Nieuwsbrief oktober 2023

De herfst slaat vroeg toe.....

Eén van de mooiste seizoenen op “Au Bout du Monde”.....

​Het vakantieseizoen blaast een beetje zijn laatste adem uit maar eigenlijk moet dan het mooiste nog komen op “Au Bout du Monde”. De herfst........ 

​Het is u misschien al wel opgevallen dat we wat minder actief zijn op Facebook en Instagram met de foto van de dag. Je kunt ook niet alles blijven doen zoals het altijd gaat. Maar vervolgens geeft ons dat dan wel de mogelijkheid om die foto's te kunnen laten zien in de nieuwsbrief. Want de wandelingen met Chef de hond en de foto's worden natuurlijk nog steeds gemaakt. En wanneer je dan op een vochtige vroege herfstochtend buiten wandelt wordt je overweldigd door alle spinnenwebben die je dan ineens allemaal ziet. Ze zijn er natuurlijk iedere dag maar dan ineens zijn ze allemaal zichtbaar. En dus ook zichtbaar voor de camera.

​Maar dat is niet het enige om van te genieten in de herfst op “Au Bout du Monde”. Want wanneer het dan een beetje mistig is voelen de meeste dieren zich ook wat veiliger en is het mogelijk om wat meer wilde dieren te kunnen zien. De vos in de volgende video had mij wel snel in de gaten en ging er dus ook wel rap vandoor. Maar deze momenten zijn echt mooi om mee te maken. Duidelijk oog in oog met de dieren die altijd in de buurt zijn maar die je wat lastig kan zien op de meeste momenten. 

​Ga gerust even achterover zitten om de foto's te bekijken. Ik kan altijd moeilijk kiezen welke foto's ik laat zien. Daarom heb ik het deze keer anders gedaan. Ik heb het mezelf niet moeilijk gemaakt met keuzes. Wanneer ik de foto de moeite waard vind heb ik hem gewoon geplaatst. Daardoor is het dus wel een flinke “begin van de herfst”-collage geworden. Ik hoop dat u er geen probleem mee hebt.

---

---

​Het Les Trois Taillants “Buurtfeest”.....

​“Samen met elkaar” is van groot belang.....

​In Frankrijk heeft iedere gemeente in zijn kerk zijn eigen beschermheilige. De kerk draagt dan de naam van deze heilige. De Katholieke kerk heeft een kalender met daarop alle data van alle vieringen van heiligen. Als de beschermheilige van het dorp aan de beurt is wordt dat over het algemeen groots gevierd met een zogenaamd “Fête patronal”. Dat is dan het moment dat de hele gemeente elkaar kan ontmoeten in een ontspannen sfeer. 

​Les Trois Taillants en omgeving heeft geen beschermheilige maar het feest dat erbij hoort was wel het idee waar Pascal zijn inpriratie vandaan haalde. Onze Belgische vriend nam het initiatief voor een feest met alle mensen die daadwerkelijk deel uitmaken van de gemeenschap van het gebied rondom Les Trois Taillants. Spontaan organiseerde hij een feest en nodigde mensen uit om bij hem te komen eten. Dit is inmiddels een aantal jaren terug. Dit initiatief van Pascal in nu uitgegroeid tot een jaarlijks buurtdiner met iedereen die de gemeenschap vormt. Er wordt gebruik gemaakt van de schuur van Aurelien. Zijn huis staat ook in het middelpunt en hijzelf neemt ook deel aan de gemeenteraad van Nouhant. Dus het is de uitgelezen plek voor het buurtfeest. 

​Iedereen probeert op zijn eigen manier mee te helpen om het een mooi diner te laten worden. Ook het weer deed zijn best. Voor het aperitief moesten we echt de schaduw opzoeken. De gesprekken komen dan natuurlijk al goed op gang. Dit is altijd mooi om te horen. Verhalen van vroeger samen met de verhalen van het afgelopen jaar. Het meeste gaat natuurlijk over het boerenleven hier in onze gemeenschap. 

​Het absolute hoogtepunt van de bijeenkomst is het diner. Pascal heeft zich weer goed bezig gehouden met de inwendige mens. De Belgische “stoverij” stal wel de show. En dankzij Pascal is dit feest nu echt uitgegroeid tot een jaarlijks terugkerend hoogtepunt voor onze gemeenschap. Even een groot applaus voor Pascal.

