Nieuwsbrief van augustus 2023

Deze oude dame is weer in gebruik.....

Een oude Massy-Furgeson komt bij ons op “Au Bout du Monde”.....

​We kijken eigenlijk al jaren naar een oude tractor die bij ons op “Au Bout du Monde” zou willen wonen. We hebben alleen nog nooit iets kunnen vinden wat nog rijdt en dan ook nog een beetje betaalbaar is. Maar afgelopen maand is daar ineens toch verandering in gekomen. Via Pascal vonden we een oude tractor en nu zijn we in het bezit van deze oude tractor. Deze oude dame uit 1960 is een echte “ouwe taaie”.

​We zijn helemaal trots op onze oude Massy-Furgeson uit 1960. Samen met Pascal zijn we gaan kijken en we waren meteen verliefd. Na een proefrit waren we helemaal verkocht. De koop werd gesloten en diezelfde avond kwam de tractor al naar “Au Bout du Monde”. Met de vrachtwagen werd deze oude dame voorzichtig bezorgd en heb ik haar zelf van de rijplaten gereden. 

​Helemaal content met deze nieuwe aanwinst wordt de tractor wel meteen in stelling gebracht om mee te helpen met het ophalen van water voor de moestuin. Het water vanuit ons meertje kan nu met de waterkar achter de tractor zonder al te veel moeite naar de moestuin gebracht worden. De quad die dat eerst moest doen liet het door het hoge gewicht van het vat afweten. Maar nu met een beetje knutselen aan slangen en pompen kunnen de watervaten in de moestuin worden gevuld. 

​Toen er wat kleinkinderen een bezoek brachten aan “Au Bout du Monde” werd er natuurlijk wel snel een stoeltje gefabriceerd, om mee te kunnen rijden met opa. Dat is een hele belevenis. De spatborden zijn wel wat smal maar een houten onderstel met een plastic kindertuinstoel is toch weer snel in elkaar gezet. Iedereen blij en trots.

​En met de hulp van de kleinkinderen wordt het watervat op de aanhanger gevuld en weer leeggemaakt bij de moestuin. Voor deze kleine mensjes een hele operatie, maar opa helpen met allerlei slangen en pompen is wel een spannende bezigheid. 

---

---

De nationale feestdag 14 juli.....

​Wat is “quatorze juillet” eigenlijk.....

​De meeste mensen weten wel dat de nationale feestdag in Frankrijk gehouden wordt op 14 juli. Midden in de zomervakantie zijn er veel toeristen die het feest meemaken. En dat het een herdenking is van de bestorming van de Bastille, als het begin van de Franse revolutie, is misschien ook nog wel bekend. Maar hoe zit het nu precies…….

​Het jaar 1788…….je moet je voorstellen dat er een enorme grote tegenstelling was tussen arm en rijk. Die kloof werd steeds groter. Er was een grote economische crisis aan de gang en daarentegen zag men een koningshuis met een absolute macht die zich te buiten ging aan alle luxe die je maar kon bedenken. Hierdoor was de crisis ontstaan en daarbij was er in dat jaar ook nog hongersnood door de hoge graanprijzen. Alles bij elkaar was het dus niet zo gek dat het volk er helemaal klaar mee was. 

​Een jaar later was de onvrede zo hoog opgelopen dat het volk een eigen volksvertegenwoordiging wilde vormen. De eerste “Assemblée Nationale” werd gevormd en men wilde een nieuwe grondwet schrijven. De koning wilde dit met zijn eigen leger tegengaan met een belegering van Parijs. Ook werd het bevel gegeven dat de nieuwe “Assemblée” het land moest verlaten. De volgende dag nam het volk de regie in eigen handen.

​De chaos was natuurlijk compleet. Er werd een burgermilitie gevormd met zo’n 40.000 man. Met deze “Nationale Garde” werden in Parijs alle wapenwinkels geplunderd. Hierna werd een grote opslag van graan en levensmiddelen binnengevallen en alles werd geplunderd. Op de beruchte 14 juli volgde de plundering van een enorme hoeveelheid wapens in het wapendepot van het “Hotel des Invalides”. De burgermilitie had nu wel wapens maar er was nog iets nodig. Iets wat ze nog niet hadden. Er werd snel een plan gesmeed om buskruit te verkrijgen.

