere plek, zonder grootsheid, zonder schoonheid, maar gevuld met gevoel van verlatenheid wordt het de Pierres Jomâtres genoemd.” Deze grote rotsgroepen heten officieel ook wel “tors” of “granietformaties”. Het zijn uiteindelijk de hele harde massieve rotskernen. Deze extra harde graniet was bestand tegen de vele weersinvloeden. De zachtere stenen delen verdwenen door de erosie van wind en regen en zo blijven er vreemd gevormde stapels met enorm harde stukken steen over. Horizontale en vertikale groeven geven samen met kleine bekkens met regenwater deze formatie vreemde vormen. En daarom is het natuurlijk een uitgelezen object voor mensen om allerlei legendes te maken over deze formaties. Er zijn daarom ook bijnamen gegeven aan de meest verbazingwekkende stenen: La Bascule (de weegschaal), l’Oratoire (het oratorium), Les Pains de sucre (de suikerbroden), Le Siège (de zitplaats), La Grenouille (de Kikker), Le Berceau du Diable (de duivelswieg). Wilt u deze plek tijdens uw verblijf op “Au Bout du Monde” ook bezoeken? Dat kan uiteraard en het is maar 20 minuten rijden. U parkeert de auto onderaan de heuvel. Een pad van 1,4 kilometer voert door het oude bos naar de top van de heuvel. Wanneer u dit pad loopt waant u zich al in de Romeinse tijd. Het stenen pad is namelijk al zo oud dat het u zoveel zou kunnen vertellen wanneer u alleen maar goed wilt luisteren. En wanneer u weer terugkomt van de ontdekkingstocht door de tijd kunt u ook nog even lekker bijkomen in het restaurant dat zich onderaan deze heuvel bevindt. De geschiedenis van de woonwagen “Cabane”.....De fundering van de wagen.....De geschiedenis van de “Cabane” gaat weer verder. De laatste keer dat we u iets vertelden over het ontstaan van de woonwagen zijn we gestopt bij de sloop van de oude schaftkeet. Het metalen onderstel was toen helemaal ontdaan van het oude houtwerk. We gaan helemaal vanaf onderaf beginnen met de nieuwbouw van deze 3-persoons woonwagen. Als voorbereiding gaan we op zoek naar tweedehands deuren voor de woonwagen. Een aantal mooie hardhouten deuren vinden we op “le bon coin”. Daarmee ontstaat ook meteen het eerste probleem. De standaardmaat van de deuren in Frankrijk is hoog. Te hoog voor het uiterlijk van de wagen. Hij zou helemaal uit proportie zijn als we deze deuren zouden toepassen. En toch willen we deze deuren gebruiken. Een plan wordt dus gemaakt. Hier komen we later in het verhaal op terug. Eerst moet het metalen onderstel breder gemaakt worden en de hele constructie moet verstevigd worden. Gelukkig komen onze goede vrienden Gerard en Dini uit Nederland ons een bezoek brengen. Gerard neemt zijn lasapparaat mee en gaat als een echte smid aan het werk met stalen profielen en lasdraden. Onder zijn professionele handen ontstaat een robuust onderstel voor de nieuwe “Caban”. We kunnen er tevreden naar kijken. Nu dit klaar is kan ik zelf weer verder. Maar dan met hout natuurlijk, mijn specialiteit. De draagconstructie voor de ondervloer komt goed op het stalen onderstel te steunen. Je kunt nu goed zien hoe groot de vloer van de woonwagen gaat worden. Nadat de balken op maat zijn en de constructies passen wordt het hout geïmpregneerd. Daarna komen de vloerplanken aan de beurt. Het ruwe hout moet natuurlijk eerst glad geschaafd worden en er moeten groeven in komen voor de verbinding van de totale ondervloer. Alle planken voor de constructievloer worden eerst nog even netjes geïmpregneerd. Dan kan de hele boel opgebouwd worden. In de groeven van de planken komen latjes die ervoor zorgen dat de planken netjes vlak blijven ten opzichte van elkaar. En wanneer de hele vloer er op zit is de afmeting van de