De uitslag van de “Cabane-bouwplaat”..... En de “douze points” gaan naar..... Het heeft de gemoederen aardig bezig gehouden vanaf de kerst tot nu. De bouwplaat wedstrijd van de “Cabane” is door meerdere mensen gemaakt. En we kwamen erachter dat wanneer mensen geraakt waren door het knutsel-virus het ook wel goed raak was. Er is zo ongelooflijk fantastisch geknipt, geplakt, gekleurd en extra bij geknutseld. Uiteindelijk zijn er 8 prachtige inzendingen gekomen, de een nog mooier dan de ander. En dat het een hele klus is geworden om te kiezen wie er nu de prijs krijgt voor zijn uren knutsel-werk dat is wel duidelijk wanneer u een blik kan werpen op de inzendingen.
We gaan u eerst eens wat inzendingen laten zien. Het is echt geweldig om te zien hoe iedereen de “Cabane” heeft aangepakt en er zijn eigen draai aan gegeven heeft. Er is van alles bijgemaakt of ingemaakt. Een complete opstelling met achtergrond en dan soms ook nog aangevuld met allerlei spulletjes die heel leuk zijn tijdens een vakantie in de “Cabane”. Het is een prachtig gezicht hoe iedereen zijn energie en persoonlijkheid heeft gestoken in deze bouwplaat.
Ik denk dat u als lezer van de nieuwsbrief er net zo stil van wordt als wij toen we ze voor het eerst zagen. En wat ons ook nog ter oren is gekomen via de deelnemers.....het is gewoon leuk om weer eens ouderwets te knutselen met een bouwplaat. En dat is nou precies wat ons idee was met deze wedstrijd. Niet alleen maar op de bank met de tablet of telefoon maar aan de tafel met schaar, lijm en papier. Nu was het idee wel een stuk sneller geboren dan de tekeningen en de bouwplaat. Ook dat was een behoorlijke klus maar nu we het resultaat van de wedstrijd zien ben ik heel blij met de wedstrijd. 
Maar vanaf het moment dat de resultaten van de wedstrijd langzaamaan binnen kwamen via de website werd het ons wel duidelijk dat de beoordeling wel heel moeilijk zou worden. De ene is mooi maar de andere ook en de volgende ook. Hoe gaan we dit beoordelen? We hebben hier een oplossing voor gevonden door een uitgebreide jury samen te stellen. Als eerste hebben we Pascal uitgenodigd. De buurman van de “Beestenboel” heeft in zijn leven veel jury-werk gedaan en is dus de juiste persoon voor deze klus. Daarnaast is er een koppel dat aanwezig is in onze gîte maar dat ook al eens in de “Cabane” heeft verbleven. Daarbij komen wij ook als leden van de jury. In totaal zijn er dan twee Belgen, één Hongaarse en twee Nederlanders. We kunnen dus wel spreken van een internationaal gezelschap.
Alle inzendingen worden op verschillende punten beoordeeld en daarmee worden per jurylid punten gegeven. Op deze manier is er dan toch een winnaar uit de bus gekomen. Zelfs na jurering was het uiteindelijke verschil erg klein, maar er is een winnaar. En de overwinning van de wedstrijd en daarmee ook de prijs (een verblijf in de “Cabane”) gaat naar Aveline van der Knaap.
 Maar nu we alle inzendingen goed bekeken hebben is er voor alle moeite die iedereen in de bouw van de mini-cabane heeft gestoken een mooi verrassing. Iedereen die meegedaan heeft krijgt een waardebon voor een workshop in atelier van “Au Bout du Monde”. Het knutselen gaan we dus even voortzetten in de werkplaats. We willen natuurlijk iedereen die de moeite genomen heeft om een prachtige mini-cabane te in elkaar te knutselen heel erg bedanken en ik hoop dat iedereen er net zoveel plezier aan beleefd heeft als wij. Misschien wel tot de volgende knutsel-wedstrijd. 
 Buurmans “Beestenboel"..... De beestenboel van Pascal..... In de vorige nieuwsbrief heeft u kennis kunnen maken met Pascal, onze buurman van een dorp verderop. Het is daar een drukte van jewelste met de verschillende dieren die bij Pascal wonen. En wanneer we daar komen kunnen we meteen al het nieuws uit de omgeving weer even horen. Altijd handig om het nieuwblad van het Noord-oosten van de Creuse bij de hand te hebben.
 De veestapel van Pascal is wel erg uitgebreid deze tijd. Er worden veel dieren geboren en we kunnen het natuurlijk niet laten om er een aantal de revue te laten passeren. Laten we beginnen met de koe. Na een spannende tijd van wachten op de bevalling is er een mooi kalf geboren, genaamd “Ugette”......Moeder en kalf maken het goed en staan in de stal bij Aureliën, die woont een paar huis verderop aan de weg.
En dan zijn daar de kippen. Het hele jaar staat bij Pascal de broedmachine al aan. Wanneer we bij Pascal zijn houden we natuurlijk goed in de gaten wat de vorderingen zijn. En op het moment dat dan de eieren ineens uitkomen gaat de groei van de kuikens zo hard dat je het bijna niet bij kunt houden. We hebben nu voor deze nieuwsbrief een aantal foto's en video's om te laten zien. We gaan even snel van ei naar kuiken onder de rode lamp, vervolgens zonder de rode lamp en als laatste meteen door naar kleine kip.
“Atelier du Bois”..... Een ouderwetse kloostertafel..... In het atelier was het de afgelopen tijd ook wel druk. Een kleine greep uit de werkzaamheden.... Allereerst heb ik een kloostertafel gemaakt op de ouderwetse manier. Deze tafel heb ik vroeger veel gemaakt toen ik net begon als meubelmaker. Het was dus leuk om zo'n tafel nog weer eens te fabriceren met de originele open pen en gat verbinding met een wig om de boel in elkaar te houden. Het tafelblad moest er dan ook robust en ouderwets uitzien zoals dat wel een beetje hoort bij zo'n model tafel.
Het geheel is dan weer gemaakt van Douglas grenen en met een blanke meubellak afgewerkt. En toen de tafel afgeleverd werd kwam alles weer samen. Een mooie stoere grijze klepbank en dan de knalrode muur erachter. Het is een mooi geheel geworden zo.
Keek op de week/maand..... De blauwe kiekedief van dichtbij..... De laatste tijd hebben we vaak bezoek van een grote roofvogel. Nu is dat niet zo heel bijzonder want er vliegen er veel rondom “Au Bout du Monde”, maar deze vogel heeft wel iets speciaals. Hij komt namelijk steeds dichter bij ons huis.......en dat is toch wel iets dat niet zo vaak voorkomt. Het zal ook wel te maken hebben met de vele koude vriesdagen van de afgelopen periode. Er is niet al te veel voedsel te vinden in de open weilanden en dan zal hij zijn voedsel vaker bij de bewoonde wereld moeten zoeken.  Maar dat geeft ons dan weer de gelegenheid om de vogel wat beter te kunnen bekijken. En dat is op een middag wel heel erg goed gelukt. Deze roofvogel landde namelijk op het puntje van de goot van de kelder. Toen konden wij vanuit het raam vanuit de eetkamer de vogel echt goed besturderen, fotograferen en filmen. We hebben nu dus ook eens even de tijd genomen om te kijken wat het nu precies is. En wat blijkt.....deze bruine vogel is een “blauwe kiekedief”. Het kwam mij een beetje onlogisch over maar wanneer we in ons Franse vogelboek kijken is het vrouwtje dus blauw maar het mannetje van de blauwe kiekedief is dus bruin. De beschrijving vanuit ons Franse vogelboek: Het is één van de mooiste roofvogels. Hij komt wel in heel Europa voor maar in de herfst vliegen ze naar zuidelijke oorden om te overwinteren in het gebied rondom de Middellandse Zee. En dat is een behoorlijk uitgebreid gebied. Het mannetje van de blauwe kiekendief is de bruine kiekendief en leeft in open gebieden. Wanneer hij in het voorjaar terugkeert naar zijn oorspronkelijke leefgebied wordt er een dame uitgezocht en in april een nest gebouwd. Dit nest wordt op de grond gemaakt van twijgen, gras en rietstengels.  Het vrouwtje legt 3 tot 5 eieren, maar in een enkel geval tot 8 eieren, en broedt ze in 29 of 30 dagen alleen uit. Het mannetje brengt haar gedurende deze tijd haar eten en zal haar ook het eten van de jongen brengen. Na 35 tot 42 dagen beginnen de kleine kiekendieven te vliegen. Hun voedsel bestaat voornamelijk uit veldmuizen en andere kleine knaagdieren, in zeldzame gevallen ook uit een konijn of vogels tot een grootte van een fazant. Ze vangen alleen vogels in tijden van schaarste. Ze grijpen meestal hun prooi op de grond. De blauwe/bruine kiekendief krijgen een hoogte van ongeveer 47 cm en een spanwijdte van net iets meer dan een meter.
14 Comments
Buurmans “Beestenboel”..... De beestenboel van Pascal..... In deze nieuwsbrief willen wij u graag kennis laten maken een zeer markant persoon uit de buurt van “Au Bout du Monde” : Pascal. Deze vriendelijke Belg woont 3 minuten bij ons vandaan en bijna iedere ochtend rijdt hij op zijn scooter in de richting van “Au Bout du Monde” voor het vaste kopje koffie, om zo de ochtend goed te beginnen. Daarbij worden dan ook meteen de laatste nieuwsfeiten doorgenomen. Voor ons is “Radio-Pascal” een heel goede en betrouwbare informatiebron. Ook vinden we via Pascal veel lokale boeren die hun producten direct verkopen aan de consument. Hier maken we tegenwoordig ook dankbaar gebruik van.  Maar naast dit alles heeft Pascal op zijn boerderij heel veel dieren. En dat is Pascal zijn lust en leven. Om te beginnen is hij een fokker van Chabo kippen en het afgelopen jaar was hij degene die in Nouhant een tentoonstelling en kampioenschappen organiseerde. En de volledige jury en verschillende deelnemers hebben hier op “Au Bout du Monde” verbleven. De Belgische “Chabo” afdeling heeft een artikel geschreven in hun clubblad over hun verblijf in de pipowagens. Maar deze kippen zijn zeker niet het enige dat Pascal op zijn boerderij in Lascoux herbergt. Er zijn duiven, kwartels, diverse soorten vogels, mini-pony’s, koeien, geiten, varkens, eenden, honden, katten, konijnen en cavia’s.
En over die cavia’s wil ik het deze keer nog even hebben. In deze maand zijn er namelijk verschillende nestjes met cavia’s geboren. En dat zorgt er natuurlijk wel voor dat we even op kraambezoek gaan. Wat is er leuker dan die kleine pluizenbollen heen en weer te zien rennen. Pascal zorgt er wel altijd voor dat de mooiste kleuren doorgegeven kunnen worden zodat er weer prachtige nieuwe cavia’s bijkomen. Bij Pascal is het dan natuurlijk ook mogelijk om van allerlei dieren de zorg over te nemen.
Wij gaan regelmatig even genieten van de nieuwe cavia’s. Ik kon het uiteraard niet laten, dus met de foto’s en de video kunt u hier van mee te genieten. Het blijft natuurlijk heel leuk om hier naar te kijken. Het is ook mogelijk om zelf een kijkje te nemen bij Pascal tijdens uw verblijf op “Au Bout du Monde”. Even een wandelingetje naar “Buurmans-Beestenboel” is dan een mooie ervaring. In de volgende nieuwsbrief kunnen we u misschien meer nieuwe dieren laten zien. Er zijn behoorlijk wat zwangere dieren. Zo moet de nieuwe geit binnenkort bevallen maar ook de pony’s hebben dikke buiken. De broedmachine zit vol met eieren dus ik denk dat we voldoende nieuws kunnen melden in de volgende nieuwsbrief over de “Buurmans-Beestenboel”. Keek op de week/maand..... Winters januari.....We hebben deze maand een behoorlijk lange periode gehad met vorst en sneeuw. Ik plaats dan natuurlijk wel regelmatig een “ochtend-foto” maar wanneer er dan sneeuw ligt dekt die ene foto dan natuurlijk niet de lading van de schoonheid van de natuur op dat moment. Ik heb daarom bedacht om u even een serie van foto’s te laten zien wat we dan tegenkomen op onze wandelingen in de sneeuw. Het is natuurlijk wel met koude handen foto’s maken maar met de gedachte dat je dan straks weer lekker bij de warme houtkachel warm kan worden met een kopje koffie maakt de winterse gedachte alleen maar mooier. Hierbij een kleine greep uit de voorraad foto’s die we gemaakt hebben.
De “Au Bout du Monde” kalender.....Ook kan ik nog even de nieuwe kalender van “Au Bout du Monde” aanbevelen. Onze kalender voor 2023 is gratis te downloaden vanaf de website en daarmee kan je nog weer even genieten van de mooie plaatjes van de directe omgeving van de camping. Het is natuurlijk dé manier om even in andere sferen te komen wanneer je de drukte van alle dag even wilt verruilen voor de rust van “Au Bout du Monde”. Geitentransport naar “Buurmans-Beestenboel”.....U heeft al kennis kunnen maken met onze buurman Pascal en al zijn dieren. En wanneer Pascal dan een mooie geit, die helemaal naar zijn zin is, ziet staan op “le BonCoin” (de Franse marktplaats) moet er natuurlijk voor transport gezorgd worden. Onze bus is groot genoeg en met z’n allen gaan we op pad om deze geit op te halen. In de geitenweide in Chénerailles worden de verkoop afspraken gemaakt en daarna moet de juiste geit nog wel even met een touw om de hoorns uit deze weide gehaald worden. Maar met wat geduld komt dit allemaal voor elkaar.