​Het versterkte fort “Bastille”, wat als een gevangenis gebruikt werd, moest onderdeel worden van de plunderingen omdat in de “Bastille” wel buskruit lag opgeslagen. En dan ook nog in grote hoeveelheden. De bestorming was dus niet zozeer bedoeld om de gevangenen te bevrijden, dit waren er op dat moment maar zeven, maar om al het buskruit wat er lag opgeslagen. Dit is het moment dat ieder jaar gevierd wordt. 

​Dit is ook de reden waarom men in Frankrijk de verkiezingen van de “Assembléé Nationale” zo enorm belangrijk vindt. En in Frankrijk is er dus heel duidelijk vanuit de geschiedenis gebleken dat het volk in opstand komt wanneer het niet naar hun zin gaat. Dit zie je nog steeds terug in alle stakingen en blokkades van tegenwoordig. Het volk regeert!!!!

​En dat wordt natuurlijk ieder jaar groots gevierd met een vast onderdeel....het vuurwerk. Dit staat natuurlijk symbool voor het buskruit. De Fransen weten heel goed hoe je een vuurwerkshow maakt. Een combinatie van muziek en vuurwerk. Wij waren getuigen van de show in Montlucon. De show bezocht in zowel beeld (kleuren vuurwerk) als geluid (muziek) verschillende landen in Europa. Het was echt een lust voor het oog en de oren. ​

---

---

Hoe ouderwets wil je het hebben.....

Wij zijn overgegaan op het wecken.....

​Omdat we tegenwoordig een flinke moestuin hebben komt er veel groente tegelijk uit de tuin. Dit is natuurlijk heel fijn en lekker. Het is alleen wel wat minder om wekenlang bijvoorbeeld alleen maar bonen te eten. Het is natuurlijk mogelijk om alles in de vriezer te doen. Maar met deze hoeveelheid groenten uit de tuin hebben we meerdere vriezers nodig die continu staan te draaien. En omdat we toch echt wat zuiniger om willen gaan met alle beschikbare energie 

​Daarom hebben we een ander plan opgepakt. We gaan “wecken”. Hier in het boerenland van de Creuse wordt dit eigenlijk nog volop gedaan en zijn er dus ook veel materialen voor te koop. Dus kopen we op diverse rommelmarkten een steriliseerketel en weckpotten. De ringen, die een heel belangrijk onderdeel vormen en heel belangrijk zijn om de potten luchtdicht te houden, kopen we nieuw. En voorzichtig aan beginnen we met de eerste stapjes in dit nieuwe proces.

​Even een stukje geschiedenis. De techniek van het wecken werd uitgevonden door een Fransman. Deze bakker bood zijn uitvinding aan aan de Franse regering nadat zijn gesteriliseerde potten na acht maanden nog steeds goed bleken te zijn. Deze manier van conserveren bleek een perfecte oplossing voor het leger. Niet alleen groente en fruit is op deze manier eigenlijk onbeperkt te bewaren, maar ook vlees. 

​De uitvinding werd via een Zwitserse familie uiteindelijk verkocht aan Johan Weck. Mede door zijn compagnon Eyck, die goed was in marketing, werd het een groot succes. De “Weck-pot” was geboren en is nog steeds de benaming voor het inmaken van groente, fruit en vlees in glazen potten. 

​De Fransen zouden natuurlijk geen goede Fransen zijn wanneer ze hier niet hun eigen draai aan geven en ze maken dus hun eigen standaard. De firma “Parfait” is de Franse fabrikant van de Franse “Weck-potten”, alleen heten die dan “Parfait”. En deze “Parfait”-potten worden dan ook door ons gekocht op allerlei rommelmarkten. 