beschikbare ruimte echt goed te zien. Het fundament is gelegd en we zijn er trots op. Nu de constructievloer compleet is word het tijd voor de afwerkvloer. Hier hebben we inmiddels ook een goed plan voor bedacht. Eerst moet er een afwerkvloer van OSB platen op om alles goed glad te krijgen. Daarna werken we de vloer in zijn geheel af met marmoleum. Dat is nu een makkelijke klus. We plakken het en snijden alles wat uitsteekt af. Dat is natuurlijk een heel stuk gemakkelijke dan later vloerbedekking pas moeten maken als de wagen al klaar is. Het is een puik plan. We gaan dan ook meteen door met het maken van de gaten in de vloer voor de palenconstructie van de wanden. We freesen nesten in de vloer om de palen te plaatsen. De palen voor de wandconstructie worden ook goed voorbereid. Alles wordt eerst op maat gemaakt en de verbindingen worden gemaakt in de werkplaats. Ook worden de palen al gelakt. Dus wanneer de staanders vast geschroefd worden op de wagen is alles klaar. En zo gaan we dus een voorzichtig begin maken met de wandconstructie van de woonwagen “Cabane”. We zijn helemaal blij met de detaillering van de hoekconstructies. Als oude meubelmaker denk je daar toch extra over na en wanneer dan alles in elkaar past ben je daar erg blij mee. Even gekeken naar de afgelopen weken.....De dotterbloemen hebben het zwaar.....Vorig jaar hebben we met de hulp van Pascal twee grote stekken kunnen verpoten van dotterbloemen. Bij Pascal zijn huis is er een klein stroompje en bij de overgang van zijn pad waren er veel pollen met dotterbloemen. Het leek ons heel leuk om bij ons meertje ook wat dotterbloemen te hebben staan. We hebben toen twee pollen neer kunnen zetten aan de kant van het water. Ze waren op dat moment wel uitgebloeid maar tijdens dit voorjaar begonnen ze goed te groeien en eerste bloemen kwamen zelfs al tevoorschijn. Een prachtig gezicht zo aan de rand van ons meertje. Maar het noodlot sloeg toe. In het meertje hebben we af en toe ook wat moerasbevers zitten. Die zijn ook wel mooi om te zien maar een groot nadeel is wel dat deze beesten dol zijn op de vroeg bloeiende dotterbloem. En in één ochtend waren allebei de pollen met onze dotterbloemen helemaal kaal gevreten. De knoppen lieten ze er toen nog in zitten. Maar die waren voor het ontbijt van de volgende dag, zo bleek later. Het is inmiddels een knap treurig gezicht. Soms lukt het niet helemaal wat je in je hoofd bedenkt. We vinden het wel heel jammer. Maar ook dat is de natuur. Gelukkig kunnen we in het dal vlak bij ons ook nog veel dotterbloemen bekijken. Dit is in de loop van het water waar de rivier “le Petit Creuse” ontstaat. Hier heb ik dit jaar nog over verteld in de nieuwsbrief. Dus tijdens het uitlaten van Chef de hond kunnen we hier iedere dag even van genieten. Jonge dieren bij Pascal.....Het is natuurlijk voorjaar, Pasen. Hét uitgelezen moment om uit te kijken naar nieuw leven in de natuur. En laten wij nou de beste plek in de buurt weten om hier zelf getuige van te zijn. Dus we gaan op bezoek bij Pascal. De dieren bij onze Belgische vriend doen geweldig hun best om goed te voorschijn te komen voor de komende zomer. Veel jonge dieren zijn inmiddels geboren. Om te beginnen heb ik wat video's gemaakt van de kuikens. Wanneer het Paasfeest passeert moeten daar natuurlijk kuikens bij. En Pascal heeft er genoeg. De mirabellen struik ziet er veel belovend uit.....Deze maand heeft de mirabellen struik heel erg uitbundig in de bloei gestaan. Als dit een belofte is voor de oogst van de van de kleine mirabellen pruimen dan gaan we de emmers maar vast klaar zetten. Het afgelopen jaar was er ineens sneeuw en vorst tijdens de