Het ontstaan van een rivier.....De bron van de “Petit Creuse” is onze achtertuin.....Het ontstaan van een rivier blijft toch altijd iets magisch. Waar komt het water nou precies vandaan? Hoe begint het nu precies met stromen? Je kunt het een behoorlijk eind terugvinden maar wanneer je helemaal aan het begin staat komt er toch gewoon ergens ineens een stroompje water uit de grond. Heel wonderlijk dat dit eigenlijk gebeurt op de top van een heuvel. Dat zou je niet verwachten. En laten wij nu ook op de top van een heuvel wonen. Zou hier dan ook iets onstaan? Jazeker.  We gaan proberen de eerste loop van de rivier “Petite Creuse” te volgen. Hij begint eigenlijk bij onze moestuin en zoekt dan zijn weg naar beneden. Ik heb er een kaart bij gemaakt met de plekken die ik u wil laten zien. Ik blijf het een prachtig gezicht vinden hoe het water een weg naar beneden weet te vinden. Het is een tijd heel rustig geweest maar na een aantal weken van regen en daarmee de verzadiging van de grond is dan eindelijk de jaarlijkse stroom bij de oorsprong van deze rivier weer in gang gezet.  Nummer 1.....Wij hebben op het terrein van de mini-camping een greppel gegraven om het water dat uit de bovenliggende weilanden komt weg te laten lopen zodat ons huis met de kelder een beetje droog blijven. Deze greppel is het begin van onze wandeling langs het ontstaan van de “Petite Creuse”. In deze greppel, wat in het Frans een “fosse” heet, loopt de drainagebuis uit samen met het afvoerwater vanuit onze septic en bio-filtertank. Dus onze eigen waterlozing draagt bij aan het ontstaan van een rivier. Het stroomt op dit moment behoorlijk hard, gelukkig hebben we nog steeds de loopplank waarmee we de greppel kunnen oversteken. Nummer 2.....Net buiten het camping-terrein is het weiland waar normaal de koeien lopen. Daar was ooit ook een mooie greppel maar door de vele grote koeienhoeven is dat helemaal plat gelopen. Er is nog een kleine glooing overgebleven waar het water zich wel een weg doorheen kan banen om naar beneden te gaan. Aan het einde van deze greppel is er een buis ingegraven om een goede plek te maken waar de tractor en de koeien het water over kunnen zonder nat te worden. Het is allemaal wel een beetje overwoekerd, maar het water kan nog steeds de buisingang vinden. Nummer 3.....Wanneer we dan aan de andere kant van de buis kijken maakt het water een soort van versnelling omdat de grond behoorlijk steil naar beneden gaat. Er is alleen niet een gegraven geul waar het water mooi naar beneden kan lopen. Het verspreid zich een beetje over de grond maar het komt later wel weer bij elkaar. Hierdoor ontstaan dan weer wat mooie watervalletjes die wel erg leuk zijn om naar te kijken. Het blijft erg fascinerend om te zien dat het water gewoon niet stopt en altijd een weg zoekt om verder te gaan. Nummer 4.....Wanneer we dan weer een stukje verder gaan zien we het water zich weer verspreiden. Nu gaat de route van het water gewoon over het gras van het weiland. Bijna onherkenbaar waar de stroom vandaan komt stroomt het water breeduit door het gras, je kunt amper zien waar het heengaat. Het is hier iets minder steil, daardoor kan het water met wat minder snelheid zich een bredere weg zoeken door het gras. Maar wanneer het dan bij de bosrand komt verzamelt het water zich dan toch weer in een kleine bedding van de waterstroom. Nummer 5.....We zijn nu op het bospad aangekomen en precies daarlangs loopt nu de loop van het water. Het is dus vrij gemakkelijk om het water te volgen. Langs de bosrand en de stenen loopt het door een geul die het water zichzelf heeft toegeëigend in de loop der jaren. Het is mooi om op deze manier dit water zo te volgen. Het heeft tot aan deze plek nog steeds niet officieel een naam maar dat duurt niet lang meer. Nummer 6.....Eerst komt er nog een ander stroompje bij. Deze komt vanaf de andere kant van de heuvel. Het begint dan in de weilanden van onze buurman Boudeau. De stroom gaat via ons eigen meertje naar beneden. Er is een buis ingegraven onder het bospad door en daardoor komen deze twee stroompjes nu bij elkaar. De hoeveelheid water wordt al behoorlijk en het geheel gaat dan gestaag verder. Nummer 7.....De waterstroom verlaat ons bospad en gaat verder het bos in. We kunnen het dan niet meer zo gemakkelijk volgen en laten het dus maar begaan. Maar