De zwangere geit wordt voorzichtig vervoerd en inmiddels staat deze in de stallen bij Pascal zijn “Beestenboel”. Het is voor de andere geiten even wennen om elkaar weer een eigen plekje te gunnen in de groep. Maar alles komt weer tot rust na wat heen en weer gebonk met de hoorntjes. Nu is het natuurlijk even afwachten wanneer deze prachtige geit leven gaat geven aan de nieuwe telgen. We houden u natuurlijk op de hoogte. We zullen het laten weten wanneer we op kraambezoek zijn geweest.  Bladerdeeg “Pâte feuilletée”..... De geschiedenis van de speciale deeg .....Eigenlijk wordt het bladerdeeg zoals we dat tegenwoordig kennen gezien als een Franse uitvinding. Dat komt waarschijnlijk door allerlei verschillende verhalen die de ronde doen over het ontstaan van dit deeg. Al deze verhalen spelen zich af in Frankrijk. Maar de meest recente verklaring van het ontstaan van het bladerdeeg vinden we in de Dictionnnaire Universel de Cuisine uit het jaar 1850. Hierin wordt vertelt dat ene Feuillet de uitvinder van het bladerdeeg is, waardoor sommige denken dat het Franse “Pâte feuilletée” hier zijn naam aan te danken heeft. We moeten natuurlijk niet vergeten dat een “feuille” ook gewoon een boomblad of een velletje papier betekend.  Het bladerdeeg in zijn huidige vorm is een ontdekking uit de 17e eeuw. Dit werd al eeuwenlang gebruikt voor gevulde pasteien, taartbodems enzovoorts. Daarbij ging het om een beslag dat veel leek op het in Spanje uitgevonden deeg voor de Arabische baklava. Dit deeg werd in flinterdunne blaadjes uitgerold en elk laagje werd besmeerd met boter of olie voordat het de oven in ging. Maar ons luchtige, golvende en goudkleurig bladerdeeg is toch echt iets anders en werd bij toeval ontdekt, zoals dat met wel meer belangrijke dingen het geval is.  Een banketbakker uit Toul had een leerjongen in dienst die Claude Gelee heette. Op een mooie dag was Claude vergeten boter bij het taartbeslag te doen. Om zijn verstrooidheid goed te maken, besmeerde hij het deeg met boter en vouwde het dubbel zonder het verder te bewerken. In de hoop dat zijn baas het verder niet zou ontdekken.
Tot zijn grote verbazing ging het deeg golven bij het bakken. Hij vond het resultaat wel aardig en besloot er maar wat op los te experimenteren. Hij rolde het deeg op verschillende manieren uit, veranderde de samenstelling en vermeerderde de hoeveelheid deeglaagjes. Toen hij naar zijn idee het ideale recept had gevonden werd dit aan de rest van de bakkerswereld bekend gemaakt. Het was natuurlijk een geweldige nieuwe manier van bakken die erg veel navolging vond.
Na zijn revolutionaire ontdekking verliet Claude echter de bakkerswereld om zich ongestoord aan zijn roeping als kunstschilder te kunnen wijden. Hij is de geschiedenis ingegaan als ‘Le Lorrain’, zijn schilderspseudoniem.  En nu kunnen we natuurlijk niet achterblijven met het geven van een recept voor het maken van bladerdeeg om croissants of pain au chocolat te maken. Hier gaan we…….. Wat heb je nodig? (Voor een goede voorraad!)
Hoe maak je het? Verwarm de over voor op 160 graden. Kneed de eerste 5 ingrediënten in 10 minuten tot een glad deeg. Rol uit tot een rechthoekige lap, leg de boter in het midden en sla alle zijkanten van het deeg over de boter naar het midden. Leg een halfuur in de koelkast. Rol uit tot een rechthoek, vouw de lap in drieën, draai een halve slag, rol weer uit en vouw nogmaals in drieën. Laat het 1 uur in de koelkast rusten en herhaal het rollen en vouwen. Rol het deeg nu uit tot de gewenste vorm (croissants (driehoeken) of pain au chocolat (rechthoeken)). Rol de driehoeken op tot croissants en vouw de rechthoeken op met wat chocolade in het midden tot pains au chocolat. Laat op de bakplaat in 2 uur op kamertemperatuur komen, bestrijk de broodjes met eierdooier en bak ze 15 minuten in de voorverwarmde oven.  Mocht het nu allemaal te moeilijk zijn of heb je gewoon geen tijd genoeg dan is het in Frankrijk altijd nog mogelijk om gewoon in de supermarkt grote vellen “pâte feuilletée” te kopen voor nog geen euro en daar je taart of croissants van te maken. Ter herinnering..... Knutsel je vakantie bij elkaar voor dit jaar.....In het bericht van vlak voor de kerstdagen hebben we u kennis laten maken met onze aktie voor het nieuwe jaar. Omdat alles duurder wordt en het einde daar nog niet van in zicht is hebben we deze aktie op touw gezet. Om u een kans te geven op een gratis verblijf op “Au Bout du Monde” knutselt u de bouwplaat van de woonagen “Cabane” in elkaar, zo maakt u dan kans op deze gratis vakantie in de echte pipowagen “Cabane”. Deze aktie duurt tot 26 februari, dan moeten jouw foto's ingestuurd zijn en ding je mee naar het gratis verblijf in de woonwagen “Cabane”.
Je kunt natuurlijk voor jezelf dit verblijf winnen maar misschien is het nog leuker om mee te doen en deze prijs weg te geven aan iemand anders. Het in elkaar knutselen van de pipowagen is natuurlijk al leuk maar een eventuele prijs dan weggeven aan iemand anders is ook heel leuk. Dus.......maak even wat tijd vrij om de bouwplaat in elkaar te knutselen en je eigen “look” aan de “Cabane” te geven en ding mee naar de mooie vakantie in de echte “Cabane”.
Klooster van Chambon-sur-Voueize..... Een mooie oude stad aan de loop van de Voueize..... Chambon-sur-Voueize herbergt een prachtige abdij en is vanaf de camping makkelijk te bereiken. Een prachtige rit van 20 minuten die je langs de rotspartijen leidt om in de vallei van de rivier de Tarde te komen. Het landschap veranderd dan ineens van licht glooiend naar rotsachtig en je zakt ineens heel snel de kloof van de rivier de Voueize in. Een magistraal gezicht.  In 857 stichtten de monniken uit Limoges hier een klooster om de relikwieën van de heilige Saint Valérie te beschermen tegen Normandische invallen. De abdij Sainte-Valérie, in Chambon-sur-Voueize in het departement Creuse, is een van de belangrijkste Romaanse gebouwen in de provincie Limousin geworden, met een lengte van 87 meter en 38 meter breed.  Het klooster werd gesticht op de plaats waar de rivieren de Tardes en de Voueize bij elkaar komen. Dit is in een regio die later de Combraille zou vormen. De meeste relikwieën van Saint Valérie, die eerder in Limoges werden bewaard naast die van Saint Martial, werden hierheen vervoerd. Het nieuwe klooster, waar omheen de stad Chambon-sur-Voueize werd gesticht, werd al snel een belangrijke plek in de regio.
Het klooster heeft twee klokkentorens. De eerste, genaamd "Tour des Bourgeois" (toren van de burgerij) is gebouwd in de 13e eeuw. Deze heeft boven een vierhoekige veranda. De tweede, genaamd "Tour du Chartrier", is gerestaureerd in de 15e eeuw. Deze toren kreeg deze naam omdat het werd gebruikt om charters (documenten met belangrijke afspraken) van het klooster op te slaan.
Wanneer je in de kerk/klooster loopt valt meteen de verrassende doorkijk op naar het altaar. Door de aangebouwde cirkelvormige portalen met vensters is er binnen een geweldig lichtspel vanuit het midden van de kerk. Dit geeft een prachtig effect waar je niet op uitgekeken raakt.
Een heel nieuw jaar voor de boeg.....
Wij proberen het eenvoudig te houden.....
We hebben weer een periode van feesten achter de rug. We gaan weer verder met de orde van de dag. Even vallen we weer in een gat dat januari heet. Maar daarmee gaan we ook weer gewoon doen. Weer gewoon aan het werk. Weer gewoon in het normale ritme. Uiteindelijk houden we het daar toch het langst mee vol.
Op onze kaart met de nieuwjaarswens hebben we dat ook geschreven.......Hoe eenvoudiger je het leven leeft, hoe mooier het wordt. De eenvoud is denk ik de sleutel voor de toekomst van ons allemaal. Terug naar de eenvoud van het dagelijkse leven. Wij doen dat voor onszelf door onze eigen groente te laten groeien in de moestuin. We leren ieder jaar weer bij om onze tuin steeds meer naar ons zin ingedeeld te krijgen. Maar dit jaar willen dan dus ook beginnen met niet alles zomaar in te vriezen maar willlen we ook weer ouderwets groenten gaan wecken. We hebben inmiddels een steriliseer pan en weckpotten bij de rommelmarkt vandaan en dit jaar gaan we hiermee aan de slag. Zonder dat de vriezers heel lang moeten draaien helpen we toch onze groente opbrengst het hele jaar door. Dit is voor ons een vorm van eenvoud.
Daarnaast kopen we tegenwoordig ons vlees bij de lokale boer. Iedere maand wordt een Charolais koe uit de eigen kudde geslacht en klaar gemaakt voor de verkoop. Dus iedere eerste zaterdag van de maand kunnen we onze bestelling ophalen. Verser en eenvoudiger kan het volgens mij niet.
Ook hebben we inmiddels een andere kachel met daarin een ovenvak. Hier maken we tegenwoordig heel veel ovenschotels in en zo kunnen we heel veel energie besparen die anders door de elektrische oven opgeslokt zou worden. Het is allemaal natuurlijk even op een andere manier plannen en nadenken maar we kunnen zo ons leven op een behoorlijk eenvoudige manier leven. En we doen dat met veel plezier.
En de vakanties die we aanbieden hier op “Au Bout du Monde” blinken dus ook uit in eenvoud. Er is hier geen “glamping” te ontdekken terwijl je hier natuurlijk wel samen met de eenvoud het meest kunt genieten van wat de natuur en de omgeving ons te bieden heeft. Je moet er alleen wel even naar leren kijken. Maar je zult versteld staan hoeveel plezier je haalt uit de meest eenvoudige dingen.
Het mooist is natuurlijk de natuur direct om je heen. Wanneer je in de ochtend lekker vroeg wakker bent heb je grote kans dat er reeën rond de pipowagens struinen. Wat verder weg kan je ook vossen spotten maar ook everzwijnen. Die komen uit de bossen uit de vallei. In het meertje bij “Au Bout du Monde” zitten regelmatig moerasbevers met jongen die je dan zwemmend voorbij ziet komen. Ook zal je aan het einde van de dag het kikkerkoor horen zingen tijdens de zonsondergang. Het is allemaal te zien en te horen wanneer je er de tijd voor neemt. Veel bijzondere vogels zijn te spotten waaronder de hop, de braamsluiper, de putter, de ijsvogel maar ook een heel arsenaal aan roofvogels.
Dus voor een prachtige vakantie voor rust, ruimte en natuur.......wees dan van harte welkom om “Au Bout du Monde”. Reserveer een verblijf in de gîte, één van de woonwagens of een plekje op de camping. Wij laten u heel graag de schitterende omgeving zien en zullen uw vakantie tot een echte natuurlijke belevenis maken.
Ter herinnering.....
Knutsel je vakantie bij elkaar voor dit jaar.....
In het bericht van vlak voor de kerstdagen hebben we u kennis laten maken met onze oudejaars-aktie. Knutsel de bouwplaat van de woonagen “Cabane” in elkaar en win een vakantie in de echte pipowagen “Cabane”. Deze aktie duurt tot 26 februari, dan moeten jouw foto's ingestuurd zijn en ding je mee naar het gratis verblijf in de woonwagen “Cabane”.
Je kunt natuurlijk voor jezelf dit verblijf winnen maar misschien is het nog leuker om mee te doen en deze prijs weg te geven aan iemand anders. Het in elkaar knutselen van de pipowagen is natuurlijk al leuk maar een eventuele prijs dan weggeven aan iemand anders is ook heel leuk. Dus.......maak even wat tijd vrij om de bouwplaat in elkaar te knutselen en je eigen “look” aan de “Cabane” te geven en ding mee naar de mooie vakantie in de echte “Cabane”.
Ook kan ik nog even de nieuwe kalender van “Au Bout du Monde” aanbevelen. Onze kalender voor 2023 is gratis te downloaden vanaf de website en daarmee kan je nog weer even genieten van de mooie plaatjes van de directe omgeving van de camping. Het is natuurlijk dé manier om even in andere sferen te komen wanneer je de drukte van alle dag even wilt verruilen voor de rust van “Au Bout du Monde”.
De Driekoningentaart.....
De taart met kroon en boon.....
Op 6 januari staat de Driekoningentaart mét kroon klaar. Deze typische bladerdeegtaart met een vulling van “frangipane” is zacht, zoet en heerlijk smeuïg. Maar wat is het voor taart en wat is de “frangipane”?
