Nieuwsbrief september 2023

De recensies komen weer binnen.....

Onze gasten laten mooie recensies achter.....

​Wanneer wij een reservering krijgen stellen we alles in het werk om er een mooie vakantie van te maken voor onze gasten. Er is al een mooie plek om te leven en te slapen, verder doen wij er alles aan om onze gasten een fijne vakantie te bezorgen op “Au Bout du Monde”. Jeroen Wapenaar was één van onze gasten die dit jaar de gite “Four au Pain” had gehuurd. Hij kwam hier om te genieten van de rust, de ruimte, de natuur maar ook een beetje voor de Tour de France. En dat hij het een belevenis heeft gevonden dat blijkt wel uit de recensie die Jeroen achterliet in ons gastenboek. 

​We komen zo op de recensie, maar eerst even wat meer over dat gastenboek. Wij hebben de gewoonte om onze gasten te vragen om iets te schrijven in ons gastenboek. Dit is een ouderwets boek met normale bladzijden, waar je dus gewoon met een ouderwetse pen met de hand iets in kan schrijven. Dit klinkt natuurlijk als iets van de vorige eeuw maar dat vinden wij toch het allerleukste. Een recensie op Google is tegenwoordig waarschijnlijk meer waard, maar wij houden nog steeds vast aan de oudere waarden van dit gastenboek. Toch blijven we niet helemaal in de oude tijd vastzitten, want we publiceren deze recensies natuurlijk wel in onze digitale nieuwsbrief. Dan doen we toch nog een beetje mee met de moderne tijd. 

​Nu terug naar de recensie van Jeroen, dit is wat hij over zijn verblijf op “Au Bout du Monde” heeft geschreven.......

​Er zijn van die mensen, niet veel maar gelukkig zijn ze nog te vinden, die een ieder meteen dat broodnodige gevoel van rust geven, al een paar seconden nadat je hun blikken hebt gekruist. Bram en Annette Vroon zijn van die mensen. 
Net zoals zoveel anderen was ook ik bij de eerste passen op “Au Bout du Monde” meteen geraakt door hun warmte, geduld en luisterend oor. Wat een geluk voor ons dat zij jaren geleden de uitdaging zijn aangegaan om van wat een bouwval moet zijn geweest, zo'n ontroerend mooi paradijsje te maken. 

Ik mocht genieten van de Gîte, vele complimenten die al gegeven zijn onderschrijf ik volledig. Een simpele toevoeging: heerlijk koel beneden, zelfs bij 35 graden buiten. 
Verder een aantal voor mij speciale herinneringen: 

• Wandelen door 1001 tinten groen
• Verrast door een zee van vlinders
• Het kampvuur en samen sterren kijken, duizenden sterren leek het, helderder dan waar ook
• Lieve prachtige Chef
• De rondleiding, een levenswerk mogen bewonderen

En op het laatste voorbordurend: zoals Esri zo fraai omscheef in haar bijdrage (zij schreef de recensie ervoor in het gastenboek, red.), ook ik kwam werken aan een droom. Hoe die reis afloopt, zal ik wel gaan ervaren. Maar of deze uitkomt of niet, de inspiratie en levenslust die Bram en Annette meegaven zal ik altijd blijven koesteren. 
Dus als ik de zon zie ondergaan, waar ik dan ook moge zijn, en als vogels bezingen dat die drukke dag er nu echt op zit en het tijd is voor het observeren van wat er echt toe doet, als sterren tevoorschijn komen om te tonen dat het tijd is voor bezinning, dan denk ik aan “Au Bout du Monde” in Les Trois Taillants.
Heb het goed.
Liefs, Jeroen Wapenaar

---

---

Wandelingen met Chef......

​Gaat u nog weer eens mee....?

​Het is al weer een tijdje terug dat ik u, via een videofilmpje, liet meelopen tijdens een wandeling met Chef. Nu het weer wat rustiger wordt op de camping kan dat weer eens georganiseerd worden. Gewapend met de camerastandaard die we “Jean Cardan” noemen gaan we dus weer eens op stap. Het is wel een ochtend met iets minder zon maar dat is voor het maken van een video helemaal niet zo erg. Je hebt dan niet van die hele harde schaduwen waardoor je maar de helft kan zien. 

​Deze keer kijken we eens bij de bosrand tussen het tractorpad en het weiland van buurman Boudeau. In dit weiland zet hij normaal de moeders met de pasgeboren kalfjes of in een ander geval de stieren die in het midden van de zomer weer apart van de kudde moeten komen te staan. Maar deze dag is er niets in het weiland en kunnen wij er lekker doorheen banjeren. Het is alleen wel even oppassen met Chef dat hij wel iedere keer dezelfde kanten van de boomstammen neemt als ik zodat we niet in de knoop komen met de uitlaat lijn. Maar het ging helemaal goed. Kijk zelf maar eens naar de video.