wanneer we dan verder kijken op de kaart gaat de stroom de weg onderdoor bij het dorpje “Le Monceau” en vanaf hier wordt er officieel een naam aan gegeven: de “Petite Creuse”. Dus we kunnen met recht zeggen dat één van de bronnen van de “Petite Creuse” begint in onze eigen achtertuin. Het is een mooi gezicht wanneer je dit hele kleine stroompje ziet groeien en van zo dichtbij kunt volgen. Het blijft een fascinerend gezicht hoe dit allemaal ontstaat onder je eigen neus. Je hoeft er niets voor te doen, het gaat allemaal van zelf. En op de weergave van de foto staan de blauwe lijnen voor de loop van de verschillende stroompjes. Daarbij staat er ook een oranje lijn. Dit is de lijn van mijn wandeling waarbij ik het water heb geprobeerd te volgen. Het is een mooie wandeling met veel verschillende mooie punten. Weilanden, bosranden, steile en vlakke paden en mooie uitzichten. Kom een keer naar “Au Bout du Monde” en ervaar het zelf. Je kunt altijd aansluiten bij de ochtend- of avondwandeling met Chef de hond. Een nieuw jaar en alles wordt weer duurder.....Behalve de prijzen op “Au Bout du Monde”.....We hebben een compleet nieuw jaar voor de boeg. We hebben voor het komende vakantie seizoen in ieder geval heel goed nieuws voor diegene die op vakantie komen op “Au Bout du Monde”. Ondanks dat alles in een rap tempo duurder wordt hebben wij kunnen besluiten om dit jaar geen prijsverhoging door te voeren. Dit is natuurlijk goed nieuws voor iedereen die al heeft gereserveerd of dat nog gaat doen.
 We hebben dus wel een nieuwe prijslijst gemaakt voor 2024 maar daarin is alleen het jaartal en de verdeling van de seizoenen aangepast voor het nieuwe jaar. Er zijn inmiddels gelukkig al wat reserveringen geplaatst en we gaan er weer een mooi vakantie-jaar van maken op “Au Bout du Monde”. Het jaar gaat alleen wel eerst van start met het onderhoud aan de pipowagens. Deze houten wagens vragen natuurlijk het nodige onderhoud en dat doen we ieder jaar met veel zorg.  Bekijk voor de prijzen en de seizoensindeling onze website. Hier staat alles netjes vermeld en dan kunt u ook meteen kijken op de beschikbaarheidskalender of de periode van uw vakantie nog beschikbaar is. Even gekeken naar de afgelopen weken.....Een update uit de “Beestenboel” van Pascal.....Bij Pascal zijn er vorig jaar nog een aantal jonge hondjes geboren. Het is altijd heel erg leuk om kleine pups op te zien groeien. In dit geval zijn het in totaal 4 chihuahua's van twee verschillende moeders. Eén nestje komt uit een stamboom. Pascal is natuurlijk supertrots op de nieuwe pups. De moeders doen het heel erg goed. De twee aparte nestjes zijn nu bij elkaar gevoegd in één ren. De pups lopen zo door elkaar en de moeders gaan af en toe even bij de “kids” kijken. Het is een prachtig gezicht hoe dit allemaal bij elkaar opgroeit. Ik heb geprobeerd er een video van te maken om de pups in de nieuwsbrief aan u te laten zien. Dit viel niet mee omdat deze pups natuurlijk geen moment stil zitten. Maar ik heb mijn best gedaan.
Daarbij is ook aan het einde van vorig jaar het “dwerg varkentje” bevallen van drie nieuwe biggetjes. Dit gebeurde wel in een tijd dat het behoorlijk koud was en moeder big had voor haar kroost een mooi nest gemaakt van stro. Ze probeerde alles lekker warm te houden.
Ik heb net na de geboorte nog wat foto's kunnen maken maar moeder liet de nieuwe biggetjes niet goed zien. Ze waren goed verstopt in het stro en onder moeders buik. Na één dag was er al een biggetje overleden. Dat was natuurlijk wel erg jammer......maar het ergste moest nog komen. In haar ijver om het nest warm te houden heeft moeder de andere pas geboren biggetjes verpletterd onder haar buik. Alle biggetjes hebben dus maar twee dagen mogen leven. Het is een hard verhaal maar ook dat gebeurt natuurlijk.
Het einde en het begin van een jaar.....De afgelopen herfst was ook hier in Frankrijk behoorlijk nat. Gelukkig kreeg de natuur zo de kans zich te herstellen van een ongelooflijk droog voorjaar en zomer. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik in de maand juni naar ons meertje keek en me afvroeg hoe we de zomer moesten doorkomen met het weinige water, wetende wat we nodig hebben voor de moestuin. Het is allemaal weer goed gekomen en gelukkig vult het meertje zich nu weer. Het is wel een enorm verschil in waterniveau.