Het frangipane gebak dat met Driekoningen verkocht wordt, komt van oorsprong uit het Franse dorpje Pithivier. Het verhaal gaat dat koning Karel IX, na een bezoek aan zijn vriendin Madame Marie Touchet, door een bende Hugenoten in het bos van Orléans gevangen genomen werd. Toen de bende inzag dat het de Koning was wilden ze hun daad goedmaken door de Koning de plaatselijke delicatesse voor te schotelen. De paté, die het in die tijd nog was, in bladerdeeg beviel de vorst zo goed dat hij de pasteibakker meteen tot koninklijke patissier uitriep. De vleesvulling vanuit die tijd werd later vervangen door de “frangipane”, dat is de amandelcrème.
Er bestaat geen Driekoningentaart zonder de boon. Vroeger werd er een boon in de taart gedaan maar tegenwoordig neemt men daarvoor een stenen of porseleinen figuurtje. Iedere bakker heeft zijn eigen figuurtjes en vaak zie je ook dat deze figuurtjes verzameld worden. Ook zit er in de verpakking van de taart een opgevouwen, goudkleurige papieren kroon. Bij het serveren wordt de taart in gelijke stukken gesneden. Iedereen kiest een stuk. Vind je de “boon” in jouw stuk, dan mag je de kroon dragen en ben je koning of koningin voor een dag. Hoe die dag van de gelukkige dan wordt ingevuld, verschilt van familie tot familie… Meestal wordt er stiekem een klein merktekentje gemaakt in de taart door degene die de taart bakt en die zorgt er dan voor dat de jongste aan tafel de Koning of Koningin wordt door hem of haar het stuk taart met de “boon” (la fève) te geven.
In vroeger dagen was het nog wel de bedoeling om de taart in meer stukken te snijden dan dat er mensen om de tafel zaten. Het teveel aan gesneden stukken was voor de armen die de dag van Driekoningen langs de deuren liepen en met gezang probeerde de overgebleven stukken taart te bemachtigen. Het feest zelf staat natuurlijk voor de drie koningen die een bezoek kwamen brengen aan het kindje Jezus en hun geschenken kwamen brengen. Dit feest wordt niet zo vaak meer echt gevierd maar de Driekoningentaart wordt nog steeds volop verkocht in alle bakkerijen van Frankrijk. Het is nog steeds een grote verkoop hit.
Hoe maak je zelf zo’n taart? We hebben daar natuurlijk een recept voor gevonden en we kunnen dus meteen aan de slag. De zogenaamde “frangipane” vulling is dus een amandel vulling en daar zijn nog wel wat speciale ingrediënten voor nodig.
De bereiding:
Verwarm de oven voor op 180° C. Roer de suiker met de boter tot room. Klop 2 eieren los en doe ze erbij, samen met een snuifje zout, het amandelpoeder en de amandelessence. Roer alles mooi glad. Leg 1 vel bladerdeeg op het bakpapier op de bakplaat. Verdeel er de crème over, maar laat een rand van 1,5 cm vrij en bestrijk die met water. Stop de “boon” ergens op de vulling. Dek af met het andere deeg vel. Druk de rand aan met een vork. Maak in het midden een gaatje voor de stoom. Klop het laatste ei los met 1 eetlepel water en bestrijk er de taart mee. Bak 25 minuten in de oven, tot de taart mooi goudbruin is. Laat de driekoningentaart afkoelen op een rooster en versier voor het serveren met een kroontje van goudpapier. 
De “Au Bout du Monde” kalender van 2023..... De nieuwe kalender van 2023.....
Tradities moeten in ere worden gehouden. En dat geldt dus ook voor de kalender van camping “Au Bout du Monde”. Het hele jaar maken we foto’s van de omgeving van de camping die dan gedeeld worden op Instagram en op Facebook. En dan is het aan het eind van het jaar wel heel leuk om een selectie te maken van de meest mooie of pakkende foto uit deze hele reeks van foto’s. Alleen het maken van die selectie is best lastig. Welke foto komt dan in de kalender voor dit nieuwe jaar? Het kostte best wat tijd maar de keuze is gemaakt en de kalender is samengesteld. Je kunt hem weer downloaden vanaf de website in verschillende bestanden. Ik hoop dat iedereen veel plezier beleeft aan de kalender en misschien de plekjes die te zien zijn gaat herkennen van de wandelingen.
Ik wil dan ook nog graag wel even wat achtergrond informatie geven over de verschillende foto’s. Dit doe ik normaal niet maar voor de speciale kalender maken we een uitzondering. Hoe komen sommige foto’s tot stand en wat ging er vooraf aan het maken van de foto? Ik maak de foto’s ook altijd zonder dat er een plan bedacht is. Het gebeurt altijd spontaan en ik laat de foto ook altijd zien zoals die gemaakt is op dat moment. Zonder weinig na te bewerken. Gewoon zoals het is….en dat is ook het mooist.
Januari.
Dit is echt zo’n ochtend dat je een dikke jas en een sjaal nodig hebt. Chef was een beetje ongeduldig omdat het al een poosje geduurd had voor we naar buiten gingen. We liepen allebei te stomen met onze adem in de koude lucht. Het ongeduld van Chef veranderde in nieuwsgierigheid. Hij snuffelde zich suf omdat hij waarschijnlijk het spoor van een vos volgde. De plassen op het pad waren flink hard bevroren. Het bovenlaagje was bevroren en daaronder was het hol. Toen Chef dus ook op het ijs ging staan zakte hij er meteen doorheen en vernielde het mooie ijslaagje. Ik moest dus op zoek naar een nieuwe plas om mijn ochtendfoto te maken. Maar even later, terwijl ik op mijn buik lig, komt deze foto tevoorschijn. Wat ik van deze foto zo mooi vind…….je weet dat er een tractor gereden heeft terwijl je het eigenlijke spoor van deze tractor helemaal niet kan zien. En de zon die te zien is op de achtergrond maakt het plaatje helemaal compleet. 
Februari.
Deze foto is nog niet zo lang geleden gemaakt. Het was in de avond. We maakte een mooie wandeling in de avondzon. Eigenlijk had je een zonnebril nodig om tegen de zon in te lopen. Maar een klep van mijn pet was ook wel voldoende. We zagen wel een paar donkere wolken aankomen maar ik dacht dat het nog wel even zou duren voordat die voorbij zouden komen. Dat bleek toch een vergissing. Maar zelfs de zon was verrast door de snelle actie van de regenwolken. De zon bleef ook gewoon flink doorschijnen terwijl de regen al flink naar beneden viel. Ik rende me rot om samen met Chef op tijd thuis te zijn zonder nat te worden. Toen ik langs de werkplaats rende heb ik toch nog snel deze foto kunnen maken. Uiteindelijk duurde het toch allemaal een beetje te lang en kwamen we toch nog nat thuis. Helaas. 
Maart.
Dit is wel één van de meest makkelijke foto’s. Je komt buiten…...het is prachtig helder vries weer. We lopen de deur uit naar het weiland waar de pipowagens staan. De koeien staan nog dromerig te staan en tillen hun kop op om te kijken welke rare man er nu aan komt. En “klik”…...de foto is gemaakt. Het geeft wel een prachtig beeld van de sfeer die er op zo’n moment heerst. De kou…...de zon…...de rust…...de koeien en het uitzicht naar de rossige bergen van de “Toulx St. Croix”. 
April.
De klink van de toegangsdeur van het “Atelier du Bois”. Je kunt het je haast niet voorstellen maar achter deze deur is het complete houtatelier van “Atelier du Bois”. Binnen worden de mooiste houten projecten gemaakt en vervaardigd. De deur is nog steeds zoals hij was toen wij deze schuur in 2007 kochten. Juist de oude en gebruikte toegangsdeur is erg fotogeniek en daarom wil ik er eigenlijk ook nog niets nieuws in maken. Het zou in mijn ogen zonde zijn om deze authentieke deur te vervangen voor een nieuwe. 
Mei.
Onze oude kastanjeboom is ieder jaar zo prachtig. In alle jaargetijden is het een prachtige boom. Hij staat heel plechtig te staan voor onze voordeur en zorgt voor een prachtige entree voor de camping. We zijn heel blij met deze boom en proberen dan ook goed voor hem te zorgen. Het afgelopen jaar kwam er toevallig een bomenkenner logeren in één van de pipowagens en die kon ons melden dat de boom last had van een bepaalde soort mot. Hier hebben we inmiddels biologische maatregelen voor klaarstaan om onze prachtige kastanje te beschermen en er voor te zorgen dat hij nog lang kan blijven staan. 
Juni.
Het bospad is wel een favoriete plek voor mij om de ochtendwandeling compleet te maken. Het is wel even een beetje afdalen en daarna weer steil omhoog lopen maar we hebben het er voor over. Op dit pad kan je jezelf helemaal onderdompelen in de natuur. Regelmatig een ontmoeting met reeën of een vos is zeker geen uitzondering. De wilde zwijnen laten zich hier ook vaak horen. En wanneer het dan een mooie zonnige dag gaat worden is het hier prachtig om met de zon door de boomkruinen te wandelen en te genieten van de zonnestralen die langs de blaadjes van de bomen schieten. Deze foto was dus ook niet heel moeilijk om te maken. Je moet alleen op het juiste moment op de juiste plaats zijn. En dat waren we. En Chef, de hond, vond ook dat hij wel weer eens op de foto mocht. 
Juli.
Stel je voor…….het is de hele maand al bijna 40 graden iedere dag. Dus wanneer je in de ochtend je wandeling gaat maken is het natuurlijk al behoorlijk op temperatuur. We proberen dan natuurlijk wat schaduwrijke plekken te zoeken waar we onze wandeling kunnen doen…..dat is dan beter dan al volop in de zon te lopen. De koeien hebben eigenlijk hetzelfde idee, die willen ook niet in de volle zon en zoeken dus de schaduw op. Gelukkig is er een boom in het weiland die zorgt voor deze schaduw, alleen wordt het wel een beetje dringen om allemaal in deze schaduw te kunnen staan. En wanneer wij dan langs komen lopen gaan alle koeienkoppen onze kant op om allemaal “goedemorgen” te zeggen. Gelukkig zie ik dan toch ook dat er ook één eigenwijze koe bij is. Dat geeft mij dan weer een goed gevoel omdat ikzelf ook redelijk eigenwijs ben. Dan voel ik me weer niet zo alleen. 
Augustus.
De kampeer-camping. Niet logeren in de gîte en ook niet in één van de pipowagens…..maar met je eigen tent of caravan genieten van de rust en de ruimte van “Au Bout du Monde”. Het campingterrein aan de rand van de vallei heeft plaats voor drie kampeerplekken. Geniet van het waanzinnige uitzicht…..de ruimte…...de natuur en natuurlijk de rust. De oorverdovende stilte is voor iedereen een weldaad. Kom bij van alle stress van het dagelijkse leven en geniet van deze “Pure eenvoud”. 
September.
De hele zomer was het enorm droog en dan is het een hele verademing wanneer het dan een beetje regent. Het is eigenlijk altijd prachtig wanneer het regent of geregend heeft. Je kan natuurlijk heel boos worden op de regen maar wanneer je goed om je heen kijkt is het één groot water paradijs van waterdruppels. Je moet natuurlijk wel even goed kijken, soms zelfs een beetje dichterbij dan je misschien gewend bent, maar het is echt prachtig. Wanneer je deze simpele grassprieten bekijkt die zich voor deze gelegenheid compleet hebben uitgedost met een kleed van regendruppels is het toch een moment om helemaal stil van te worden. En de natte knieën die 't gevolg zijn van het maken van deze foto zijn dan natuurlijk helemaal niet meer erg. 
Oktober.
Deze maand is natuurlijk de paddenstoelen-maand bij uitstek. Deze maand loop je eigenlijk alleen maar met je hoofd naar beneden om de paddenstoelen te zoeken die soms heel goed verstopt zijn tussen de herfstbladeren. We zijn voor onszelf ook begonnen om paddenstoelen te zoeken die je kunt eten. We vinden dat in het begin best wel spannend maar met de hulp van de buurman van een dorpje verderop is het goed te doen. We leren iedere dag bij in het kiezen van de juiste paddenstoel. Deze parasolzwam is wel lekker groot maar om te eten wat minder geschikt. De hoed is eetbaar maar wat minder lekker. Gelukkig is hij wel fotogeniek dus daarom komt hij niet op ons bord maar in de kalender. Dan kan iedereen er tenminste van genieten. 
November.
De winter is weer in aantocht…….dat is weer goed te merken. In de ochtend kan het weer behoorlijk koud zijn. Wanneer we gaan lopen in de ochtend knarst en knispert het weer volop onder je schoenzolen. De bovenlaag van de grond bevriest weer van de nachtvorst. Dit geeft zoveel mogelijkheden om mooie foto’s te maken. Het enige dat je hoeft te toen is door de knieën te gaan en goed de grond af te speuren naar mooi bevroren dingen van de herfst. Dit is eigenlijk heel vaak zo. De mooiste foto’s maak je wanneer je op je knieën zit. Ik vind het altijd mooi om zulke foto’s te maken. Normaal zou je er heel snel aan voorbij lopen maar wanneer je op je knieën zit zie je zoveel meer mooie dingen. En dan zie je dus ook deze mooie bevroren eikenbladeren. Het landschap staat hier stampvol met eikenbomen die dan in de herfst hun bladeren laten vallen. De eik is wel één van de laatste boom die dit doet en daarom vind je tot ver in de winter deze eikenbladeren bovenop al het andere “herfst-afval”. 
December.