Na de bosrand zijn we nog even via het tractorpad naar ons eigen bospad gegaan. Het is tegenwoordig echt een voorrecht dat we onze eigen aansluiting hebben direct vanaf de camping op het tractorpad. En het pad is een genot om over te lopen. Je waant je even in een soort elven wereld. Wanneer je de gedachten even laat gaan terwijl je daar loopt lijkt het of je even midden in een sprookje bent. En wanneer u nu denkt dat ik een beetje de weg kwijt ben, oordeel zelf als u deze video bekijkt. En als je het dan nog niet gelooft moet je het zelf ter plekke maar komen controleren. Je krijgt dan een persoonlijke rondleiding van mijzelf. ​

---

---

Hoe ouderwets wil je het hebben (2).....

​Het inmaken in de weckpotten gaat door.....

​We maken goede vorderingen met het inmaken van onze groenten, maar we betalen ook flink wat leergeld om het wecken in de vingers te krijgen. Een gedeelte van de opbrengst in de potten hebben we namelijk ook al weer weg moeten gooien. Maar daardoor leren we weer flink van wat we fout doen. Gelukkig geeft de groentetuin voldoende dit jaar om onze wintervoorraad toch goed voor elkaar te krijgen. 

​Wat we de afgelopen weken gedaan hebben is veel bonen ingemaakt. De twee rijtjes met bonen hebben zo enorm veel bonen opgebracht dat we steeds weer met mandenvol aan bonen uit de tuin tevoorschijn kwamen. De “Parfait” Franse weckpotten staan inmiddels netjes vol met bonen, te wachten tot de winter. De planken in de kast komen steeds voller te staan. 

​Daarnaast kwamen er ook kilo's en kilo's tomaten naar ons toe. Dit kwam niet uit onze eigen tuin, want daar zit namelijk een schimmel in de tomatenplanten. Maar onze Belgische vriend Pascal heeft zoveel tomatenplanten in zijn tuin dat hijzelf niet meer goed weet wat te doen met zoveel oogst. Hierdoor hebben ook wij de beschikking over een grote hoeveelheid tomaten. Samen met onze eigen paprika's, courgettes, uien en verse kruiden uit de tuin maken we hier dan ratatouille van. 

​Het wecken zelf hebben we inmiddels wel redelijk onder de knie. Maar we komen er ook achter dat we hier in de regio zeker niet de enige zijn die over zijn gegaan op het wecken. We kwamen wat rubbers te kort voor de deksels en dachten even nieuwe te gaan kopen. We hebben echt alle winkels in Montlucon gehad maar overal was de maat die wij nodig hebben uitverkocht. Gelukkig had één winkel nog een bestelling lopen bij de groothandel en zo zijn we dus toch nog aan onze rubbers gekomen. We kunnen weer verder met wecken. 

---

---

Even gekeken naar de afgelopen weken.....

Onze nieuwe kat “Frère” is verdwenen.....

​U heeft misschien in de laatste nieuwsbrieven iets gelezen over onze nieuwe kat Frère. Het rood-witte katertje was een prachtig beestje. Hij moest even wennen aan het leven op “Au Bout du Monde” maar na een periode van wennen had hij de schuur helemaal als zijn domein toegeëigend. Het was een genot om dit katje bezig te zien en spelenderwijs groter te zien groeien.

​Hij was een vaste speelmaat voor iedereen die op “Au Bout du Monde” aanwezig was. Iedereen kreeg de aandacht van Frère. Hij vond iedereen leuk om mee te spelen en ging dan ook helemaal op in zijn spel. Hij zat op wacht achter de spiegel tot iemand weer eens naar de badkamers ging. En werkelijk niemand kon dan zomaar voorbij lopen zonder even met Frère te spelen. 

​Maar het mocht toch allemaal niet zo lang duren. Nadat Frère een uitstapje maakte en het hondje van de buren tegenkwam is er toch iets gebeurd. Het blijft voor ons een raadsel wat er gebeurd is maar Frère hebben we vanaf dat moment nooit meer terug gezien. Voor zo'n jong katje is het heel vreemd dat hij niet meer diezelfde dag terugkeert naar zijn eigen schuur. Maar nu na twee weken hebben we nog steeds niets vernomen van Frère en moeten we dus toch wel constateren dat Frère niet meer thuis zal komen. 

​Het blijft een prachtig beestje dat wij en al de campinggasten van dit jaar zeker niet meer gaan vergeten. Soms duurt het leven niet al te lang maar we kunnen wel zeggen dat Frère er wel volop van genoten heeft op “Au Bout du Monde”. 