bloei van de struik en is de oogst min of meer in het water gevallen. Maar dit jaar is de bloei niet verstoord door het koude weer. Ik hoop dus op een goede oogst en we kunnen dan weer veel mirabellen jam en siroop maken. Het water loopt al in mijn mond. De nieuwe trap in de klokkentoren van Nouhant.....De vaste lezers van de nieuwsbrief kunnen zich misschien nog herinneren dat ons eigen “Atelier du Bois” de nieuwe trap heeft gemaakt in de klokkentoren van de kerk in Nouhant. Dit gebeurde in het voorjaar van 2023. Het is uitgebreid beschreven in de nieuwsbrief. U kunt de volgende knop gebruiken om het artikel nog eens te kunnen zien. Maar wat ik u nog graag wil laten zien is een artikel in de gemeente gids van de gemeente Nouhant. In het begin van het jaar wordt deze gids uitgegeven met daarin de belangrijkste gebeurtenissen van het afgelopen jaar op een rijtje. En het zal u dan ook niet verbazen dat het restaureren van de kerkklok en daarbij het vernieuwen van trap naar de klokkentoren ook vermeld staan. Met trots kan ik dan ook de foto's laten zien van het artikel. Daarbij zijn dan ook nog de foto's gebruikt die ik zelf gemaakt en aangeleverd heb aan de secretaris van de burgemeester. Onze Lieve Vrouwe van Lourdes.....De verschijning op 11 februari.....De kleine overblijfselen van de Franse Sainte Bernadette zijn op rondreis in Nederland deze tijd. Iedereen zal wel het verhaal kennen van de verschijning van de Heilige Maagd Maria aan Bernadette in Lourdes. Maar hoe is deze hele geschiedenis nu precies gegaan? Volgens de overlevering was op 11 februari deze verschijning aan Bernadette Soubirous. Dit was in de geschiedenis van de kerk een hele schok. De gevestigde kerkelijke orde moest zich toen goed gaan beraden wat ze hiermee aan moesten. Op 11 februari 1858 vertrok Bernadette met twee vriendinnen om hout te gaan sprokkelen bij de grotten in de buurt van Lourdes. Wanneer ze daar zijn ziet zij een prachtige dame die ze in eerste instantie “Aquero” noemt. Ze bespreekt dit met haar ouders thuis en een paar dagen later gaat ze weer terug naar deze grot en ziet ze “Aquero” weer. Vanaf toen werd de groep volgers en nieuwsgierigen steeds groter wanneer Bernadette naar de grot gaat om “Aquero” te zien verschijnen. Waarschijnlijk was het haar helderziendheid die hielp om de verschijning van “Aquero” tot stand te brengen. Maar naarmate het aantal toeschouwers toenam begon de politie zich zorgen te maken over de verstoring van de openbare orde en het werd haar verboden om nog langer naar die plek toe te gaan. Bernadette weigerde om gehoor te geven aan de eis van de politie en ging onverstoord verder met haar bezoeken aan de grot, samen met de groepen nieuwsgierigen. Na ongeveer een maand was de groep van toegewijde en nieuwsgierige mensen opgelopen tot wel 8000. Nadat Bernadette werd ondervraagd door de officier van justitie en er een onderzoek naar haar geestelijke gezondheid werd gedaan, worden de verschijningen in de grot steeds minder. Uiteindelijk zal Bernadette op 16 juli (dus ongeveer 6 maanden later) voor het laatst de verschijning van “Aquero” zien. Inmiddels hebben de autoriteiten de grot gesloten en als verboden terrein bestempeld. Alleen hoog geplaatste politici komen soms persoonlijk nog een bezoek brengen. Maar de gelovige, toegewijde en nieuwsgierige mensen zijn steeds doorgegaan met het samenkomen op die plek en het vieren van de verschijning van wat inmiddels de “Maagd Maria” genoemd wordt. Het is uiteindelijk Napoleon III die er persoonlijk voor zorgt dat de grot weer geopend wordt en de verboden erediensten weer voortgezet kunnen worden. Deze Napoleon was namelijk de