In de winter valt alles een beetje stil. De natuur gaat in winterslaap en daarmee het hele leven eigenlijk ook een beetje. De dagen worden erg kort en dus ook de tijd dat je daadwerkelijk iets kan doen buiten en in de werkplaats. Het leven speelt zich dus meer binnen af rondom de kachel. En wat is dan het allerbelangrijkste……..een voorraad kachelhout die goed droog, goed gekloofd en goed op lengte is. Dit is natuurlijk al gebeurd toen het nog zomer was maar het leven in de winter kan alleen maar doorgaan wanneer het houthok nog steeds goed en droog hout kan leveren. Dus wat is het allerbelangrijkste…….het houthok. En dat het winter is kan je op deze foto ook wel goed zien lijkt me. Download de "Au Bout du Monde-kalender" hier.....Atelier du Bois..... Een echte kasteelkast.....
Het atelier gaat ook gewoon door met de productie van de opdrachten. In dit geval is het ook weer een interieur opdracht. In de vorige nieuwsbrief lieten we ook al een interieur opdracht zien. Toen was het een imitatie-schouw waar een TV ingebouwd is. Nu is het een kledingkast voor in de kleuterkamer. En dit ontwerp was echt aangepast aan het thema van de Franse ridders.
In massief grenen hebben we een echte kasteelkast gemaakt. Een kledingkast helemaal in de sferen van de ridders. Voor op een stoere kleuterkamer. In het atelier hebben we de kast in massief hout gemaakt en later heeft de klant de kast geschilderd en werd het een echte kasteelkast.
De kast is voorzien van een mooie getoogde poort. Dit is natuurlijk de kasteelpoort. De scharnieren zijn ook speciaal besteld en maken de kasteeldeuren helemaal compleet. Dan nog wat stoere klossen waar de scharnieren op gemonteerd worden en je waant je in de middeleeuwen. De kroon van de kast is dan natuurlijk voorzien van kantelen. Daar is met een kasteel natuurlijk niet aan te ontkomen.
Nadat we de kast geplaatst hebben is de klant aan het schilderen en lakken gegaan. De deuren worden gebeitst en de kastromp kreeg een kasteelmuur uiterlijk. Het eindresultaat is helemaal wat we er van verwacht hadden. En met flinke trots laten we het dan ook graag zien in onze nieuwsbrief. Laten we hopen dat er nog eens meer van deze opdrachten komen. Het is een leuke afwisseling met de grote schuur- en staldeuren en luiken die we normaal maken.
Mijn welgemeende excuses.....Even afwezig op Facebook en Instagram.....
Ik moet u nu echt iets opbiechten. De laatste weken is het stil geweest op onze Facebook-pagina en Instagram-account. In het normale plaatste ik een aantal keren per week een natuurfoto die rondom “Au Bout du Monde” was genomen. Het was een gewoonte geworden waar ik met veel plezier aan werkte. Het was echt een klusje bij de koffie wanneer ik terug kwam van mijn uitlaat rondje met “Chef” de hond. De foto’s die ik plaats zijn dan eigenlijk helemaal vers van de pers.
Het kost natuurlijk best even wat tijd om dit allemaal voor elkaar te krijgen. Stel u zich voor…...eerst moet er natuurlijk een foto uitgezocht worden. Dat is soms al wel een klus omdat ik er soms best wel veel maak. Dan komt daar nog even een tekst bij. In het Nederlands is dat niet zo ingewikkeld maar diezelfde tekst moet dan ook nog een beetje vertaalbaar zijn naar het Frans. Wanneer dit klopt kan de foto op Instagram geplaatst. Dan delen op Facebook, delen in Google Maps en delen met verschillende mensen via de mail. Dan maak je er soms nog een “storie” van voor Instagram en Facebook en de klus is weer geklaard. Maar dan zijn we wel twee koppen koffie verder.
En dan nu mijn excuses. Die wil ik graag aanbieden omdat er de laatste tijd niet veel gebeurt. Na alles wat er dit jaar is voorgevallen zijn we nu in het najaar een beetje tot rust gekomen nadat alles ook hier in Frankrijk een beetje tot rust kwam. Het seizoen is voorbij en we kunnen weer tot onszelf komen. Maar nu ik in deze modus zitten kan ik me er gewoon niet toe zetten om iedere ochtend te zorgen dat er een mooie natuurfoto te zien is op social media.
Maar ook hier is gelukkig een oplossing voor gevonden. De foto’s worden natuurlijk nog steeds gemaakt tijdens de wandelingen met Chef de hond. Dus ik had bedacht om deze keer in de nieuwsbrief een diaserie te plaatsen met de mooiste foto’s van de afgelopen weken. U krijgt dan wel in één keer het hele herfst gevoel van “Au Bout du Monde” over u heen waar we normaal iedere dag een beetje van zouden doen. Dus ga er maar eens goed voor zitten en geniet van “de herfst in Au Bout du Monde” in vogelvlucht.
Reparatie van het dak van het woonhuis.....Alle schade van de hagel van juni is nu weggepoetst.....
De schade die we dit jaar hadden vanwege een ongelooflijke zware hagelbui is in de nieuwsbrief de revue al gepasseerd. We hebben het meeste al gerepareerd. De auto heeft een nieuwe voorruit, alle deuken zijn ook weer glad gemaakt, het dak van de camping-badkamer is vernieuwd en het hele dak van de werkplaats is gerepareerd. Het enige dat nog moest gebeuren was het dak van het woonhuis en de aangrenzende gîte.
Inmiddels hebben we een echte dakladder die we hebben gekocht om het dak van de werkplaats ook te repareren. We hebben er wat aanpassingen aan toegevoegd en de ladder is nu ook goed te gebruiken voor het dak van het woonhuis. De schade was hier niet zo heel groot en na een aantal dagen klimmen en klauteren waren alle kapotte pannen vervangen door nieuwe.
We hadden een aantal droge dagen uitgezocht om deze klus te klaren. Zelfs zo aan het eind van november moesten er nog aardig wat zweetdruppels weggeveegd worden vanwege de zon. Die deed erg goed zijn best om het werk nog zo aangenaam mogelijk te maken. Dat was in ieder geval heel fijn. De derde dag was de klus helemaal voor elkaar en nadat ik alle ladders en kruiwagens weer had opgeruimd is het nog een kwartier droog gebleven en daarna is het flink gaan regenen. Soms moet je ook een beetje geluk hebben. En dat hebben we dus gehad.
“Tour de France” in de buurt..... De route van de “Tour” is nu definitief.....
De route van de “Tour de France” van 2023 is nu echt officieel bekend gemaakt. Het bericht dat vorige maand uitlekte over de route gaf een totaal ander beeld van de “ronde van Frankrijk”. “Au Bout du Monde” lag in dat geval echt twee weken lang in het middelpunt van de “Tour”. Nu de definitieve route bekend is blijkt wel dat het nogal afwijkt van de vorige versie. Maar we gaan de mogelijkheden die overblijven natuurlijk wel even op een rijtje zetten.
De eerste rit die in de buurt komt is de achste etappe op 8 juli. Deze gaat van Libourne naar Limoges. De aankomst in Limoges kan dan natuurlijk bekeken worden. De stad Limoges is de hoofdstad van onze provincie de Limousin. Limoges is een prachtige oude stad met oude winkelstraatjes en daardoor uitermate geschikt om lekker doorheen te slenteren.
De volgende etappe is negende die van St. Leonard de Noblat naar de Puy de Dôme. Deze etappe zal door het zuiden van de Creuse gaan richting de Puy de Dôme. Deze mythische oude uitgedoofde vulkaan is al vaak bezocht door de bezoekers van “Au Bout du Monde”. Een prachtige plek om te zijn vanwege het uitzicht over de verschillende departementen. Met de finisch van de “Tour” op de top van deze vulkaan kan het alleen maar een enorm evenement worden.
Dan is er de volgende etappe die vertrekt vanaf het parc Vulcania naar de Issoire. Ook dit is allemaal goed van dichtbij te beleven. De route gaat dan ook behoorlijk dichtbij Clermont Ferrand voorbij. En dan is er nog een volgende etappe. Het sluitstuk voor het gedeelte van de “Tour” in het centrum van Frankrijk.
De etappe van Clermont Ferrand naar de hoofdstad van de Allier “Moulins”. Moulins is natuurlijk ook een prachtige stad om te bezoeken voor de finish van de “Tour”. Maar het parcours van deze etappe komt ook nog heel dicht in de buurt van onze eigen stad. Montlucon. Ook hier is het dan geweldig om de lange stoet van fietsers voorbij te zien komen. Nu de organisatie van de “Tour” de etappes hebben vrij gegeven moeten de exacte routes nog wel gemaakt worden. Dus zodra we daar iets meer van weten gaat dat ook meteen de nieuwsbrief in natuurlijk.
Maar vanaf 8 juli tot en met 12 juli staat het centrum van Frankrijk dus helemaal in het teken van de “Tour de France”. Ook u kunt daar dan getuige van zijn. Wees er op tijd bij met uw reservering. De eerste plekjes zijn inmiddels al bezet maar in de pipowagens en op de camping is nog plaats voor de echte “Tour-liefhebbers”. Kijk snel nog even bij onze beschikbaarheidskalenders. Voor de exacte info kunt u natuurlijk ook op de officiële website van de Tour kijken.
“Au Bout du Monde” klaar voor 2023..... Nieuwe folder en de reserveringskalender is open.....
Het afgelopen jaar is door onze familie omstandigheden flink in het water gevallen. Onze aandacht was meer in Nederland dan alles wat gedaan moest worden voor de camping en al het werk dat gedaan moest worden in de werkplaats. Eigenlijk hebben we de boel een beetje moeten laten gaan zoals het ging. We hebben het seizoen nu af kunnen sluiten en daarmee dus voor ons het hele vakantieseizoen. De rust voor “Au Bout du Monde” is wel even lekker maar het is natuurlijk wel van korte duur. We moeten aan de slag voor het komende jaar.
Om te beginnen is de website weer helemaal klaar gezet voor het komende jaar. “Au Bout du Monde” gaat weer open vanaf 1 mei 2023. De maanden juli en augustus zijn weer ingericht voor het hoogseizoen en tot en met 30 september is het mogelijk om weer een onvergetelijke vakantie te boeken in Les Trois Taillants. De kalenders voor de reserveringen staan weer open voor het nieuwe jaar en ook de tarieven zijn weer bepaald. Ga naar de pagina voor de reservering om de beschikbaarheid te kijken voor uw favoriete plekje. De gîte, één van de pipowagens of een plekje op de camping…..het is allemaal weer mogelijk om te reserveren. Op de reserveringspagina vind u ook een formulier waar u uw reservering kan aanvragen.
Bij het nieuwe vakantie-seizoen hoort dan natuurlijk ook een nieuwe folder van “Au Bout du Monde”. En die hebben we dan ook gemaakt. We delen deze dan ook fysiek uit aan mensen die deze folder willen geven aan vrienden en kennissen maar het is natuurlijk ook mogelijk om de folder vanaf onze website te downloaden en te printen. Zodat iedereen die de info wil hebben hierover kan beschikken. We hebben de folder in diverse mogelijkheden klaarstaan op de website om te downloaden. Ga hiervoor naar de volgende pagina en bekijk de nieuwe folder. Stuur hem door of download en print deze om uit te delen. Bij voorbaat willen wij u bedanken voor alle acties die meer mensen bekend maken met ons landgoed.
Atelier du Bois..... Een nieuwe schouw met TV trucje.....
In het “Atelier du Bois” gaat het werk ook gewoon door. En ook deze maand is er een project klaar en opgeleverd. Het gaat hier om een echt interieur stuk. Weer eens iets anders dan een schuurdeur of luiken. We hebben namelijk een mooi ontwerp gemaakt van een schouw. In dit geval wordt het rookkanaal niet meer gebruikt maar is het nog wel aanwezig. De schouw die we nu gemaakt hebben is dus geen schouw die gebruikt gaat worden voor de verwarming. De schouw is wel het middelpunt van de woonkamer en daarom wordt het dus een schouw met de tv als middelpunt.
De eerste ontwerpen worden gemaakt en de afspraken over de afmetingen en materiaalgebruik worden in dit stadium allemaal besproken en afgesproken. Wanneer dit allemaal klaar is gaan we aan de slag. De hele schouw wordt gemaakt van onbehandeld MDF zodat het eindresultaat geschilderd kan worden. Dit gaat de klant zelf doen.
Dan kunnen we aan de slag in de werkplaats. Wat de truc is in deze schouw is de plaats van de tv. Die zit vrij laag bij de grond maar daardoor wat minder aanwezig in de kamer. Wanneer er tv gekeken gaat worden kan het hele paneel waar de tv aanhangt omhoog gehaald worden en kan de tv goed bekeken worden. Dit mechanisme bepaalt daarmee ook de verdere maatvoering van de schouw. We beginnen dus met het hefmechaniek van de tv. Hier omheen wordt de hele schouw gemaakt.
De zuilen aan de zijkant worden ingericht als kastjes waar alle apparatuur in geplaatst kunnen worden die nodig zijn voor de tv, zoals de ontvanger en de afstandsbediening. Ook de kabels worden zoveel mogelijk weggewerkt en verdwijnen achter het paneel van de tv. Het geheel is dus kant en klaar opgeleverd. Nu is het nog een kwestie van schilderen maar dat gaat de klant zelf doen. Het is voorlopig een mooi geheel geworden en iedereen is tevreden met het geheel.
Toussaint (allerheiligen)..... Een feestdag in Frankrijk.....