---

---

Archeologie in de buurt.....

​Archeologische opgraving bij de “Toulx St. Croix”.....

​Wanneer je op “Au Bout du Monde” naar het uitzicht kijkt vallen je ogen op de heuvel aan de andere kant van de vallei. Die heuvel is een bijzondere. Bovenop deze heuvel ligt het hele oude dorpje “Toulx St. Croix”. Daarbij staat ook een uitkijktoren die je goed kunt zien vanaf ons terrein. En vanaf de overkant, op de toren dus, is het met een verrekijker ook weer mogelijk om “Au Bout du Monde” te zien. We hebben deze toren al vaker laten zien in onze eerdere nieuwsbrieven maar buiten deze toren en oude kerk uit de 11e eeuw is er nog meer te zien. 

​Onze Belgische vriend Pascal heeft ons kennis laten maken met een vriendin die hij nog kent uit zijn tijd van het fokken van volbloed paarden. Deze Katrien heeft meegeholpen met opgravingen achter het kerkhof van de “Toulx” en wil ons graag ontvangen voor een rondleiding in de kerk en de opgravingen. 

​Tussen 1985 en 1988 is de opgraving uitgevoerd bij de kapel en begraafplaats van St. Martial en zijn de ruines van dit Gallo-Romeinse gebouw tevoorschijn gekomen. Het is waarschijnlijk gebouwd in de eerste eeuw na Christus. Waarschijnlijk was het een toevluchtsoord bij de belangrijke routes die hier het land doorkruisen. In de tweede en derde eeuw werd het gerenoveerd en werd er een badhuis bij gebouwd. Op de reconstructietekening is goed zichtbaar hoe het gebouw eruit heeft gezien in zijn glorietijd. 

​De huidige begraafplaats van Toulx St. Croix is gedeeltelijk bovenop het badhuis geplaatst en daarom is het niet mogelijk om de opgravingen verder te continueren. Wel is er een extra steunmuur gemaakt om de opgraving te beschermen tegen de verhoogde begraafplaats. Zo blijft alles op zijn plaats en kunnen we tot op de dag van vandaag goed zien hoe oud de eerste nederzetting van Toulx St. Croix daadwerkelijk is. 

---

---

Even gekeken naar de afgelopen weken.....

De vaste prik.....“kachelhout klaarmaken”.....

​Aan het einde van de zomer is er altijd een klus die aardig wat tijd maar ook veel spierkracht vraagt....het klaarmaken van het kachelhout voor de winter. Gelukkig was Anton, mijn oud-collega voor jaren en een vriend voor het leven, langsgekomen. En laat hij nou altijd op zoek zijn naar klussen om te doen tijdens zijn vakantie op “Au Bout du Monde”. Dat komt dan natuurlijk altijd goed uit. Dit keer viel de keuze op het kachelhout. 

​De verschillende houtstapels liggen altijd eerst een aantal jaren te drogen voor we het kunnen gebruiken. Wanneer de bosbouwer het hout komt brengen is het vers uit het bos gekapt en dus nat. Maar na twee jaren liggen is het droog genoeg. Maar bij levering is het hout wel een meter lang en redelijk grof gekloofd. Dus wanneer we het echte houthok willen vullen voor de winter moet het hout eerst in korte stukken gezaagd worden en het meeste moet dan ook nog een keer gekloofd worden om het goed te kunnen stoken. 

​Om het hout goed te laten branden is het fijner wanneer het goed gekloofd is. De schors van de boom brand uiteindelijk wel mee en geeft ook warmte maar het heeft wel wat meer moeite om te beginnen met branden. Dus wanneer het hout goed gekloofd is vat het eerder vlam en het kloven zorgt voor een betere verbranding. Na wat metingen waren we zeer tevreden met een vochtgehalte van tussen de 13 en de 14 procent. Dit is heel goed droog hout. 