eerst gekozen president door het volk en moest dan natuurlijk ook wel de wil van het volk volgen. De plaatselijke bisschop bracht een commissie van theologen bij elkaar. Zij deden een onderzoek van 3.5 jaar naar het fenomeen van de verschijningen. Bernadette werd enorm lang ondervraagd en uiteindelijk was er een uitspraak van de bisschop van Tarbes. In een brief in 1862 schreef hij dat het naar hun oordeel een werkelijke verschijning van de “Heilige Maagd Maria” aan Bernadette was. En dat in totaal er 19 verschijningen waren geweest. Daarbij werd ook gesteld dat alle gelovigen het recht hebben om dit verhaal als waar aan te nemen, aldus de bisschop van Tarbes. En daarom is er dus nog steeds een feestdag op 11 februari, naar aanleiding van de eerste verschijning in de grotten van Lourdes. Na de geschiedenis met de verschijningen en het onderzoek is Bernadette vertrokken naar Nevers (hoofdstad van de Nievre ongeveer 1,5 uur van camping “Au Bout du Monde”). Hier heeft ze meegeholpen met de heropbouw van een vergaan klooster. Haar gezondheid werd hier steeds slechter en uiteindelijjk is zij hier ook overleden en haar lichaam is hier nog steeds in een crypte te zien. Wilt u hier meer over zien gebruik dan deze knop die je naar de website van het “Bureau de Tourisme” brengt van Nevers. “Atelier du Bois” levert weer werk af.....Een speciale boeken/servieskast maar ook roomdivider.....Ook in het hout atelier zijn we weer druk bezig geweest om werk af te leveren. Deze keer was het een mooie kast die dienst moet doen als boekenkast, servieskast en roomdivider. Het huis waar deze kast moet komen is een oude woning in Schiedam. Het idee van het meubel was eigenlijk het maken van een zogenaamde kamer “en suite”. Maar om aan twee kanten een kast te maken met deuren daartussen was wat veel van het goede. Dus werd er gekozen voor een andere optie. Een meubel dat aan twee kanten als kast dient en toch ook een beetje de kamer in tweeën deelt. Eerst worden dan natuurlijk de tekeningen gemaakt en de exacte maat bepaald. Erg belangrijk wanneer je een meubel op maat maakt. Nadat dit allemaal klopt kan er begonnen worden met de opbouw van de kast. En zoals altijd bij “Atelier du Bois” wordt alles helemaal compleet opgebouwd tot en met alle deuren, laden en sluitingen toe. Wanneer dan alles klopt kunnen we alles gaan plaatsen. En dat was in dit geval in Nederland. Maar dat is niet zo'n probleem als je met de Paasdagen toch al bij familie in Nederland bent. Het meubel bestaat uit een romp van wit gemelamineerde panelen. Dit is makkelijk met het onderhouden en schoonmaken van het geheel. De totale buitenkant wordt gemaakt van massief hout dat afgewerkt wordt met een witte lak. De fronten bestaan uit massieve panelen die gemaakt zijn in een massief stijl- en regelwerk. Dit geeft de kast een mooi klassiek uiterlijk dat helemaal past bij het huis. Een huis uit het begin van de vorige eeuw. Het geheel is dan weer wit afgelakt. In het plafond van de woning waren gipsen ornamenten aanwezig en de kast moest natuurlijk wel precies tussen deze ornamenten in komen te staan. De maatvoering is ook een beetje aangepast aan deze ornamenten. Ik denk dat het geheel goed geslaagd is en we hebben weer een mooi meubel af kunnen leveren. Het is erg fijn om mensen blij te kunnen maken met een meubel dat standaard niet te koop is maar dan dus helemaal aan de wensen van de klant is aangepast. Het plan maken duurt soms eventjes maar als het meubel op zijn plek staat geeft dan wel een enorm voldaan gevoel. En het resultaat mag er zeker zijn. |
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. Archieven
Mei 2024
Categorieën |