Maar wat ik u eigenlijk nog wil laten zien is al die prachtige zonsondergangen die we de laatste weken hebben hier in Les Trois Taillants op “Au Bout du Monde”. Het regent natuurlijk af en toe maar de zon is ook zeer regelmatig aanwezig en toevallig is dat meestal aan het einde van de dag. En wanneer ik dan met Chef de hond aan de wandel ben is dat hét moment om de mooiste foto's te maken. Dat heb ik natuurlijk niet nagelaten en een aantal foto's wil ik graag laten zien. Ik hoop dat ik in de volgende nieuwsbrief weer eens wat foto's van een besneeuwd landschap kan laten zien. Terwijl ik nu de nieuwsbrief aan het maken bent komen er weersvoorspellingen binnen met sneeuw en vorst. Dus ik ben erg benieuwd. De Driekoningentaart.....De taart met kroon en boon.....Op 6 januari staat de Driekoningentaart mét kroon klaar. Deze typische bladerdeegtaart met een vulling van “frangipane” is zacht, zoet en heerlijk smeuïg. Maar wat is het voor taart en wat is de “frangipane”?  Het frangipane gebak dat met Driekoningen verkocht wordt, komt van oorsprong uit het Franse dorpje Pithivier. Het verhaal gaat dat koning Karel IX, na een bezoek aan zijn vriendin Madame Marie Touchet, door een bende Hugenoten in het bos van Orléans gevangen genomen werd. Toen de bende inzag dat het de Koning was wilden ze hun daad goedmaken door de Koning de plaatselijke delicatesse voor te schotelen. De paté, die het in die tijd nog was, in bladerdeeg beviel de vorst zo goed dat hij de pasteibakker meteen tot koninklijke patissier uitriep. De vleesvulling vanuit die tijd werd later vervangen door de “frangipane”, dat is de amandelcrème.  Er bestaat geen Driekoningentaart zonder de boon. Vroeger werd er een boon in de taart gedaan maar tegenwoordig neemt men daarvoor een stenen of porseleinen figuurtje. Iedere bakker heeft zijn eigen figuurtjes en vaak zie je ook dat deze figuurtjes verzameld worden. Ook zit er in de verpakking van de taart een opgevouwen, goudkleurige papieren kroon. Bij het serveren wordt de taart in gelijke stukken gesneden. Iedereen kiest een stuk. Vind je de “boon” in jouw stuk, dan mag je de kroon dragen en ben je koning of koningin voor een dag. Hoe die dag van de gelukkige dan wordt ingevuld, verschilt van familie tot familie… Meestal wordt er stiekem een klein merktekentje gemaakt in de taart door degene die de taart bakt en die zorgt er dan voor dat de jongste aan tafel de Koning of Koningin wordt door hem of haar het stuk taart met de “boon” (la fève) te geven.
In vroeger dagen was het nog wel de bedoeling om de taart in meer stukken te snijden dan dat er mensen om de tafel zaten. Het teveel aan gesneden stukken was voor de armen die de dag van Driekoningen langs de deuren liepen en met gezang probeerden de overgebleven stukken taart te bemachtigen. Het feest zelf staat natuurlijk voor de drie koningen die een bezoek kwamen brengen aan het kindje Jezus en hun geschenken kwamen brengen. Dit feest wordt niet zo vaak meer echt gevierd maar de Driekoningentaart wordt nog steeds volop verkocht in alle bakkerijen van Frankrijk. Het is nog steeds een grote verkoophit.  Hoe maak je zelf zo’n taart? We hebben daar natuurlijk een recept voor gevonden en we kunnen dus meteen aan de slag. De zogenaamde “frangipane” vulling is dus een amandel vulling en daar zijn nog wel wat speciale ingrediënten voor nodig.
De bereiding: Verwarm de oven voor op 180° C. Roer de suiker met de boter tot room. Klop 2 eieren los en doe ze erbij, samen met een snuifje zout, het amandelpoeder en de amandelessence. Roer alles mooi glad. Leg 1 vel bladerdeeg op het bakpapier op de bakplaat. Verdeel er de crème over, maar laat een rand van 1,5 cm vrij en bestrijk die met water. Stop de “boon” ergens op de vulling. Dek af met het andere deeg vel. Druk de rand aan met een vork. Maak in het midden een gaatje voor de stoom. Klop het laatste ei los met 1 eetlepel water en bestrijk er de taart mee. Bak 25 minuten in de oven, tot de taart mooi goudbruin is. Laat de driekoningentaart afkoelen op een rooster en versier voor het serveren met een kroontje van goudpapier. Eet smakelijk en een heel fijn drie koningen feest.....
10 Comments
|
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. 
Archieven
November 2024
Categorieën |
RSS-feed