Eén november is in Frankrijk een belangrijke dag. Het feest “Toussaint” (allerheiligen) is een belangrijke gebeurtenis voor de hele bevolking. Om te beginnen is het een nationale feestdag en bedoeld om stil te staan bij alle overledenen, en dan met name in de familie. Vanuit de geschiedenis blijkt dat 1 november dan eigenlijk niet helemaal de goede datum is maar dat is iets wat gewoon komt omdat iedereen op deze datum vrij heeft.
De Fransen vinden dit feest zo belangrijk dat de vakantie die wij in Nederland herfstvakantie noemen rondom deze eerste november gepland is. Deze “Vacances de la Toussaint” zijn dus ook echt familie vakanties. Maar het is op de eerste november de bedoeling om naar het graf van overleden familie te gaan en de stenen te versieren met bloemen, kaarsen of Toussaint afbeeldingen. In Frankrijk is de chrysant “de” uitverkoren bloem om te gedenken.
De chrysant is dus “de” bloem om het graf te versieren en dus niet om chrysant-bollen bij de voordeur te zetten. De Fransen zullen dan de gedachten hebben dat jij jouw voordeur als een grafkist ziet. Of wanneer je aan iemand een bosje chrysanten geeft je diegene meer dood wenst dan geluk wilt brengen. Dat is en blijft toch wel een gevoelig punt in Frankrijk. Maar speciaal voor Toussaint verrijzen er tenten bij de supermarkten speciaal voor de verkoop van de bol-chrysanten voor het feest. Er zijn natuurlijk veel Nederlanders die in Frankrijk wonen en het gewoon mooi vinden om wel deze bloemen rondom hun huis neer te zetten en de Fransen zullen dit tot in lengte van dagen gewoon niet begrijpen. Het blijft bijzonder hoe twee landen dan toch enorm kunnen verschillen in kleine dingen.
De geschiedenis laat zien dat de viering vanuit de katholieke kerk eigenlijk bedoeld was om alle heilig verklaarden te gedenken. Dit gebeurde dan op 1 november en dat begon al met vieringen in de kerk de avond van 31 oktober. De datum van 2 november was dan bedoeld om in de familiekring de overledenen te gedenken maar omdat de nationale feestdag op 1 november is, is dit allemaal een beetje in elkaar geschoven. Dus er zijn 2 vieringen: op 1 november de “Verering van alle heiligen” en op 2 november de zogenaamde “Herdenking van de getrouwe doden”.
Onze Franse buren, die in Limoges wonen en hun geboorte/vakantiehuisje naast ons hebben, komen steevast op deze datum even terug naar hun geboortegrond om bloemen te zetten op de familiegraven. En zoals ieder jaar is het echt de moeite waard om even een blik te werpen op de begraafplaatsen. De enorme bloemenzee en de kaarsen die branden is dan zeker een overweldigend gezicht.
Tour de France 2023.....“Au Bout du Monde” in het centrum van de Tour 2023.....
We beginnen deze nieuwsbrief met heel goed nieuws voor de liefhebbers van de Tour de France. Het nieuwe parcours van 2023 is nog niet officieel bekendgemaakt maar wij kunnen u al vertellen dat “Au Bout du Monde” dit jaar in het middelpunt ligt van verschillende ritten. Het wordt een jaar waar je heel veel verschillende mogelijkheden hebt om de “Tour” op heel veel verschillende manieren te bekijken.
We zullen voor u de mogelijkheden even op een rijtje zetten.
De eerste datum om goed te onthouden is 7 juli. Dan is er de aankomst van de etappe Perigeux – Lac de Vassiviere. Dit meer ligt in het zuiden van de Creuse en is ongeveer 80 kilometer van de camping vandaan. Het is al een prachtige plek om te zien en die middag is er dus de finish van de “Tour”.
Dan is er de volgende dag op 8 juli het vertrek vanuit de stad Limoges. Dit ligt net over de grens van de Creuse en de Haute Vienne. Het is de hoofdstad van de Limousin en ook een prachtige stad om te bezoeken. Maar op deze 8 juli van 2023 vertrekt de “Tour” hier voor de etappe Limoges – Parthenay. De stad Limoges ligt ongeveer 130 kilometer van camping “Au Bout du Monde” vandaan en dat vormt dus de tweede mogelijkheid om dit spektakel te kunnen zien.
Dan is er op 12 juli de etappe Tours – Bourges. De aankomst in de stad Bourges is vanaf de camping ongeveer 120 kilometer rijden. Bourges is op zichzelf al een prachtige stad om te zien. En met de finish van de etappe is het voor de fans van de “Tour de France” is het feest die dag helemaal compleet.
Op 13 juli is er een tijdrit bij de stad Sant-Amand Montrond. Deze stad, die op een afstand van ongeveer 55 km van de camping ligt, is een mooie kleine stad in het heuvellandschap van het departement Cher. Omdat het een tijdrit is vinden de start en de finish hier ook plaats. Daarbij is het dan ook mogelijk om alle rijders afzonderlijk voorbij te zien komen.
En dan de belangrijkste dag om te houden. Op 14 juli, de natioinale feestdag “Quatorze Juillet”, is er de etappe Montluçon – Clermont Ferrand. Dit is natuurlijk helemaal een thuiswedstrijd voor de bezoekers van “Au Bout du Monde”. De start in Montluçon is bijna in de achtertuin. Ongeveer 20 km van de camping is deze “Dunlop”-stad een beetje onze stad geworden. Hier halen wij boodschappen, bouwmaterialen, onderdelen voor de auto en grasmaaiers….noem het maar op. En dan is hier dus de start van deze etappe. We mogen het natuurlijk wel een klein feestje noemen.
Wanneer je dan na de start snel in de auto stapt is het mogelijk naar Clermont Ferrand te rijden voor de finish. Dit is de grote “Michelin”-stad en dus eigenlijk een soort van concurrent. Maar vandaag dus niet. Clermont is ongeveer 130 km van de camping en ook prachtig om te bekijken. Maar voor de fiets-fans zal die dag alleen maar de finish van de “Tour” belangrijk zijn om te bekijken. En wanneer je dan de finish hebt meegemaakt en je bent de caravaan nog niet zat is er nog een laatste mogelijkheid.
De dag erna op 15 juli is er de etappe van Clermont Ferrand – Chalmazel. De start is dan natuurlijk weer in Clermont Ferrand en dan kan je de “Tour” weer even uitzwaaien. De hele “Tour”karavaan verlaat dan ons gebied weer maar we hebben dit jaar wel heel veel “Tour de France” in onze regio. Dus wanneer je echt die grote “Tour-fan” bent is het mogelijk om vanaf 7 juli tot en met 15 juli je helemaal onder te dompelen in het grote “Tour”-feest. Het is dan wel raadzaam om je plekje op “Au Bout du Monde” zo snel mogelijk veilig te stellen, dus reserveer alvast zodat je niets zal missen van de “Tour de France 2023”.
Blijf iedere maand op de hoogte van het nieuws en schrijf je in voor de nieuwsbrief van camping "Au Bout du Monde".De schade van afgelopen jaar.....Dak reperatie van het atelier.....
In juni van het afgelopen jaar hebben we hier in de Creuse te maken gekregen met een waanzinnige hagelbui die voor heel veel schade gezorgd heeft. We hebben al veel van deze schade weg kunnen werken. Zo is de auto al voorzien van een nieuwe voorruit in een garage in Montluçon en zijn alle 240 deuken die in het metaal zaten netjes eruit gehaald door de uitdeuker in Evaux les Bains. Tot zover de auto. Daarna is het dak van camping badkamer vernieuwd. Dat is de afgelopen zomer gebeurd met de hulp van Anton. Er zijn nieuwe cement gebonden glasvezel golfplaten op gekomen en dat zorgt voor een goed verstevigd dak.
Maar er wachtte nog steeds een flinke klus. Een klus op behoorlijke hoogte. Het dak van het atelier heeft heel veel gebroken dakpannen die dus vervangen moeten worden. Een partij nieuwe pannen hadden we al kunnen bemachtigen na wat speurwerk. Je moet tegenwoordig goed zoeken want de handel in dakpannen staat inmiddels behoorlijk onder druk. Iedereen zoekt nieuwe pannen na deze grillen van de Franse natuur. Inmiddels heb ik ook een speciale dakladder kunnen kopen en zouden we dus van start kunnen gaan met het vervangen van de pannen. Maar toch moeten we er behoorlijk wat moed voor bij elkaar rapen om een start te gaan maken.
We hebben er natuurlijk wel even goed over kunnen nadenken voor we van start gingen. Eerst moet er nog een speciale steun gemaakt worden voor de normale ladder. Deze moet wel tegen de muur steunen maar toch ook voorbij de dakrand steken om makkelijker het dak op te gaan. Dus daar werd eerst nog wat tijd in gestoken. En daarna konden we de nieuwe dakladder in elkaar zetten en uitproberen hoe we deze goed kunnen gebruiken. Het is allemaal even een beetje wennen en uitproberen hoe alles goed en handig kan werken. En nadat we de eerste voorzichtige schreden op het dak hadden gezet ging de klus steeds vlotter. Maar het totale dakoppervlak is ongeveer 200 m2 en het kost nogal wat tijd om alles na te lopen en te repareren.
Het is nogal vermoeiend om continue op de ladder te staan, dus we hadden bedacht om iedere dag te beginnen met een stuk dak te vernieuwen. Wanneer we iedere dag een stukje doen is het niet zo vermoeiend en hebben we ook nog de mogelijkheid om andere klussen te kunnen doen. Niet alleen “op” het dak van de werkplaats is er werk maar ook “onder” het dak. En ook daar is het belangrijk dat het werk een beetje doorgaat. Hier schrijf ik nog uitgebreid over verderop in de nieuwsbrief.
Maar zo langzamerhand gaan we het hele dak over en wordt met iedere kapotte pan die we verwisselen voor een nieuwe het dak van de werkplaats weer meer waterdicht. Hier zijn we natuurlijk superblij mee. We kunnen de winter niet ingaan met een lek dak waar alle machines onder staan. En daarbij is het werken op deze hoogte wel heel mooi. Het uitzicht is bijzonder. Je ziet het landgoed “Au Bout du Monde” maar zelden op deze manier. Dus dat maakt het werk een stuk aangenamer.
En uiteindelijk zijn we dan bij het laatste hoekje van het dak. Hier is het houtwerk behoorlijk slecht. Dit was al wel een aantal jaren zo dus gaan we deze hoek nu ook maar eens goed aanpakken. Gelukkig hebben die laatste dagen ook nog hulp van Jaap. Dit is natuurlijk er handig. En met het vernieuwen van het hout waar de pannen op liggen krijgt de reparatie van het dak van de werkplaats zijn volledige voltooiing. Op naar de volgende daken maar die zullen nog even moeten wachten.
Atelier du Bois.....De trap voor de klokkentoren van de kerk in Nouhant.....
Ik heb al een langere tijd geleden melding gemaakt dat de gemeente Nouhant gevraagd had om een nieuwe trap voor de klokkentoren van de kerk. Het maken van de offerte stamt al van anderhalf jaar geleden. Maar met de laatste afspraken en de handtekening van de burgemeester is het helemaal voor elkaar gekomen. Voor het onderhoud van de kerk moet ook subsidie aangevraagd worden en toegekend. Dit zorgt over het algemeen voor de lange tijden dat er echt afspraken gemaakt kunnen worden. Maar nu alles goedgekeurd en getekend is kunnen we aan de slag.
Om te beginnen gaan we nog maar een keer goed meten en kijken want het is al wel een hele tijd geleden dat ik de situatie heb opgenomen. En daarbij kan ik dan de kerk ook eens goed bekijken. Dat is er ook nog nooit van gekomen. Samen met de beheerder van de kerk en de secretaris op het gemeentehuis wordt bekeken wat handig is. In het najaar komt er een bedrijf om de klok te renoveren en die wordt met een kraan uit de klokkentoren getild. Het dak gaat er dus vanaf. En op dat moment wordt dan ook mijn trap met diezelfde kraan in de klokkentoren getakeld. Ik hoop dat dit allemaal zo gaat gebeuren.
Maar ik kan in ieder geval aan de slag in de werkplaats. Ik ga ervoor zorgen dat de trap helemaal klaar staat voor het geval er ineens een bericht komt dat de kraan ineens klaarstaat om mijn trap naar binnen te tillen. We wonen hier wel in Frankrijk en de meeste aannemers hier hebben de gewoonte weinig te communiceren en ineens voor je neus te staan. Dus we zorgen gewoon dat de spullen vast klaar staan, dan kunnen we ook niet verrast worden.
Het maken was best een uitdaging omdat de totale lengte vijf meter was. Mijn werkplaats is daar eigenlijk niet op ingericht en moet er dus af en toe wat geïmproviseerd worden. Maar juist dat improviseren is onze beste eigenschap. Er komt dus een prachtige trap van 5 meter lang met een leuning. De foto’s laten duidelijk zien hoe alles gemaakt is en hoe de trap er nu uiteindelijk uitziet. Hij ligt nu klaar voor het transport naar het kerkgebouw in Nouhant. Wanneer dat gebeurt laten we dat natuurlijk weer uitgebreid zien in de nieuwsbrief. We zijn er zelf best een beetje trots op. Er wordt natuurlijk ook veel over gesproken in het dorp dat wij de nieuwe trap maken voor de kerk.
De natuur laat zich filmen.....De vos en de eekhoorn.....