---

​Samen bramen eten…..

​Augustus is natuurlijk ook de maand van de bramen. Dat is natuurlijk een leuk feitje, maar het allerbeste daarvan is natuurlijk de bramen eten. En dat doen we dan terwijl ik Chef uitlaat. We hebben er een mooie gewoonte van gemaakt dat ik de bramen eet die boven hangen en Chef die wat lager hangen. Er wordt gewaarschuwd voor het eten van de lage bramen. Hier kunnen vossen over heen geplast hebben en dat kan een lelijke infectie veroorzaken. Dus voor de mensen is het niet handig om die lage bramen te eten. Wij houden het bij de hoge. Maar Chef is goed ingeënt tegen deze vossen infectie. Dus die kan zijn gang gaan. Wanneer hij geen bramen eet waar de vossen over geplast hebben dan eet hij wel wat anders waar dat opzit. Vandaar de zwaardere inentingen hier in de open natuur voor de huisdieren. Maar het is en blijft een geweldig gezicht om Chef zijn eigen bramen te zien zoeken en opeten. Vandaar dat ik deze video deel in deze nieuwsbrief. 

---

---

Ratatouille zelf maken.....

​Hier is een recept voor de echte franse ratatouille.....

​Wanneer je op je aanrechtblad de volgende ingredienten ziet liggen denk je al snel aan het maken van “Ratatouille”. Namelijk: aubergine, courgette, tomaat, paprika, ui, knoflook, olijfolie en diverse kruiden. Het is een stoofpot van deze verschillende groeten. En omdat al deze groeten tegenwoordig in onze eigen groentetuin groeien is het idee natuurlijk snel gegroeid om deze stoofpot klaar te maken en in weckpotten te doen. Zo kunnen we ook in de winter van deze stoofpot, en dus ook van de oogst van onze eigen moestuin, genieten. 

​De ratatouille zelf komt van origine uit de Provence. De oorsprong ligt om precies te zijn in het graafschap Nice. Het woord ratatouille vind hier dan ook zijn oorsprong. Uit het oude occitaans werd gesproken over “ratatolha”. In het woord zit ook de verwerking van het werkwoord “touiller” wat zoveel betekend als omroeren of mengen. De eerste tekenen van de ratatouille voeren terug naar het jaar 1778, maar voor er een echt vaststaand recept vermeld wordt voor deze groente stoofpot moeten we wachten tot 1952. 

​Maar om ook ons eigen verhaal over onze groentetuin en de inmaak van onze eigen ratatouille compleet te maken geven we u hier een heerlijk recept voor het maken van de ratatouille zoals die hier in Frankrijk regelmatig op tafel komt. Je kunt er natuurlijk aan alle kanten mee variëren. Wij doen er bijvoorbeeld veel meer tomaten in omdat we die gewoon veel hebben. En een deel van de ratatouille kunnen we dan ook gebruiken als saus voor in de spaghetti of als basissaus voor op de pizza. Het is breed inzetbaar. Daarom maken we maar veel in 1 liter potten maar ook in halve liter potten.

​Ratatouille voor 4 personen. 
Ingredienten:
1middelgrote ui
2 tenen knoflook
1aubergine
1courgette
1rode paprika
2 el traditionele olijfolie
2 tl gedroogde Provençaalse kruiden
40 ml rode wijn
400 g tomatenblokjes in blik
1½ el rodewijnazijn

​Hoe ga je te werk:

Snipper de ui en snijd de knoflook fijn. Snijd de aubergine en courgette in blokjes van 2 bij 2 cm (brunoise). Halveer de paprika, verwijder de steelaanzet en zaadlijsten en snijd ook in blokjes van 2 bij 2 cm. Houd de groenten gescheiden.

Verhit de olie in een hapjespan en fruit de ui, knoflook en Provençaalse kruiden 5 min. op laag vuur. Voeg de aubergine toe en bak 5 min. op hoog vuur. Voeg de courgette en paprika toe en bak nog 5 min.

Draai het vuur laag. Voeg de wijn en tomatenblokjes toe en laat met de deksel op de pan 15 min. stoven. Breng op smaak met de azijn, peper en eventueel zout.
​
Bewaartip: Je kunt dit gerecht 2 dagen van tevoren bereiden. Bewaar afgedekt in de koelkast.

​Als voorbeeld heeft de firma “Le Parfait”, de makers van de weckpotten, een filmpje gemaakt van het maken en inmaken van de ratatouille. Het is natuurlijk wel in het Frans maar wanneer je een beetje goed kijkt maakt het niet zoveel uit wanneer je niet alles verstaat. 

---

---