​De afgelopen keer kregen we ook de complimenten van de schoorsteenveger die aan alles kon zien dat wij goed gedroogd hout stoken in de kachel. Er staat ons dus niets meer in de weg om flink aan de slag te gaan met het zagen en kloven van het hout. We hebben ervoor gezorgd dat het houthok weer helemaal nokkievol ligt met mooi kachelhout. Wat zullen wij er lekker warmpjes bijzitten deze winter.

---

De werkplaats ontbladeren.....

​Het ontbladeren van de werkplaats is ook weer zo'n klus waar je flink tegenop kan zien. De voorgevel van de werkplaats is weer helemaal volgegroeid met klimop. Jaren geleden zijn we ook bezig geweest om dit weg te halen. Maar wanneer je dan even niet oplet groeit het weer tot aan het dak. En dat is nog niet het ergste......het groeit nu zelfs door het dak en de pannen door. Dat was toch wel het moment om tot actie over te gaan. 

​Met wat schrapgereedschap en een flinke ladder gaan we de muur te lijf en we kunnen flink tekeer gaan om alle takken los te peuteren. Soms trek je dan een hele bos in één keer van de muur af en soms zit je flink te peuteren op een paar losse blaadjes. Maar met wat geduld en stramme vingers komt er toch een einde aan de klus en is de muur weer helemaal kaal en geven we de klimop weer de kans om helemaal vanaf het begin te beginnen. Dus we kunnen weer in onze agenda zetten dat we over ongeveer 10 jaar weer aan de slag moeten. 

---

Onderhoud aan de machines.....

​Samen met Anton hebben we ook de machines in de werkplaats aangepakt en het onderhoud van alle houtbewerkingsmachines hebben we goed aangepakt. Doordat de werkplaats geen verwarming heeft en flink bewoond wordt door vleermuizen hebben de machines het soms zwaar. Alles wordt weer eens goed schoongemaakt en alle draai- en glijpunten worden weer eens goed gesmeerd. 

​Daarbij worden dan ook alle stalen bladen geschuurd en weer goed in de olie gezet. Door de uitwerpselen van de vleermuizen hebben deze bladen heel veel ingebeten roestplekken. Over het algemeen probeer ik alle machines af te dekken met zeilen maar wanneer je dat een keer vergeet ligt het meteen vol met resten van de vleermuizen. Maar nu we weer klaar zijn glimmen de machines je weer tegemoet. Een genot om te zien. 

---

“Atelier du Bois”.....

​De afgelopen zomer.....

​Ook de afgelopen zomer hebben we toch nog aardig wat werk verzet. Normaal gebeurt er niet zoveel wanneer we gasten hebben op “Au Bout du Monde”. Maar de bestellingen gaan toch gewoon door. Om te beginnen is er een chique schuurdeur gemaakt. De vraag was om een schuurdeur te maken die dezelfde uitstraling heeft als de voordeur van het huis dat tegenover de schuur staat. Alles is natuurlijk mogelijk bij ons in de werkplaats, dus we gaan er mee aan de slag. 

​De deur maken we natuurlijk wel met een mooie zogenaamde pen-en-gat verbinding. Daarbij komen dan ook de echte panelen. Omdat de deur in een grove natuurstenen opening komt maken we hier ook een apart kozijn voor waar de deur inhangt. Dit kozijn kan makkelijker verankerd worden in het gat van de schuurmuur. En met een kozijn kunnen we de deur netjes recht hangen. 

​En zoals met bijna alles wat we maken in de werkplaats wordt ook nu de deur met het kozijn helemaal compleet gemaakt en afgehangen in de werkplaats. Zo weten we zeker dat alles past voordat we naar de klant gaan om de deur in de schuur te plaatsen. 

---

​Ook hebben we het afgelopen zomerseizoen nog verschillende workshops gehouden voor onze zomergasten. Op verzoek hebben we sieraden kistjes gemaakt. Kistjes van douglas grenen met een mooi passend dekseltje en een schuifvakje erin. We hebben met z'n allen er veel plezier aan beleefd en er zijn er een aantal gemaakt. 

​Ook kwam er een vraag voor het maken van een kattenhuis. Na wat overleggen hebben we dit in de vorm van een workshop gemaakt in meerdere dagdelen. En nadat deze vakantiegasten weer thuis waren ontvingen we een foto van een tevreden kat die plaats heeft genomen in zijn nieuwe huis. 

---

---