We zien natuurlijk wel vaker van alles rondlopen bij ons in Les Trois Taillants. Dan hebben we het over reeën, vossen, marters en wilde zwijnen. Het maakt de wandelingen die ik maak met Chef de hond natuurlijk erg mooi. Maar over het algemeen is het haast ondoenlijk om dit allemaal netjes voor de camera te laten gebeuren. Het gaat te snel of het is te ver weg. Er is natuurlijk altijd wel wat. En dan hebben we het nog niet eens over het feit dat je zelf vaak te verbaasd en verwonderd bent om er ook maar over na te denken om je telefoon te pakken en een opname te maken. Met als gevolg dat je dan natuurlijk veel te laat bent.
Maar soms zit het toch mee en is het geluk aan jouw kant. Soms zijn de dieren zo bezig met hun eigen dingen dat ze het gewoon niet doorhebben dat ze bekeken worden. En dat geluk had ik de afgelopen week. Een vos was zo druk bezig een reukspoor te volgen dat hij het niet merkte dat ik aan de andere kant van de rij struiken stond te kijken. Ik kon hem redelijk voor de telefoon krijgen. Later liep ik om de rij met struiken heen en stond ik oog in oog met hem. Dit duurde toen natuurlijk niet erg lang. Hij keek heel even, draaide om en liep weg. Maar ik heb het wel een beetje op de video staan. Dat wil ik toch graag met u delen.
Ook Annette had geluk. Dit keer vanuit het huis. We zien in deze tijd veel eekhoorns bezig met het verzamelen van een wintervoorraad. Bij de oprit van ons huis en die van de camping is het in de ochtend een drukte. Iedere ochtend zijn er verschillende eekhoorns druk bezig om de kastanjes van onze kastanjeboom te verzamelen. Ze worden overal en nergens in de grond gestopt. Alles bij elkaar is het een prachtig gezicht. Annette heeft een mooie video kunnen maken vanuit het raampje van de voordeur. We kunnen u dus op deze manier mee laten genieten van ons ochtendplezier met de eekhoorns hier op “Au Bout du Monde”.
Groot feest in Nouhant.....Het “Fête de la batteuse”.....Nouhant is natuurlijk maar een klein dorpje in de Creuse en u zult zeggen dat er niet zoveel gebeurt. Toch kunt u zich daar zomaar in vergissen. Onder het oppervlak van het slaperige dorp bevindt zich een hele actieve groep met mensen die ieder jaar een enorm feest organiseren. In de maand augustus worden alle registers open getrokken en alle spullen worden opgepoetst om zich weer eens te laten zien. En waar hebben we het dan over…..  Het “Fête de la batteuse” is een jaarlijks terugkerend feest. Het feest van de dorsmachine is inmiddels uitgegroeid tot een feest van herkenning van heel veel oude machines, tractoren, auto’s en alles wat daar mee te maken heeft. De vereniging heet “Le club des vieilles poulies” heeft tot doel om hun oude dorsmachine te laten zien. En dan natuurlijk wel werkend zoals dat vroeger gebeurde. Daarbij hebben ze ook veel oude tractoren die weer rijdend gemaakt worden en geëxposeerd worden. Het geeft natuurlijk heel veel restauratie en herstel werk.
 De grote houten dorsmachine is nog wel steeds het grote middelpunt van het feest. Aangedreven door een enorme leren riem die op zijn beurt weer wordt aangedreven door een oude gerestaureerde tractor. Daar omheen staan dan heel veel oude machines opgesteld die allemaal netjes onderhouden en gerestaureerd zijn. De meeste kan je dan ook draaiend bekijken. Het is echt een happening en wanneer je van nostalgie houdt kun je hier je ogen uitkijken. Er is dit jaar een overzichtsfilm van het feest gemaakt. Deze mag ik met goedkeuring van de club aan u laten zien via onze nieuwsbrief. Nicolas Roque is de voorzitter van de club en heeft persoonlijk de goedkeuring gegeven. Ook onze buurman Aurelien van een paar huizen verderop is een heel actief lid van de club. Door hem zijn we in contact gekomen met de club. Voor deze buurman heb ik al diverse nieuwe houten onderdelen gemaakt die nodig waren voor het herstel van de machines. Dat is natuurlijk leuk om daaraan mee te helpen om de oude machines weer draaiend te krijgen. Zoals ik al zei wordt er ieder jaar een feest gegeven en deze film is al wat ouder maar het is toch erg leuk om al deze oude machines zo goed te kunnen bekijken tijdens dit feest. Bekijk ook hun facebookpagina . Onze gasten aan het woord.....Een fantastische vakantie, onvergetelijk, en mooie herinneringen gemaakt.....Dit zijn de woorden van Jenny en Aad. Zij verbleven bij ons op “Au Bout du Monde” en toen ik de vraag stelde of zij iets wilden schrijven voor de nieuwsbrief kwam er heel enthousiast “maar natuurlijk” als antwoord. Dit zijn de vakantie belevenissen in een notendop. Dank jullie wel voor je prachtige verhaal en we zijn heel blij dat het jullie goed is bevallen hier op ons plekje in Frankrijk.
Vakantie in Frankrijk 2022 Creuse, 25 Les Trois Taillants “Au Bout du Monde” Een fantastische vakantie, onvergetelijk, en mooie herinneringen gemaakt. De temperatuur was de gehele week ongeveer 33 graden maar om vakantie te houden was dit prima te doen, zeker wanneer we daarna lekker konden ontspannen in het zwembad en van de schaduwrijke plekken die je kunt vinden bij deze geweldige camping. Ook in de Gite, was het heerlijk koel, een verademing!. Het was voor ons echt een verrassing toen we zondag 1 augustus aankwamen, en heel hartelijk werden ontvangen , daarna heerlijk in de koelte van de Gite konden bijkomen van de reis.
Want ja, das wel een dingetje natuurlijk…..die afstand. Dit hadden we op de heenreis opgelost door de reis in 3 delen te splitsen en dus ook nog een bezoek gebracht aan Ieper, een stad die voor ons heel veel indrukwekkende herinneringen bewaard,….Deze week heeft ons een thuisgevoel gebracht, en fantastische terugblikken en vooruitzichten gegeven….Zeker weten we nu dat we weer terug gaan naar deze mooie rustgevende plek in het midden van Frankrijk, Creuse.
Een prachtig landelijk gebied, waarin we steeds opnieuw werden verrast op de mooiste kasteeltjes, zomaar te midden van de weilanden, mooie historische middeleeuwse gebouwen en kerken, die toch ook weer een bijzondere harmonie brachten tussen vroeger en nu…..Elke dag kregen we een heerlijk ontbijtmand gevuld met overheerlijke lekkernijen zodat we ons echt op vakantie voelden.
We reden dagelijks verschillende routes, iedere keer een andere windstreek, en bezochten we o/a, het oude centrum van Montlucon, Boussac, Touls-Saint-Croix , Gouzon, en natuurlijk Pierres Jaumâtres, de bijzonder steen/rots formaties waarover u in de vorige nieuwsbrief alles heeft kunnen lezen. ‘Savonds hielden we ons bezig met een gezamenlijke therapievorm, het bewateren van de moestuin, onkruid wieden, groente oogsten en heerlijk in de schaduw bijkletsen en nieuwtjes en informatie delen.
 Ook een kampvuur ( natuurlijk extra beveiligd en volop water in gieters erbij voor geval van nood,…windvlaag of vuurspetters……) prachtige zonsondergangen, die echt iedere dag weer anders waren. Vrijdagmiddag met elkaar appels geraapt, geplukt, en geschild voor de appelmoes. Dit maakte dat ik me weer voelde zoals vroeger, wanneer ik als kind ook graag mocht helpen en het gaf me wederom een geluksgevoel. Dit moeten we koesteren.  De terugreis hebben we in 1keer afgelegd maar wel op ons eigen tempo, geen tolwegen, maar heerlijk binnendoor,. De afstand is dan 50 kilometer minder, je doet er langer over maar het is de moeite waard en ook nu kwamen we weer bijzondere plaatsen tegen, oá in het Champagne gebied, waar we Het Monument van Navarin tegenkwamen en bezichtigd hebben. In de streek van Suippes aan de rivier de Marne werden tijdens de Eerste Wereldoorlog hevige gevechten geleverd door het 4de Franse leger. De Eerste Slag van de Champagne in 1914, de Tweede Slag van de Champagne in 1915 en De Slag des Monts de Champagne in 1917 werden hier uitgevochten.  Het monument bevat zowel een kapel als een crypte. In de crypte bevinden zich de overblijfselen van de niet-geïdentificeerde soldaten. Het aantal bedraagt meer dan tienduizend en zijn van verschillende nationaliteiten. Gouraud, die het bevel voerde in 1916 over het IVde leger in de Champagne werd later, in 1946, op diens verzoek begraven in de crypte. Heel indruk wekkend!
Al met al was dit een onvergetelijk vakantie!! Bram en Annette, heel erg bedankt voor de gastvrijheid en de goede zorgen. We komen zeker nog weer terug!! Keken op de (afgelopen) weken.....Atelier du Bois.....We hebben het al meerdere keren gemeld in de nieuwsbrief dit jaar. We hebben een ontzettend druk jaar achter de rug met het overlijden van mijn beide ouders. Dat bracht dan dus ook met zich mee dat het ingeplande werk van de werkplaats op de lange baan geschoven moest worden. Nu moest er dus, tijdens het vakantieseizoen, een behoorlijke inhaalslag gemaakt gaan worden in de werkplaats. We zijn daar nog steeds mee bezig maar we lopen een klein beetje in. We hebben inmiddels verschillende dingen kunnen opleveren en dat wil ik graag laten zien.
 Om te beginnen een kozijn voor een schuur voor het kachelhout. Dat is hier in Frankrijk natuurlijk een heel belangrijk onderdeel van het huis. Dus wordt er een goede deur voor gemaakt om het kachelhout goed te kunnen bewaren zonder dat het nat wordt. Het nadeel was dat de schuur helemaal scheef was gezakt en het kozijn dus helemaal scheef gemaakt moest worden. Dat kan natuurlijk. De deur is dus ook scheef geworden. Van tevoren maken we dan een mal die we gebruiken in de werkplaats om de schuinte na te maken in het nieuwe kozijn.
Dan is er nog een deur die wel een uitleg vraagt. Het is een aangebouwde schuur aan een huis. De twee deurtjes boven elkaar waren voor de stal onder en de hooizolder boven. Maar voor de tegenwoordige tijd zijn de afmetingen van de deurtjes totaal niet meer toereikend. De zoldervloer was al verwijderd en de deur moet een volwaardige deur worden. En om de gestorte betonnen deurkozijnen te verbergen heb ik de volgende oplossing bedacht.
 Een compleet kozijn met nieuwe deur en gesloten bovenlicht voor de muur plaatsen. Dit geeft de mogelijkheid voor een compleet nieuwe ophanging van de deur. Wat het nog een beetje lastig maakte was de begroeiing die natuurlijk wel heel mooi rondom de deur groeit. We hebben dat dan ook heel voorzichtig gedaan en het resultaat is een mooi complete nieuwe deur op maat.
 Met de moestuin de hete zomer door.....Het was best wel een hele opgave maar we hebben dit jaar een geweldige moestuin gehad. Met dank aan de prachtige plantjes die we in het voorjaar kregen van mijn neef Leo. In het begin liep het allemaal goed maar toen we in juli de eerste hittegolf kregen, en er zouden er nog meer volgen deze zomer, werd het lastiger. Een zomer vol met water restricties, geen mogelijkheid om de tuin water te mogen geven. Maar we hebben een goede oplossing bedacht.
We hebben ons eigen afvalwater gebruikt om de moestuin iedere avond van water te kunnen voorzien. Achter onze vetafscheider en daadwerkelijke septictank hebben we nog extra een biologisch filter. Het water dat hier uitkomt mogen we dus direct de natuur in laten lopen. Normaal loopt dat dan ook weg maar nu hebben we dat opgevangen in de oude watertank die nog op ons land stond. Een erfenis van de vorige eigenaar. Vanuit deze tank pompte we dus dagelijks het water weer door naar de tank in de moestuin. Zo konden we er toch voor zorgen dat de tuin niet al te droog werd. En met de hulp van heel veel vakantiegasten hier konden we iedere avond de groentetuin goed voorzien van voldoende water.
Dit heeft er voor gezorgd dat we nog steeds groente uit de tuin halen. Ook deze week heeft Annette weer een flinke mand met diverse groenten kunnen verzamelen. Het ziet er dan ook echt wel heel leuk uit wanneer je met zo’n mandje naar huis komt. We zijn nog steeds heel blij met onze moestuin en we hopen wel dat we volgend jaar wat meer tijd kunnen steken in de voorbereiding van de tuin. Maar we zijn al wel super trots op het resultaat van dit jaar. Vallende sterren bij “Au Bout du Monde”.....In de nacht van 12 op 13 augustus is de hemel ermee verlicht.....
Iedereen heeft weleens een meteoor gezien: een snel oplichtend spoor langs de hemel, dat maar een fractie van een seconde zichtbaar is. In de volksmond heet het verschijnsel ook wel een vallende ster. Uit onderzoek is gebleken dat het geen echte sterren betreft, maar kleine gruisdeeltjes die met hoge snelheden (gemiddeld 50 kilometer per seconde) de dampkring binnendringen en daar verbranden.
Het snel oplichtende schijnsel wordt een meteoor genoemd. Het deeltje zelf noemt men een meteoroïde. Deze meteoroïden zijn veelal erg klein, gewoonlijk enkele millimeters tot enkele centimeters in doorsnede. Een deeltje van 12 gram en een doorsnede van een centimeter kan een meteoor voortbrengen met een helderheid die te vergelijken is met de planeet Venus. Betreft het nog helderder meteoren, dan spreekt men van vuurbollen. Soms verbrand het deeltje niet helemaal en komt er een restje van de meteoor op aarde terecht.