​Het inmaken is niet echt ingewikkeld maar vraagt wel wat aandacht. Het gaat erom dat alles wat je in gaat maken goed gesteriliseerd wordt. Je kunt bijvoorbeeld de groente rauw in de potten doen maar dan is de steriliseertijd in de ketel veel langer. Wanneer alles in de potten zit gaat het deksel erop met een rubber ring ertussen. Alles moet natuurlijk perfect schoon zijn. Door de potten compleet in de ketel te zetten en het water te laten koken wordt de inhoud van de pot gesteriliseerd maar zet de lucht in de pot ook uit. De rubber ring is zo gemaakt dat de lucht er dan wel uitgedrukt kan worden. Na het steriliseren kunnen de potten afkoelen en krimpt de lucht weer in de potten. Door het krimpen van de lucht wordt het deksel vacuüm gezogen, het deksel wordt in het rubber vastgezogen en op die manier blijft de inhoud van de pot heel lang goed.

​We hebben in de kelder nu een kast staan waar we de potten bewaren voor de winter. Het leuke is dan ook nog dat je voor de kast kan gaan staan en even bepalen wat je gaat eten. Je trekt een pot open en je kunt aan de gang in de keuken. Wachten tot alles ontdooit is, is dan niet meer nodig. Het kost tijdens het inmaken wat meer aandacht maar je hebt er wel veel voordeel bij nu we geen extra vriezer nodig hebben. 

---

---

Even gekeken naar de afgelopen weken.....

Onderhoud aan de pipowagen “Roulotte”.....

​Na een aantal jaren al in gebruik te zijn wordt het tijd voor wat onderhoud aan de pipowagen. Iedereen kent wel de prachtige plek die deze pipowagen heeft gekregen op onze heuvel, met het prachtige uitzicht. Hij staat hier de hele dag prachtig in de zon. Maar juist door de zon, die volop de voorgevel kan beschijnen, en de wind en de regen, die door het open uitzicht redelijk vrij spel hebben, gaat de slijtage van de verf best wel hard. 

​De raamkozijnen van de pipowagen krijgen dus een nieuwe verflaag. Dit zou het weer een poosje moeten houden. Wat we ook aanpakken zijn de terrasdeuren. Deze deuren waren geplaatst als tijdelijke oplossing toen we de pipowagen in gebruik gingen nemen. De tijdelijke oplossing moest het alleen iets langer volhouden dan in eerste instantie de bedoeling was. Maar dit jaar was het dan echt nodig om de deuren te vervangen. En dat is dan ook gebeurd.

​Na het vervangen van de deuren van de “Roulotte” hadden ook de deuren van de pipowagen “Cabane” grote behoefte aan een nieuw laagje lak. Dus is ook dat gebeurd. Dat was verder allemaal niet zo ingrijpend, maar het geeft de wagen wel een iets ander uiterlijk. En gelukkig  was alles weer klaar voordat de eerste gasten zouden komen dit zomerseizoen. 

---

---

Hooi binnenhalen.....

​Deze warme maand ideaal om te hooien.....

​De afgelopen maand was goed warm en goed droog. Het was dus een ideale periode om het hooi binnen te halen. Het is ook goed te zien dat de boeren hier in de omgeving een goed hooi-jaar hebben. Dit is namelijk al het tweede hooi-moment en de hooi voorraden kunnen flink aangevuld worden. Dat is goed nieuws voor de boeren. Vorig jaar moest er veel extra hooi ingekocht worden om de koeien bij te voeren. Nu het er op lijkt dat dat dit jaar niet nodig is er heerst wel een soort van jubelstemming. 

​Ook voor onze Belgische vriend Pascal wordt het tijd om het hooi binnen te halen voor zijn dieren die hij op zijn boerderij moet verzorgen. In ons dorp “Les Trois Taillants” woont de familie Revidon. Deze familie is zeer actief in een club die oude tractoren en landbouw werktuigen repareert en weer operationeel maakt. Deze machines worden dan gewoon weer gebruikt voor het werk op het land. Dit is natuurlijk heel leuk om te zien en een aantal mensen uit het dorp wordt gemobiliseerd om te helpen met het hooien. 

​Dus voor je er erg in hebt sta je te midden van de oude machines hooibalen te stapelen bij de aanhanger. Het is leuk om te zien hoe iedereen druk bezig is om al het hooi van het land te krijgen. In dezelfde vaart gaat het hooi de zolder op bij Pascal. En als dat klaar is gaat de stoet verder naar het volgende weiland, voor de volgende partij hooi. 

---

---