Nieuwsbrief juni 2024 (2)

5/31/2024

Even gekeken naar de afgelopen weken.....

De nieuwe katjes.....

Zoals u misschien in de vorige nieuwsbrief heeft gelezen zijn bij onze Belgische vriend Pascal katjes geboren. Twee van deze geweldige “chatons” (kittens) zouden de nieuwe bewoners van “Au Bout du Monde” worden. Dat is inmiddels een feit geworden en nu kunnen de kleine kattenbeesten wennen om hier te zijn. De schuur is het domein van de katten dus daar is hun kooi. Het is een geweldig gezicht om te zien hoe deze broer en zus alles ontdekken wat er om hen heen gebeurd. Het ontdekken van de grote volwassen poes die hier al rondloopt en de voor hen enorme grote hond “Chef” die af en toe ook even komt kijken naar de nieuwe bewoners.

Dus......ik stel aan u voor......”Frère” en “Freule”. Deze namen waren al eens hier aanwezig op ons landgoed. En ter nagedachtenis aan deze katten zijn er nu een nieuwe “Frère” en “Freule”. Ik hoop wel dat ze langer bij ons mogen blijven dan de laatste nieuwe kat. Die is niet oud mogen worden. Die was na een paar weken spoorloos verdwenen. We hebben een vermoeden wat er gebeurd is maar daar willen we eigenlijk niet echt aan denken. Dus wensen we deze twee nieuwelingen veel voorspoed en geluk toe. Oh, en natuurlijk heel veel muizen om te vangen.

Onze oude kat "Kesie" ziet het allemaal eens aan. Wat moeten al deze drukte schoppers hier. Zij zal nog wel even afwachten hoe alles gaat met de nieuwe katjes. Ik ben benieuwd of ze goede vrienden gaan worden.

De moestuin komt tot leven.....

We waren deze maand nog voor een aantal dagen in Nederland en dat kwam voor onze moestuin weer goed uit. Mijn neef Leo bezorgt ons ieder jaar plantjes voor onze moestuin in Frankrijk en hij heeft dat ook dit jaar weer gedaan. Ondanks zijn bedrijfsongeval heeft hij weer gezorgd voor een groot aantal mooie planten. Die zijn allemaal netjes getransporteerd naar Les Trois Taillants. Leo........nogmaals heel hartelijk dank voor je goede zorgen en heel veel succes met jouw revalidatie.

Toen we weer in Frankrijk kwamen had het ook hier alleen maar geregend en dat was goed te zien in de moestuin. Het gras stond bijna op kniehoogte. Dus eerst maar grasmaaien en daarna aan de slag met de koeienpoep die we kregen uit de koeienstallen van de buurman. Onkruid wieden, schoffelen en schrepelen tot je een ons weegt. Maar stukje voor stukje komt het dan toch weer voor elkaar.

Inmiddels staan de tomaten, courgettes, komkommers, kolen en kruiden netjes in de bakken. Het enige dat we nu nog moeten doen zijn de aardappels in de grond stoppen. Het is zo blubberig dat het eigenlijk nog niet zo goed gaat. Op de rommelmarkten die we bezochten worden in deze tijd ook heel veel plantjes verkocht en we hebben er nu ook paprika's, pepertjes en echte Franse tomaten (noir crimée) gekocht. Ook dat moet nog een plekje vinden in de tuin. Maar we moeten iedere dag een moment afwachten dat het even droog is. Het voorjaar wil echt nog niet van start.

Zelfs de tuin wordt dit jaar een beetje mooier.....

Dit jaar hebben we van een klant van onze houtwerkplaats “Atelier du Bois” veel knollen van paarse irissen gekregen. We wisten niet zo erg wat we ervan moesten verwachten maar nu ze gaan groeien worden ze echt heel mooi. Het zijn enorme bloemen, prachtig paars met witte hoge kronen. Het is echt een prachtig gezicht, zeker samen met de knalrode klaprozen. Het is een genot voor het oog.

Ook ons korte verblijf in Nederland is in de tuin niet onopgemerkt gebleven. We hebben weer veel blauwe hortensia's meegenomen en die staan nu netjes uitgestald voor ons huisje. Ook daar wordt je goed vrolijk van als je er naar kijkt. Het geeft je toch een beetje een voorjaarsgevoel terwijl het voorjaar toch een beetje zoek is door de regen en de lage temperaturen.

Een leuke wandeling met z'n drieën.....

Wat ik altijd erg leuk vind is een wandeling met Chef onze hond. Maar zeer regelmatig gaat Kesie onze kat ook mee. Het is echt heel leuk om dan te zien hoe deze samen aan de wandel gaan met de landeigenaar er achteraan. Zo ontmoeten we met z'n drieën de koeien die dan ons na staan te kijken alsof er iets heel bijzonders voorbij komt.

De foto's spreken misschien wel voor zich maar het is op zo'n moment echt of je een onderdeeltje bent van de dierenwereld. Je ziet dat alle dieren hun eigen manier hebben van communiceren met elkaar. Het gaat natuurlijk niet altijd even goed maar het is wel een heel mooi gezicht. En het is dus zeker een mooi fotomoment. Ik wil u erg graag dit moment mee laten beleven.....

Later tijdens deze wandeling liepen we tegen de wind in en zagen in het naastgelegen weiland een reetje liggen. Genieten van de zon is wel een redelijke bijzonderheid in dit voorjaar dus deze ree nam het er even van. Ik kon het niet laten om even wat dichterbij te komen maar dat werd niet helemaal gewaardeerd door deze viervoeter. Nadat we waren opgemerkt nam de ree snel de benen maar niet voordat ik mijn telefoon in de aanslag had om er snel een video van te kunnen maken. Ook dit wil ik u niet onthouden.