De Perseïden is één van de bekendste meteorenzwerm. Ze zijn vernoemd naar het sterrenbeeld Perseus vanwaar de meteoren lijken te komen. De Perseïden zijn afkomstig van stofdeeltjes van de komeet Swift-Tuttle. Deze stofdeeltjes schieten met grote snelheid de atmosfeer in, waar ze op zo’n 80 tot 110 km hoogte verbranden.
De meteoren laten prachtige lichtende sporen na aan de hemel. Het sterrenbeeld Perseus komt wel pas na 23.00 uur hoog genoeg boven de noordoostelijke horizon om de vallende sterren te kunnen zien. Tegen het ochtendgloren zijn doorgaans de meeste meteoren te zien. De Perseïden zijn echter actief tussen 17 juli en 24 augustus, zodat rondom deze datums iedere avond wel vallende sterren kunnen worden gespot.
Het lijkt wel of er steeds meer meteoren van deze komeet af komen. En ook al duurt het fenomeen maar heel even, een fractie van een seconde of soms enkele seconden, het blijft een waanzinnig gezicht. Maar het allermooiste is wel dat deze komeet ieder jaar weer voorbijkomt en ook nog in dezelfde week van augustus. Je kunt het dus gewoon inplannen in je vakantie bij “Au Bout du Monde”. Je hebt hier namelijk totaal geen lichtvervuiling en daardoor zijn de vallende sterren hier enorm goed zichtbaar.
Wil je dit ook een keer meemaken dan kan je natuurlijk je vakantie bij “Au Bout du Monde” plannen rondom de weken van begin augustus. Je zit dan op de eerste rang voor de zogenaamde vallende sterren van de meteorenregen “Perseïden”.
Keek op de week.....Geen bosbrand maar weilandbrand.....
Het is in heel Frankrijk al wekenlang volop zomer. Warme zomerse dagen en weinig regen. Zeg maar gerust….geen regen. Alles is erg droog geworden en Frankrijk wordt dus ook al wekenlang geteisterd door bosbranden. Dit is dan meer in het zuiden en aan de Atlantische kust. Maar ook in Les Trois Taillants liep de spanning deze week behoorlijk op. We roken een behoorlijke brandlucht en met deze zomerse droogte ben je dan meteen alert.
Meteen speuren we de horizon af op zoek naar de oorzaak en een klein eindje verder zien we een behoorlijke rookpluim. Dus als oplettende bewoner van het dorp stap ik snel in de auto en probeer zo snel mogelijk de exacte plek te vinden waar alle rook vandaan komt. Dat was snel gevonden en een buurman van verderop was ook al ter plaatse en ik vroeg ook meteen of hij de brandweer al had gebeld. Dat was gelukkig wel zo. Het is een weiland dat dit jaar al graan heeft gegeven en wat al gemaaid is. Maar alles is zo droog dat het dus toch vlam kon vatten.
Aan de kant van de weg is er nog wel een opening naar het weiland maar die wordt al een poosje niet meer gebruikt en samen met de buurman maken we dit hek snel open en begaanbaar voor de hulptroepen. En die komen. Buren met tractoren met sleephekken. Ze gaan proberen zo snel mogelijk een leeg spoor te maken om de vuurhaard heen. Het is alles bij elkaar een spectaculair gezicht. Ik blijf op een afstandje kijken. Ik sta bij de ingang van het weiland om de brandweer aan te wijzen waar ze het weiland in kunnen gaan. Het werd een drukke bedoening met drie commandowagens en twee bluswagens. Eén wagen had problemen met de drukpomp voor het water en daar kwam later ook nog een derde bluswagen voor.
Ook de gendarmerie liet zich zien en na twee uur blussen was alles weer rustig. De kalmte in ons dorp was weer terug. Maar we hebben weer gezien hoe snel een brand kan ontstaan alleen maar door de droogte en de warmte.
Pierres Jaumâtres.....Mega-stenen voor het oprapen.....
Eén van de meest herkenbare dingen die je kunt zien als je geniet van het uitzicht vanaf het terrein van “Au Bout du Monde” is de berg Barlot, het is namelijk het hoogste punt van de bergketen aan de andere kant van de vallei. Boven op de top van deze berg bevindt zich een raar fenomeen. Er liggen enorme rotsformaties die daar al eeuwenlang aanwezig zijn. Maar juist de formaties en de vormen geven deze plek de speciale sfeer. Eigenlijk weet niemand echt exact hoe dit nu zo gekomen is en daarom ontstaan er natuurlijk ook allerlei legendes die dit willen verklaren.
Maar boven alles is het een hele fijne plek om te bezoeken en je te verwonderen over de schoonheid van de natuur waar we verder geen weet van hebben en die zonder tussenkomst van de mens gewoon ontstaat en verder ontwikkelt.
George Sand zette in haar roman Jeanne (1844) al een vernoeming naar de Pierres Jaumâtres .“Deze blokken, die als gigantische paddenstoelen op hun smalle basis zijn geplaatst, zijn de menhirs, hunebedden, cromlechs van de oude Galliërs, overblijfselen van Cyclopische tempels ... Deze sinistere plek, zonder grootsheid, zonder schoonheid, maar gevuld met gevoel van verlatenheid wordt de Pierres Jomâtres genoemd.”
Deze rotsmassa's worden tors of granietformaties genoemd. Ze bestaan uit zeer massieve rotskernen die bestand waren tegen intensieve erosie. Onder invloed van regen, vorst en wind zijn de minder harde delen van de rots verdwenen door erosie, wat resulteerde in een vreemde stapel met enorm harde rotsblokken die dus de kernen waren van deze rotsen. Horizontale groeven, verticale groeven en bekkens geven deze blokken vreemde vormen die mensen er toe zetten om legendes te maken rondom deze formaties. Er zijn daarom ook bijnamen gegeven aan de meest verbazingwekkende stenen: La Bascule (de weegschaal), l’Oratoire (het oratorium), Les Pains de sucre (de suikerbroden), Le Siège (de zitplaats), La Grenouille (de Kikker), Le Berceau du Diable (de duivelswieg).
In memoriam.....Anton Vroon.....Herinneringen aan mijn vader.....
Ik heb zoveel van mijn vader geleerd. Het belangrijkste is wel dit…….wanneer je iets wilt ga je gewoon beginnen en het gewoon doen. Je kijkt hoe anderen dit gedaan hebben…..vragen hier en daar wat en gaan dan gewoon aan de slag en gaan beginnen. Zijn levensmotto (gepikt van Pippi)…..”Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”. Dit heeft hij heel zijn leven gedaan en nageleefd en ik heb dat heel goed in mijn oren geknoopt.
Nieuwe fiets.....
Toen ik op de kleuterschool zat had ik nog geen eigen fiets en dus leende er één van een vriendje en ik fietste. Een rondje om het huizenblok proberen en het lukte. Ik kon fietsen. Maar ineens kon ik fietsen alleen nog niet remmen dat was ik even vergeten. In mijn enthousiasme werd ik bijna overreden door een auto….en pa zag het, voelde het, weet ik veel. Ik dacht in ieder geval dat hij het niet gezien had. Maar een aantal dagen later moest ik mee achterop de fiets naar zijn werk en bij de portier van het werk stond een nieuwe, een door pa in elkaar geknutselde fiets voor mij. Hij gaf hem aan mij en ik vroeg hoe we die thuis moesten krijgen. Zijn antwoord was toen alleen maar…….”Jij kan toch zo goed fietsen…..!!!”. Oeps….Daar stond ik dan op de kade in de Botlek met mijn nieuwe fiets. Maar ik ben gewoon opgestapt en slingerend langs de kade samen met mijn vader naar huis gefietst.
Boten bouwen.....
Ook het hoofdstuk boten bouwen heb ik heel bewust samen met pa meegemaakt. Eerst nieuwe roeiboten. De roeiboten verhuur had nieuwe nodig dus kijk je gewoon hoe die ouden in elkaar zitten en dan ga je gewoon bouwen. Toen dat goed ging kwam ook meteen het volgende…….want dan kan ik ook wel een grotere bouwen natuurlijk. En dat werd het. De “Klaver vier”. Een simpele romp van ongeveer vier en een halve meter lang. En na een poosje kwam het “masterplan”. Want dan kan het ook nog wel wat ingewikkelder. Dit keer met wat meer voorbereiding maar toch gewoon zomaar beginnen en doen. “Mijn ultieme leerschool”. Een boot bouwen met een houtje en een touwtje. Een ketting takel aan een soort schommel-ophangstandaard op hoge poten….dat was in het klein de grote portaalkraan zoals bij Verolme. De romp kwam in elkaar. Toen de opbouw. Daar waren natuurlijk ook veel tekeningen van gemaakt. Maar hoe bepaal je de uiteindelijke vorm. Pa zetten een paar latten op de romp en we varen een stukje de Brielse Maas op. Op een afstandje kijken en bepalen. Nog een beetje zus en een beetje zo. Dat gaat het worden. Niks tekening. Niks meten. Niks berekenen…..gewoon kijken en er iets van maken wat naar jouw zin is. Hij had het nog nooit gedaan dus hij dacht dat hij het wel kon.
De scheepsbel.....
De scheepsbel van de “Almepoen” heb ik nu bij mij in Frankrijk. Pa heeft ons de laatste maanden weinig tijd gegeven maar over een poosje hangt daar de bel van vader Anton. En iedere keer wanneer er nieuwe gasten komen en die aan de bel trekken hoor ik pappa zeggen…….”Ik heb het nog nooit gedaan…..dus ik denk wel dat ik het kan”…….”Je kan toch zo goed fietsen!!!”. Dankjewel pa voor je wijze lessen.
En dan de laatste maanden.....
We hebben in de laatste ziekenhuisopname ook zoveel uren samen doorgebracht en in die ziekenhuiskamer kwamen er ook zoveel herinneringen naar boven.
Achterop de brommer.....
Wanneer ik pa vast heb. Achter zijn rug met mijn armen onder zijn oksels om hem op te tillen voor een verschoning. Denk ik aan die brede rug van die sterke man die ik vasthield op de brommer. Samen op de brommer naar de Brielse Maas. Samen dingen gaan doen die we nog nooit gedaan hadden maar die we waarschijnlijk echt wel zouden kunnen.
Duikerspak uitdoen.....
Wanneer ik bezig ben om de kleren van pa uit en aan te trekken om van alles te verschonen moet ik denken aan die grote sterke man die ik soms moest helpen om zijn strakke duikerspak uit te trekken wanneer hij uit het koude water van het Voornse Meer kwam en dat strakke pak uit moest krijgen. Ik was er vaak bij wanneer hij ging duiken. Ook een aantal keren onder water meegegaan. Hand in hand…..doodeng…..maar omdat ik het nog nooit gedaan had kwam ik er snel achter dat ik het wel kon!!!
Auto van de krik.....
En wanneer ik aan pa aan het trekken bent om hem goed te leggen op het ziekenhuisbed. Moet ik denken aan die keer dat ik als 6 jarig jongetje de auto opnieuw op de krik moest zetten. Hij lag onder de auto en was iets aan het repareren. De auto was van de krik geschoten en die grote sterke man zat er klem onder en zat er helemaal vast. Zie het voor je……langs de parkeerplaats van de Esdoornlaan…..twee benen komen onder de auto vandaan en dan kan hij mij nog rustig uitleggen hoe je de krik onder de auto zet en hem op moet schroeven. En ik deed precies wat hij vroeg……het lukte natuurlijk want ik had het nog nooit gedaan. Hij kwam er ook niet onder vandaan toen de auto weer opgekrikt was want zijn karwei was nog niet klaar. Wat een vertrouwen in andere mensen……..
Pa aan het touwtje onderwater.....
Ook moet ik denken aan al die keren dat ik de reddingslijn vast moest houden wanneer die grote sterke man midden op de Brielse Maas aan het duiken was naar een afgevallen buitenboordmotor ofzo. Ik moest hem dan beschermen tegen de boten die te dicht zouden komen. De meeste boten kwamen dan meestal te dichtbij om te vragen wat er aan de hand was. En juist die boten moesten dan op een afstand blijven met hun draaiende schroeven. Die gedachten komen terug wanneer ik er nu voor moet zorgen dat de mensen in het ziekenhuis goed voor pa moeten zorgen.
Tegen de boom piesen.....
Wanneer we samen half op het randje van het bed zitten te tobben om de plasfles vol te krijgen denk ik terug aan de tijd dat die grote sterke man mij leerde plassen tegen een boom. Je gulp open maken en dan stonden we daar samen de boomstam nat te piesen.
Dankbaar.....
Ik ben wel heel blij en dankbaar dat we die laatste momenten nog wel even heel intens hebben kunnen beleven ondanks het feit dat ik de laatste jaren ver weg in Frankrijk was. Maar het is helemaal goed gekomen met mijn vader. Ik denk dat Pippi ook trots zou zijn op zo’n vader. Ik ben in ieder geval super trots om Anton “mijn vader” te mogen noemen.
De Google-kaart van “Au Bout du Monde".....Alles van de omgeving op één kaart.....
Op onze website is van alles te zien over de omgeving en wat er te doen is wanneer je verblijft op camping “Au Bout du Monde”. Zo hebben we een opsomming gemaakt van wandel- en fietstochten die je kunt ondernemen, maar ook wat je kunt bezoeken aan kerken, kloosters en kastelen enzovoorts. Ook kan je zien wat er aan sportieve dingen ondernomen kunnen worden. Al met al is het natuurlijk een behoorlijke lijst en als je dan iets gevonden hebt wat je graag wilt gaan doen is het alleen nog een kwestie van uitzoeken hoe je er dan komt met de auto.
En dan komt daar Google om de hoek kijken. Wat zouden we tegenwoordig toch zonder Google moeten. We vinden het allemaal heel erg handig dat Google, we gebruiken allemaal dat Google……en we worden er dus ook allemaal door in de gaten gehouden. Maar in ons geval is het wel erg fijn dat we een goed overzicht kunnen maken van alle dingen die er in de omgeving te doen zijn.
We hebben een eigen “Au Bout du Monde” Google-kaart waar je veel dingen op kunt vinden. En wanneer je in de linkerkolom iets aanklikt zie je onder andere een korte beschrijving een foto. Maar waar we het hier vooral over willen hebben : je kan op de satelliet-kaart zien waar het is. Je kunt dus meteen bepalen hoever het rijden is vanaf de camping en je kan dan ook meteen de route opvragen via Google-maps. Heel handig. Je kiest waar je naar toe wilt, je bepaalt de route en je stapt in. Makkelijker kunnen we het niet maken.
Ontbijt aan “huis”.....“Au Bout du Monde” ontbijt-service.....
We hebben het al eerder gemeld…..deze zomer zijn we begonnen met de ontbijt-service van “Au Bout du Monde”. Wanneer je hier verblijft is het mogelijk een ontbijtje te laten bezorgen aan de deur van je vakantieverblijf. Dit zijn ook van die kleine dingen die het vakantieleven zo mooi maken. Wakker worden en genieten van het uitzicht en de opkomende zon. De vogels die zich druk maken en het hoogste lied zingen. De koeien die nog een beetje slaperig om zich heen kijken. Een eekhoorntje dat nog even heel snel wat te eten zoekt in het gras. Wat kan het vakantieleven toch mooi zijn.
En het ultieme wakker worden is dan een vers Frans ontbijtje dat vers en nog warm wordt bezorgd bij je vakantieplek. De warme croissant en pain au chocolat ruiken naar de warme bakker. Samen met wat toast en de marmelade, roomboter, hazelnootchocolade…….wat wil een mens nog meer om zich helemaal Frans te voelen. In het ontbijt mogen dan natuurlijk niet de hele jonge en Franse kaasjes ontbreken. Aan alles is gedacht.
Wanneer je op vakantie bent op “Au Bout du Monde” kan je dus makkelijk aangeven of je hiervan gebruik van wilt maken en het grote genieten kan beginnen.
Keek op de week.....Waterbesparing.....
Ik wil u nog even bijpraten over ons plan voor de waterbesparing. We gebruiken inmiddels best wel wat water voor de moestuin en dat moet dan natuurlijk ook wel ergens vandaan komen. In een vorige nieuwsbrief heb ik u verteld dat we water pompen uit de bron in de moestuin. Dat is wel een goed idee maar in de zomer wanneer de warmte de overhand heeft is deze bron in een mum van tijd droog. Die doet dus niet meer mee.
Dan is er nog de bron verderop op het landgoed. Die staat wel goed vol maar het is om te beginnen een heel eind weg en het kost dus heel wat energie om het water van daar naar de moestuin te brengen. En dan is er nog een probleem. Wanneer we in de zomer weer behoorlijke hitte hebben (zoals deze weken) is het eigenlijk verboden om water te halen uit de bronnen en het oppervlakte water. Dat is dan weer een volgend probleem.
Maar problemen vragen om oplossingen en die komen dan ook weer tevoorschijn. We lopen al langer met dit plan in ons hoofd maar deze zomer hebben we het daadwerkelijk uitgevoerd. Wij hebben een septic tank voor ons eigen afvalwater. Normaal gaat het afvalwater dan via een uitvloei veld de grond in. Maar door de grondgesteldheid bij ons huis kan dat niet. Wij hebben achter de septic tank nog een grote biologische filtertank die het water nog een keer filtert en daarna kan het water weglopen direct de natuur in. En daar komt nu net ons plan om de hoek kijken.
We hebben een oude watertank, die hier is achter gelaten door de vorige eigenaar, weer in gebruik genomen om ons eigen gefilterde afvalwater weer op te vangen en te bewaren. Dit pompen we over naar het watervat in de moestuin en we kunnen weer naar hartenlust alle groenten water geven. Zo hopen we ook weer een stukje bij te dragen aan het grote water tekort in Frankrijk. Nu moeten we natuurlijk nog uit gaan proberen hoe de groente smaakt die uit onze tuin komt.
Onze gasten aan het woord..... Onze vaste vakantiegangers voor de gîte.....
Vakantie 24-06 t/m 09-07-2022
Eindelijk: na 2 jaar zijn we nu voor de 7e keer weer in Les Trois- Taillants bij Bram en Annette. Wij verblijven hier steeds in de gite, waar het ons aan niets ontbreekt. Wij genieten hier van de rust op het landgoed en de mooie natuur om ons heen. Ook ontdekken we hier in de (wijde) omgeving, steeds nieuwe cultuur en geschiedenis. Zo zijn wij dit jaar naar Guédelon geweest: een kasteel dat op Middeleeuwse wijze gebouwd wordt. (Het enige moderne wat ze hebben zijn de helm en de veiligheidsschoenen). Dit kasteel is echt de moeite waard om te gaan bezoeken.
Ook zijn we naar de Puy de Dôme geweest. Bovenop heb je een prachtig uitzicht.
Als je wilt kun je ook helpen op het landgoed. Zo hebben wij samen met Bram, het gemeentepad ( dat geheel was overwoekerd) weer geopend, zodat er een 2e uitgang is voor de camping, waar je te voet langs kunt. Ook is er ‘s-avonds weleens een kampvuur
Oradour sur Glane. Nagedachtenis aan dit stadje dat op 10 juni 1944, in een paar uur tijd geheel is uitgemoord en in brand gestoken. Totaal verwoest. Dit is heel indrukwekkend.
Abbaye Noirlac is een prachtig klooster.
Verder hebben we vooral nog genoten van de natuur en het wandelen met Bram en Chef en Keesie. En als dit alles nog niet genoeg is, dan kun je ook nog gebruik maken van een heerlijke Reiki behandeling.
Dit was onze vakantie voor 2022.
Bram en Annette wij hebben weer een geweldig fijne vakantie gehad. Wij bedanken jullie voor de gastvrijheid, en komen zeker weer terug in 2023. Nogmaals bedankt. Gerjan en Marie- Therèse Onze Instagram foto's maken indruk.....Op franse kunstenaar uit de Creuse.....
De foto’s van camping “Au Bout du Monde” op Instagram maken indruk. Dit bericht kwam van een Franse kunstenaar. Deze kunstenaar die Jean heet vroeg in hetzelfde bericht of hij een foto van mij mocht gebruiken om een tekening in pastel te maken. Ik voelde me eigenlijk best vereerd dat hij dit aan mij vroeg. Natuurlijk heb ik goedkeuring gegeven en toen was het wachten op een reactie van Jean en het resultaat van zijn werk.
Een week later was Jean klaar met zijn werk en de tekening werd gepubliceerd op Instagram. Ik was helemaal onder de indruk van het werk van Jean. Nu was ik al een behoorlijke fan van zijn werk want bijna iedere week publiceert hij wel een nieuw werk op Instagram. Maar nu ik mijn eigen foto als pasteltekening zie ben ik erg trots. Het hek van het koeienweiland aan het einde van het tractorpad is nu niet alleen vereeuwigd op de gevoelige plaat maar ook in pastel op doek. Ik vind het geweldig. Jean is een specialist in het tekenen van landschappen en zijn liefde in zijn werken gaat zeker uit naar het authentiek leven in de Limousin. En dat is eigenlijk ook precies hoe ik mijn foto’s maak. Het eenvoudige leven vanuit de Creuse laten zien.
Dat is dan dus ook de reden dat ik u graag kennis laten maken Jean Grézel. Ik heb met zijn goedkeuring wat afbeeldingen van zijn Instagram account gehaald. Ik hoop dat u de pastel werken net zo mooi vindt als ik. Het eenvoudige Franse boerenleven spat er vanaf. Mijn vraag aan Jean was ook om zichzelf voor te stellen aan de lezers van de nieuwsbrief van “Au Bout du Monde”. Dat deed hij meteen en met plezier. Dit is wat hij schreef.
Bonjour,
Mon nom est Jean Grézel , je vis à Panazol à 3 kms de Limoges je pratique le pastel en amateur depuis une quinzaine d'années , je n'ai pas pris de cours avec des pastellistes ou d'autres artistes , je travaille seul et d'apres photos , certaines photos que j'ai prise moi meme sinon la plupart sur internet et instagram. J'ai deja fait des expositions sur Limoges, en Dordogne et aussi en Creuse à Fresselines. vous avez pu remarqué que je fais essentiellement des paysages et aussi quelques animaux. Jean Grézel
Hallo,
Mijn naam is Jean Grézel, ik woon in Panazol op 3 km van Limoges. Ik werk al vijftien jaar met pastel als amateur, ik heb geen lessen gevolgd bij pastellisten of andere kunstenaars, ik werk alleen volgens foto's die ik zelf heb gemaakt, of ik zoek ze op internet en Instagram. Ik heb al tentoonstellingen gehad in Limoges, in de Dordogne en ook in de Creuse in Fresselines. Het is je misschien opgevallen dat ik vooral landschappen maak maar ook enkele dieren. Jean Grézel
Wanneer je meer wilt weten over Jean of over zijn werk dan kan je via deze website een berichtje achterlaten.
Keek op de week.....“Au Bout du Monde” heeft een tweede toegang.....
Twee weken geleden vertelden wij u over de geschiedenis van het koeienpad. We zitten hier op "Au Bout du Monde" natuurlijk nooit stil en het eerste stukje van dit pad is opengemaakt. Hierdoor hebben we nu een tweede verbinding naar buiten. Het is nu mogelijk om vanaf de zuidkant van de camping een wandeling te beginnen over de tractor paden. Met hulp van onze vakantie gasten hebben we het pad open gemaakt.
Ik heb nog even een afbeelding vanuit de Franse Google Maps gemaakt. Dat is de Franse Geoportail waar je ook de perceel verdeling kan opvragen en dan is het dus mogelijk om de huidige grenzen even goed te zien. Ik heb ze voor de duidelijkheid nog even gekleurd. De blauwe lijn is de grens van ons terrein en de groene lijn is het nieuwe pad dat nu gebruikt kan worden om vanaf de camping direct je wandeling te beginnen.
Het is misschien alleen wel even te snel gezegd dat het pad “gewoon” in gebruik is genomen. Het is namelijk al jarenlang niet meer gebruikt. Dat maakt het natuurlijk wel leuk om het weer te openen maar niet makkelijker natuurlijk. De natuur heeft jarenlang zijn gang kunnen gaan en dat is goed te merken. De struiken met enorme stekels (meidoorns) hebben de regie overgenomen. Daarnaast zijn er ook nog de bramen en de brandnetels.
Een aantal weken geleden hadden we al voorzichtig een begin gemaakt. Maar de afgelopen week hebben we samen met de hulp van de vakantie gasten uit de gîte de klus geklaard. Met veel knip- en zaagwerk hebben we ons een weg gebaand door het “oerwoud”. Eerst moesten de grootste struiken weg, dan het wat kleinere hout en tenslotte de bramen en brandnetels. Als laatste moesten we alleen alle kleine stukken wegharken en het pad wordt steeds meer zichtbaar.
Na een middag werk hebben we het einde van het pad in zicht en de doorbraak is dan redelijk snel gemaakt. Het is en blijft natuurlijk wel een soort bospad en het blijft overschaduwd met bomen maar dat is juist wat wij verstaan onder een natuurlijk pad. Dus wij zijn er helemaal blij mee en we kunnen nu zonder allerlei hindernissen te nemen aan een mooie wandeling gaan beginnen. In de video’s is het mogelijk om even mee te lopen over dit nieuwe stukje “Au Bout du Monde”.
Het houtatelier.....
Ook het werk in het atelier gaat weer door. We hebben dit jaar een behoorlijke achterstand opgelopen en we doen ons best om het een beetje in te halen. Tussen alle druktes door maken we de deuren die besteld zijn en de afgelopen week is er weer één compleet klaar voor het plaatsen later deze zomer.
Het is een kozijn met een dichtpaneel en een toegangsdeur. Het geheel komt als afsluiting voor een houtschuur. Hier in Frankrijk is de houtvoorraad erg belangrijk voor de winter en de afsluiting daarvan moet dan natuurlijk ook goed zijn. Het lastige in deze situatie is het feit dat de houtschuur behoorlijk scheef was gezakt en het hele kozijn dus uit de haak gemaakt moest worden. Hierdoor moet dus ook de deur eigenlijk “scheef” zijn. Maar door de klampen en daarmee dus ook de verbinding van de deur ook scheef mee te laten lopen valt het allemaal niet op dat het geheel uit de haak is. Later deze zomer gaan we de deur op zijn plaats zetten en wij gaan snel door met de volgende klus.
|
AuteurBram en Annette Vroon eigenaren van Camping "Au Bout du Monde" voor een heerlijke rustige vakantie midden in de rust van de natuur en het authentieke Franse leven. 
Archieven
Februari 2023
Categorieën |
RSS-feed